Jump to content

Met hoeveel weken hebben jullie het....


mijnbaby

Recommended Posts

Met hoeveel weken hebben jullie het verteld op jullie werk/ vrienden????

 

 

 

Mijn ouders/ vriendin,heb ik meteen ingelicht, mijn schoonouders naar de eerste echo.... en de rest moet nog even wachten tot week 12...

 

hoe denken jullie hier over?

Link to comment
Share on other sites

Mijn werk wist het al gelijk en hebben het hele voortraject meegemaakt.

 

Vondt ik wel zo makkelijk met alle ziekenhuisbezoekjes en ongemakken.

 

Mijn manager is ook totaal niet moeilijk geweest en ik heb voor alle 3 de pogingen geen enkele eigen vrije dag hoeven te nemen en alles op kosten van het bedrijf kunnen doen.

 

Zelf de aankomende bezoekjes zijn als bijzonder verlof ingepland.

 

 

 

Verder wisten mijn ouders het en een paar goede vrienden het gelijk.

 

Vrijdag hebben we de 2e echo gehad en hebben we het zaterdag op onze hyves gezet met een gedichtje en een echo foto.

 

Zo hebben we het de lucht in gedaan...

 

Ik was zaterdag 8 weken en 3 dagen....

Link to comment
Share on other sites

ja dat is voor iedereen heel erg persoonlijk denk ik. Bij ons wist iedereen van ons TESE/ICSI verhaal dus de mensen in onze omgeving hebben al die tijd heel erg meegeleefd en dus vonden wij het nu ook wel zo leuk om iedereen gelijk mee te laten genieten van onze blijdschap. En weet je, mocht het mis gaan kan ik ook weer van die mensen op aan, dan staan ze ook klaar met steun voor ons. Dus bij ons weet iedereen het al.

Link to comment
Share on other sites

Hoi,

 

 

 

Naaste familie en beste vrienden waren vanaf het begin op de hoogte. Op het werk heb ik echt gewacht tot de 13 weken om waren. Best lastig, want 2 collega's waren ook zwanger en iedere vrijdag middag werd me gevraagd waarom ik toch telkens geen roseetje nam...

Link to comment
Share on other sites

Bij ons wisten ook veel vrienden en familie van onze IVF poging en die hebben we op de dag van de uitslag ook mee laten delen in ons geluk.. We moesten het toen ook wel meteen ons zoontje van 5 vertellen om niet het risico te lopen dat hij het van iemand anders zou horen.. hij was echter zo blij dat toen binnen no time veel mensen het wisten (tot en met de kassiere bij AH aan toe) Op de dag dat ik 9 weken zwanger was zijn we getrouwd en toen hebben we het aan iedereen op de bruiloft verteld, was een heel mooi moment! Ik zou gewoon doen waar je je goed bij voelt, het nog even geheim houden vond ik ook wel heel speciaal de vorige keer...

 

 

 

Geniet ervan, het aan iedereen vertellen is zooo leuk om te doen!

 

 

 

Liefs Pien

Link to comment
Share on other sites

Mijn moeder was op de hoogte van de IVF en die wist het gelijk dezelfde dag.

 

Inclusief een paar collega's die ook op de hoogte waren.

 

 

 

Na de echo van zeven weken kon mijn man niet meer zijn mond houden tegen zijn vrienden, dus hebben we het tegen goede vrienden verteld.

 

Afgelopen vrijdag hebben we het echt openbaar gemaakt voor iedereen, dus ook op hyves e.d.

 

Een paar mensen vinden dat we het vroeg vertellen (ruim negen weken), maar ik vind dat we genoeg ons mond hebben gehouden over het hele ziekenhuis traject, dus daar ben ik een beetje klaar mee.

Link to comment
Share on other sites

Wij hebben het alleen de directe mensen vertelt die ook afwisten van het iui traject. Op mijn werk en het werk van mn man wisten ze het ook en die vroegen dus vorige week vrijdag al meteen wat de uitslag was. Dus hebben we eerlijk vertelt dat we dus zwanger zijn. Verder weet niemand het nog, behalve dan mn eigen oma.

 

Wij hebben in juni een groot familie weekend en dus maken wij dan meteen gebruik van de gelegenheid om het de hele familie te vertellen, dan ben ik ook al 4mnd zwanger. Dus dan is het wel veilig, om nu iedereen te gaan bellen ziet ik nu nog niet zitten, mss als het zover is doe ik het toch. Maar dat ziet ik dan wel weer.

 

 

 

Denk dat het voor iedereen voor zich is en waar je je prettig bij voelt. Zelf heb ik niet echt de drang om het te vertellen, want kan het zelf nog niet eens echt geloven. Komt waarschijnlijk wel na de eerste echo.

 

 

 

Kuzzz

Link to comment
Share on other sites

Op mijn werk heb ik het ook vrij snel verteld, rond de zesde week maar dat was meer omdat ik steeds de groep even uitmoest ivm misselijkmakende geurtjes hihi, onze familie hebben we op de testdag al laten mee delen in de vreugde en na de eerste echo, met ruim 8 weken, hebben we er geen geheim meer van gemaakt. Je moet doen wat voor jullie goed voelt.

Link to comment
Share on other sites

We hebben het gisteren na de eerste (verrassende...) echo aan mijn ouders verteld!

 

Ik heb ze nog nooit zo zien glunderen van trots!!! (ik heb geen broers/zussen, dus alle hoop was op mij gevestigd...hahaha). Vrijdag vertellen we het de ouders van mijn vriend!

 

 

 

Met het vertellen aan vrienden/familie/werk/etc. willen we nog even wachten. Zo rond de 11/12 weken gaan we het van de daken roepen!

 

Het liefste zou ik het nu al doen...ben zo trots!!!

 

Niemand was van onze IVF-behandeling op de hoogte (behalve mijn baas).

Link to comment
Share on other sites

Ik heb het verteld na de eerste echo. Deze had ik met 6 weken en 4 dagen. Ik vond het heerlijk om te mogen vertellen!!! En heb er geen spijt van dat ik dat zo vroeg heb verteld.

 

 

 

Mijn ouders, broer en zus wisten dat we bezig met IVF, dus die hebben we het meteen verteld :-D

 

 

 

Groetjes Elke

Link to comment
Share on other sites

Guest Vonnie

De naaste familie en vrienden die op de hoogte waren van de hele medische molen hebben wij het direct verteld wanneer een poging was gelukt (en trouwens ook toen ze waren mislukt). Op mijn werk was er maar een enkeling op de hoogte en ook die enkeling heb ik direct verteld hoe de vlag er voor stond. De "officiele" mededeling (dus voor de niet-weters) heb ik pas na drie maanden gedaan, hoe moeilijk dat ook was. Vooral die grijns :snitch: was die drie maanden moeilijk van mijn gezicht af te houden....

Link to comment
Share on other sites

Vrienden en familie wisten wel weer dat we van start waren gegaan, maar ik heb de laatste keer niet verteld hoe ver we ermee waren, om ?en en en? te voorkomen.

 

Met 6 wkn, na eerste echo, mijn broertje en vriendin op de hoogte gebracht. Zij waren de eerste dierbaren die het wisten. Hiervoor gekozen omdat het hun zo'n verdriet heeft gedaan te vertellen dat zij eerder zwanger waren dan wij.

 

Met 7 wkn heb ik het op mijn werk verteld, daar stonden we dan als 3 zwangeren te huilen van geluk.

 

Op de verjaardag van manlief (we waren toen 8 wkn) vroeg een vriend aan mijn man wat hij van mij had gekregen. het allermooiste wat je maar kan wensen, was zijn antwoord. Die gezichten van iedereen, onvergetelijk. Een paar minuten later verteld dat het er zelfs 2 worden. De avond kon niet meer kapot. Andere dierbaren per telefoon het goede nieuws verteld.

Link to comment
Share on other sites

Guest Amanda

Wij hebben er nooit een geheim van gemaakt dat we bezig waren met ivf, iedereen wist dus dat er een testdatum aankwam.

 

 

 

Ik heb er nooit spijt of twijfel van gehad dat we het zo vroeg al vertelden, ook na de miskraam niet, ik vond de steun toen wel fijn.

 

Tot 12 weken had ik zowieso nooit kunnen wachten ben ik bang, haha, was veel te blij dat we eindelijk zwanger waren!

Link to comment
Share on other sites

Wauw wat is het toch een mooi iets he.. Ik lees deze verhalen en wordt helemaal emo.. vond ik toch wel hoogtepunten tijdens de zwangerschap, de lieve mensen die zo hebben meegeleefd mee laten delen in je geluk! Voor alle meiden die dit binnenkort mogen gaan doen, geniet ervan!

 

 

 

Liefs Pien

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Wij hadden en hebben t tot op heden maar alleen vertelt aan onze schoonzus en broer.

 

De reden hiervoor is

 

1# Mijn leeftijd en commentaar wat je dan krijgt.

 

2# De teleurstelling als t niet zou lukken bij de dochter.

 

 

 

Nadelen heb ik hier ook wel mee gehad je kan alle emoties,verdriet,blijheid niet delen.

 

Wij hebben nu besloten dat we willen wachten tot zeker de echo bij de verloskundige.Tenminste als we t zolang verborgen kunnen houden wat buikje betreft. Dus zeker tot de 10de week.

 

Ik ben al heel hard aant denken op welke orginele manier ik t oma (mijn moeder)kan vertellen.Dit ook omdat we ongeveer uitgerekend zijn op de verjaardag van haar.

 

 

 

Liefs ange

Link to comment
Share on other sites

Wij hebben het tot nu toe alleen aan mijn ouders en schoonouders verteld. en een hele goeie vriendin van mij... de rest wachten we nog even mee tot na de 2e echo dan zijn we als het goed gaat 9 weken.... op me werk vertel ik het pas met 12 weken..

Link to comment
Share on other sites

Toen ik op 15 sept de uitslag kreeg en ik dus ca een maand zwanger was heb ik het al mijn intimici verteld. iedereen ok mij heen heeft zo intens met ons mee geleefd, gebeden bijwijze zelfs... Als het niet lukte belde ik ze ook op.

 

 

 

Zo en zo als je 9 maanden bezig bent met IVf , en daarvoor oparaties en ellende : dat is iets wat ik liever wel deelde met dichte familie en goede vrienden.

 

 

 

Op mijn werk wisten ze het al met 8 weken.. ik was nl na IVF poging 3 niet in een soort van door hun waarneembare dip geraakt waardoor het al gauw gonsde van de geruchten...

 

 

 

Zoals iedereen ook schrijft hier: mensen gaan er toch ook naar vragen.

 

 

 

Op 15 aug ben ik begonnen met spuiten, de dag dat mijn vriend en ik elkaar hebben leren kennen, nu bijna 5 jaar geleden.. Die datum heeft nu nog een heel extra lading...Als ik ooit trouw.: dan weten jullie bij deze de datum al!

Link to comment
Share on other sites

Wij hebben eigenlijk ook bijna direct familie vrienden en collega's ingelicht. Zij hebben zo met ons meegeleefd dat het niet anders kon dan direct te vertellen!! En wat hebben we een mooie emotionele reacties gehad!! Heel byzonder!

 

 

 

Liefs Popje

Link to comment
Share on other sites

Ik ben altijd heel open geweest over de behandelingen. D.w.z familie en close vrienden. Zij hebben altijd intens met ons meegeleefd. We hadden zoveel verdrietige dingen meegemaakt, en nu hadden we eindelijk goed nieuws! Ik wilde tot na de eerste echo wachten om het te vertellen op het werk. Helaas heb ik het niet zo lang voor me kunnen houden want ik was steeds supermisselijk op mn werk en was vaak aan het braken. Ik vond dat ik mn collega's wel wat moest uitleggen. Iedereen reageerde superenthousiast, zo leuk. Mocht er toch iets mis gaan dan zijn ze er ook wel weer voor me! Maar daar gaan we niet vanuit natuurlijk!

 

 

 

Liefs, Jane

Link to comment
Share on other sites

Wij hebben het onze direct familie vertelt, want die zaten nog meer in spanning met de testdatum dan wij zelf haha.

 

Verder weten ze het bij mij op het werk vanaf het begin en bij mn man ook. Ik werk maar 2 collega's en de collega's van mn man is een hele hechte groep. Die ken ik ook al meer dan 6jr. Dus die hebben ook met ons meegeleefd al deze tijd.

 

De rest van de familie krijgt het pas in juni te horen, dan is er een groot feest met iedereen erbij.

 

Ik moet het alleen nog de grote baas vertellen, dat wilde in vande week doen...die zat alleen in een bespreking, dus dan moet ik hem maar bellen volgende week na de echo.

 

 

 

Kuzzz

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Bij ons weet iedereen het al, ook al ben ik pas net 5 weken zwanger.

 

Wij zijn namelijk al ruim 2 jaar bezig met het ziekenhuis in en uit lopen. Het afgelopen jaar met IVF en dat jaar ervoor heb ik 2 operaties ondergaan (eileiders zijn toen verwijderd). Iedereen wist ook dat we met IVF bezig waren en dus ook wanneer de testdatum was. Ik heb er geen spijt van dat iedereen het al weet ook al bestaat de kans dat het nog mis kan gaan.

 

Merk ook dat iedereen heel erg nieuwsgierig is, men wil weten hoe zoiets nou gaat. Ze horen soms achteraf van anderen dat die een kind hebben via IVF, maar hoe dat nou allemaal werkt horen ze niet. Ik ben er heel open over en merk dus ook dat veel mensen het interessant vinden en ook veel dingen daarover vragen aan mij.

 

Maar uiteindelijk vind ik dat iedereen het zelf moet weten wanneer je het verteld, is voor iedereen anders natuurlijk.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use