Ga naar inhoud

Het Verloop Van De Miskraam,missed Abortion En Bbz


Aanbevolen Berichten

  • Reacties 1,2k
  • Aangemaakt
  • Laatste Reactie

Top Posters in dit Topic

Geplaatst

Wat lief Henne. Dank je wel!

 

Guusje, hoe is het ermee? Heb je alle Cytotec al gebruikt? Ik hoop dat het meevalt qua pijn, maar dat het wel zijn werk doet en dat je er na vandaag vanaf bent. Fijn dat je wel het idee hebt dat je HcG aan het dalen is. Een beetje vertrouwen in je lijf is niet verkeerd in deze onzekere tijd.

 

Het gaat hier wel ietsje beter, iets minder moe (maar nog steeds de hele middag geslapen) en vandaag voor het eerst weer zelf gekookt. Moest wel een paar keer tussendoor gaan zitten, want anders stond ik te duizelen op mijn benen.

Gelukkig ben ik dus niet meer zo beroerd van de MTX. Ik begin het wel spannend te vinden. Woensdag naar het zkh voor HcG controle. Ik hoop zo dat het gedaald is. De optie bestaat dat dat wellicht niet zo is, maar dat negeer ik nog even. Ik wil gewoon zo snel mogelijk weer zwanger worden en dat kan niet met nieuwe MTX spuiten.

Omdat er nog steeds kans is op een baarmoederruptuur, mag ik niet alleen thuis zijn, omdat ik in geval van nood zo snel mogelijk naar het zkh moet kunnen (en dan niet zelf kan rijden), dus had ik hier een oppasmoeder. Hhahaha, het was mijn eigen moeder. Kon mijn man ook weer een dagje naar kantoor. Hij heeft nu zorgverlof gekregen. Zo fijn en belangrijk een goede werkgever.

 

 

Gelukkig geen nieuwe dames hier bij gekomen (alhoewel ik me natuurlijk realiseer dat niet alle verdrietige forum-dames hier komen schrijven).

Geplaatst

Hoi allemaal,

 

Wat een vreselijke tijd hebben jullie allemaal.....helaas moet ik me erbij aansluiten. Ik lees al een paar dagen mee en merk dat het helpt. Denk ik...

 

Ik was zwanger met de 3e keer IVF. Met 7 wk 4dg een heel erg mooi kloppend hartje. Gewoon hoe het hoort. Heel bizar was het want mijn schoonvader lag op dat moment op de ic, slapende gehouden na een infarct met dezelfde hartslag, ook 150....

 

Afgelopen vrijdag hadden we een echo met 10 wk1 dag en waren daarvoor nog bij mijn schoonvader geweest. Heel enthousiast was hij en natuurlijk benieuwd, we komen zo terug zeiden we nog....maar ja, dat werd een drama want het hartje klopte niet meer. Sindsdien gaat het ook weer slecht met schoonvader en vandaag zelfs een bypass terwijl hij nog te zwak is...ze moeten iets zeggen de artsen.

 

Ik mag donderdag pas terug en dan willen we graag medicatie want ik merk nog helemaal niks, geen bloedverlies oid. Wel merk ik dat ik niet meer zo vaak moet plassen en dat mijn darmen niet meer opgezet zijn...

 

Aan alle meiden, heel veel sterkte!

Geplaatst

Marar, wat een enorme elende allemaal. Ik wens jou uiteraard ook enorm weel sterkte met dit verlies, en fijn dat je hier mee komt kletsen. Mij doet het iig enorm goed.

 

Hier goed geslapen zowaar, en nog geen bloed verlies. De 2e ronde doet weer weinig tot nu toe. Wel heb ik erge last van mijn rug, en wat kramp in mijn buik. Ik ga me toch weer wat zorgen maken, als het zo blijft, wat dan???

Geplaatst

Oh, gisteren schreef ik nog opgelucht dat er niemand bij was gekomen de laatste dagen. Dat zal ik maar nooit meer doen.

Want Marar, wat ellendig allemaal. Ik vind het wel een heel bijzonder verhaal over het hartje van 150. Maar dat het zo'n wending krijgt, bah. Voel je niet schuldig over je schoonvaders situatie (want dat lees ik een beetje tussen de regels door). Jij kunt er echt niets aan doen dat alles zo loopt en zo'n weerslag lijkt te hebben op zijn toestand. Maar ik kan me wel heel goed voorstellen dat het je op deze manier allemaal nog meer aangrijpt.

Zorg goed voor jezelf. Heel veel sterkte met alles en met alles wat nog komen gaat.

 

Guusje wat naar dat alles zo anders verloopt dan je verwacht (althans dat proef ik uit je woorden). Ik kan me voorstellen dat je er de zenuwen van krijgt. Zou het niet gewoon zo kunnen zijn dat je baarmoederslijmvlies vanzelf afbreekt als je HcG lager wordt? Dan is het inderdaad wel handig om te vragen om dat te prikken, al is het alleen maar zodat je weet dat er wel iets gebeurd daarbinnen. Dan maar een (paar) keer extra naar het zkh, maar ik zou het ik zou het er wel voor over hebben. Naar mijn idee krijg je dan toch iets meer grip op de hele gang van zaken.

Vrijdag pas weer terug naar het zkh toch? Lang hè zo'n week. Ik heb nu ook bijna een week gewacht na mijn MTX-injectie. Morgen mag ik weer HcG prikken, en ik had gewild dat het gisteren al gebeurd was. Dat vond ik wel weer lang genoeg wachten. Ik vind het wel heel ironisch, de hele MM bestaat uit wachten, wachten, wachten en zelfs als het misgaat is dat niet anders. Bah.

Geplaatst

hee meiden,

 

Wat is het toch naar dat dit opic moet bestaan..... wel heel fijn dat jullie hier steun hebben aan elkaar. Ik heb hier ook meegeschreven en heb er toen veel aan gehad om alles te kunnen delen.

 

Wil jullie veel sterkte wensen, hopelijk ziet de wereld er snel weer anders uit!

Geplaatst

Hoi meiden, veel sterkte voor jullie.

Marar wat een vreselijk drama ..... Eindelijk gelukt met kloppend hartje en al en dan dit.... Schrijf het goed van je af.

 

Guusje , bij mij deed de cytotec ook niet erg veel , behalve krampen geven. Het komt vlgs mij vanzelf weer goed met je bms. Op een gegeven moment wordt je toch weer ongesteld . Bij mij klapte de boel (en dat was op een echo heeeeel weinig restant) er ineens uit met 9w, terwijl ik de cytotec al in week 7 en 8 had gebruikt. Daarna was alles weer gewoon normaal.

 

Ben benieuwd morgen ookasan. Hang in there. Goed dat je wat begint op te krabbelen en ik hoop enorm mee dat deze ellende gauw voorbij is.

 

Lfs Megan

Geplaatst

Ik vind het zo lief dat al die meiden die hier ooit geschreven hebben ook af en toe een berichtje achter laten. Dat geeft wel moed op de één of andere manier

 

Guusje hoe is het er nu mee? Naar je eigen gevoel al meer resultaat van de Cytotec? Of schiet het nog niet zo op?

 

Marar, hoe is het met jou? Heel veel succes morgen. Ik hoop dat ze goed naar je luisteren en dat je medicatie krijgt. Het is jouw lijf, dus als jij niet langer wilt wachten, dan moeten de artsen daar (mits medisch gezien mogelijk) daar naar mijn idee gewoon gehoor aan geven.

 

 

Hier iets minder nieuws, want vandaag kreeg ik niet het telefoontje waar ik op hoopte. Het HcG was in elk geval niet gestegen, gedaald zelfs. Dus dat is op zich goed nieuws, maar het was niet voldoende gedaald. Dus vandaag een tweede MTX-injectie gekregen. En volgende week weer terug voor HcG controle. Hopelijk doet deze spuit dus wel voldoende.

De echo zag er ook beter uit. Van de 4 ronde dingetjes die vorige week te zien waren, waren er nog maar 2 over en het baarmoederslijmvlies is ook al ietsje dunner. Het gaat dus allemaal de goede kant op, maar niet in het tempo dat ik graag had gewild. Geduld, geduld, geduld, dus weer.

Geplaatst

Okaasan, gatver, wat enorm balen zeg, weer een BTX injectie!

 

Hier gaat het wel Oke. Alleen nog last van mijn onderrug. Dinsdag middag wel wat oud bloed verloren, maar of dit het laatste was??? We zullen het morgen weten.

Heel raar misschien, maar heb gister een zw test gedaan om te kijken of het Hcg al weg is, maar nee dus. Test was enorm positief. Ik vraag me af hoelang het duurt voordat het Hcg helemaal weg is.

 

Marar, hoe is het met jou nu? Vandaag ga je toch naar het zkh? Heel veel sterkte. Laat je nog weten hoe het is gegaan?

Geplaatst

Guusje veel succes vandaag. Hoop dat je een beetje in de ochtend moet/moest, want dan hoef je er niet zo lang op te wachten.

Hopelijk ziet alles er op de echo er beter uit en ben je nu van die Cytotec af.

 

Marar, hoe was het gisteren in het zkh? Is er al iets op gang (natuurlijk of een afspraak gepland)?

 

Hier voel ik me wel belabberd van de MTX. Vorige week voelde ik me full time belabberd en nu gaat het een beetje op en af. Gelukkig niet alleen maar bijwerkingen, want sinds gisteravond heb ik ook krampen en bloedverlies. Vanochtend ook iets wat wel een stukje vruchtzak ofzo leek. Ik heb het niet bewaard. Als het weg is, kunnen ze dat volgende keer ook op een echo zien. Bewaren stond me zo tegen. Niet omdat ik het vies vind ofzo, maar ik wil hier gewoon vanaf. Weg ermee.

Gisteren realiseerde ik me opeens dat als het gewoon goed was blijven gaan ik precies 9 wk was. Dan maakt ons zkh altijd een eerste echo. Slik. Ik ben bang dat er als dit allemaal achter de rug is, er nog een enorm huilmoment komt. Nu kan ik er niet echt om huilen, terwijl hoe alles nu loopt me zo rauw op mijn dak valt. Volgens mij moet de grootste klap nog komen, althans zo voelt het nu.

Geplaatst

Hoi meiden!

 

Gister geweest en de Gyn was wederom super lief en begripvol zoals elke keer trouwens. Heb meteen een receptje gekregen. Op de echo was het vruchtje nu nog maar 10.4 mm terwijl het met 7 wk 4 dg 13,7 mm was. Gister zou ik precies 11 wk zijn, raar.

Bij thuiskomst gelijk de pillen ingebracht en 's avonds veel krampen. Het vruchtwater kwam eruit en een half uur daarna het smurfje. Hij was 6 cm! Hij zit nu in een potje en we gaan hem straks in onze tuin op een mooi plekje in de zon tussen de rozen begraven. Ik vJoelde erg opgelucht dat hij eruit is. Vond het zo raar dat hij er nog zat maar niet meer leefde... Volgende week controle echo maar mijn gevoel zegt dat alles eruit is. Ben blij dat ik hem kan begraven.

 

Okaasan wat een drama al die spuiten...ik hoop dat dit hem dan voor jullie gaat worden want het lijkt mij echt vreselijk.

 

Guusje, jij ook heel veel succes en sterkte....

Geplaatst

Marar, ik zit met tranen in mijn ogen je berichtje te lezen. Zo bijzonder dat je het gaat begraven. Heel hel veel sterkte lieve Marar.

 

Okaasan, je gevoelens aan het einde van je berichtje herken ik heel erg. Het gevoel hebben dat het echte verdriet nog moet komen. Ik was heel erg met oplossingen bezig, en nu breekt echt de tijd aan om het een plekje te kunnen geven. Ik probeer er niet bij stil te staan hoe ver ik nu had geweest, maar betrap me er af en toe op dat ik soms in het uitgerekende aug topic lees. Misschien moet ik dat maar niet meer doen. Ik had daar ook zo graag bij willen staan.

 

Vandaag idd naar het zkh geweest. In 1e instantie kon ze het niet zo goed zien allemaal. Ze had het idee dat er nog wat zat, maar twijfelde. Hierom heeft ze ook een water echo gemaakt (spuiten ze water in de bm en dan gelijk echo maken) Maar gelukkig zag het er allemaal goed en schoon uit. Pffff, wat een opluchting. bmmond was ook mooi weer gesloten. Ik ga vanavond weer aan de pil, dit ivm endo, en om de bm rust te geven.

we gaan eerst alles even laten bezinken, en misschien even samen lekker op vakantie. En dan zien we wel weer of en wanneer we weer voor de cryo's gaan. Maar eerst RUST!

Geplaatst

Guusje wat fijn dat het schoon is.

Marar wat een mooi gebaar.

Okaasan echt balen dat je nog een injectie nodig had.

En voor allemaal, neem idd echt nu de tijd voor het verwerken. Het is precies wat jullie zeggen, je bent eerst bezig met het fysiek oplossen van de situatie, maar dat geeft je weinig ruimte voor het emotionele aspect. En dat emotionele speelt nog heel lang mee, je blijft toch regelmatig bedenken hoe ver je zou zijn geweest etc. En ook je uitgerekende datum is weer een emotioneel moment, zelfs al ben je maar kort zwanger geweest. Mijn advies: trek op tijd aan de bel als je het gevoel hebt dat je het niet goed kunt verwerken. Als je bijvoorbeeld maar bezig blijft om niet te hoeven nadenken en voelen.... Logisch maar niet goed. Guus, vakantie lijkt me een goed idee! Even afstand en veel samen zijn.

 

Knuffel allemaal,

Henne

Geplaatst

Breek even in

 

@meiden heel veel sterkte met het verwerken van het verlies.

 

@scorpio las dat je gevraag bent GEWELDIG MEID van harte gefeliciteerd. Wanneer is de dag?

 

Liefs Quin

Geplaatst

Marar: Wat bijzonder dat je smurfje er zo snel uitkwam. Misschien is het wel normaal hoor op deze manier met de pillen, maar ik vind het heel bijzonder zoals je het hebt beschreven. Mooi hoe jullie het smurfje gaan begraven of misschien al hebben begraven. Gisteren scheen hier heel mooi de zon, dat was misschien wel voor jou, je man en smurfje. Sterkte met alles.

 

Guusje: Fijn dat je mijn gevoelens herkend, ik vond het wel een beetje gek, maar inderdaad precies zoals je schrijft; eerst de lichamelijke oplossingen en dan zien we wel weer verder. Normaal is mijn man veel gematigder in zijn beleving van wat er allemaal gebeurd in dit hele zwanger-word-traject. Maar ik merk dat het nu andersom is. Hij reageert veel heftiger dan ik op het moment. Ik voel me vooral lichamelijk niet in orde, terwijl hij het er geestelijk veel moeilijker mee heeft. Hij was echt in tranen toen we gebeld werden dat er nog een MTX spuit in moest, terwijl ik alleen kon denk "tja dat moet dan maar".

Ik probeer er ook niet bij stil te staan hoe ver ik zou zijn, maar omdat ik vorige week jarig was, had ik direct toen ik zwanger was gekeken of ik dan nog voor mijn verjaardag een echo zou hebben. Niet dus, dat zou de week daarna zijn. Vandaar dat ik het zo goed wist.

En dat uitgerekend topic… tja die had ik al in mijn favorieten gezet. Ik weet dus dat jij daar ook schreef. Ik kan het nog niet uit mijn favorietenlijstje halen en zie dus inderdaad telkens als er iets nieuws bijgekomen is. Toch vind ik dat op de een of andere manier ook wel weer fijn. Raar misschien, maar goed ik had daar ook nog niet meegeschreven, omdat ik dat nog niet durfde.

En wat een ontzettend goed nieuws dat je helemaal schoon bent. Klinkt wel alsof ze hun uiterste best hebben gedaan om dat goed te controleren.

Vakantie is ook wat wij gaan doen. Dat was ongeveer het eerste wat ik riep toen bleek dat mijn BBZ zo'n lange nasleep zou gaan krijgen.

 

Henne dank je wel voor je wijze woorden. Die zijn op het moment zeer welkom. Elke keer als jij hier iets schrijft vind ik dat fijn omdat het zulke mooie, passende woorden zijn, maar ik denk er ook steeds achteraan dat het zo treurig is dat je deze woorden kunt schrijven omdat je dit zelf dus ook hebt meegemaakt. Maar ik ben er vooral dankbaar voor dat je ze schrijft om dat ze zo goed kloppen. (Nou, het klinkt misschien dramatischer dan ik bedoel, maar ik hoop dat je het begrijpt.)

 

Hier loop ik op het moment behoorlijk leeg. Gisteren dus toch maar even met het zkh gebeld voor de zekerheid. De arts vond het niet alarmerend klinken, maar was blij dat ik belde en maakte er wel een notitie van.

Ik voel me behoorlijk slapjes en eigenlijk voelt dit als een normale menstruatie, maar dan wat heftiger. Ik hoop dat het bloeden snel stopt, maar dat het wel zijn uitwerking heeft (gehad) op mijn HcG niveau. Woensdag zullen we het weten.

Vandaag ben ik voor het eerst sinds de kijkoperatie weer eens op de fiets gestapt en dat viel niet tegen. Even een paar boodschappen gedaan, maar nu ben ik wel weer gevloerd. Al die mensen in de stad, pffff, gek werd ik ervan. Ik was blij dat we weer thuis waren.

Ben blij dat we nog eten van gisteren hebben. Even opwarmen en klaar. Tot meer ben ik echt niet in staat. Wat hakt dit er allemaal in qua energie.

Geplaatst

Okaasan doe rustig aan meisje, het vreet idd energie. Gewoon doen waar jij je goed bij voelt en voldoende rusten. Geven ze je op je werk een beetje de ruimte?

Geplaatst

'Gelukkig' zat ik al in de ziektewet, omdat de combinatie werken en een nieuwe verse poging (maar eigenlijk de hele MM) me niet meer goed afging. En in de ziektewet zit ik nu nog steeds. Zoals het er nu naar uitziet, zal het ook wel weer even duren voordat ik weer aan het werk ben. Ruimte genoeg dus. NU maar hopen dat ik over 2 weken een plezierige arbo-arts heb dan in december (die had nog nooit van ICSI gehoord! Ik vroeg me echt af waar zij haar opleiding genoten had).

 

Gisteren ging het wel oké hier, redelijk wat energie, zo had ik me in geen tijden meer gevoeld. Maar vandaag is het echt weer niets. Ik heb echt een afgetrokken bleek koppie en voel me erg ellendig. Gelukkig is het bloeden wel gestopt, want ik werd er toch wel een beetje naar van, zoveel bloed als ik verloor. Vond ik een beetje eng.

Morgen weer HcG controle en ik hoop (maar verwacht ook wel) dat het mooi gedaald is en ik niet nog meer MTX krijg.

Geplaatst

Jeetje okaasan, echt vervelend dat je nog zoveel bloed verliest. Hoop dat het snel minder wordt! Luister naar je eigen lichaam en neem voldoende rust!

 

Bij ons scheen idd ook de zon lekker, ik had een mega bos rozen van mijn bazen gekregen en daar heb ik de mooiste uit gehaald en erbij gelegd. Ben blij dat hij nog bij ons is. Toch onze eerste zwangerschap na 4 jaar en we waren zo blij. Nu weer wennen aan andere gedachten..

 

Ik weet ook niet of het 'normaal' is of het dan zo goed op gang komt. De Gyn zei 85 % heeft geluk met die medicatie. Bij de rest lukt dat niet. Dus wij zijn erg blij daar toch mee. Wel loop ik ook nog steeds leeg en aan het eind vd dag heb ik toch weer erge last. Ik ben ook weer aan het werk, misschien een beetje te vroeg maar thuis zitten is niks voor mij. Op mijn werk houden ze me ook aardig met rust gelukkig.

 

Sterkte meiden!

Geplaatst

Okaasan, De momenten dat je je wat energieker voelt herken ik wel, maar soms .....Baf, of je weer terug bij af bent. Ik was gister bij de arbo arts, gelukkig een erg aanrdige vrouw. Ik ken haar (helaas) inmiddels wel na alle andere ziekmeldingen. Ik heb aangegeven dat het lichamelijk eindelijk de goede kant op gaat, maar dat ik soms zo moe ben. En ook nog wat last heb van mijn buik. Ze zei, vind je het gek na wat je heb moeten doorstaan. Het is niet niks geweest, en je moet lichamelijk en geestelijk nog herstellen. Ook zei ze, een vrouw die een kind heeft gebaart, krijgt ook verlof om te herstellen, en jij hebt ook een soort van bevalling achter de rug, daar moet je de tijd voor nemen. Dus dat was al erg fijn dat ze zoveel begrip heeft. Ik ga vanaf volgende week 4 halve dagen werken, en mocht er een dag bij zitten dat het niet gaat, dan kan ik gewoon naar huis. Dat idee is al erg fijn, maar denk niet dat mij dat gaat lukken. Ik merk dat ik weer behoefte heb aan wat ritme, en ik vond het weer erg fijn om om werk te zijn. Misschien scheelt het dat iedereen op de hoogte is van de situatie, dus hoef er niet omheen te draaien. Dat was bij jou toch wat anders?

Ik hoop iig dat je eeb fijne arbo arts hebt, en begrip heeft voor de situatie.

 

Marar, wennen aan andere gedachten, zoooooo moeilijk vind ik dat nu! Wel heel mooi van de rozen.En is het niet iets te snel om weer aan het werk te zijn? Je moet je lichaam ook de kans geven om te herstellen he? Ik snal wel dat thuis zitten niks voor jou is (heb ik ook) maar het herstel is erg belangrijk. Dus rustig aan he?

