Jump to content

Voorstellen

Freya

By Freya
in Wie is wie?

 Share

Recommended Posts

Freya Enthusiast

Freya

Posted
Posted

Hallo allemaal,

 

 

 

Via via kwam ik op dit forum terecht omdat ik behoefte heb aan informatie en ervaringsverhalen van mensen die weten wat het vruchtbaarheidstraject met je doet.

 

 

 

Ik heb wat berichten gelezen en het leek me goed om me even voor te stellen.

 

 

 

Vier jaar geleden besloten mijn vriend en ik te proberen kinderen te krijgen. Na 8 maanden zat ik bij de huisarts. Het lukte niet en ik was 'al' bijna 32 (en ik wilde al zo lang kinderen!). De huisarts stuurde ons gelukkig gelijk door.

 

 

 

Uit alle onderzoeken kwam geen oorzaak naar voren dus eerst nog maar eens een half jaar zelf proberen. Geen resultaat dus weer naar het ziekenhuis.

 

Net voor die definitieve stap raakte ik toch zwanger. Helaas eindigde deze zwangerschap al met 6 weken in een miskraam.

 

 

 

In het ziekenhuis in Voorburg werden gelukkig al onze onderzoeken uit het streekziekenhuis geaccepteerd. Ze wilden alleen ook nog een kijkoperatie uitvoeren bij mij. Ook deze operatie liet zien dat er geen afwijkingen zijn waardoor ik niet zwanger word of kan worden.

 

 

 

Daarna hebben we drie IUI-pogingen gedaan. Mijn follikels reageren niet zo goed op de hormonen dus ik had er steeds maar 1 of 2. Bij 1 poging had ik er wel meer, maar dat waren er dan weer te veel (te veel risico op een meerlingzwangerschap) dus die poging werd afgebroken. Wat een domper was dat.

 

 

 

Na drie mislukte pogingen stelde het ziekenhuis voor om op IVF over te stappen. Dat was precies wat wij ook wilden voorstellen dus op naar de eerste IVF.

 

 

 

Opnieuw groeiden er niet veel follikels maar door de hogere dosering toch een stuk of 4. Bij het bloedprikken bleek echter dat mijn LH-waarde al vroeg in mijn cyclus erg hoog is. Snel werd een vroege punctie ingelast maar het was al te laat. Mijn eitjes waren al gesprongen. Die pogingen hebben we gelukkig om kunnen buigen naar een IUI-poging, maar ook die mislukte.

 

 

 

Bij de volgende IVF moest ik vanaf de eerste dag van mijn cyclus met decapeptyl spuiten om te voorkomen dat mijn eitjes zouden springen. Ook moest ik Menopur gebruiken ipv Gonal-f.

 

Het leek erop dat ik daardoor meer follikels kreeg maar uiteindelijk bleven er weer slechts 4 of 5 rijpe follikels over, waarvan er 3 waren bevrucht.

 

Er zijn 2 embryo's teruggeplaatst. De 3e is niet goed doorontwikkeld dus geen cryo, helaas.

 

14 dagen na de terugplaatsing werd ik ongesteld.

 

 

 

De IVF-poging daarna begon heel positief. Ik had in het begin direct 8 follikels die ongeveer even groot waren. Later waren het er zelfs 12! Een absoluut record voor mij.

 

Bij de punctie konden er echter slechts 5 worden geoogst, waarvan er 4 zijn bevrucht. Er zijn 2 embryo's teruggeplaatst. De andere 2 zijn weer niet goed doorontwikkeld dus opnieuw geen cryo's.

 

 

 

14 dagen na de terugplaatsing had ik een positieve test! Wat waren we blij! Maar ook nog wel wat angstig doordat het nog zo vroeg was en de vorige keer ging het tenslotte ook mis. Maar bij de echo bij 6 weken zagen we een hartje! Met 9 weken weer een echo en het vruchtje was uitgegroeid tot een mini-mensje, zijn hartje klopte krachtig. Wat een prachtige, roze wolk.

 

Met 11 weken weer een echo maar toen was er geen hartje meer te zien. Wat een schok en een verdriet.

 

 

 

Dat is nu 1,5 week geleden. In de week na de echo is de miskraam vanzelf op gang gekomen (gelukkig). Dat was soms best pijnlijk (lichamelijk) maar wel goed te doen. De miskraam is gelukkig ook volledig; mijn baarmoeder is schoon bleek in het ziekenhuis.

 

 

 

Mijn vriend en ik hebben samen de tijd genomen om afscheid te nemen. Het verdriet blijft maar we proberen langzaamaan de draad weer op te pakken. Dat valt me soms best zwaar. Als ik thuis ben en onder mensen die dicht bij me staan, gaat het goed. Dan voel ik me sterk. Maar op mijn werk kan ik niet meer dan het normale aan (en zelfs dat met moeite). Als dingen anders gaan dan anders, waarbij flexibiliteit nodig is van mijn kant, gaat het mis.

 

 

 

Ik merk dat ik op het moment behoefte heb om te lezen hoe anderen dit hebben ervaren. Daarom ben ik op dit forum gaan lezen.

