Ga naar inhoud

Het Verloop Van De Miskraam,missed Abortion En Bbz


Aanbevolen Berichten

Geplaatst

Beste allemaal, iui nr 3 gehad, ongesteld geworden ( minder dan normaal), negatieve test. Bij een volgende uitgangsecho is er toch een vruchtzak ontdekt, leeg. Vandaar die zwangerschapsverschijnselen...ik dacht dat het van de decapeptyl kwam waar ik weer mee gestart was. Nu een menstruatie opwekken met primolut n zodat ' het' er uit kan. Toch weer een soort van miskraam maar onverwacht.

  • Reacties 1,2k
  • Aangemaakt
  • Laatste Reactie

Top Posters in dit Topic

Geplaatst

He bah Nes, dat is helemaal zuur. Lijkt me ook moeilijk te verwerken omdat je niet bewust zwanger bent geweest, zelfs niet even. Hoop dat het vruchtzakje snel en vanzelf naar buiten komt. Neem ook de tijd om dit te verwerken he. We stomen altijd zo lekker door met z'n allen, maar dat is niet altijd goed. Sterkte!

  • 3 weken later...
Geplaatst

Hallo allemaal,

 

Ik wil mij spijtig genoeg ook hier aanmelden. Maandag eerste echo gehad op 7 weken en het is een bbz. Maandagavond een spuit chemo gehad om zo te proberen een miskraam uit te lokken. Het is nu wachten tot volgende maandag om te weten of dit werkt. Zoniet moet er toch nog geopereerd worden. Ondertussen sinds maandagnacht enorme diarree, misselijk, braken, kortom erge bijwerkingen van de chemo waar ik mij helemaal ellendig van voel... Dus ik hoop maar dat het dan toch resultaat zal hebben...

 

Heeft iemand hier ervaring mee?

 

Veel sterkte allemaal!

Geplaatst

Gatverdamme Tascha wat ontzettend naar. Ik heb zelf een bbz gehad, maar gelukkig niet de chemo. Ben uiteindelijk bij 6w3d met spoed geopereerd. Toch ver al, 7 weken, had je helemaal geen pijn of bloedverlies? Pffff, een bbz is al erg genoeg en dan ook nog die bijwerkingen. Hou het goed in de gaten hoor, bel bij twijfel het ziekenhuis. Tot maandag duurt nog best lang. En neem vooral na afloop ook de tijd. Ik heb zelf heel snel de draard wer opgepakt en moet dat nu bezuren.

 

Heel veel sterkte en hou ons op de hoogte.

Liefs,

Henne

Geplaatst

Hoi Tascha wat een veeselijk nieuws...

 

Hier wel twee keer m/a maar ik ben gecurreteerd, iets wat helaas bij een eileiderzwangerschap niet kan...

Kan je dus geen advies geven maar wil je wel ongelooflijk veel kracht toewensen om dit te verwerken.

 

Hoop dat je je lichamelijk snel wat beter voelt meid. het is al erg genoeg zonder klachten!

 

Liefs

noor

Geplaatst

Ik heb niet echt pijn gehad nee... wel bloedverlies in het begin, maar de hcg-waarden bleven mooi stijgen, dus in het ziekenhuis maakten ze zich geen zorgen over een bbz. Ik ben nu vooral heel bang dat het toch nog misloopt en ik toch nog in spoed geopereerd zal moeten worden...

Ik heb nu ook het gevoel dat door de fysieke ongemakken het emotionele aspect wat opzij geschoven wordt, dus er zal zeker nog tijd overgaan om dit alles te verwerken...

Alvast bedankt voor de steun en ik hou jullie hier zeker op de hoogte!

Geplaatst

Tascha ik vond het ook doodeng. Je loopt toch rond met een soort tikkende tijdbom en dat voelt echt niet fijn. Precies ook wat je zegt, door dat fysieke aspect en de angst komen de emoties dat het (weer) mis is gegaan in de verdrukking. Zelf was ik in eerste instantie zo opgelucht dat 'het eruit' was, dat ik gewoon blij was en dacht dat het dan nu allemaal wel goed was, want het was toch opgelost en weg. Maar het is wel ook een zwangerschap die mis is gegaan! Je zult nu eerst door het fysiek deel en de spanning geen moeten, maar daarna is er zeker nog een staartje...

