rot gevoel

[Roos1982]

Lieve dame's

 

Ik zit met een rot gevoel... Ik ben mijn hele leven al te zwaar

maar wel gezond! We zijn al ander half jaar bezig om zwanger te worden in feb zijn we naar de gynaecoloog geweest die constateerde dan de zaad van mijn man 0,0% is daarin tegen is de hoeveelheid wel goed. het advies dat ze ons gaf was dat ik juist moest afvallen voor de behandeling ik weeg 110 (veelste zwaar dat weet ik) ik moet 5kg afvallen mijn lengte is 178m

Nu heb ik het gevoel dat het juist aan mij ligt terwijl ik niet degene ben die geen kinderen kan krijgen!

 

hebben jullie dit soort situaties ook mee gemaakt?

ik vind het best krom.

[sandra]

vervelend dat je hier nu nog een rot gevoel bij krijgt alsof je je nog niet rot genoeg voelt

ik heb er zelf geen ervaring mee nooit te zwaar geweest

maar als jij afvalt zal het zaad van jou man niet beter worden

maar het is natuurlijk altijd beter om wat aan overgewicht te doen (ik heb makkelijk zeggen 63kg)

hoop dat je je snel wat beter voelt en snel met de behandelingen mag beginnen

groetjes

[Mik0705]

Hoi Roos,

vervelend dat jullie ook in de mm terecht zijn gekomen om jullie kinderwens te kunnen voldoen.

(ik ben geen expert) Maar volgens mij heeft het 'te zwaar' statistisch gezien invloed op je vruchtbaarheid. Dat wil niet zeggen dat het in jullie situatie aan jou ligt want het zaad van je man is niet optimaal. Maar dan is zijn zaad in combi met jouw te zwaar zijn, niet gunstig zeg maar.

En bij IVF/ICSI is het ook lastiger met echos, punctie en terugplaatsing van de embryo. En daarna de risicos die een zwangerschap met zich meebrengt voor jou en je beebje als je te zwaar bent.

 

Dit is allemaal statistisch. Een vriendin van mij moest ook veel afvallen voordat ze mochten starten met de ICSI, om alle risicos te beperken.

Kan me voorstellen dat je het krom vindt.

 

Heel veel sterkte!

[zjoediezzz]

Hoi roos,

 

Wij lopen in voorburg en daar zijn ze erg streng. Bij ons ligt het ook aan het zaad, ene keer toppie en de andere keer slecht. Bij Onze intake werd er tegen mij ook gezegd dat ik wat moest afvallen... Slik... Ik ben 1.77 en woog toen 84kg.

Ik ben een jojo-er en heb een haatliefde verhouding met eten met iets van een eetstoornis verleden. Op het moment dat ik over mijn eten moet gaan nadenken gaat het fout, dat moet ik dus niet doen! Bij poging 1 was ik dus wat afgevallen, maar door de hormonen kwam ik weer supersnel aan! Toen woog ik 88 kg...

Afgevallen met cambridge dieet tot 74 en begonnen met poging 2... Weer aangekomen tot 82 kg na de laatste spuit pregnyl en nu ik zwanger ben (bijna 4 mnd) ben ik nog niet zoveel aangekomen... Ik weeg nu 83 en ik vreet me gek!! Bizar toch?

 

Ik heb me wel weer voorgenomen om te gaan cambridgen als ik weer te dik ben na de zwangerschap (want dat werkt als een tierelier) en tot die tijd? Ik heb mij nog nooit zo lekker in mijn vel gevoeld!

 

Succes...

 

Groetjes, judith

[elinorac]

Tja wat kan ik zeggen... we schelen niet zoveel jij en ik, qua lengte en gewicht. Ik heb een man met slecht zaad en mij werd verteld dat het beter was 10 kilo af te vallen maar dat we in ieder geval voor 5 zouden gaan. Ik was voor de eerste ICSI 6 kilo kwijt, niet zwanger, daarna steeds nog wat kilo's kwijt en ik heb inmiddels 4 mislukte ICSI's achter de rug, terwijl ik nu die 10 kilo wel ongeveer kwijt ben.

Ik weet het niet hoor, ik ken het verhaal van verminderd vruchtbaar, maar ik heb een dochter via de natuurlijke weg en toen was ik net zo zwaar als nu, iets zwaarder zelfs. Wel is zij al 7 dus dat is al 8 jaar geleden, leeftijd speelt natuurlijk ook mee...

 

Moeilijk, maar vooral vervelend dat het je een rotgevoel geeft. Mijn advies is probeer in ieder geval die 5 kilo af te vallen, dan voel je je misschien ook beter in je vel (heb ik wel altijd, denk aan een zak aardappels die je dan kwijt bent). Maar staar je niet teveel blind op die kilo's want er zijn helaas nog meer factoren waardoor zwanger worden niet lukt.

 

Succes!!

 

Caroline

[Gast Guusje]

Hey Roos,

 

Wat een rot situatie allemaal zeg. Ik ben zelf gelukkig niet te zwaar, dus daar heb ik geen ervaring mee. Maar probeer het advies op te volgen van de artsen. Wat ik je mee wil geven, probeer niet te denken dat het aan jou ligt, want het mag niet de bedoeling zijn dat het jou schuld is allemaal.

 

Ik heb laatst iemand verteld van onze kinderwens en ook wat we al allemaal hebben moeten doorstaan. Toen zei ze, oooh, het ligt dus aan jou! WOEST was ik, ja mijn lichaam doet anders dan we hoopte, maar dat wil nog niet zeggen dat het aan mij ligt. Het voelde of het mijn schuld is, maar zo werkt het natuurlijk niet. Je wil samen een kindje, dus ik vind dat wij samen het niet kunnen.

 

Roos, probeer positief te zijn, en ik weet zeker dat het je gaat lukken om af te vallen.

 

heel veel succes.

 

Groetjes Guusje

[fren-1976]

Hoi roos,

 

Ik snap hoe je je voelt. Het is allemaal al moeilijk genoeg en als je dan zulk commentaar krijgt, das niet leuk.

Ik spreek helaas uit ervaring. Ik ben ook 1,80 en ik woog 101 kilo. Ons vorige ziekenhuis zei ook dat ik af moest vallen en in het kader van baadt het niet, dan schaadt het zeker niet, heb ik de tijd die we op de wachtlijst stonden gebruikt om af te vallen. Ik weeg nu 83 kilo en mn bmi is gedaald van 31 naar 25. Ik voel me beter en ben blij dat ik di gedaan heb. Ik wil gewoon dat alles zo optimaal mogelijk is nu we aan onze tweede poging bezig zijn. Het probleem ligt bij ons ook bij mijn vriend, maa ik ben lij dat ik ook mn steentje bij heb kunnen dragen.

 

Veel succes!

[Meiske74]

Lieve Roos,

 

Ook hier iemand met een grote kinderwens en een veel te hoog gewicht.

Toen wij in het medische circuit terrecht kwamen wist ik op voorhand dat ze over mijn gewicht zouden beginnen te praten, dat is immers standaard maar ik moet zeggen men heeft er eigenlijk niets van gezegd, ik weet niet of dat was omdat bij ons direct duidelijk was dat de oorzaak zeer waarschijnlijk bij mijn man lag. Tuurlijk, een probleem van ons tweetjes maar men gaat toch onderzoeken door welke factoren het niet spontaan lukt.

 

Omdat zelfs icsi zonder tese in NL niet mogelijk zou zijn zijn we uitgeweken naar Brussel

Daar werd totaal niet over mijn overgwicht gesproken, ik was verbaasd dus kaartte het zelf aan. Daar gaf de arts aan dat met afvallen eigenlijk sterk adviseert als de hormonale cyclus van de vrouw ontregeld is, en dat was bij mij niet het geval. Zelfs toen onze eerste terugplaatsing van een prachtig embryo en na de tp van 2 mooie cryos niet tot een zwangerschap geleid hadden vroeg ik nogmaals of het echt niet met mijn overgewicht te maken had, nee hoor was heel duidelijk het antwoord. En juist omdat ze daar zoveel ivf of ivf-icsi behandelingen doen en het een universitair ziekenhuis is denk ik dat ze een goed beeld hebben van het eea.

Verder heb ik ook geen lastige situaties meegemaakt met de follikelmetingen of de puncties en terugplaatsingen.

Onze laatste behandeling was in DD, ook daar kwam mijn overgweicht niet ter sprake, behalve dan dat het uiteraard gezonder is om af te vallen, ja dat weet ik.

 

Ik heb zelfs een tijdje rondgelopen met de gedachte dat het verlies van onze jongens te maken zou hebben met mijn gewicht en uiteindelijk durfde ik het ook in het zkh. te vragen, het antwoord was expliciet nee....en geloof me, onze gyn zegt waar het op staat.

 

Persoonlijk heb ik mijn bedenkkingen wat het doet om 5 kg af te vallen, begrijp me niet verkeerd, iedere kilo die eraf is is mooi meegenomen en is geweldig als je het voor elkaar krijgt maar in mijn ogen maken die 5 kg niet het verschil.

 

Probeer het van je af te zetten en als het je lukt heb jij er tenminste alles aan gedaan, ik hoop dat je rotgevoel wat minder is en dat je je kan opladen voor wat komen gaat, heel veel succes in ieder geval!!

 

lieve groet

Babeth

[Tool]

hoi Roos,

 

ik heb dit min of meer ook meegemaakt...

ben met 1.73 en 85 kg ook eigenlijk te zwaar...

en heb bij al mijn 3 ivf-behandelingen te horen gekregen dat ik toch echt wel op mijn gewicht moest letten, want anders mocht ik niet beginnen...probleem bij mij is echter dat mijn bmi altijd redelijk hoog zal zijn omdat mijn spiermassa gewoon erg groot is...meer dan de helft van mijn lichaamsgewicht is spiermassa...nu niet meteen denken dat ik een en al spieren ben, nee...helaas niet, maar spiermassa weegt nu eenmaal meer dan vetmassa...en dat bepaalt in mijn geval dus ook voor een groot deel mijn bmi...

 

ben nu ook weer bezig met afvallen en ik moet zeggen...ik ben weer op de goeie weg...na onze 3e ivf ben ik eventjes ervan af gegaan en kwam ik uit op 89 kilo...merkte het wel aan mijn kleding en dat ik ook niet lekker in mijn vel zat en het begon me langzaam te hinderen bij het lesgeven (geef sportles)...

de constante druk om af te moeten vallen omdat je anders niet mag beginnen is niet fijn...je kunt eigenlijk nooit echt lekker relaxed aan een poging beginnen als je weet dat je in mss een korte tijd moet afvallen...

 

misschien ga je het rotte gevoel hierover kwijt raken als je de 5 kg probeert kwijt te geraken...alle beetjes helpen denk ik...

 

succes en sterkte meid!!

 

liefs,

nico

[sas67]

@Roos,

Ook ik ben te zwaar, komt overeen met jou. Ben altijd te zwaar geweest maar wel gezond! Wij lopen in Dusseldorf en daar is nooit iets gezegd over mijn gewicht behalve dat iets minder gewicht sowieso beter is. Ja dat weet ik. Ik was voor dat we gingen starten al aan het afvallen, gewoon via dietiste, geen raar dieet ofzo. En dat gaat goed. Bij ons ligt het aan slecht zaad en mijn leeftijd (43). Ik ben het met Babeth eens dat die 5kg echt niet uitmaken voor IVF,maar alles wat je minder mee hoeft te slepen is natuurlijk altijd beter. Maar doe wat goed voor je is en voel je vooral niet schuldig!! Ik zeg altijd dat niemand schuld heeft aan dat we tot op heden geen kindje kunnen krijgen, mijn vriend heeft er toch niet omgevraagd om slecht zaad te hebben? Net zo goed als dat ik pas laat mijn liefde van mijn leven tegen kwam en dus al oud ben ( in zwangerschapstermen dan).

 

Heel veel succes!