 

Ook staan we nu voor de laatste poging en hoewel we al hebben besloten zelf behandelingen te gaan betalen als dat nodig is, voelt die 'laatste' poging toch als een molensteen om mijn nek.

 

Ik heb het gevoel dat het er nu op aankomt. We moeten belangrijke beslissingen gaan nemen. Willen we door in dit ziekenhuis of is het verstandiger ergens anders naartoe te gaan? Waar dan? Wat voor behandelingen? Weten we wel genoeg om de juiste beslissingen te nemen?

 

 

 

Nou, het is een heel verhaal geworden.

 

 

 

Ik ga me de komende tijd een beetje inlezen hier zodat ik jullie hopelijk ook een beetje leer kennen.

elinorac Grand Master

elinorac

Posted
Posted

Welkom hier Freya! Je hebt al een heleboel meegemaakt zeg... De laatste dagen is er hier helaas een aantal meiden die ook een miskraam hebben gehad, lotgenoten genoeg. En ook die voor een derde en laatste poging staan, dus je zult hier heel wat uurtjes door kunnen brengen.

 

 

 

Succes met alles!

 

 

 

Caroline

sandra Veteran

sandra

Posted
Posted

hoi freya

 

hoop dat je op dit forum wat steun en misschien antwoorden kunt vinden

 

zelf vind ik het heel fijn op dit forum

 

groetjes

Faye1974 Mentor

Faye1974

Posted
Posted

Hoi Freya,

 

Ontzettend welkom hier! Ook ik vind het erg fijn op het forum. Pas op, het is wel verslavend! :)

 

Ontzettend veel sterkt en natuurlijk veel succes!

Guest Amanda

Guest Amanda

Posted
Posted

welkom freya. Veel sterkte en succes met alles!

Guest Sannie66

Guest Sannie66

Posted
Posted

Hi Freya,

 

 

 

Welkom hier op dit prachtige forum waar lief en leed met elkaar gedeeld wordt.

 

Je hebt zeker al een hele historie achter de rug. Je recente mk zal niet bijdragen aan een positieve instelling; dat kan ik me enigzins voorstellen...

 

 

 

Suc6 en wijsheid met de beslissing hoe nu verder, dit kun je uiteraard delen hier op het forum. We zitten helaas allemaal in 'hetzelfde schuitje'...

ivfsh Veteran

ivfsh

Posted
Posted

Hallo Freya,

 

 

 

Ik leef met je mee, wat vreselijk dat je een miskraam hebt gehad.... Ik heb zelf ook een paar weken geleden een miskraam gehad (hartje gestopt na ruim 11 weken en met 13 weken miskraam opgewekt). Na al die pogingen, sta je nu met lege handen: vreselijk oneerlijk.

 

Het zal even duren voordat je het een plekje kunt geven. Wij zijn nu bijna vier weken verder en hebben vandaag een mooi doosje ingepakt met alle spulletjes en kaartjes die we al hadden gekregen voor de zwangerschap. Weer in tranen, maar wel voor mij een soort van klein 'ritueel' om afscheid te nemen. Het is zo gek, je hebt die kleine in je buik nog niet echt gekend, maar je mist het zo vreselijk. Ik wens je alle sterkte toe!

 

 

 

Liefs,

 

IVFSH

EDR Grand Master

EDR

Posted
Posted

welkom hier! Jullie hebben al aardig wat in jullie rugzakje zitten! Heel veel sterkte met alles en ik hoop dat jullie reis eindigt met een prachtig wonder!

Wish Grand Master

Wish

Posted
Posted

Hoi Freya,

 

Welkom hier!

 

Wat een vervelende geschiedenis heb je/jullie achter de rug.

 

Sterkte met het verwerken van je miskraam!

 

Het is inderdaad verslavend om dit forum te lezen en wat bij berichten te schrijven....

 

Maar het doet vele mensen goed om hier op dit forum te zijn.

 

Wat fijn is, je krijgt altijd reactie als je hier iets schrijft, iedereen leeft met je mee en dat voelt als een warm deken!

 

 

 

Heel veel succes!

 

Groetjes Wish

Meiske74 Grand Master

Meiske74

Posted
Posted

Hallo Freya

 

 

 

jeetje wat een ellende hebben jullie reeds achter de rug zeg!

 

Ik hoop dat je deze miskraam ook een plekje kunt geven. Ik snap het heel goed dat je deze derde poging als extra zwaar ziet, dat gevoel had ik al toen wij voor onze 2de poging stonden.

 

 

 

Freya, ik wens je onwijs veel succes en vooral veel geluk!

 

groetjes

 

Babeth

Freya Enthusiast

Freya

Posted
  • Author
Posted

Wat een lieve reacties allemaal! :L Ik voel me gelijk welkom.

 

 

 

Het gaat op het moment niet zo goed met me, merk ik. Ik voel me heel moe, somber en verdrietig. Jammer, want het ging eigenlijk best goed. Wel verdrietig natuurlijk maar ik voelde me wel sterk.

 

Nu heb ik echter gewerkt de afgelopen week en dat was duidelijk te veel (ook doordat mijn baas dacht dat ik gelijk weer 100% belastbaar ben). Nu dus maar even pas op de plaats maken.

 

 

 

Merk dat ik tamelijk futloos ben. Ben ook al wel aan het lezen gewezen op het forum maar reageren wil nog niet erg. Het duizelt me ook een beetje. Het zijn zo veel verhalen! Maar over een tijdje zit ik er vast in en kan ik ook beter op jullie verhalen reageren.

ivfsh Veteran

ivfsh

Posted
Posted

Hoi Freya,

 

 

 

Maak het jezelf niet te moeilijk! Het is een zware tijd waar je doorheen gaat! Ik ben normaal behoorlijk nuchter, maar ik heb afgelopen maand echt zwaar gevonden: wat een enorme achtbaan is het. Eerst heb je behandelingen nodig om zwanger te worden, dan ben je dolgelukkig dat je zwanger ben, helemaal in de zevende hemel en dan komt er opeens die vreselijke klap dat het niet goed zit.

 

 

 

Neem de tijd voor jezelf, ook op je werk! Ik heb nu wat meer gelezen van andere vrouwen die een miskraam hebben gehad en we zijn echt niet de enigen die het moeilijk vinden. Wij zijn een week na de miskraam een week op vakantie gegaan, even samen weg, hadden dat best wel nodig. Ik merk nu dat het op het werk meestal heel goed gaat, maar soms is het echt heel moeilijk. Wat ik eigenlijk maar wil zeggen: je bent niet de enige die zich zo voelt, ik hoop dat jehier steun krijgt en weer met goede moed verder kunt!

 

 

 

Het zijn ook veel verhalen hier. Ik lees ook meer dan dat ik zelf schrijf, heb er vaak niet meer helemaal de puf voor na een lange werkdag. Vind het wel heel fijn om te lezen dat er zoveel topics zijn van meiden waar het nu allemaal goed gaat. Geeft mij in elk geval moed.

 

 

 

Verder vind ik het ook fijn dat ik niet de enige ben (hoewel we natuurlijk met zijn allen zouden willen dat niemand hiermee te kampen heeft!!!), met name in emoties na de miskraam, spanning voor een behandeling en natuurlijk die vreselijk wachtweken.

NDNA Contributor

NDNA

Posted
Posted

Hoi Freya,

 

 

 

Veel sterkte gewenst met het verwerken van je miskraam.

 

Neem de tijd ervoor; ik heb er zelf ook een gehad en dacht al vrij snel dat ik het wel een plekje had gegeven. Niet echt dus en dat gebeurde later nog een keer; dat ik dacht: het gaat al beter en dat het vervolgens helemaal niet zo voelde.

 

Wat mij heeft geholpen, is er veel over te lezen. Een boek is me het meeste bijgebleven (is wel behoorlijk spiritueel; niet iedereen gelooft daar in): Mama luister je? wat je van je kind kunt leren, van Rosemarijn Roes, ISBN 979-90-202-8105-7 (vooral de eerste hoofdstukken).

 

Verder heb ik ook aan de site www.miskramen.nl en (natuurlijk) aan www.freya.nl wat gehad. En sinds kort aan deze site!

 

 

 

Inmiddels voelt het verdriet over de miskraam minder zwaar. Het voelt alsof het bij me hoort; ik draag het met me mee en af en toe ben ik weer even (erg) verdrietig, maar wel minder vaak als eerst.

 

 

 

Hopelijk raak je in de toekomst opnieuw zwanger en blijft het dan goed gaan!

sandra Veteran

sandra

Posted
Posted

hoi freya

 

je moet alles gewoon in je eigen tijd doen

 

niemand kan beslissen wanneer je over zo'n groot verlies bent, misschien kom je er nooit helemaal overheen

 

laat je niet puchen door je baas

 

ook ben je niet verplicht om hier iedereen een berichtje terug te sturen

 

we weten allemaal dat je je niet altijd even goed voelt hebben we allemaal

 

veel sterkte doe het rustig aan

Iza Rising Star

Iza

Posted
Posted

Lieve Freya, ben blij dat je het forum hebt gevonden en hoop dat je hier wat meer steun kunt vinden!!!

 

 

 

Denk aan je!! Dikke knuffel..

Freya Enthusiast

Freya

Posted
  • Author
Posted

Wat een lieve reacties weer! Dankjewel allemaal.

 

 

 

Ik vind dit nu al een fijn forum dus ik ben heel blij met je tip, Iza! :*

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
 Share
Go to topic listing


  • Posts

    • Baka
      Geen bevruchtingen na ICSI

      By Baka · Posted

      Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Eggerthon
      Start IVF / ICSI in 2023

      By Eggerthon · Posted

      Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Nathje999
      Zijn er nog 40+ meisjes hier? :)

      By Nathje999 · Posted

      Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Ele
      Zijn er nog 40+ meisjes hier? :)

      By Ele · Posted

      Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ele
      Start IVF / ICSI in 2023

      By Ele · Posted

      Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 

  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use

  I accept