Jump to content

Recommended Posts

Posted

Bij mijn vorige zwangerschap heb ik vanwege een medische indicatie meerdere echo's gehad, natuurlijk zijn behalve mijn man ook een keer mijn moeder en mijn zusje meegegaan. Ik heb toen aan mijn schoonmoeder gevraagd of zij een keer mee wou. maar zij gaf aan dat het te ver was, en het daarom niet zo hoefde voor haar.

Nu is mijn vorige zwangerschap niet goed afgelopen, maar gelukkig mogen wij nu een klein wondertje verwachten. Nu sta ik onder nog strengere controle in het ziekenhuis, dus wederom veel controles en nog meer uitgebreidere echo's.

Fijn, maar de controles zijn nu wel psychisch belastender. Ik ga dus ook niet meer alleen, liefst met man, of met moeder of zusje waar ik een hele hechte band mee heb.

 

Nu had ik gisteren mijn schoonmoeder aan de telefoon (waar ik een ok band mee heb, maar niet bijzonder) en uit haar zelf geeft ze aan dat ze mee wil. Ik kreeg hier best een rotgevoel bij, de vorige keer was het te ver, en nu nog steeds zo ver, maar nu wordt het interessant of zo, en wil ze wel mee...

Ik heb hier dus niet zo'n goed gevoel bij.

Zojuist belde mijn man, heeft vandaag gelunched met zijn zus (waar ik heel eerlijk gezegd een enorme hekel aan heb) geeft ze aan dat zij ook mee wil met een echo. Na mijn vorige zwangerschap heeft zij telefonisch contact opgenomen met mijn gyneacoloog om te zeggen wat zij ervan vond, wat ik ontzettend bemoeizuchtig vindt/vond. Ik heb zelf het gevoel dat zij puur voor een soort sensatie wil gaan.

 

Mijn gevoel zegt dat ik dus mijn eigen gang moet gaan, en naar controles moet gaan met mensen die ik vertrouw en waar ik een goed gevoel bij heb, maar hoe ga ik dit netjes brengen?

Of moet ik ze het plezier maar gunnen?

Posted

Je hebt hier een 'lastige' situatie omschreven.

Zorg ervoor dat je eigen gevoel op de voorgrond staat!

Praat er over met je man en vraag wat hij ervan vindt.

Succes met het maken van een keuze.

Posted

Ha Francis.

 

Sjonge, kan me voorstellen dat dit je nu ff niet lekker zit.

Laat dit eerst maar eens lekker zakken en slaap er is een nachtje over.

Dat je schoonmoeder nu ineens wel mee wil, is vreemd, maar misschien heeft ze er spijt van de ze de vorige keer niet is gegaan, en wil

ze dit nu wel graag mee maken..... Misschien ook omdat ze té meer beseft hoe kostbaar alle tijd is die je kan delen met je (klein) kind(eren).

Ik kan het mis hebben hoor....

Dat zij mee wil kan ik enigszinds nog wel begrijpen...

maar wat je zegt van je schoonzus.... sorry, maar als ze zich zo (mis)Gedragen heeft de vorige zwangerschap dan zou ik daar ook absoluut geen

trek in hebben..... en je bent aan haar niks verplicht... persoonlijk vind ik ouders dan toch weer n tikkie bellangrijker dan (schoon)zussen.

Verder zou ik idd. zéker doen waar jij jezelf lekker bij voelt, en als dat voorlopig alleen met je man, moeder en zus is...why not?? gewoon lekker doen,

dan 'doe' je je schone moeders n x als je al verder ben?? en jezelf wat 'rustiger' hierin voeld staan??

 

Meid, k hoop dat je er uit komt!!

liefs

Posted

ik heb ook absoluut geen goede band met mijn schoonmoeder (schoonfamilie)

zij zijn nooit mee geweest voor een controle of echo terwijl mijn moeder regelmatig mee ging

mijn schoonmoeder wou ook mee maar heeft dit persoonlijk nooit tegen mij gezegd, wij bellen elkaar dus niet (gelukkig)

ik kom wel bij hun thuis

nam dan ook foto's of evt een filmpje mee van de echo

heb nooit aangeboden dat ze mee mocht

weet dat dit egoistisch is maar kan niet gezellig met haar doen in het ziekenhuis want dit zou schijnheilig zijn

ik heb geen schoonzus maar wel een zwanger

dit is ook een lul eerste klas

hij moest het niet wagen om met mij te bemoeien of om het ziekenhuis te bellen

je kan er weinig aan doen maar vind dat het ziekenhuis hun niks mogen zeggen ivm beroepsgeheim

 

helaas ben jij degene die een keus moet maken

doe niks waar jij je ongemakkelijk bij voelt

maar blijft een hele moeilijke keuze

 

bij mij staat vast, mijn schoonfamilie gaat niet mee naar het ziekenhuis

schaam me dood voor die lui

Posted

Hallo Francis

 

Jeetje wat lastig zeg, maar ik zou wel als ik jou was je eigen gevoel de doorslag laten geven, ik hoop dat je man je begrijpt in deze.

Het feit dat je je schoonmoeder bij de vorige zwangerschap hebt meegevraagd is toch nog geen vrijbrief dat ze nu weer mee mag??

Zelf had ik toen ik het vervolg op de 20weken echo kreeg mijn moeder en schoonmoeder meegevraagd maar zij zijn er geen moment vanuit gegaan dat dat nu weer het geval zou zijn. Het is wat je zegt, een 2de zwangerschap is psychisch zoveel zwaarder en beladener. Ook deze zwangerschap gaan mijn man en ik steeds samen, ik kan me je gevoel heel erg goed voorstellen, en al helemaal na die ongelofelijke actie van je schoonzus, echt niet te geloven, waar haalde ze het lef vandaan!?

 

Ik denk dat ik in jouw situatie zou aangeven dat je het niet gepast vind om naar het ziekenhuis met een hele delegatie te gaan, niet meer als logisch hoor!!!

Wij hebben zelf afgelopen weekend een pretecho gehad en de dag erna hebben we de dvd samen gekeken met mijn moeder en schoonouders, dat was heel prettig, gewoon ene ontspannen omgeving. Ik weet niet of jullie zelf een pretecho overwegen en zo ja, deze beelden zouden willen delen maar zo ja, dan kun je ze eventueel laten weten om tzt in een ontspannen sfeer mooie beelden te komen bekijken....

 

Maar goed, of je ze wel of niet mee laat gaan, volg je gevoel meid!!! een ding is zeker, zij zullen Nooit begrijpen wat er allemaal door je heen gaat, ook niet op het moment dat je weer een "Mooie" echo hebt.

 

Liefs

Babeth

Posted

Moeilijk hoor vooral een bemoeizuchtige schoonzus die jou gyn belt, niet normaal.

Als jij je er niet prettig bij voelt niet doen, iedereen kan de schoon familie wel eens plezieren maar dit blijft toch erg intiem.

Veel succes.

Posted

Hoi Francis, jeetje zeg, lastig! Zeker van je schoonmoeder. Bij de zus heb ik idd zoiets van: jij hebt je met dingen bemoeid waar je helemaal niks mee te maken hebt en ik wil je dus ook niet nu erbij hebben (kwestie van vertrouwen). Ik denk dat ik dat ook wel naar haar zou uitspreken (ik weet natuurlijk niet of je dat durft en op wat voor voet je verder staat met je schoonzus). Maar van schoonmoeders kan het idd wel zo zijn dat zij nu beseft dat het niet allemaal van een leien dakje hoeft te gaan, en dat ze er graag wat meer bij betrokken zou willen zijn... Kun je het haar vragen>? waarom nu wel en eerder niet? of ben je bang dat ze dat niet goed opvat?

De suggestie van Babeth vind ik ook wel een hele mooie. Jij met mensen die je vertrouwt, en van wie je weet dat ze je steunen, naar het ziekenhuis, en zij rustig op de bank kijken naar het beebje via de pretecho. Dat zou mij best 100 euro (of wat kost het?) waard zijn.

Overigens zou ik er niet aan denken om de hele familie mee te nemen naar een echo. Dat vind ik echt iets voor mij en mijn partner. Misschien had ik mijn moeder een keer gevraagd als ze nog geleefd had. Maar dat zou het wel zijn.

Voor jou is het natuurlijk anders: jij hebt ook steun nodig. Dan moet je ook echt mensen bij je hebben waar jij op wilt/kunt steunen. En niet mensen die je niet vertrouwt of die je niet liggen. Daar heb je recht op, dus laat je horen. Hopelijk kun je er met je partner ook goed over spreken wat je voelt.

succes!

Posted

Hoi Francis,

Ik kan me levendig voorstellen dat je hier niet op zit te wachten. Als ik in jouw schoenen zou staan zou ik zeggen dat deze zwangerschap veel meer 'beladen' is door het verkeerd aflopen van de vorige zwangerschap, en dat je nu liever geen 'bezoekers' meeneemt. Echo's zijn immers medische controles, en niet een soort aapjes kijken voor de hele familie. Dat je schoonmoeder en schoonzus er zomaar vanuit gaan dat ze nu weer mee mogen vind ik onbestaanbaar!

Veel succes!

Liefs,

Barbara

Posted

Francis, om te beginnen VAN HARTE GEFELICITEERD met je zwangerschap!!!!!!!!!!!!!

Hoop dat je hele mooie echo's te zien gaat krijgen komende maanden en dat je kan genieten (ivm met de vorige keer) van de mooie en vooral byzondere tijd! Of je je schoonmoeder een keer meeneemt moet je laten afwachten van je gevoel op dat moment. Ik zou eerst mijn eigen moeder, zus en andere die toen ook klaar stonden meenemen als je man niet mee kan. Als hun niet kunnen of na verschillende keren zou ik misschien mijn schoonmoeder wel meenemen, waarschijnlijk heeft ze spijt dat ze de vorige keer niet is meegegaan. Persoonlijkl vind ik dat iedereen een nieuwe kans krijgt.

Als ik een hekel aan mijn schoonzus zou hebben zou ik haar zeer zeker niet meenemen! Je moet alleen mensen meenemen waarbij je je prettig voelt en vooral mensen die je kunnen steunen (dus geen 'sensatie mensen') Je hoeft haar helemaal niet te plezieren, je moet één ding doen én dat is zo veel mogelijk proberen te genieten tijdens de echo's samen met de mensen wie je er graag bij hebt.

Volg je gevoel en doe niet iets voor een ander waar je zelf last van gaat krijgen.

Posted

Misschien een beetje kort door de bocht maar ik zou zeggen: niet meenemen. Je neemt toch alleen mensen mee die je mag en die je vertrouwt? Ongelofelijk dat je schoonzus gebeld heeft zeg! Ik hoop dat je man het met je eens is, weet niet hoe zijn band met hen is?

In ieder geval succes!

 

Caroline

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use