Geplaatst

Dag lieve dames,

Na een week in bed gelegen te hebben met griep en zware verkoudheid ben ik nu weer iets opgeknapt.

Ik heb wel meegelezen, en spijtig dat de ellende nog voortzet. Maar door hier je verhaal te schrijven, heb je wel wat steun aan elkaar.

Januari slaan wij over, maar beginnen in Februari wel weer met de IUI.

Nu alleen nog druk bezig met voorbereiden voor onze grote dag in augustus :love8:. Beurzen bezoeken, thema bedenken, locaties bezoeken enz.....

Ach, zo ben ik afgeleid van de ellende van december.

 

Ik wens jullie ondanks alles een heel goed weekend toe.....

 

xx Scorpio

Geplaatst

Scorpio: Beterschap nog verder.

 

Marar: Dat klinkt als een heel mooi afscheid. Ik hoop dat het jullie goed helpt bij de verwerking van dit verlies.

 

Guusjes: Dat klinkt als een geweldige arbo arts. Mijn werk is wel oké qua de mogelijkheid geven om alle zkh-bezoeken te doen. Maar mijn verdriet mag er niet zijn. Daar heb ik erg veel moeite mee en levert ook veel stress. Iedereen is wel op de hoogte op mijn werk van de ICSI-situatie (niet van de VMK en BBZ).

Blijf je wel goed op jezelf letten en wals je niet over je verdriet heen door weer snel te gaan werken?

 

Mijn HcG is heel mooi gezakt. Van 2400 vorige week naar 110 deze week. Dat gaat dus heel erg de goede kant op. Gisteren toch nog even terug naar het zkh om het algemeen bloedbeeld te laten controleren, omdat je van die MTX allemaal hele nare bijwerkingen kan krijgen (te weinig bloedplaatjes en lever en nieren die van slag raken). Gelukkig was dat ook allemaal goed. Volgende week donderdag weer controle. Ik hoop dat de daling zo mooi door zet, het kan nl. ook dat er nog een paar cellen in leven blijven na de MTX en dat die weer HcG gaan produceren. Dat hopen we maar niet, het blijft dus spannend tot de waarde nul is.

 

Verder ben ik echt nog steeds even moe als vorige week. Verder voelt alles heel gek en lang geleden. Vorige week de laatste MTX gekregen, en dat voelt als minstens 4 weken geleden. 3,5 week geleden ontdekt dat het niet goed zat en geopereerd, het lijkt al een eeuw (nou ja, in elk geval een half jaar) geleden. Gek hoe dat is. Ik zou willen dat het al zo lang geleden is, want dan zouden we verder kunnen. Het lijkt wel of ik de grip op alles kwijt ben, zelfs op de tijd.

 

Alle meisjes hier die schrijven, maar ook die meelezen, heel veel sterkte met alles. Op naar betere tijden!

Geplaatst

hoi meiden,

 

Wat 'fijn' dat je hcg goed gezakt is! Dat je nog moe bent kan ik mij heel goed voorstellen, je hebt heel wat meegemaakt in een korte tijd. Die operatie is ook niet niks natuurlijk en dan nog die fijne injecties!! Waarvan ik van het bestaan niet eens wist tot ik op het forum kwam....

 

en Guusje, ja ik doe rustig aan. Heb toch het idee dat ik wat te vroeg gestart ben hier..maar ja, dat heb ik nu eenmaal gedaan. Vorige week vond ik het lastigst. Mijn baas is nu ook zwanger en scheelt 4 wk met mij. Ze vertelde het huilend omdat ze het zo leuk vond samen met verlof te gaan....maar ja, dat gebeurt!! ik zei al wees nu maar gewoon blij en ik hoop dat je de 12 weken wel red!

 

Wat ik het moeilijkst vind zijn mensen die zeggen, het komt wel goed, of je bent nog jong... wwwhhaaaa!!! nee jongens zo werkt het niet bij ons! maar ja, ik wou dat het zo was, maar helaas!

 

Afgelopen vrijdag op controle geweest. Je zag idd dat er geen rare dingen meer zaten maar mijn baarmoederslijmvlies was nog aardig dik, dus die halve luiers blijf ik dus nog even gebruiken...:a4628ea63ee3976fca4

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.




  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden