Ga naar inhoud

Daar gaat ie weer


hildever

Aanbevolen Berichten

Hildever, wat ontzettend balen zeg!! En alle signalen leken nog wel op groen te staan. Hetzelfde team, een geweldig embryo... en dan nu dit! Stom!! Ik snap heel goed dat je tranen hebt hoor, het is toch net zo gewild als een eerste kindje? De druk is er af, dat wel, maar je doet er net zo veel moeite voor en moet net zo goed alle emoties doorstaan. Ik vind het hartstikke rot voor jullie.

En hoop dat poging twee wel succesvol zal zijn. Als je hier overheen bent, hoop ik dat je weer met frisse moed er tegen aan gaat.

Lieve groeten en hou je haaks.

Noor

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • Reacties 319
  • Aangemaakt
  • Laatste Reactie

Top Posters in dit Topic

Top Posters in dit Topic

Aaaah nee, wat ontzettend rot voor je. Ik vind het echt heel naar. Je wilt het zo graag, ook voor je kleine meid, en dan ook zoveel moeite gedaan. Heel erg balen. Ik heb er geen andere woorden voor. Ik begrijp dat je hoop wilt houden. Daar blijf je je natuurlijk aan vasthouden. Misschien morgenochtend nog een klein wonder? Heel veel succes!

Liefs Nora.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nou eh, twijfel alom hier...

 

Ik vloei gewoon anders als anders en toch wel stevig... Ergens is dat zoiets van... het is voorbij. En aan de andere kant voelde het gewoon niet goed. Mijn man loopt al vanaf vrijdag/zaterdag we gaan maandag gewoon testen...

 

Dus, vanmorgen had ie ook zoiets van... kom op... naar de wc.... Ik heb de oude opvangkan van moeders voor moeders gepakt. Die heb ik ooit stevig schoongemaakt met toiletreiniger. En omdat ik flink vloei (zeker als je na een nachtje liggen overeind komt) lukte het me niet om schone urine op te vangen.

 

Nou, test gepakt.... en verhip, aan het eind van de 5 minuten verscheen er wel een streep bij de t. Niet zo duidelijk als de controlestreep, maar wel een die je niet tegen het lamplicht hoeft te houden of waar je je neus bovenop moet duwen....

 

Hop, ziekenhuis maar gebeld: ik vloei al sinds vrijdag vrij stevig, maar het is anders als anders, dus toch maar getest, en er verschijnt een streepje.... Normaal doen ze in Zwolle geen bloedtest, maar moest vanmorgen nog even bloed gaan prikken. Vanmiddag mag ik bellen. Als er nu hcg in mijn bloed zit, moet ik woensdag weer bloed gaan prikken.

 

We gaan er maar vanuit dat dit geen 'goede' zwangerschap is. In het ziekenhuis hebben ze ook al buitenbaarmoederlijke zwangerschap genoemd. Niet dat het dat is, maar dat het dat zou kunnen zijn....

 

En het is al sinds vrijdag. Als het een hele vroege miskraam is zou je toch denken dat het hcg al uit je bloed is... Ik vloei van vrijdag af al aardig door....

 

Ik ga me dan ook allerlei rare dingen in het hoofd halen: wie weet had de opvangkan wel hcg opgenomen in het plastic, wat weer vrij is gekomen toen ik er vanmorgen in plaste.... Of: het bloed uit de urine is in de teststreep gaan hangen en heeft de teststreep een kleur gegeven....

Eigenlijk weet ik ook dat dat achtelijke redeneringen zijn.... maar het is gewoon zo raar.... Het is tenslotte ook al dag 18 na de punctie....

 

Geduld nog even, wachten op het telefoontje van vanmiddag....

 

Groetjessssssssssssssssss

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nou, ik heb net gebeld. Nou, ik had als score 30 hcg.... Het kan zijn dat het van hoger komt... Het is te hoog om dit niet te volgen, dus ik mag woensdag weer bloed prikken. Zelf verwacht ik dat het straks lager is... Maar goed... we zullen zien. Wordt vervolgd.

 

Mag het afbouwschema van een zwangere vrouw voor de utrogestan gaan aanhouden, dus hoef nu lekker maar effe 2 keer daags bollen te duwen.

 

Groetjessssssssssss

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hee Hilde,

 

Nou ja, wat een onverwachte wending. Ik hoop voor je dat de score woensdag hoger is, maar kan me voorstellen dat je er vanuit gaat dat dat niet het geval is (helemaal in combi met bloedverlies). Succes met wachten maar weer.

 

Groet, Nora.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Wat een onzekerheid...zenuwslopend. Hoop dat je woensdag meer zekerheid krijgt. Het kan natuurlijk, wat ongesteld zijn de eerste maand...hoop voor je dat je zwanger bent, gewoon normaal, en dat het niet een BBZ is.

Hang in there!

 

Liefs,

Mariek

Link naar reactie
Delen op andere sites

Oooow Hildever, ik lees al een tijdje mee, wat vreselijk die onzekerheid. Hoop echt voor je dat je zwanger bent, en geen bbz!! Hoe gaat het vandaag met je? Ik duim voor je meis!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nou ja, ben er nog wel vrij relaxed onder... Ik kan er weinig aan veranderen. Ik moet gewoon wachten tot woensdagmiddag. Als het hcg dan niet verhoogd is dan is het afgelopen is en is het duidelijk, en anders blijft het nog steeds wazig. Moet van mijn man rustig aan doen. Maar ik ga er vanuit dat het hcg gewoon niet oploopt.

Het vloeien wordt minder... Maar ja, is ook dag 5 al...

 

Groetjessssssssss

Link naar reactie
Delen op andere sites

Wil toch nog effe wat hersenspinsels van mij hier in mijn dagboekie krabbelen. Want wat zijn dit rare dagen! Merk dat ik ook aan weinig dingen toe kom.Het is een mooie chaos in huis. Ben blij dat de hulp weer even is geweest vandaag.

 

Het vloeien wordt minder. Merkte dit gisteravond al.

 

En Noor, ik heb het stukje van Toverstafje gelezen. Dat geeft heel veel moed. En aan de andere kant komt de nuchtere Hilde weer de hoek om zeilen: niet op hopen, dan doet het straks alleen maar meer pijn....

 

Toen ik vanmorgen opstond had ik zoiets van: wat zijn we gisteren toch ook dom geweest om te testen! Wrs. had een ander helemaal niet meer getest. 't Is je eigen schuld dat je nu nog zo in twijfel zit. En aan de andere kant blijft er achter in mijn hoofd iets knagen: het is niet zoals anders!

 

Vandaag heb ik nog even overwogen om nog een test te doen. Gelijk kwam daarbij de vraag: wat levert het je meer op dan dat je nog een dagje langer wacht en van het ziekenhuis hoort hoe het er voor staat? En dan gaat mijn verstand weer werken: een heeeeeeeeeeleboel meer onzekerheid... Voor mezelf dus ook de conclusie getrokken: morgen gewoon weer even bloed laten prikken. Dat geeft in dit geval gewoon het duidelijkste beeld. En ik dwing mezelf eigenlijk ook om te verwachten dat het hcg omlaag is gegaan... En in mijn achterhooofd komt dan zo'n eigenwijs stemmetje: maar het hoeft niet!

 

Op momenten dat ik dan echt even alleen ben voel ik het dan ook bubbelen in mijn buik. En gelijk dwing ik mezelf dan weer om er geen oordeel aan te geven... Ik merk dat ik moe ben. Ik wil 's avonds eigenlijk ook graag op tijd naar bed... Nog even de tv aan... Maar ja, kan ook spanning zijn...

 

Mijn nuchtere ik en een ander stukje van mij (kan ik niet zo goed een naam geven) zijn steeds met elkaar in gevecht. Normaal wint het nuchtere stukje altijd... Maar er is zo'n gevoel ergens diep van binnen, die gewoon zoiets vertelt van: het is nog niet voorbij.... En ik weet niet meer waar ik naar moet luisteren....

 

Mijn man worstelt ook... Hij was zo ongeveer van het roken af... maar gisteren is hij weer sigaretten wezen halen.... Hij heeft dezelfde strijd... En toch lever je hem, ondanks dat je samen bent en we er ook over praten, ook voor een groot deel alleen. Sommige dingen zijn gewoon niet zo goed onder woorden te brengen.

 

Morgen meer duidelijkheid.... als het hcg tenminste gedaald is... Want anders blijft het nog even tobben ben ik bang!

 

Nou, vanmiddag effe bakkie doen en eten bij mijn jarige zus. Effe andere dingen aan mijn hoofd.

 

Groetjessssssssssssss

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nou, net gebeld met Zwolle.

 

Hcg is nu 8,1. Gedaald dus. Als ik nu thuis getest zou hebben, zou het negatief zijn geweest, aldus de verpleegkundige. Maar ja, dat had ik uit zelfbescherming niet gedaan. Er is wel een hele korte zwangerschap geweest. Nou ja, dat ouwe lijf van mij kan het dus nog wel....

 

Me maar weer aangemeld voor een nieuwe poging. Wrs. in juni aan de pil en in juli de molen weer in. Nu effe niets dus...

 

Groetjessssssssssss

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Hilde,

 

Ik houd het kort maar ik wilde je even laten weten dat ik het rot voor je vind.

Mijn wereld staat op zijn kop. Geheel onverwachts is mijn vader zondag overleden. Maandagavond heeft mijn broer hem gevonden. We zijn kapot van verdriet. Het besef dringt maar heel af en toe door, maar wat voel ik me dan ontzettend naar. Ik heb geen vader meer, mijn meissie is haar opa kwijt, mijn ongeboren kindje zal hij nooit zien. Wat een verdriet. Laat later weer wat van me horen. Moet eerst deze week doorkomen.

 

Groetjes, Nora.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ow Nora, wat enorm verdrietig!!! Heeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel sterkte!!!

Kan me voorstellen dat je nu in een soort film leeft, waarvan je nog niet eens realiseert of durft te realiseren dat het echt is!

En inderdaad... het realiseren dat jullie ongeboren kindje zijn opa niet zal zien.... maar ook dat jullie de kleine strakjes niet trots aan opa kunnen laten zien....

Ik wens je veel kracht voor de komende dagen... en ook de dagen daarna, wanneer het leven 'gewoon' weer verder gaat.

 

Veel liefs!!!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nou, hier hangt toch een klein zwart wolkje rond mijn hoofd. Voor anderen misschien niet zichtbaar, maar voor mezelf wel voelbaar. Ik steek niet zo lekker in mijn velletje... Komt wel weer denk ik...

Gistermorgen had ik al telefoon van de apotheek, wanneer ik weer begon... Nou, dat weet ik nog niet... Ik heb nog geen bericht gehad van het ziekenhuis. Mijn man komt 's avonds thuis en heeft de brievenbus leeggemaakt. Daar zat de brief al weer in... Juni starten met de pil en in juli komt dan de rest weer...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hmm, weet denk ik ook al waarom ik gisteren niet zo lekker in mijn velletje zat... Heb al vanaf vrijdagavond wat last van mijn rug.

 

Na 7 dagen vloeien, 1 dag druppen en 2 dagen rust, constateerde ik vanmorgen dat ik alweer vloei! Dus daar komt die rugpijn vandaan. Was gistermorgen ook effe misselijk (foliumzuur op de nuchtere maag en nog effe gewacht met het brood omdat dat nog lag te ontdooien....fout!). Stomme hormonen... ze hebben er weer een mooi zootje van gemaakt in mijn lijf geloof ik. En omdat het niet het gewenste resultaat heeft gehad, mopper ik maar effe op die hormonen. Ga morgen toch maar even bellen met het ziekenhuis... Het zal er wel bijhoren hoor... maar ik vind het een beetje gek dat ik nu al weer begin te vloeien. En... kan ik gelijk vragen waarom ik deze keer pregnyl moet spuiten i.p.v. ovitrelle. Staat tenminste op mijn schema voor deze keer....

 

Groetjessssssssssssssss

Link naar reactie
Delen op andere sites

Zo herkenbaar, die dip na een mislukte poging. Ondanks onze nuchterheid komt zoiets toch - bijna onverwachts - hard aan. Een soort sluimerend, knagend gevoel. Had ik die 2 mislukte pogingen vorige keer ook last van.

Hoe voel je je nu? Vloei je nog steeds?

Wat vervelend dat je alweer vloeit. Vreemd ook, na een ongesteldheid. Wat zei het ziekenhuis erover? Zijn het de hormonen?

 

In juni weer beginnen? Dan gaan we gelijk op deze keer. Wij hebben ons ook weer aangemeld en worden begin juni verwachts voor het gesprek. Vorig jaar kon ik direct beginnen na het intakegesprek, hoop dat dat nu ook weer is. Dat zou betekenen dat ik eind juni kan beginnen met spuiten en in juli de punctie is. Zou fijn zijn, en bijzonder, als we elkaar weer kunnen steunen, net als 3 jaar geleden.

 

Liefs,

Mariek

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hee meiden,

 

even een teken van leven van mij.. Voor het eerst in maanden weer eens een avondje achter de laptop..

 

Nora, wat een vreselijk nieuws! Gecondoleerd en heel veel sterkte toegewenst, een dikke knuffel!

 

Hilde, wat balen dat het niet gelukt is, hoop dat je je snel weer wat beter voelt en in juli samen met Mariek vol goede moed door kan voor de volgende poging..

 

Ook mijn leven staat op zijn kop helaas.. Sinds 3 weken zijn M en ik uit elkaar.. De koek is op, het gaat niet meer.. En ook al ben ik er 100% van overtuigd dat dit het beste is, het blijft natuurlijk verschrikkelijk.. Dit wil je niet, niet voor jezelf en al helemaal niet voor je kindjes.. Ik logeer nu bij mijn moeder en ben zoveel mogelijk overdag bij de mannetjes, die thuis zijn bij M. Gelukkig is hij ook af en toe op reis, zodat ik dan een paar dagen thuis bij ze kan zijn.. En nu als de wiedeweerga een huis zien te vinden, zodat we een beetje rust krijgen.. Vreselijk heftig allemaal..

 

nou meiden, ik kom snel weer eens buurten, en ik duim voor jullie en denk aan jullie..

 

Veel liefs,

 

Pien

Link naar reactie
Delen op andere sites

Wow, Pien, das niet niks!!! Allemensen.... Nou, heeeeeeeeeeeeeeeeel veel sterkte met alles! En dat je maar snel een eigen plekje weer hebt!

 

Zou gaaf zijn, Mariek, als we weer samen op zouden kunnen gaan!

 

Het vloeien was deze keer gelukkig niet zo lang. 't Was woensdag weer gebeurd, en echt stolsels waren er nog steeds niet. Maar goed.... Het ziekenhuis zei dat het wrs. kwam omdat ik nog utrogestan had gebruikt tot woensdag, dat daardoor misschien weer wat was los gekomen die zondag erna. Maar goed... Als ik het niet vertrouw, mag ik altijd weer bellen. Merk dat ik nu nog wel een gevoelige plek in mijn buik heb... Ga het in de gaten houden, maar dat zal wel weer wegtrekken. En ze leveren geloof ik vanuit de apotheek bij het ziekenhuis geen ovitrelle meer, dus deze keer moet ik voor de punctie pregnyl spuiten.... Maar goed... nu nog effe niet!

En hoe is het verder... baal er nog steeds van dat het niet gelukt is, was wel leuk geweest nog, dit jaar... net een maandje 40.... Maar goed... Het is zo... Nog 2 kansen!

 

Groetjessssssssssss

Link naar reactie
Delen op andere sites

Heee,

Jee, het is hier niet echt de goed nieuws show. Pien wat naar dat je gaat scheiden. Echt heftig.

Met mij gaat het enigszins, ups en downs. Het dringt af en toe keihard door. That's life.

Fijne dagen allemaal.

Liefs, Nora.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dapper dat je weer om het hoekje komt kijken, Nora! Moest vandaag nog wel effe aan je denken... We waren in Hardinxveld. Deze dagen zijn dan denk ik ook extra lastig. Maak er wat van!

 

Wij zijn vanmorgen toch even naar de huisartsenpost geweest. Voel mijn buik regelmatig en werd vannacht wakker omdat het niet fijn voelde. Mijn mannetje maakt zich dan erg zorgen en vond dat we toch even naar de huisartsenpost moesten. Op dit moment waren er geen verontrustende zaken aan de hand. De arts verwachtte dat er wat vocht in mijn buikholte zit. Voel me dan altijd een enorme kneus... voor niets gaan... Maar volgens de arts was ik zeker niet voor niets geweest....

 

Denk dat ik dinsdag voor de zekerheid ook even mijn urine laat testen. Hij vroeg wel of ik vaker naar het toilet moest. Dat is niet zo.... Maar toch effe om het uit te sluiten, zit ik nu te denken.

 

Groetjesssssssssssssss

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Hilde,

Hoe is het nu? Nog urine laten testen?

Met mij hetzelfde; ups en downs. Het blijft een onwerkelijk pijnlijk gevoel.

Gelukkig heb ik genoeg afleiding. Mijn meissie vraagt heeeeel wat aandacht en de baby groeit goed door. Vandaag 28 weken! Een mijlpaal waar ik zeer dankbaar voor ben.

Liefs, Nora.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.




  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden