na de miskraam....

[ivfsh]

Hoi Meiden,

 

 

 

Afgelopen zaterdag kregen we tijdens de echo te horen (bij 12,5 week) dat het hartje was gestopt bij ruim 11 weken. Ongelooflijk harde klap..... bij de echo twee weken daarvoor was alles nog helemaal goed. We hadden er totaal niet op gerekend: weg mooie plannen en dromen voor de toekomst.

 

Afgelopen dinsdag is de miskraam opgewekt in het ziekenhuis. Ik vond het heel erg zwaar: wat een moeilijke dag.

 

Nu zit er niets anders op dan dit te verwerken, achter ons te laten en naar de toekomst te kijken.

 

Wie heeft ook iets dergelijks meegemaakt? Zijn jullie daarna weer snel ongesteld geworden en hoe snel konden de behandelingen weer beginnen? Maar vooral: hoe is de zwangerschap na de miskraam verlopen??

 

 

 

Ik weet het even niet meer zo goed.... Ik dacht echt dat het goed ging...

 

 

 

Veel liefs,

 

IVFSH

[Marietje]

Jeetje meid, wat een nachtmerrie. Ik heb geen antwoord op je vragen, wil je alleen een hart onder de riem steken. Kan echter de woorden niet vinden. Sterkte!

[Simonja]

Hi IVFSH,

 

 

 

Allereerst ook hier nogmaals sterkte met het verwerken van dit verdriet. Ik heb vorig jaar een soort gelijke situatie meegemaakt. Op de eerste echo was alles goed en op de 2e echo bleek het hartje ook niet meer te kloppen. Die echo was in de 12e week maar het hartje was al zo'n 2 a 3 weken daarvoor gestopt met kloppen. Precies zoals jij zegt kwam dit bij ons ook als een enorme klap. Ik heb toen voor een curretage gekozen en ben 6 weken na die curretage ongi geworden. Ik zat toen nog in een IUI traject dus heb de maand daarna meteen weer een nieuwe IUI gedaan. Dit zijn er in totaal 5 geworden zonder succes. Daarna heb ik 1 IVF-poging gedaan en 1 cryo-poging. Hoe het mij hierna is vergaan, met alle onzekerheid en angst, heb je in ons juni topic gelezen. Het is een moeilijke tijd geweest en ook nu heb ik sommige momenten waarop ik bang ben dat hetzelfde nog een keer gaat gebeuren. Echter, ik ben nu ruim 14 weken en het gaat allemaal goed. Vertrouwen hebben is soms heel moeilijk en om deze reden ben ik ook pas vanaf de 13e week gaan genieten van mijn zwangerschap. Ik wens je heel veel sterkte en laat de moed niet zakken, het kan een volgende keer echt goedkomen (hoewel je dat nu waarschijnlijk niet kunt voorstellen of niet wilt horen)

 

Dikke knuffel van Dorine

[ivfmoeke]

lieve ivfish,

 

 

 

jeetje wat een schokkend bericht. ongelooflijk.

 

heb zelf een missed abortion gehad, weet hoe jij je voelt.

 

het heeft tijd nodig maar het is met momenten nog steeds moeilijk!

 

meid, heel veel sterkte met alles

[Christine71]

Zo dicht bij die magische grens.....

 

Ik kan me voorstellen dat jullie dachten dat alles goed was en alleen maar bezig waren met de toekomst.

 

 

 

En dan dit....

 

 

 

Wat moet dit een immense klap voor jullie zijn, ik kan jullie alleen maar heel veel sterkte wensen met alles.

[Sylvino]

Ivfsh,

 

 

 

wat vreselijk, ik weet zoals vele andere wat het is.

 

Zie handtekening.

 

 

 

Ik ben 6 weken na de curretage weer ongesteld geworden, ben toen meteen doorgegaan met de volgende IUI poging, ontzettend veel spijt van gehad. Was allemaal veels te snel.

 

 

 

 

 

Veel sterkte toegewenst.

 

 

 

Groet Sylvie

[Josephine]

Wat vreselijk verdrietig, echt afschuwelijk. Ik wens jullie heel veel sterkte toe.

 

 

 

Liefs, Josephine

[Guest Sannie66]

Kan me niet voorstellen hoe jullie je moeten voelen! Wat een vreselijk nieuws moet dit zijn geweest.

 

 

 

Heel erg veel sterkte met de verwerking van dit grote verlies...

 

 

 

Liefs,

 

Sandra

[amber]

Hoi IVFSH,

 

 

 

Ach, wat zul jij je rot voelen. Ik heb zelf een missed abortion gehad met 6 weken en dat hakte er al zo in. Je hebt je zo blij gevoeld en dan ineens zit je in een nachtmerrie.

 

 

 

Ik ben gecurreteerd en na 6 weken weer ongesteld geworden. In de cyclus na die 6 weken ook al weer een cryo-poging gedaan.

 

 

 

Heel erg veel sterkte toegewenst met het verwerken.

 

 

 

Liefs Amber

[ivfsh]

hee meiden,

 

 

 

dank je voor jullie lieve berichten. Ik ben blij te horen dat er ook meiden zijn waar het na een miskraam wel weer goed is gegaan.

 

 

 

Dorine: ik had jouw verhaal inderdaad al helemaal gevolgd op het juni forum. Toen realiseerde ik me vaak al hoe onzeker je vaak was door het verleden. Toen bedacht ik me telkens wat een geluk ik had dat het bij ons allemaal goed ging. Alleen wist toen nog niet wat er ook bij ons ging komen..... Ben echt blij dat het zo goed gaat bij jou!

 

 

 

NOg iets waar ik benieuwd naar ben: waarom hebben jullie gekozen voor een curretage? Of was dat geen kwestie van kiezen? Mijn arts gaf me het advies te kiezen om de miskraam op te wekken. Ach, maakt ook niet zoveel uit, we hebben het allemaal achter de rug. Maar ik was even benieuwd.

 

 

 

Wij gaan nu in elk geval een week samen ertussen uit om het achter ons proberen te laten en nieuwe energie op te doen.

 

 

 

Wens jullie allemaal hele fijne feestdagen!

[Sylvino]

Hoi Ivfsh,

 

 

 

ik was zwanger van een tweeling. Toen ik werd opgenomen met uitdroging had ik nog alle zw.verschijnselen. Er zat ook geen bloed rond de baarmoeder. Het zou nog wel tot 2 weken kunnen duren voordat de miskraam op gang zou komen. Ik wilde daar niet mee rond blijven lopen. Daarbij werd mij verteld dat bij een spontane miskraam bij tweelingen het vaak voorkomt dat de baarmoeder niet helemaal schoon wordt, en dat daarna alsnog een curretage nodig is.

 

 

 

Mijn besluit was snel genomen hoewel ik moeite had met het "afscheid" nemen van mijn zwanger zijn.

 

 

 

Na 5 dagen opname heb ik de curretage laten doen.

 

 

 

Fijn dat jullie even een weekje weg gaan, alles rustig laten bezinken.

 

Ik wens je fijne dagen toe en een positief 2010.

 

 

 

Succes.

 

 

 

Sylvie

[luna27]

Hi Ivfsh,

 

 

 

wat een nachtmerrie zeg...heb ook geen antwoorden op je vragen, maar wil je veel sterkte wensen met het verwerken hiervan!

 

 

 

XXX Luna

[witje]

Idd wat een nachtmerrie moet dit voor jullie zijn. Heel veel sterkte met het verwerken hiervan, neem er de tijd voor. Mijn miskraam was met bijna 6 weken en het heeft lang geduurt voor ik weer "normaal" menstrueerde. Mijn miskraam is verder natuurlijk verlopen, wel met enorme krampen, en lange napijn in de baarmoeder.

 

Heel veel succes voor 2010!!

[Guest Dani]

Allereerst heel erg veel sterkte, wat een klap, ik kan me voorstellen dat dit totaal onverwachts kwam, zeker omdat alles goed ging volgens de vorige echo.

 

 

 

Mijn miskraam was toen met ruim 10 weken (ook een tweeling) en is natuurlijk verlopen, een week of 5/6 later weer ongesteld geworden en vanaf toen ook weer een normale cyclus.

[Hanneke]

IVFSH,

 

 

 

Wat vreselijk zeg. Kan me niet voorstellen hoe je je moet voelen. Ik voelde me al verschrikkelijk na mijn mk, maar als je al zover bent echt vreselijk. Heel veel sterkte! Goed dat jullie even weg kunnen met z'n tweeen. Even tijd voor jullie samen om het een plekje te geven. Nogmaals heel veel sterkte!

[Freya]

Ivfsh, wat vreselijk wat jullie is overkomen!

 

Bij ons zagen we bij de echo van 11 weken geen hartje mee. We kregen te horen dat het kort na de echo van 9 weken waarschijnlijk is misgegaan.

 

En jullie waren zelfs al voorbij die magische grens van 12 weken. Wat vreselijk verdrietig. Heel veel sterkte.

[Nine]

Lieve Ivfsh...

 

 

 

Hoe gaat het nu met je? Het is voor jou nu een aantal weekjes geleden...

 

Ik zit er nu midden in. Heb inmddels 3 dagen cytotec ingebracht en ook een nacht aan het infuus gelegen wegens heftig bloedverlies.

 

 

 

Ik vind het allemaal ontzettend ingrijpend, onbegrijpelijk, wreed, oneerlijk, noem maar op... missed abortion is echt walgelijk... je bent zo blij met het kloppende hartje... de kans is zo groot dat het dan goed blijft gaan en als het dan toch mis gaat.

 

Au....

 

 

 

Hoop dat je me kunt vertellen, dat het verdriet in de komende weken een beetje slijt...

 

 

 

Ben je nog wel lekker een weekje op stap geweest?

 

 

 

Liefs, Nine

[ivfsh]

Hoi Nine,

 

 

 

Het slijt zeker, maar het blijft ook moeilijk. Wij hadden zoveel hoop nadat we met ruim tien weken een goede echo hadden gehad, het is er redelijk hard ingehakt bij ons.

 

Lichamelijk heeft het ongeveer een week geduurd met bloedverlies en (soms heftige) krampen om alles kwijt te raken.

 

 

 

We zijn inderdaad een kleine week naar Bangkok geweest, dat is voor ons niet zo ver vliegen, maar even lekker weg en heerlijk zonnig weer. Het heeft ons echt goed gedaan. Ik had er op dat moment niet aan moeten denken om te werken (op mijn werk weten ze niet van mijn pogingen en van miskraam). Na die week weg vond ik het juist weer heerlijk om aan de slag te gaan. Anders was ik er veel te veel mee bezig geweest. Nu kijken we vooral weer vooruit en is het fijn te merken dat je er niet meer constant aan denkt.

 

 

 

We hebben er wel echt bewust bij stil gestaan om toch ook een soort van afscheid te nemen. In Bangkok zo hier en daar een wierookje (bij gebrek aan kaarsen :-)) aangestoken. Dit weekend hebben we de kaartjes en cadeautjes die we al hadden gekregen opgeruimd. In een mooi klein doosje gedaan samen met de echo foto's. Dan zijn er wel weer tranen natuurlijk. Af en toen komt het gewoon even heel hard binnen.

 

 

 

Binnenkort is het hier chinees nieuwjaar, en de chinezen steken natuurlijk altijd een bizarre hoeveelheid knalvuurwerk af, om de boze geesten weg te jagen. Nou: wij gaan een tienduizend klapper kopen! Weg met de boze geesten en laat de goede maar komen, haha. Dat knalvuurwerk ga ik in ieder geval voor iedereen hier afsteken!

 

 

 

Hoe ga jij het de komende tijd doen? Weer 'gewoon' aan het werk? Of even rust?

 

 

 

Ik denk aan je, heb echt met tranen je verhaal zitten lezen....

 

 

 

 

 

 

 

Liefs,

 

IVFSH

[Balu01]

Hoi IVFSH,

 

 

 

Zoals je misschien al gelezen hebt heb ik vorige week dinsdag mijn miskraam opgewekt met de cytotec. Wat een hel. Je krijgt als geruststelling vanuit het ziekenhuis mee het kan als een ernstige menstruatiepijn aanvoelen. Ik ben endometriosepatient dus ik had me op het ergste voorbereid. Maar dat ik een bevalling zou moeten gaan doen met weeen e.d. nee daar was ik niet op voorbereid. Je voelt je dan al alsof je in een achtbaan van emoties zit en dan krijg je dit er nog bij. Mijn moeder twijfelde ook geen moment en heeft de huisartsenpost ingeschakeld. Ze vond het veel te onverantwoordelijk om iemand zo naar huis te sturen zonder verdere informatie of wat dan ook. Nou ik was heel blij dat er een arts bij was. In het ziekenhuis hadden ze ons ook verzekerd dat het om 1 kindje zou gaan nou ik ben er 2 verloren rara hoe kan dat nou? We hebben ook door meerdere fouten van het ziekenhuis besloten over te stappen naar het UMC in Nijmegen. Ik voelde me daar al stukken beter bij door alleen gesproken te hebben met de afdelingssecretaresse. Zij heeft me totaal gerustgesteld. Een hele fijne gedachten. Ik voel me nu nog steeds niet echt lekker voel nog pijn in mijn baarmoeder en soms door mijn gehele lichaam. Verder dacht ik dat het bloeden gisteren zou gaan stoppen eindelijk het werd namelijk al steeds bruiner en steeds minder en ik ga vanochtend naar de wc en BAM weer helderrood bloed. Ik weet dus niet of me zorgen moet maken of juist niet. Mijn man die hamert maar steeds bel het ziekenhuis bel het ziekenhuis. Maar wil niet om de haverklap bellen als ik wat voel ik weet dat het erbij hoort maar.... Heeft iemand dit ook zo meegemaakt? Verder wil ik iedereen die hier gereageerd hebben en het zelfde als ons hebben meegemaakt heel veel sterkte wensen.

 

 

 

Dikke knuffel,

 

Nathalie

[ivfsh]

Hoi Nathalie, even een snel berichtje. Ik zit nog op mijn werk...

 

 

 

Ik heb ook nog best lang bloedverlies gehad, toch wel anderhalve week. Soms ook opeens nog stolsels. Na twee weken had ik een echo om te zien of de baarmoeder schoon was, dat was toen bijna het geval.

 

 

 

Ik vergeleek het ook met een kleine bevalling. Ik had zelfs de eerste dagen na de miskraam mijn borsten melk gingen aanmaken. Hele harde, grote borsten, echt alsof er een keiharde bal inzat. Blijf bizar wat hormonen allemaal met je lijf kunnen doen.

 

 

 

Maar ik voel me nu lichamelijk echt weer helemaal goed na, na 1,5 week was ik fysiek weer de oude.

 

 

 

Veel sterkte en als je twijfels hebt: ziekenhuis bellen en langsgaan voor een echo!!

 

 

 

Liefs,

 

ivfsh

[Nine]

Hoi IVSH en Nathalie, lieve lotgenoten...

 

 

 

Vandaag heb ik een zeer slechte dag. Ik zou nu in het ziekenhuis moeten zijn voor extra echocontrole, om te kijken of ik nog gecurreteerd moet worden, maar ik kan het niet opbrengen.

 

 

 

Vannacht werd ik wakker met keiharde borsten en opeens druppelde de melk eruit.

 

Toen heb ik zo vreselijk gehuild, echt een super-oerverdriet.

 

Mijn lijf en ik waren zo klaar voor dit kindje.

 

 

 

Ook gutst nu het bloed er weer uit. Maar ik ga pas vrijdag weer voor een echo, ik kan dat gewroet echt niet meer verdragen.

 

Ik hou me heel rustig en blijf in bed.

 

 

 

Excuus voor dit dramaverhaal, het komt echt door de melkstuwing, dat had ik echt niet verwacht.

 

 

 

Nathalie, hou je ook sterk, meis...

 

Het bloeden kan best een tijdje duren, het is toch een soort bevalling als er een foetus was.

 

Er blijft een wond achter in de baarmoeder, die moet genezen.

 

 

 

IVFSH, wat fijn dat ze in China zoveel onderzoek doen...

 

 

 

 

 

Liefs, nine

[Balu01]

Hey lieve Nine en IVFSH,

 

 

 

Wat een gedoe toch allemaal zo. Ik ben afgelopen vrijdag voor een echo in het ziekenhuis geweest en alles is schoon en de baarmoedermond is gesloten. Ze zei me ook dat het bloeden nog wel even aan kon houden. Ik vertrouw erop het komt en gaat laat ik maar zeggen maar mocht het nou zo zijn dat het volgende week nog zo is dan ga ik echt wel aan de bel trekken. Het is toch een proces waar je doorheen moet. En als je sommige verhalen leest besef je ook dat je niet alleen bent. Ik heb het bijvoorbeeld met Nine ik leef me zo in haar verhaal en ik vind het zo erg. Ik hoop echt dat dit ons jaar wordt Nine echt waar. Ik heb vannacht ook een slechte nacht gehad je begint het nu zo duidelijk te beseffen wat er is gebeurd en dat je zoiets moois in 1 klap kunt verliezen. En dat doet zeer echt heel veel zeer.....

 

 

 

Liefs,

 

Nathalie

[Meiske74]

ow dames

 

 

 

ik vind het zo heftig om jullie ervaringen te lezen!!! weet niet goed wat te moeten zeggen.

 

Denk je dat je het ergste hebt gehad en dan nog deze symptomen erbij, hoe confronterend en eigenlijk onmenselijk!!

 

 

 

ik wens jullie heel veel sterkte en kracht dames!!

 

liefs

 

Babeth

[Freya]

O, Nine, wat is het toch verdrietig! Ik kan me helemaal voorstellen dat je niet naar het ziekenhuis wilde. Pas je wel goed op jezelf?

[ralletje]

IVFSH, Nine, Nathalie, ik ben een poosje weggeweest, en nu lees ik dit!!

 

Wat een vreselijke ellende, heb gewoon geen woorden, zit gewoon te janken!

 

Ben zelf weer aan het spuiten 300 e en heb enorm last van mijn emoties, ik vind dit zo erg voor jullie, ik wil jullie en ook lotgenoten natuurlijk, heel veel sterkte wensen!

 

 

 

Liefs Marielle