Dames hoeveel maanden jaren...

[mijnbaby]

Zijn jullie bezig met IVF of een andere behandelingen? hoeveel behandelingen hebben jullie achter de rug?

 

 

 

na hoeveel jaar ben je zwanger geraakt.... ( voor de dames die inmiddels zwanger zijn geraakt)

 

 

 

En hebben jullie een plan van aanpak.. van nog zo lang en niet langer of nog zoveel behandelingen en niet meer?

 

 

 

Dames die nog niet zwanger zijn geworden ik hoop dat het gauw voor iedereen raak is meiden!

 

 

 

suc6!!

[Sylvino]

Voor mijn historie zie geschiedenis.

 

Verder hebben wij gezegd dat we doorgaan tot 6 pogingen. Echter heb ik na 2 pogingen veel lichamelijke klachten en heb ik een "verplichte" pauze ingelast.

 

Binnenkort een cryo tp en dan zien we verder, het blijft lichamelijk/emotioneel zwaar.

[mijnbaby]

suc6 meid, hoop dat het gauw raak is....

 

 

 

Het is lichamelijk maar geestelijk echt slopend.... Ik had bij mijn eerste poging overstimulatie en moest bij de eerste FM stoppen het was echte en steek in mijn hart al die weken voor niks spuiten....

 

 

 

Gelukkig was de 2e poging meteen goed en raak.... anders was ik er zeker een jaar tussenuit gegaan dat zeker!!

[Henne]

Wij zijn begonnen met 'spontaan proberen' in september / oktober 2006. Dat is dus 3 jaar en 9 maanden geleden. Daarvan nu ruim 2 jaar in de MM. Eerst 2x iui (je vraagt je achteraf af waarom), daarna 4x icsi.

 

 

 

We bekijken het per keer (financieel, fysiek, mentaal) maar ons plan van aanpak op dit moment is: stug doorgaan tot het is gelukt.

 

 

 

Wat ik in het traject zeker heb geleerd is dat je het niet vantevoren kunt beslissen of vastleggen. Als je het kunt betalen hoeft drie keer geen eindstation te zijn, maar als je het niet trekt hoeft drie keer ook geen verplichting te zijn! Je verlegt je grenzen, maar je trekt ook grenzen. Je gevoel is de belangrijkste raadgever daarin. Mijn advies zou echt zijn om niet vooraf een aantal keer te noemen, het hangt van zoveel dingen af!

 

Een collega van me heeft 7 icsis gedaan in twee jaar. Ze zouden zeker door zijn gegaan als zij haar been niet had gebroken en zes weken in het gips moest. Toen waren ze uit het 'ritme' en kwamen er achter dat de rust zo goed voelde dat ze zijn gestopt. Met pijn in hun hart hoor, daar niet van... maar het was gewoon het moment waarop het goed voelde om te stoppen. Ik denk dat de meeste stellen zo'n punt op een gegeven moment bereiken. En dat het dan ook veel beter voelt om te stoppen dan wanneer je dat gedwongen doet omdat je nu eenmaal besloten had dat drie, of vier, of vijf keer de grens was. Móeten stoppen (helaas vaak om financiele redenen), is denk ik veel erger dan zelf besluiten dat je wilt en kunt stoppen. Of dat nu na één keer of tien keer is.

 

 

 

Hmmmm, Henne op haar stokpaardje ;-)

[Sandie]

Wij zijn al 7 jaar bezig om kinderen te krijgen. En ik zit nu in de wachtweken van onze 4e IVF-poging. Ik heb nog geen kinderen.

 

 

 

Bij elke IVF-behandeling dachten we dat het de laatste zou zijn, omdat ik ook met endometriose zit. De 3e behandeling zou echt de laatste zijn, aangezien we het ook niet meer vergoed zouden krijgen van de verzekering.

 

Maar ja, het verlangen blijft.... Dus toch maar een 4e poging gewaagd. Maar dat is wel 1,5 jaar later dan de 3e x.

 

Ik weet wel dat deze lange pauze me goed heeft gedaan. Misschien had het allemaal wel zo moeten zijn!

 

 

 

Van tevoren had ik nooit gedacht dat ik dit er allemaal voor over zou hebben, maar stapje voor stapje verleg je telkens je grenzen. Dus ik zeg wel; deze 4e x is de laatste, maar ik weet niet hoe het gaat lopen!

 

 

 

Sterkte en succes!!

[Sylvino]

Je kan het idd niet van te voren plannen. Het heeft zo'n invloed op je hele bestaan dat je soms niet in de gaten kan hebben wat alles met doet. Dit merkte ik tijdens onze pauze.

 

Je moet goed je grenzen in de gaten houden, zolang je het kan, financieel en emotioneel moet je er voor gaan.

[mijnbaby]

Tijdens mijn overstimulatie ben ik een paar weken ziek thuis gebleven de arbo arts zei toen oooow IVF als of het niks was ik was er laaiend om!!!!! je kan het alleen zelf ervaren als je er zelf mee bezig bent...

[Guest Nienke79]

Hoi meiden,

 

 

 

Wij zijn na een jaar "proberen" doorverwezen naar het ziekenhuis. Gebruikelijke onderzoeken gehad, 3 x IUI gedaan (wat een nutteloze gedoe vonden we dat, dus gestopt) en daarna door naar IVF.

 

Na nog net geen 2 jaar in de MM, 1 IVF punctie en daaruit 4 TP's zijn we nu 35 weken zwanger.

 

 

 

Ik hoop en duim voor jullie dat jullie wens ook snel eens uit mag komen!

 

 

 

Lfs,

 

Nienke

[MarMira]

Ik ben in april 2008 met de pil gestopt; in februari 2009 zaten we voor het eerst bij de fertiliteitsarts (omdat we al vermoedden dat er iets niet in orde was). In maart 2009 hadden we de eerste intake in het UMC en nu, een jaar en drie maanden en twee mislukte ICSI's verder zijn we net begonnen met poging drie. We gaan in principe door 'tot het gelukt is', maar dat is ook mentaal nodig voor mij omdat ik ab-so-luut niet de gedachte wil toelaten dat het nooit gaat lukken. Hoe het echt gaat lopen, zal de tijd ons leren...

[Nathalie28]

Vanaf maart 2009 in de MM. Man is 10 jaar geleden gesteriliseerd vandaar PESA-ICSI.

 

Nu 3x ICSI gehad, in totaal 6x tp (zie handtekening), 1x overstimulatie waardoor verplichte rust van 2 maanden, 1x 2 maanden rust omdat ik het zelf even niet meer trok en nu op voor ICSI 4 (wel weer met 2 maanden rust voor mezelf).

 

 

 

Ook wij gaan nu stug door zolang we het financieel halen of totdat ik er meer dan genoeg van heb.

 

 

 

Groetjes Nathalie

[mari-83]

Ik heb in maart 2007 het spiraaltje eruit laten halen. Dit was voornamelijk omdat ik daar nog meer last van had dan de pil (ik was al bijna een jaar non stop ongi) We hadden toen zoiets van we zien wel mocht ik zwanger raken dan is dat mooi mee genomen.

 

Maar na een jaar nog steeds niet zwanger begonnen de vraag tekens te komen toen hebben we nog even afgewacht en zijn in september 2008 naar de huisarts gegaan. Die heeft ons door gestuurd en bij de gyn zijn de nodige onderzoeken gedaan en daar kwam uit dat er geen levend zaad was.

 

 

 

We moesten maar 3 maanden wachten en de test nog een keer doen misschien dat het dan beter werd maard het nooit dus we moesten ons maar vast voorbereiden dat het icsi ging worden.

 

 

 

Uiteindelijk na 3 maanden zat er wel iets meer maar nog steeds heel erg weinig, ik meen rond de 100. Dus toen naar de uroloog en daar alle onderzoeken gehad en daar was niks te vinden.

 

 

 

Toen zijn we naar een ander ziekenhuis gestuurd en hebben we daar een intake gehad en mochten we beginnen.

 

We hebben nu 3 behandelingen gehad alle 3 zonder resultaat (oktober 2009, januari 2010 en mei 2010) Gelukkig hebben we nu nog wel 2 cryo's maar daar willen we nog even mee wachten.

 

Volgens de gyn hebben we tot nu toe nog domme pech gehad.

 

 

 

Iedereen heel veel succes.

[Wish]

Na 1 jaar zelf aan de slag te zijn geweest hadden we beide het gevoel dat er 'iets' was waarom het niet wou lukken.

 

Naar de huisarts gegaan en doorverwezen naar de gyn.

 

Ik had dat afgelopen jaar al van alles bijgehouden en dit meegenomen naar de gyn.

 

Na allerlei onderzoeken en 1 keer IUI (dit had bijna geen kans van slagen) maar de gyn gaf aan dat ze het bewerkte sperma niet weg wou gooien en daarom is er 1 keer IUI gedaan. Nooit geschoten.....

 

In mijn onderschrift kun je lezen hoe we er nu voor staan.

 

Wij willen door gaan zolang de gyn aan geeft dat er een kans in zit dat het gaat lukken.

 

Dus hoe vaak nog is voor iedereen een vraag, ook voor ons.

 

Lichamelijk gezien heb ik gelukkig nog geen klachten, geestelijk trekken we het saampjes ook nog goed.

 

Iedereen succes!!!

[surf]

Hoi,

 

 

 

Ik worstel daar een beetje mee.

 

Morgen krijgen we uitslag van de 3e ivf poging (2 embryo's terug geplaatst)

 

We gaan er helemaal vanuit dat het dit keer raak is........ mocht het toch niet zo zijn dan doen we in iedergeval nog 1 poging. Daarna stoppen we denk ik. Ik ben met alle pogingen achter elkaar doorgegaan en heb gewoon gewerkt. Hoewel ik nu even 3 weken thuis zit. Ik vind het wel steeds zwaarder worden. Maar het lijkt mij zo'n moeilijk besluit om echt te stoppen. Voor ons zou dat dan zo'n bewuste keuze zijn om geen kinderen te krijgen. Toch nog spontaan is bij ons geen optie, mijn eileiders zijn operatief verwijderd.

 

Dus het kan niet anders dan dat het ditmaal raak is!!

 

 

 

Hou vol meiden.

 

 

 

groetjes

[Debz33]

Wij zijn inmiddels 7 jaar bezig. Wel zwanger geraakt maar helaas zijn de meisjes overleden. De laatste ivf hadden we ook een positieve test in handen maar dit is helaas een vroege miskraam geworden. In Aug/Sept gaan we ons weer aanmelden.

 

 

 

Succes!!

[Stéphanie]

Na een goede zwangerschap, moeizame bevalling zijn we nu heel gelukkig met onze tweeling Saar en Mees. Nog eentje erbij, nou nee.. Niet weer die mallemolen in. Wel blij dat er geen cryo's meer zijn en dus ook geen vraagstuk hebben of we er wel/niet wat mee doen.

 

Terugkijkend op de 6 jaar vóór de zwangerschap dan zijn het toch wel zware jaren geweest. Achteraf gezien nog zwaarder dan dat je er toen voor stond (vol met moed en energie waarvan je nooit gedacht had dat je dat had). Labiel door alle hormonen en mijn leven draaide voor een groot gedeelte alleen maar om de kinderwens. Wat heb ik er allemaal voor moeten doen en laten. Grenzen verleggen eer dat je het door hebt. Wie had überhaubt gedacht dat we ooit de mallemolen in zouden gaan.

 

 

 

Ik wens alle wensmoeders heel veel sterkte en geluk, dat zij in de toekomst maar echt moeder (van1,2,3?) mogen worden dankzij de MMM of spontaan natuurlijk.

 

 

 

liefs,Stéphanie

[nirak]

wij zijn al 10 jaar bezig met zwanger proberen te raken

 

inmiddels zijn we 9 IUI, 3 ICSI, 2 buitenbaarmoederlijke zwangerschappen, 1 cryo tp, 1 miskraam en de broodnodige pauzes verder en zit ik nou te wachten op mn menstruatie zodat we aan cryo tp nummer 2 kunnen beginnen

[Tammy]

Wij mogen ons tot een van de gelukkigen rekenen mbt zwanger worden. Ik ben in juni 2007 gestopt met de pil, na een jaartje zelf klussen bleef een zwangerschap uit. Dus zijn we naar de huisarts gegaan en zijn we meteen doorverwezen naar de gyn. Die heeft het zaad getest, als eerste zonder dat ik onderzoeken kreeg. Hieruit bleek al snel dat het bij hem niet goed zat. Dus na 3 mnd terug komen om opnieuw te testen. Dit was ook niet goed, maar hij vond goedgenoeg voor iui. Daar konden we al snel terecht en in feb 2009 werd op de dag van de prikinstructies ongesteld en konden we meteen een afspraak maken voor eerste fm. Daarna nog een fm gehad en daarna meteen de iui. Dat was meteen raak, wonder boven wonder.

 

 

 

Hopelijk komen jullie dromen ook ooit uit en het blijft moeilijk en een emotionele rollercoaster. Veel sterkte en hopelijk wordt iedereen snel mama.

[Guest Mart]

Voor mijn geschiedenis zie handtekening.

 

 

 

Wens vanaf het jaar 2000, daarna de MM ingeraakt.

 

Tot 2004, drie mislukte pogingen gehad en in 2005 gescheiden.

 

Vanaf 2008 de draad weer opgepakt met huidige partner.

 

Momenteel zit ik in de 2e ronde van poging 5. Begin juli hoop ik op een mooie tp met een geweldig resultaat.

 

 

 

Mocht het niet lukken, dan doen we nog 1 poging en daarna is het afgelopen.

 

Wel is deze laatste poging met een grote maar! Stel dat de huidige poging uitloopt op een miskraam in een vergevorderde zwangerschap, dan denk ik niet dat ik de moed nog vind om de laatste poging alsnog te doen. Waarschijnlijk is het dan ook einde verhaal...

[mijnbaby]

Wel heftige verhalen lees ik hier allemaal, zo dames heb respect voor jullie doorzettings vermogen en jullie kracht om elke keer weer door te gaan.... Ik hoop echt van harte dat jullie allemaal snel verblijd worden met een baby!!

[Miepie80]

Inderdaad, Mijnbaby, wat een verhalen... zet je weer even met beide benen op de grond.

 

 

 

Ik ben in nov'06 gestopt met de pil, jan '08 naar de HA en in augustus '08 eerste afspraak in het AMC gehad. Met veel vertraging (van onze kant ivm tijdje buitenland én vanuit het AMC ivm een poliepje wat weggehaald moest worden waar ik 3 maanden voor op de wachtlijst heb gestaan) in feb '09 begonnen met de eerste ICSI. Zwanger, MA en met bijna 10 weken een curettage gehad. Eén maand rust en in juli '09 weer door met een cryopoging. Weer zwanger, weer MA, in september '09 weer curettage. Toen eerst verder onderzoek naar de miskramen, uitslag in dec '09 (alles ok, niks gevonden) en in dec/jan '10 weer een cryopoging gedaan. Niet zwanger, toen weer op de wachtlijst (grrrrr) voor de 2e ICSI. Die hebben we nu net ahcter de rug, mislukt, dus in augustus weer door voor een cryopoging. We mochten direct door, maar gaan liever eerst even rustig aan genieten van een vakantie......

 

 

 

Meiden, heel veel succes allemaal, hopelijk zit de langste "wachttijd" er voor allemaal op!

[Meiske74]

hallo dames

 

 

 

Jan. 2007: Gestopt met de pil, niet bewust de vruchtbare dagen in de gaten gehouden ivm. ontpillen.

 

Juli 2007 : Ovulatietesten gaan gebruiken.

 

2008: Jan t-m maart getemperatuurd + ovulatietesten

 

2008: April bezoek huisarts, mijn ha. verzocht direct mijn man zijn zaad te laten onderzoeken omdat er niets afwijkends was in mijn temp. curve en cyclusduur.

 

2008: Juni bezoek fertilliteitsarts + uroloog

 

Juli spatader stil laten leggen, in oktober er november nieuwe zaadanalyses....

 

November doorverwijzing voor Tese in Nijmegen

 

December intake UZ Brussel

 

2009: April icsi 1

 

Oktober icsi 2 -> zwanger, vervolg is bij de meeste wel bekend.

 

2010: Juni 2010 nieuwe poging voor een brusje

[Maatje1980]

Jeetje wat een verhalen....

 

Hier ook kort onze tijdlijn:

 

 

 

Juni 2004: Miskraam met ex partner, endometriose operatie via kijkoperatie (nieuwe partner leren kennen)

 

November 2004: Hersteloperatie partner

 

Januari 2005: 1e gesprekken n.a.v. hersteloperatie

 

Maart 2006: Endometriose operatie via kijkoperatie, Maandelijks Lucrin

 

Juni 2007: Endometriose operatie via buikoperatie, Maandelijks Lucrin

 

November 2007: Endometriose operatie via kijkoperatie, Maandelijks Lucrin

 

Januari 2008: Intakegesprek ICSI

 

Februari 2008: Start 1e ICSI, geen cryo's

 

Augustus 2008: Start 2e ICSI, miskraam, geen cryo's

 

Februari 2009: Start 3e ICSI, 2 cryo's

 

Novemer 2009: Dion geboren

 

 

 

Tussendoor zijn we meerdere malen in het ziekenhuis van Zwijndrecht geweest voor gesprekken over de hersteloperatie en de kanzen die we eventueel zouden hebben. Vanuit Zwijndrecht kregen we de melding dat ze niets voor ons konden doen en dat we het maar op moesten geven. We zijn via de HA naar Dordrecht gegaan en die stuurde ons ook weer weg. Uiteindelijk zijn we aangkomen in het Erasmus MC in Rotterdam en daar hebben we onze ICSI's gehad....

 

 

 

Ondanks dat we 2 cryo's over hebben zijn we gestopt met het hele ICSI verhaal. We hebben het geluk mogen hebben 1 gezond kindje op de wereld te zetten en willen zelf niet meer het hele proces in. Mijn man vindt zichzelf ook te oud (41), ik ben zelf 30, en heeft al 2 grote zonen uit een eerder huwelijk van 15 en 18.

 

 

 

Ik wil hierbij iedereen succes wensen met de eventuele aankomende pogingen en/of zwangerschappen...

 

 

 

xxx

[Inne]

Wij zijn in januari 2007 begonnen met een eigen donor (partner is een vrouw). Na een jaar zonder resultaat naar het ziekenhuis, dmv laparascopie werd endomtriose vastgesteld en verwijderd. Toen naar het AMC waar drie IUI pogingen volgden, ook zonder resultaat. Hierna nogmaals laparascopie in het VU. Daarna gestart met IVF, wat na poging 1 (3 eicellen, 1 bevruchting) ICSI werd. Nu in ww van twee cryo's (eerste cryopoging).

[boogie]

Wij hebben een kinderwens sinds augustus 2008. Tenminste vanaf dat moment was er werk in uitvoering. Maar helaas na 10 maanden nog steeds geen resultaat en we hadden er gewoon geen goed gevoel over. Via de huisarts een verwijzing gekregen naar de fertiliteitspoli en ons gevoel werd bevestigd. Het was niet goed.

 

 

Na heel veel omzwervingen hebben we in december 2009 een proef-IUI gekregen. Met goed resultaat want ik bleek zwanger! Helaas na 5,5 weken een miskraam maar we hadden wel de bevestiging dat het mogelijk was. Hierdoor toch iets te makkelijk over de volgende pogingen gedacht want we hadden eigenlijk verwacht weer snel zwanger te zijn maar helaas.... Volgende week waarschijnlijk alweer poging nr 7. En in juli starten we met IVF... Een grote stap waar ik erg tegenop zie maar we willen zo graag een kindje dat we er helemaal voor gaan en we al onze hoop hebben ingezet op de IVF!!

 

 

Liefs

[sandra]

ben komende augustus 6 jaar van de pil af

 

heb 12 iui's gehad en 3x icsi

 

nu van de laatste eindelijk zwanger

 

 

 

als ik nu niet zanger zou zijn aren we wel door gegaan, hoe lang weet ik niet maar was er nog lang niet klaar mee

 

hebben ook de financiele mogelijkheid om door te gaan dus dat maakt voor ons de keuze ook wat gemakkelijker

 

gelukkig bleek dit niet nodig

 

 

 

hoop dat we een gezond kindje mogen krijgen

 

 

 

zou voor een volgende kindje ook weer voor icsi gaan mocht het nodig zijn

 

ook al is icsi geen pretje

 

(zwanger zijn is voor mij lichaamlijk ook nog geen roze wolk)

 

ben natuurlijk wel ontzettend blij en dat maakt de lichaamlijke klachten minder erg

 

 

 

veel succes voor iedereen die nog bezig is met een behandeling en nog wacht op een wondertje