Geplaatst

Hallo Tascha,

 

Ik heb ook een bbz gehad. Bij mij konden ze niet vinden waar het vruchtje zat en daarom was ik automatisch aangewezen op de MTX ('chemo') prikken. Ik heb er in totaal vier gehad omdat ze zeker wilden zijn dat het HcG ging dalen. Dat is gelukkig goed gegaan. Ik ben ook flink ziek geweest van de prikken. Ik heb er een keelontsteking en darmontsteking aan overgehouden. Omdat ik voor die tijd nooit last van mijn darmen had, was ik bang dat de pijn van het vruchtje kwam. Ik ben midden in de nacht naar gynaecologie gegaan omdat ik het niet vertrouwde. Daar dachten ze dat de pijn van een cyste kwam. Toen ik achteraf las dat darmontsteking een bijwerking was van de prikken, wist ik zeker dat ik een darmontsteking had. Achteraf had ik de prikken liever onder begeleiding van een internist gehad in plaats van een gynaecoloog.

 

Ik wil je heel veel sterkte wensen. Ik weet uit eigen ervaring dat het geen makkelijke situatie is waar je nu in zit. Je bent eindelijk zwanger, dat gaat niet goed en dan word je ook nog een ziek. Daarnaast blijft de onzekerheid van het eventueel knappen van een eierstok met alle gevolgen van dien. Ik hoop voor je dat het allemaal snel voorbij is!

 

Liefs,

Breden

Geplaatst

Henne, ik twijfel er inderdaad niet aan dat de verwerking nog wel een staartje zal krijgen eens het fysieke achter de rug is. Maar 'k zal toch ook al blij zijn als die stap gezet is en "het eruit" is... Maar het blijft hoop die er toch weer was die nu weer genadeloos aan diggelen geslaan is...

 

Breden, bedankt voor je verhaal. Toch bemoedigend dat het bij jou gelukt is met de MTX-prikken! Ik ben nu echt zo bang dat ik dit voor niks aan het doormaken ben... Ik heb ook enorm last van mijn darmen ervan, vooral heel bijtende diarree. Elke keer dat ik naar toilet ga doet het meer pijn, en ik moet vaak!

Hoe lang was jij zwanger op dat moment? En weet je nog op welke HCG-waarde jij gestart bent met de prikken?

 

Veel liefs,

 

Tascha

Geplaatst

Tascha, heel veel sterkte de komende tijd. Hopelijk werpen de prikken hun vruchten af en blijft een operatie je bespaard.

 

Doet me altijd weer pijn als ik dit topic in de lijst zie verschijnen. Schreef eerder mee, maar onder andere naam.

Geplaatst

Tascha,

 

Ik begon met een HcG van rond de 100 en het is opgelopen tot rond de 1.000. Het was dus niet heel hoog maar het bleef wel stijgen. We hebben toen hele onzekere weken meegemaakt. Vooral ook omdat het vruchtje niet te zien was op de echo.

 

Sterkte!

 

Breden

Geplaatst

Hey Tacha,

 

Jeetje meid, wat een rotnieuws... ik wil je even mijn verhaal in het kort vertellen, ik was 5.2 weken zwanger en begon te bloeden,en klein beetje pijn en ik was al vanaf het moment vd test zooo bang en nerveus, dat ik en mn vriend meteen naar het zh zijn gegaan..

 

een maal daar keek er een klinisch verloskundige maar die werd er niet wijzer van, (echo) en heeft de gyn erbij gehaald, en die heeft op hcg getest.. dat was toen meen ik rond de 800/900 en ze zij toen dat het protocol is om te opereren bij een hcg van 1400.. dus heb ik via infuus paracetamol gehad, en moest daar blijven slapen...

 

echter die nacht kreeg ik flink pijn, en beetje koorts waardoor er toch een spoed operatie plaats heeft moeten vinden... das was rond 3 uur 'snachts

rond 7 uur 's ochtends vertelde de arts dat mn eileider weg was met t vruchtje.. ik zei oke, en voelde eigenlijk niks...had ook wel pijn en moe enzo

ik heb 4 dagen in het ziekenhuis gelegen omdat die eileider verkleefd was aan mn darmen, en ik heb maar 1 keer een beetje gehuild

 

eenmaal in de auto terug naar huis, begon het besef, met we staan weer met lege handen en ik heb toen zoo vreselijk hard gehuild.... en de eerste weken was ik ook niet te genieten, nog pijn aan mn wondjes, eerst leek het of mn navel weg was, maar dat was de wond, en ik zeg eerlijk dat ik het er echt heel zwaar mee gehad heb.. het gevoel van je onvrouwelijk voelen, en incompleet door de verwijderde eileider... en ik heb ook een x een miskraam met 8 weken gehad, en nu die bbz, ja dat sloeg er heel erg in,

ook omdat ik pas 22 ben, en dan zou je juist (theoretisch gezien) een goede leeftijd hebben...

 

ik heb mij heel erg in een hoekje gestopt, ik kwam niet meer op het forum etc en ik zeg je, dat je juist moet praten praten praten... als je t opkropt komt het er later dubbel en dwars uit...

 

ik wens je heel veel sterkte, en ook al zijn onze ervaringen niet helemaal hetzelfde, ze lijken wel een beetje op elkaar...

 

als je wat wil weten mbt de operatie enzo dan sta ik voor je klaar.... vind het heel erg voor je

 

liefs hoopvol

Geplaatst

Hey hoopvol,

 

Bedankt om je verhaal te delen... In eerste instantie heb ik het wel wat moeten laten bezinken. Mijn hcg was 2500. Dus ik was heel ongerust dat het toch nog fout zou gaan en er ook een spoedoperatie zou moeten volgen. Uiteindelijk heb ik mezelf kunnen overtuigen erop te proberen vertrouwen dat de dokters wel weten wat ze doen... Al ben ik toch nog altijd wat bang ook (maar dat ligt zeker niet aan jouw verhaal!) Gisterenavond is er licht bloedverlies begonnen, dus ik hoop dat de spuit zijn werk heeft gedaan en het nu allemaal wat op gang aan't komen is.

 

Bedankt voor je tip ivm het opkroppen. Ik weet dat wel maar heb zelf ook de neiging om dat te doen. Maar ik probeer hier bewust aan te werken... Ik schreef op het topic "juni 2012" en daar gaf iemand mij de tip naar dit topic te komen kijken en ik ben alvast blij dat ik dat gedaan heb!

 

 

Breden, bleef je hcg dan zo hard stijgen ondanks de spuiten? Hoeveel tijd zat er bij jou tussen de spuiten? Tegen mij hebben ze gezegd dat ze pas na een week het resultaat kunnen zien, want dat het normaal is dat het de eerste dagen nog doorstijgt....

 

Veel liefs,

 

Tascha

Geplaatst

Ik kreeg vier spuiten in een week (om de dag). Mijn HcG gaan daarna langzaam omlaag. Mijn eerste bloedtest was dus ook pas een week na de eerste prik.

 

Hoe gaat het verder met je? Is het een beetje vol te houden? Denk goed om jezelf en neem voldoende rust. Sterkte!

Geplaatst

Ik heb maar één spuit gekregen en moet dan een week wachten... Misschien een hogere dosis in één keer?

Ik heb nu al twee dagen toch redelijk wat bloed verloren. Voel mij ellendig. 't Is wat vergelijkbaar met maandstonden, maar dan erger... Ik ben inderdaad heel moe, dus rust veel. Ik hoop vooral dat de waarden al goed aan't zakken zullen zijn morgen en er niet te veel meer moet volgen.

Geplaatst

Hey Tacha,

 

meid wat een rotnieuws, dat had je min of meer toch niet meer verwacht...

probeer vanacht een beetje te slapen en laat het op je afkomen...

 

vind t heel erg voor je, ik blijf mee lezen, heel veel sterkte

 

liefs

Geplaatst

Ik was als tweede aan de beurt vanmorgen, dus dat viel nogal mee. De operatie is goed verlopen en tegen alle verwachtingen in hebben ze de eileider kunnen sparen... Nu maar hopen dat er geen restje weefsel meer is achtergebleven. Nu moet om de 3 dagen gecontroleerd worden of mijn hcg goed zakt...

Geplaatst

Tascha lees.net van je.operatie ik ben van het juni bankje vroeg me af.hoe het met je.ging gelukkig is de operatie goed.gegaan en heb je je.eileider nog.nu hopen dt het goed.is allemaal xx mywish

Geplaatst

Tascha dat is goed nieuws. Bij mij daalde het hcg gelukkig heel snel na de operatie, zal voor je duimen dat het bij jou ook zo gaat. Doe rustig aan en neem de tijd om te herstellen!

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.




  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden