Kosten Icsi Behandeling

[EDR]

Hoi meiden,

 

Vorig jaar oktober hebben wij onze derde icsi behandeling gehad. Samen hebben we daarna besloten dat het mooi geweest is, we zouden gaan stoppen.

 

Ik merk alleen aan mezelf de afgelopen paar maanden dat ik het niet los kan laten. Er is zoveel meer verdriet dan de maanden ervoor! Bij mij komt steeds vaker de gedachte naar boven...zullen we dan toch niet nog een keer? Mijn man is hier nog lang niet over uit.

 

Maar, om een lang verhaal kort te maken, ik heb een poosje lopen zoeken naar een topic over de kosten van een behandeling maar kon deze niet vinden (weet dat ze wel bestaan), dus maar een eigen topic aangemaakt.

 

Weet iemand hoe duur een behandeling ongeveer kost?

 

Alvast bedankt,

 

Esther

[Nathalie28]

 

Hoi meiden,

 

Vorig jaar oktober hebben wij onze derde icsi behandeling gehad. Samen hebben we daarna besloten dat het mooi geweest is, we zouden gaan stoppen.

 

Ik merk alleen aan mezelf de afgelopen paar maanden dat ik het niet los kan laten. Er is zoveel meer verdriet dan de maanden ervoor! Bij mij komt steeds vaker de gedachte naar boven...zullen we dan toch niet nog een keer? Mijn man is hier nog lang niet over uit.

 

Maar, om een lang verhaal kort te maken, ik heb een poosje lopen zoeken naar een topic over de kosten van een behandeling maar kon deze niet vinden (weet dat ze wel bestaan), dus maar een eigen topic aangemaakt.

 

Weet iemand hoe duur een behandeling ongeveer kost?

 

Alvast bedankt,

 

Esther

 

 

 

 

He Ester!!

 

 

 

Tjee wat vreselijk dat je je zo voelt!

 

 

 

Wij gaan in oktober beginnen aan de 4e icsi poging en de kosten voor de behandeling ex. medicatie is 1600 euro, incl. medicatie zou het ongeveer op 3300 euro komen zeiden ze bij medisch centrum kinderwens.

 

 

 

 

 

Sterkte gewenst!

 

 

 

Groetjes Nathalie

[luna27]

Hi Esther,

 

 

 

ik heb even gekeken in een ivf brochure van het VUmc, de kosten voor een ivf behandling bedragen ongeveer 1700 euro en voor medicijnen moet een bedrag tussen 1200 en 1500 euro getrokken worden. De kosten voor het bewaren voor ingevroren embryo's bedragen ongeveer 40 euro per jaar. Ik denk dat deze bedragen ook voor icsi gelden.

 

 

 

Ik kan me heel goed voorstellen dat je denkt, nog een keer proberen. Het lijkt me ook heel moeilijk om definitief de keuze te maken om te stoppen. Hoe gaat het met je adoptieprocedure?

 

Veel sterkte met het maken van jullie keuze!

 

 

 

xxx Luna

[EDR]

Bedankt voor jullie reactie. Opzich moeten die bedragen wel te doen zijn, zeker als je her en der wat medicatie van daan kunt halen. Of in Belgie halen, ik las dat dat ook een optie is, veel goedkoper.

 

Ik weet niet hoe het komt dat het momenteel zoveel heftiger is. Misschien ook een poos mijn "kop in het zand gestoken". Wat voor mij afgelopen winter wel de beste methode is geweest om het te kunnen handelen overigens.

 

Maar het is van mijn kant alleen nog maar een orientatie. Ik zeg wel regelmatig...zou het vorige jaar zo weer opnieuw doen, als ik maar wist wat het resultaat zou zijn. Maar goed, dat geldt voor iedereen. Maar het klinkt gek, ik heb gewoon best vaak heimwee naar vorig jaar. Het was zo'n heftig jaar maar wel een jaar waarin we mochten hopen! En nu kan dat niet.

 

Mijn man staat hier wel anders in hoor, die is veel banger voor het verdriet van een mislukte behandeling. Dus...we zijn er nog lang niet uit.

 

Wat betreft de adoptieprocedure...we kregen twee weken geleden de 1e rekening van 900 euro op de mat voor de cursus. Deze begint voor ons in februari volgend jaar. Duurt dus nog even.

[Sylvino]

Zoals hierboven al wordt gezegd bij MC Kinderwens ben je ongeveer € 3000,- kwijt afhankelijk van de medicatie en hoeveel echo's.

 

Kan me voorstellen dat je na Henne ook weer het gevoel krijgt dat het toch mogelijk is.

[Henne]

Wij hebben iets van 1560 euro betaald voor de behandeling. De medicijnen hebben we beide keren van allerlei lieve mensen gekregen. Anders was dat idd ook zoiets geweest.

 

 

 

Esther, ik kan het me zo goed voorstellen en ik hoop dat jij en je man tot een goed besluit kunnen komen. En wie weet is er voor jullie toch ook een wondertje weggelegd.

 

Liefs,

 

Henne

[elinorac]

Henne is een lichtend voorbeeld voor ons allemaal die twijfelen en al een aantal pogingen achter de rug hebben...

 

Goed om weer wat van je te horen Esther!! Ik hoop zo voor je dat jullie er samen uit komen!!

 

Ik heb nu ook bijna alle medicatie bij elkaar, van het ziekenhuis en een paar lieve forummeiden dus als je dat voor elkaar krijgt, scheelt dat heel veel geld! Ik ben er ook nog niet achter wat het gaat kosten, dat wist het ziekenhuis me niet echt te vertellen maar wij gaan het toch doen en zien daarna wel (ik ga nog wel informeren hoor), omdat de medicijnen al zoveel scheelt.

 

 

 

Succes en ik hoop van je te lezen dat je ook gaat voor poging 4!!

 

 

 

Caroline

[EDR]

Henne is idd wel een voorbeeld ja...maar toch...zo hoeft het natuurlijk niet te gaan. Ik vind het gewoon moeilijk om verder te denken...wanneer dan wel stoppen? En ik voel me ook een beetje knullig...ik was er zo van overtuigd dat het klaar was, dat we echt zouden stoppen. En dan nu hierop terug komen? Wat zal mijn omgeving hier van vinden?

 

Ik ga morgen het ziekenhuis eens bellen wat de procedure is als we weer opnieuw de molen in zouden gaan. Ik vermoed dat we niet zomaar weer kunnen starten, daar zullen nog wel wat onderzoeken aan vooraf gaan.

 

Maar wat betreft die medicijnen, ging dat zo makkelijk om van andere mensen ze te krijgen? Ik kan me dat bijna niet voorstellen, geven mensen dan zomaar hun medicijnen aan andere mensen die ze helemaal niet kennen?

[EDR]

caroline, hoe zien jullie het, stel dat deze vierde poging ook niet lukt? Gaan jullie dan stoppen of toch nog een poging doen?

[tinusje]

 

Bedankt voor jullie reactie. Opzich moeten die bedragen wel te doen zijn, zeker als je her en der wat medicatie van daan kunt halen. Of in Belgie halen, ik las dat dat ook een optie is, veel goedkoper.

 

Ik weet niet hoe het komt dat het momenteel zoveel heftiger is. Misschien ook een poos mijn "kop in het zand gestoken". Wat voor mij afgelopen winter wel de beste methode is geweest om het te kunnen handelen overigens.

 

Maar het is van mijn kant alleen nog maar een orientatie. Ik zeg wel regelmatig...zou het vorige jaar zo weer opnieuw doen, als ik maar wist wat het resultaat zou zijn. Maar goed, dat geldt voor iedereen. Maar het klinkt gek, ik heb gewoon best vaak heimwee naar vorig jaar. Het was zo'n heftig jaar maar wel een jaar waarin we mochten hopen! En nu kan dat niet.

 

Mijn man staat hier wel anders in hoor, die is veel banger voor het verdriet van een mislukte behandeling. Dus...we zijn er nog lang niet uit.

 

Wat betreft de adoptieprocedure...we kregen twee weken geleden de 1e rekening van 900 euro op de mat voor de cursus. Deze begint voor ons in februari volgend jaar. Duurt dus nog even.

 

 

 

 

Hallo,

 

Hier hetzelfde dilemma. Wel of niet nog een vierde poging. Soms denk ik....het is wel goed zo....andere keren denk ik.....Ja.

 

Vooral als je zo'n berichtje van henne leest.

 

Wij mogen in november beginnen met de adoptiecursus. Spannend! Maar ja, wat dan????

[Meiske74]

 

Hallo,

 

Hier hetzelfde dilemma. Wel of niet nog een vierde poging. Soms denk ik....het is wel goed zo....andere keren denk ik.....Ja.

 

Vooral als je zo'n berichtje van henne leest.

 

Wij mogen in november beginnen met de adoptiecursus. Spannend! Maar ja, wat dan????

 

 

 

 

 

 

lieve esther

 

 

 

ik lees net je topic en had bij een eerder berichtje van jou aan Henne gevraagd hoe het nou met jullie gaat na dat grote besluit wat destijds genomen was...

 

Ik vind het erg mooi en moedig om te lezen dat je een behandeling overweegt, ik wil je bij deze alvast heel veel succes wensen!!

 

 

 

 

 

liefs

 

Babeth

[EDR]

Hoi Babeth...

 

had al even in het andere topic gereageerd. Maar bedankt! Jij ook heel veel succes deze spannende weken!

[neletje]

Hoi meiden,

 

 

 

Ook ik heb me georienteerd op de prijzen voor behandelingen bij het zelf betalen, aangezien wij ook na onze 3e poging door willen gaan (nog 2 of 3 keer dan). Dat komt omdat ik mensen ken die toch nog tussen de 3e en de 6e keer zijn zwanger geworden en gelukkig betalen mijn ouders een deel mee dan.

 

Bij ziekenhuizen is een ivf (of icsi) behandeling 1560 euro zoals hier al eerder stond. Ik weet dat mijn medicatie (4 weken decapeptyl, en 2 weken gonal F 1400 euro zijn. Ik denk dat het goedkoper kan als je de korte methode doet, want dan prik je 2 weken minder lang.

 

Nu is er een ziekenhuis in Brabant, stichting Geergen en die hanteren een bedrag van 2500 euro voor de hele behandeling (inclusief medicatie). De embryo`s gaan naar Genk (belgie) en daar kan je zelf tegen een meerprijs assisted hatching laten uitvoeren, wat nergens anders in Nederland kan, dus als onze cryo terug plaatsingen of onze 3e poging daarna ook niet lukt, gaan wij daar heen.

 

 

 

groetjes nele

[Mariëtte]

 

Hoi meiden,

 

 

 

Ook ik heb me georienteerd op de prijzen voor behandelingen bij het zelf betalen, aangezien wij ook na onze 3e poging door willen gaan (nog 2 of 3 keer dan). Dat komt omdat ik mensen ken die toch nog tussen de 3e en de 6e keer zijn zwanger geworden en gelukkig betalen mijn ouders een deel mee dan.

 

Bij ziekenhuizen is een ivf (of icsi) behandeling 1560 euro zoals hier al eerder stond. Ik weet dat mijn medicatie (4 weken decapeptyl, en 2 weken gonal F 1400 euro zijn. Ik denk dat het goedkoper kan als je de korte methode doet, want dan prik je 2 weken minder lang.

 

Nu is er een ziekenhuis in Brabant, stichting Geergen en die hanteren een bedrag van 2500 euro voor de hele behandeling (inclusief medicatie). De embryo`s gaan naar Genk (belgie) en daar kan je zelf tegen een meerprijs assisted hatching laten uitvoeren, wat nergens anders in Nederland kan, dus als onze cryo terug plaatsingen of onze 3e poging daarna ook niet lukt, gaan wij daar heen.

 

 

 

groetjes nele

 

 

 

 

Ik wil hier even op inbreken. Je zegt dat een korte methode goedkoper is maar dat is wel geheel afhankelijk van hoeveel eenheden je spuit.

 

Ik heb nu voor de 2de keer het korte protocol (Flare Up behandeling) gevolgt en zou aanzienlijk meer kwijt zijn aan de medicatie dan wat jij zou moeten betalen bij het lange schema.

 

Wij zijn nu met onze 3de IVF bezig en morgen krijgen wij de terugplaatsing maar zijn wel al aan het denken wat we gaan doen als het niet mocht gaan lukken.

 

Ik heb 2 weken Decapeptyl gespoten en dat zou op een bedrag van 148,42 euro komen. Vreder heb ik GonalF 300IE ook 2 weken gespoten, ik heb dan 5 pennen van 900IE nodig en dat komt dan op een bedrag van 2132,30 euro.

 

Ook zou ik Utrogestan gebruiken maar dat is veranderd in Pregnyl wat dit prexies kost weet ik niet. Utrogestan is niet zo duur.

 

 

 

[Guest Mart]

Hoi Esther,

 

 

 

Wat ontzettend vervelend voor je het er mee moeilijk mee hebt.

 

Maar ik kan het me zo goed voorstellen dat je ineens weer het gevoel krijgt nog verder te willen.

 

Naast de kosten zijn er nog steeds mogelijkheden. Je leeftijd heb je in ieder geval mee om er nog 's voor te gaan, ook al geeft dit natuurlijk geen garantie.

 

Zelf dacht ik na m'n scheiding (en 3 pogingen) er ook mee klaar te zijn.

 

Maar helemaal verwerken deed ik het niet. De wens kwam na een paar jaar in alle hevigheid terug.

 

Met m'n huidige partner hebben we toen toch de keuze gemaakt er voor te gaan.

 

Helaas inmiddels een aantal flinke rotervaringen achter de rug en we gaan nu eind dit jaar/begin volgend jaar de allerlaatste poging tegemoet.

 

Hoe dichter dit bijkomt hoe angstiger ik het vind.

 

Maar het moet een keer afgelopen zijn. Voor ons is dat overduidelijk, want het beheerst te veel ons leven op het moment.

 

 

 

Ik hoop in ieder geval dat je de keuze kunt maken en dat je vriend ook achter deze keuze staat.

 

V.w.b. de kosten is al het een en ander vermeld en ik hoop voor je dat een aantal uitbehandelde meiden je hiermee kunnen helpen.

 

 

 

Heel veel succes!

[EDR]

Hoi Mart,

 

Je geeft aan dat jullie de allerlaatste poging tegemoet gaan maar hoeveel behandelingen hebben jullie dan samen gedaan? Vandaag zei iemand tegen me...meid waarom zouden jullie het niet doen? Je bent nu nog jong! En toen dacht ik...ja, waarom eigenlijk niet? Kom maar op! Ik wil wel weer. Gisteravond hebben mijn man en ik het er nog een poos over gehad. Hij heeft het er wel heel moeilijk mee, had er voor zijn gevoel echt al een streep onder gezet, ziet op tegen opnieuw de spanning, het verdriet. Maar nu zijn we ook niet happy! Nu zitten we samen ook niet lekker in ons vel. Maar we gaan een keuze maken waar we samen achter kunnen staan. We hebben altijd gezegd...als 1 van ons 2 wil stoppen dan doen we dat! Maar stiekem denk ik dat hij wel wil hoor, mannen kunnen minder snel schakelen dan vrouwen en mijn man heeft wel tijd nodig.

 

En uiteindelijk...wat zijn die drie pogingen nou? Dat is toch weinig?

 

 

 

 

 

Mijn zusje belde me vanmiddag. Zij heeft drie kinderen en is hier uiteraard dolblij mee. Ze dachten ook absoluut niet aan nog een kindje...maar hun condoom scheurde...prompt zwanger! Ze had het er zo moeilijk mee om me dit te vertellen...de tegenstelling is zo groot! Waarom zij er straks vier als alles goed mag gaan en wij geen? Dat geld ook voor mijn andere zussen, ik heb alleen van mijn vier broers en zussen 18 neefjes en nichtjes...dan voelt niks wel heel erg niks. Overal altijd de kinderen (waar we trouwens ook enorm van genieten hoor, zoveel neefjes en nichtjes is ook een enorm geschenk en een rijkdom!) en wij zo helemaal zonder kinderen.

 

Toen we terug kwamen van onze vakantie deze zomer (drie weken trekken door zuid engeland van b&b naar b&b ) lieten we onze foto's zien en zagen wij die van de rest...op die van ons staan landschappen, cathedralen, kerken etc. Op die van mijn zussen staan hun kinderen. Ja, dat doet pijn! Ik vond deze vakantie ook echt rottig omdat ik me zovaak realiseerde dat we deze vakantie konden doen op deze manier omdat we geen kinderen hebben! Als we kinderen zouden hebben dan zou zo'n vakantie niet haalbaar zijn.

 

Nou ja, beetje off topic... maareh...ik wil er wel weer helemaal voor gaan! Ik heb er gewoon zin in om te mogen beginnen. Kom maar op! Jullie horen wel, hou jullie op de hoogte!

 

liefs esther

[EDR]

Sorry mart, zie nu pas in je handtekening dat jullie straks aan de zesde poging gaan beginnen! Heftig hoor, doorzettingsvermogen! Wat hoop ik voor jullie dat deze (evt. laatste) behandeling mag lukken!

 

Je weet dus nog niet wanneer jullie precies mogen gaan starten?

[Snoeske]

Hey Esther,

 

 

 

Das een tijd geleden.

 

Lees met een brok in m'n keel je berichtje. Een heleboel van wat je zegt is zo herkenbaar, alleen voelt dat nu wat raar om te zeggen gezien de situatie.

 

Toen wij nog in de mm zaten, hadden we echt het gevoel dat ons leven, onze toekomst in "de wacht" stond. Dat "wat als.."-gevoel is zo rottig om mee om te gaan. En dan dat gevoel van oneerlijkheid; waarom de 1 wel en de ander niet? Het blijft zo heftig allemaal. Het is zo moeilijk om een plekje te geven.

 

Ik hoop van harte dat jullie samen een goede keuze kunnen maken waar jullie beide 100% achter staan, een keuze die jullie rust geeft.

 

 

 

Veel sterkte met alles

 

 

 

Liefs Snoeske

[EDR]

Hai snoeske

 

Ik ben wel altijd mee blijven lezen hoor, kon het forum toch op de een of andere manier niet goed loslaten maar reageren voelde nooit zo goed. Per slot van rekening zijn we gestopt zeg maar.

 

Weet je, eigenlijk heb ik niet eens zozeer het gevoel dat onze toekomst in de wacht staat...meer een hele diepe pijn dat wij dit grote wonder nooit mee gaan maken. Daar kan ik me eigenlijk nog niet zo goed bij neer leggen. En dat terwijl ik toch echt dacht dat ik het zou kunnen gaan handelen. Onze toekomst gaat verder, ook zonder kinderen, maar ik ben er dus toch nog niet aan toe om nu te accepteren (op m'n 30e) dat die toekomst dan echt zonder kinderen van ons samen zal zijn. Ik weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen, moeilijk. Want ik weet dat wij het samen zo goed hebben, samen zijn we ook gelukkig alleen het zou zo mooi zijn als er uit ons geluk zo'n groot wonder kan ontstaan.

 

En waarom de één wel en de ander niet...blijft een heel moeilijk punt. Maar ik wil daar niet in blijven hangen...waarom de 1 doodgereden worden en de ander niet, waarom de 1 kanker en de ander niet, waarom de 1 miskramen en de ander niet.

 

Wel heb ik best vaak dat ik denk...poehe, het leven is best pittig!

 

Bedankt voor je reactie! En wat onze keuze ook zal zijn, we zullen daar samen uitkomen!

 

Gaat het verder goed met jou en de kleine?

 

lieve groet,

 

Esther

[Sylvino]

Hoi Esther,

 

 

 

in het "normale" leven, zonder de behandelingen hebben vrouwen 12 kansen per jaar.

 

Wij hebben er 3 in ons leven.

 

Tuurlijk voor diegene die het kunnen betalen en het fysiek en emotioneel kunnen opbrengen misschien 6 of 8 of 10.

 

Feit blijft dat het niet eerlijk verdeeld is.

 

Maar wij zijn zw geworden terwijl het zkh zei dat dit onmogelijk was met iui.

 

Henne is na 6 pogingen zw.

 

Toch is soms het onmogelijke mogelijk.

 

Het is een zwaar traject, daar weet je alles van maar zeg nooit nooit en zorg dat jij en je man over 10 jaar geen spijt hebben.

[Guest Mart]

 

Sorry mart, zie nu pas in je handtekening dat jullie straks aan de zesde poging gaan beginnen! Heftig hoor, doorzettingsvermogen! Wat hoop ik voor jullie dat deze (evt. laatste) behandeling mag lukken!

 

Je weet dus nog niet wanneer jullie precies mogen gaan starten?

 

 

 

 

Geeft niks hoor. Je kunt ook niet altijd alles en iedereen volgen. Er gebeurt hier zoveel.

 

We weten inderdaad niet wanneer we weer kunnen starten. Het hcg is nog steeds niet uit m'n bloed, waardoor m'n cyclus nu nog niet op gang komt. We mogen pas weer een nieuwe poging starten na een volledige eigen cyclus, dus ik ben bang dat het pas volgend jaar wordt.

[Moon74]

Hey lieve Esther,

 

Wat weet ik weer goed hoe groot en diep het verdriet voelt (voelde) van het kinderloos zijn als ik de berichten in deze topic teruglees... Na 3 x IUI, 2 x IVF en 2 x ICSI ben ik nu 15 wkn zwanger. Stoppen na de 3e IVF/ICSI was geen optie voor ons. Ik voelde dat ik het niet kon en voor mijn man was dat niet anders. Even zoveel bewondering als ik heb voor het feit dat je destijds stopte heb ik nu voor het feit dat je twijfelt over hoe het vervolg er nu in jullie leven uit moet zien. Jullie kunnen dat alleen zelf beslissen. Familie/vrienden/kennissen kunnen wel of niet begripvol reageren, maar zij zijn niet degenen die met dit intense verdriet leven en thuis komen in een huis zonder kinderen. Doe wat voor jullie het best voelt (doodeng blijft het)!

 

En ja, mensen geven met liefde hun overgebleven medicijnen aan lotgenoten als ze de kans hebben. Zet hier maar eens in je handtekening wat je gebruikt en je zal zien...

Daarnaast kun je ook in je ziekenhuis vragen of ze medicijnen bewaard hebben van vrouwen die het afgeven omdat ze toch zwanger zijn geworden of zijn gestopt met behandelingen.

Zo ben ik deze keer ook aan mijn medicatie gekomen; ik heb voor ruim 2000 euro aan medicijnen gekregen in het ziekenhuis. Dat was al een kadootje, maar heeft tot een nog veel groter kado geleid.

 

Hoop dat je jullie je snel wat beter voelen! Klets 't hier maar lekker van je af, meid!

[EDR]

Lieve meiden,

Wat fijn jullie meeleven! Het is zo gek...een jaar lang bijna niets geschreven omdat het voelde omdat dat niet zo hoorde...per slot van rekening waren we gestopt en tja...wat moet je dan elke keer melden? Toch altijd mee blijven lezen en leven met velen van jullie...o.a. een aantal lieve 'oude bekenden'. En wat was het gaaf om dan te lezen dat er toch elke keer weer iemand zwanger raakte.

Nu heb ik het gevoel dat ik weer volop mee kan doen hier.

Afgelopen week veel gesproken met mijn man. Het was moeilijk, veel emoties en verdriet en angst voor de pijn die weer kan gaan komen. Hij is nog aan het nadenken...heeft nog niet gezegd dat hij het echt nog wil maar, ken mijn mannetje door en door, ik merk dat de weegschaal de goeie kant op doorslaat! Ondertussen maar alvast het ziekenhuis gebeld en een afspraak gemaakt voor 24 oktober (met medeweten van mijn man hoor, niet stiekum)! De wachtlijsten zijn wel lang op het moment, een half jaar. Dus op zijn vroegst volgend jaar maart starten maar dat geeft niet. Spannend hé!

Ondertussen ook met een aantal mensen over gesproken...ouders en zusje. Ze reageren positief hoor! Zouden het super vinden als we het weer gaan proberen!

En ik ga jullie adviezen maar eens opvolgen...zal in mijn handtekening zetten wat ik gebruik aan medicatie!

Oh meiden ik vind het zo spannend..... loop de hele dag met een grijns op mijn gezicht rond. slaat natuurlijk nergens op want uiteindelijk is het nog niet zeker maar toch...ergens vind ik van mezelf dat ik weer een ietsiepietsie mag gaan hopen!

Ennuh...ik ga weer actief mee doen hiero hoor! Heb het veelste erg gemist!

Liefs esther

 

P.s. Moon...volgens mij had ik je al een keer gefeliciteerd toch...???Mocht dat niet het geval zijn....wat geweldig, super, fantastisch en ongelooflijk voor jullie!!! Gefeliciteerd!

[xxxxxx]

Hai,

 

Wat lees ik willen jullie misschien toch weer een icsi behandeling doen!!!

En je hebt al een afspraak gemaakt in het ziekenhuis.

Ik ga je volgen.

 

En verander even je handtekening wat betreft de medicatie.

 

Sas

[Moon74]

Hoi Es, volgens mij had je me al wel gefeliciteerd idd. Dat zit wel goed.

Is niet het belangrijkste, het gaat hier om jou en jij hebt de knop om als ik lees dat je de hele dag met een grijns op je gezicht rondloopt. Jullie gaan het vast nog een keertje proberen.

You go girl! Ik hoop het voor jullie. X.