Ga naar inhoud

Door DIK en DUN meisjes


Aanbevolen Berichten

Geplaatst

Oh Tool, was je maar wat dichterbij, dan had ik mijn armen om je heen geslagen en mocht je even lekker huilen. Wat rot is dit nu toch. Je bent er duidelijk klaar mee, maar het doet zo'n pijn.

  • Reacties 29,8k
  • Aangemaakt
  • Laatste Reactie

Top Posters in dit Topic

  • Henne

    3759

  • Tool

    2772

  • Sylvino

    2275

  • elinorac

    2259

Top Posters in dit Topic

Geplaatst

Es zet alles eens op papier. Wanneer begint ze, hoelang, bepaalde tijdstippen of bij bepaalde handelingen. Probeer de rare hik met je mobieltje te filmen zodat je het aan de arts kan laten zien. Hoop dat je snel terecht kan!!

Geplaatst

Es in ieder geval even het cb bellen voor advies. Succes! Ik ken dat krijsen niet dus kan je verder geen advies geven dan goed laten onderzoeken want er moet meer aan de hand zijn.

Geplaatst

Edr, ik reageer toch even...ik zou zeker even naar de huisarts gaan. Je wilt niet gelijk oval een stempel op drukken, maar houd ook rekening met evt. Koemelkallergie. Je geeft bv toch? Misschien een idee om alle melkproducten achterwege te laten?

mijn dochtertje had het ook icm verborgen reflux. Krijsen, krijsen, heftige darmkrampjes, uitslag, overstrekken, vreselijke hieeeeeep geluid, heel vaak de hik...kortom ze had pijn! De 1 reageert heftiger dan de ander. Wijnhadden al gauw het gevoel dat er iets niet klopte, zeker toen de Zantac zn werk niet deed. Volg je gevoel, want negen van de tien keer zit jouw gevoel goed.msterkte, het is vreselijk om je kleintje zo te zien.

Geplaatst

J had ook verborgen reflux, dan spugen ze niet uit maar slikken ze het terug. Ook vaak de hik enzo en idd vreselijk hard en lang krijsen hysterisch gewoon! Es, probeer aan haar mondje te ruiken of je zuur ruikt. J kreeg ook zantac, hielp niet meteen dus na een paar dagen opgehoogd. Toen kwam er enige verbetering. Ik had ook een dik boek onder z'n matrasje gelegd zodat hij niet helemaal horizontaal lag. Sterkte Es, is slopend ik weet het

Geplaatst

Hi lieve meiden,

 

Hier hebben we vanmiddag niet zo'n denderend bericht uit Gent gekregen. De daar geprikte AMH-waarde van mijn zusje is 1.7. Dat betekent dat deze onder hun grens van 2 ligt. Op zich mogen we door met dit traject maar we moeten wel rekening houden met een magere eicelopbrengst: tussen de 2 en 5 eicellen... Nu moeten we dus gaan nadenken of we met deze wetenschap dit traject door gaan zetten met daarbij in het oog houdend de risico's voor mijn zusje, de kansen op een zwangerschap en niet te vergeten de kosten voor ons. En het allerbelangrijkste: hoe gaan we om met de teleurstelling als er geen embryo zou ontstaan?? Oooohhh meiden, eigenlijk heb ik zo helemaal gehad. Waarom mag er nu nooit gewoon iets goed gaan op dit vlak?? Is het dan echt gewoon niet voor ons weg gelegd en moeten we dan dus besluiten om samen verder te gaan?? Ik ben het zo helemaal ongelofelijk beu. En verdrietig...

 

Nu even geen puf om te reageren op jullie. Mijn hoofd tolt met vragen, tranen prikken achter m'n ogen en ik voel me compleet vertwijfeld...

 

Liefs,

Geplaatst

Och lieverd.. het zit ook wel errrrg tegen zo. Kan me je verdriet zo voorstellen. :( Voel dit door het beeldscherm heen zelfs. Een warme dikke knuf voor jou..

Geplaatst

Lieve ceeke, wat een teleurstelling! Niet wat je had gedacht en gehoopt. Vind t echt heel rot en wilde dat ik je even kon knuffelen. Kan je wel een digiknuf geven.

knuffel

Geplaatst

Ceeke, och meis, wat een enorme teleurstelling. Zoveel hoop op een nieuwe kans en dan zulk nieuws. De grond moet dan wel onder je voeten wegzakken :-(( dit doet zoveel pijn, je afvragen waarom het in vredesnaam gewoon niet mág. Huil maar...dat is nu het enige dat logisch is. Wou dat ik je even vast kon houden.... En Tool...wat een verdriet toch weer vandaag :-(

Geplaatst

Lieve Ceeke, wat een enorme teleurstelling! Door de voorgaande gesprekken was er juist weer hoop gegroeid en nu dit nieuws.......gewoon even echt k...

Nu dus gaan nadenken hoe en wat jullie gaan beslissen.

Hebben ze in gent kunnen aangeven, wat de exacte kansen cq percentages zijn, bij deze amh waarde?

Ondanks deze lage waarde hoeft het niet onmogelijk te zijn, maar ik kan mij ook voorstellen dat je geen risico;s wilt lopen voor je zusje.

Lieve Ceeke, heel veel sterkte met dit nieuws. Dikke knuffel X

Geplaatst

Tooltje, voor jou ook even een dikke knuf! De moedeloosheid is door het scherm te voelen. Ik had het zo graag anders voor je gehoopt en gewenst.

Heel veel sterkte, lieverd!

Geplaatst

Oh Ceeke wat een rot nieuws! Sterkte met nadenken en beslissen, moeilijk hoor! Wat zegt je zusje zelf?

 

Niet zo'n beste dag hier... ik had nog wel een leuk mijlpaaltje, mag dat? Sommigen hebben het al gezien op FB maar Bram is vandaag voor het eerst zelf in zijn bedje gaan staan!

 

Terwijl ik het schrijf vind ik het weer zo rot voor sommigen van jullie, waarom mag niet iedereen dit meemaken? Maar ja, die vraag hebben we ons allemaal al zo vaak gesteld, zucht...

Geplaatst

Oh Ceeke wat ontzettend rot, zachtjes uitgedrukt. Idd waarom..... die vraag zal altijd onbeantwoord blijven. Sterkte met een goede beslissing nemen. Wat had je het graag anders gezien.... Knuffel meis!!

Geplaatst

Lieve Ceeke en Tool, voor jullie beide een dikke knuffel. Wat is dit toch een klotetraject!

 

Caro, wat goed van Brammetje! en wat een leuke foto's op FB :-)

Geplaatst

Ceeke wat een rotberichten! Wat een verdriet en wat een vragen! Geld ook voor jou Tool! Zo verdrietig om deze ontwikkelingen bij jullie te lezen. Heel veel sterkte voor jullie allebei. Ik weet gewoon niet zo goed wat ik meot zeggen. Heb het gevoel dat woorden tekort schieten nu.

Dikke knuffel meisjes!!!

 

Hier vanmiddag nog bij de ha geweest. (was ze net rustig...:(

Hij heeft haar, net als de arts van vannacht, ook helemaal nagekeken en kan niks geks ontdekken. Afgaand op mijn verhaal heeft hij toch echt het idee dat het krampjes zijn en geen reflux oid. Nu is het een hele jonge huisarts (net even wat ouder dan ik) en hij heeft zelf drie kinderen van vier, twee en negen maand en gaf aan het zo te herkennen van zijn jongste zoon. Hij zei dat hij zelfs als huisarts machteloos stond bij zijn zoontje. Gek werd je ervan zei hij, je voelt je zo ellendig als je ziet dat je kleintje zo'n pijn heeft. Hij raadde me aan om in het uiterste geval J. 120 mg paracetamol te geven bij heftige krampen en huilbuien.

Vanmiddag is er een vriendin hier geweest en die heeft haar een poosje overgenomen en morgen ga ik naar mijn moeder. Gerard is smorgens thuis en brengt me voor werktijd (late dienst) naar mijn ouders. Even niet alleen zijn als ze huilt. Ik voel mezelf zo kinderachtig dat ik zo reageer momenteel!

Verder heb ik haar sinds vanmiddag in de puckababy van een vriendin. Ik heb ook een draagzak maar dat is zo'n sling, is dat ook ok? Daarin ligt ze maar kan ze niet met haar buikje tegen mijn buik aan liggen. Kan dat wel?

De chiropractor die ik bedoelde is helemaal gericht op baby's. Ik ken meerdere mensen die daar geweest zijn. Baat het niet dan schaad eht niet toch?

Geplaatst

Esther wat ontzettend rot voor jullie. Wij hebben er ook flink van langs gehad in t begin met huilen dus ik weet hoe moe jullie nu zullen zijn en radeloos omdat je je zorgen maakt.

 

Onze zoon had veel last van krampjes, alles geprobeerd van cinnababy tot wat er ook te koop is. Warm bad, aapjeshouding, massages, noem maar op. Moeilijk hoor.

 

Echter, mijn vriendin had een kindje dat ook echt krijste heel lang en heel veel en die bleek een lichte vorm van kiss syndroom te hebben. Drie keer naar de osteopaat geweest en sindsdien nooit meer gehuild (na ja niet meer dan normaal is) Ik zeg niet dat t dat is of kan zijn, maar ik hoor t echt veel vaker. Een osteopaat kan het meteen zien en gaat in t geval hij t niet ziet ook niet behandelen. Bij mij zei hij dat t dat niet was en het kostte me zelfs geen consult. Misschien toch eens waard om even te googelen.

 

Sterkte hoor!

Geplaatst

Noor lief dat je meedenkt! En begrijpt hoe het voelt...

Dus bij jouw zoon was het ook puur en alleen de krampjes die zorgden voor die huilbuien? Hoe lang duurde dat bij jou? Is het echt zo dat het met drie maanden pas minder gaat worden?

Ik ga eens googelen over osteopaten!

 

Esther wat ontzettend rot voor jullie. Wij hebben er ook flink van langs gehad in t begin met huilen dus ik weet hoe moe jullie nu zullen zijn en radeloos omdat je je zorgen maakt.

 

Onze zoon had veel last van krampjes, alles geprobeerd van cinnababy tot wat er ook te koop is. Warm bad, aapjeshouding, massages, noem maar op. Moeilijk hoor.

 

Echter, mijn vriendin had een kindje dat ook echt krijste heel lang en heel veel en die bleek een lichte vorm van kiss syndroom te hebben. Drie keer naar de osteopaat geweest en sindsdien nooit meer gehuild (na ja niet meer dan normaal is) Ik zeg niet dat t dat is of kan zijn, maar ik hoor t echt veel vaker. Een osteopaat kan het meteen zien en gaat in t geval hij t niet ziet ook niet behandelen. Bij mij zei hij dat t dat niet was en het kostte me zelfs geen consult. Misschien toch eens waard om even te googelen.

 

Sterkte hoor!

Geplaatst

Tja ik ben sinds hij Bram heeft geholpen met zijn nekje en heupjes ook fan van de osteopaat! En ook daar geldt baat het niet dan schaadt het niet want inderdaad gaat hij/zij niet behandelen als ze niks geks voelen. Bij Bram voelde hij meteen dat zijn nekje en heupjes 'vast' zaten... en na 3x een ander kind!

Geplaatst

Ik zal je zeggen... Het krijsen de eerste twee weken bij ons kwam van de honger. Ik had wel voldoende borstvoeding maar er zaten niet voldoende voedinggstoffen in. Gelukkig (ahum) kreeg ik een borstontsteking en heb ik hem kunstvoeding gegeven, wat denk je.... Na t eerste flesje....Stil als een muisje. Een tevreden baby'tje had ik ineens, dat eerst drie dagen sliep van uitputting en daarna alleen maar blij was.

 

Maar toen een week later begonnen de krampjes en het heeft echt wel een aantal weken geduurd hoor. Volgens mij wel vijf weken ofzo. Pfff... Ik zat geloof ik 23 uur per dag te googelen van ellende. Ook nog overgegaan op nutramigen om koemelk allergie uit te sluiten maar dat was t ook niet. Grauw van moeheid en ellende was ik... Maar langzaam aan ging t echt beter.

Als t echt van de krampjes is, dan komt t goed maar t is een loodzware periode. Echt gruwelijk.

 

Sterkte nogmaals.

Geplaatst

Ik ben hier ook fan van de osteopaat. Toen M werd geboren (na een heftige bevalling) had hij een hersenschudding en last van zijn nekje (ook lichte vorm van kiss), vanwege de vacuumpomp bevalling die niet goed liep.

Zodra wij hem op het aankleedkussen neerlegde begon hij te gillen en te huilen. Vanuit het ziekenhuis werd ons geadviseerd om eens te informeren naar een osteopaat. Zij voegden er wel aan toe dat dit geen officieel advies was en dat zij altijd zouden ontkennen dit advies te hebben gegeven, maar dit als persoon aan ons wilden meegeven.

Ook had mijn zoontje de eerste weken heel veel krampjes (ik heb zelf toen ook bewust geen melkproducten genomen vanwege eventuele allergie en mijn bv)

Wij zijn toen naar een osteopaat gegaan die gespecialiseerd was mbt kinderen ipv een normale osteopaat.

Hij heeft 7 behandelingen nodig gehad, maar wij zagen ons zoontje per behandeling opknappen. het werd een totaal ander kind. Veel rustiger en je zag aan hem dat hij geen pijn meer had. Als laatste werden de krampjes behandeld en die werden echt heel veel minder.

En toen M een tijdje geleden gevallen was, ben ik weer langs geweest bij de osteopaat. De reactie van mijn zoontje achteraf was: "Mam, dat was lekker wat die vrouw deed". Ik zag hem tijdens de behandeling helemaal in een volledige ontspanning overgaan.

Ik kan niet goed uitleggen wat zo'n osteopaat doet, maar ze werken met energiebanen etc.

 

Wat betreft de sling, heb ik niet zo veel ervaring. Ik weet niet of dat ook geschikt is voor pasgeboren kindjes. Ik had (net als Fren) een draagdoek en droeg M dan rond op mijn buik, terwijl ik toch mijn handen vrij had.

 

Es, sterkte lieverd! Het kan gewoon heel zwaar zijn om hier doorheen te gaan. Voel je daar niet schuldig over! Bijna iedere moeder die dit soort problemen heeft meegemaakt, heeft echt begrip voor de situatie en zal jouw reactie herkennen.

De onmacht, frustratie en de vermoeidheid . Op een gegeven moment is je eigen grens ook een beetje bereikt en gaat je emmertje vollopen. Het is idd heel belangrijk dat je af en toe even aan je rust toe komt en de zorg uit handen geeft. Dan kan je bijtanken en daarna weer goed voor haar zorgen. Dus neem de hulp aan, als die wordt aangeboden.

Geplaatst

hoi lieve meiden!

 

Ceeke, jeetje, wat een rot nieuws zeg, dat hadden jullie niet verwacht.... kan me voorstellen dat je gefrustreerd en verdrietig bent. Ik weet ook niet zo goed wat ik kan zeggen, ik vind het heel vervelend om te lezen. Het nieuws dat je zusje wilde doneren is zo mooi, en dan verwacht je dit niet. veel liefs voor jou!

 

Tool: jij ook niet happy, wat is het toch moeilijk: telkens weer die stille hoop en telkens weer de teleurstelling. Ben benieuwd hoe het zal gaan bij de gyn. Vind het zo leuk dat je altijd weer de tijd neemt om even uitgebreid te kletsen en te reageren!

 

Simba: je ei gemist: wat suf.... dat zijn echt de dingen die je totaal niet wil. Wat kan een lijf zoch toch raar gedragen... hoop dat het volgende cyclus beter gaat! En wat fijn dat S spuitjes lust :-)

 

Esther: ook ik sluit me aan bij het osteopaat advies :-). E is er drie keer geweest en het heeft haar enorm geholpen. Zij had reflux: veel overgeven, maar ook verborgen reflux, dus telkens weer terugslikken. Een draagdoek kan ik je sowieso aanraden, ik vond het zalig om met E rond te lopen en zij was altijd volledig relaxt. Ik vond zelf de sling minder, de draagdoek was veruit favoriet bij ons allebei. Nog steeds draag ik haar regelmatig in de draagzak. Begint zwaar te worden om haar op mn buik te dragen, maar het is zoveel gezelliger dan op de rug :-) Hoop dat je meisje snel minder zal huilen!

 

 

Henne: 36 weken alweer: wat prachtig!

Dublin: jullie gaan ook weer starten: ik wens jullie heel erg veel geluk!

Klaartje: jij een beetje op jezelf passen hoor!!

Caroline: ik zag twee ontzettende schattige foto's op fb: wat een cuties!

Wen: hoe vol jij je?

Sandra: ook al van die leuke foto's op fb!!! wat hebben jullie toch een leuk boefje! Je zag er goed uit op die foto van jou en R!

fren: heeft F wat minder lopen spoken?

 

Fren: wat goed dat je eraan denkt! E is inderdaad zondag jarig: heel bijzonder! Ben een filmpje aan het maken van het eerste jaar en dat is echt ongelooflijk om te zien: van mini baby tot klein meisje.

Verder alles goed hier, werk vraagt nu uiteraard even veel energie. Gister hebben 160 mensen te horen gekregen dat ze hun baan verliezen.... in mijn team vier mensen met tijdelijk contract dat niet verlengd zal worden. ben er behoorlijk in aan het komen, ben er vol ingedoken, dus er is in korte tijd een ongelooflijke hoeveelheid info in mijn hoofd beland :-). Werk-prive balans gaat wel heel goed, maak niet al teveel uren en kan thuis heel goed afschakelen, dus dat is fijn. Wel een drukke week, ar is de hele week voor werk in polen, was zondagochtend weggaan en komt vrijdagmiddag pas weer terug.

Geplaatst

"En wat fijn dat S spuitjes lust :-)"

 

Geef ze toch maar niet hoor Simba, die spuitjes... :-) Kon het niet laten, sorry!

 

Jeetje, E ook alweer 1 jaar! Wauw! Idioot snel gaat het toch...

Leuk dat je een filmpje aan het maken bent! Ik wil eigenlijk ook de leukste foto's van het eerste jaar laten afdrukken en heel ouderwets in een album doen. Ik heb jaren geleden eens een foto album gekocht met 2 Nijntjes in bad op de voorkant, eigenlijk om een keer cadeau te geven maar ben nu zo blij dat ik het zelf kan gebruiken! Maar het is zoveel uitzoekwerk ik heb echt een paar duizend foto's! Binnenkort eens kijken hoeveel er in dat album passen.

 

Meiden ik ga naar bed, welterusten, hoop morgen op een betere dag! Ik kijk erg uit naar de lente moet ik zeggen, vooral omdat ik nu natuurlijk veel thuis ben, word hier niet vrolijk van, wil zo graag de tuindeur open zetten en er uit!

Geplaatst

Es fijn dat je gistermiddag al bij de ha terecht kon. Je bent er niet direkt mee geholpen, maar herkenning en erkenning zijn ook al heel fijn. Krampjes beginnen als je kindje zo rond de 3 weken is en gaan vanzelf weer over bij de 3 a 4 maanden. Dat wordt er altijd gezegt, dus er komt een einde aan.... Fijn dat je vandaag even niet alleen bent, pas wel op voor overprikkeling voor je meisje, daar kunnen zo ook behoorlijk onrustig van worden.

Je bent niet raar en reageert niet overdreven hoor!!! Je bent een nieuwbakken moeder die worsteld met het leren kennen van haar mooie meisje. Je bent onzeker en bang dat wat je doet niet goed is. Laat ik je 1 ding zeggen. Je bent HELEMAAL NORMAAL, reageerd niet overdreven. Je bent een SUPERMAMA!!!!! :confettistars:

 

Welkom in de wereld van mama zijn. Er zullen nog vele onzekerheden volgen, maar ook die gaan jullie overwinnen. Het begin is het moeilijkste, maar naarmate je jullie meisje steeds beter leert kennen wordt het wat makkelijker en zul je je weg vinden.

Het zou wat zijn als het je allemaal niks deed zeg!!

 

Ivfsh, ja ja bijna E jarig. Wat is het jaar omgevlogen he? Groot feest in de planning?????

 

Hier onze auto weer terug, grote beurt gehad en wat kleine reparaties. Bedrag viel nog mee. Hij moet echter voor 2 reparaties nog terug dus dat gaat nog een kleine 1000 kosten, dan is hij weer tiptop in orde. Dus al met al toch nog een dure (gelukkig gespreide) rekening op het eind.

Gaan hier over naar andere email aanbieder ipv de kpn die gaat tzt het huis uit gaat. Jeetje wat heb je dat adres aan vele instanties doorgegeven. Ben er hele avond mee bezig geweest. Vandaag ook weer veel op de planning. Adresboek overzetten, geschreven adresboek eens compleet goed invullen, onkruid uit de tuin halen en o ja tussendoor mijn kleine mannetje vermaken!!!! en hij mij natuulijk met zijn boevenstreekjes.

 

Simba en Babeth. R is nu de laatste 2 weken weer zo veranderd, herkennen jullie dit ook?? Hij heeft duidelijk zijn ruim 17 maanden sprong gemaakt. Hij begint nu na te praten. Speelt anders, kan meer geduld opbrengen om iets uit te proberen en wil vooral helpen.....

Geplaatst

Es, fijn dat je vandaag niet alleen bent. Maar zoals San al zegt, je bent een supermama (net als alle andere mama's hier). Tuurlijk ben je nu onzeker, maar is dat niet iedere verse moeder? Je kunt wel afkijken bij je zussen of bij A deren, maar met je eigen kindje is het toch net iets anders, maar ik weerzieke dat alles goed komt! Probeer vandaag ook zoveel mogelijk te rusten waar je kunt. Ik lees ook veel moeheid tussen de regels door.

 

ivfsh, wow, e alweer bijnamen jaar. Gaat snel allemaal!

Fijn dat je werk-privé balans hebt gevonden. En zeker in deze periode waar het bij het bedrijf toch wel moeilijk is met de ontslagen.

 

Met de BBQ zijn we er uiteraard weer bij. Tenminste, als ie weer plaatsvindt?

 

a. Is ziek aan het worden. Nietzo fijn, want dan zit er een kans in dat ik het ook ga worden. Niet zoveel zin in eigenlijk (wie wel), maar goed. Als het zover is, dan is het zover.

oja en gistermiddag laat nog ongesteld geworden. Had ook niet anders verwacht na die negatieve test. Was alleen niet zo fijn bij het sporten. Alsof er twintig mensen aan het trekken waren. Schoot me ook nog in de rug, dus na de W.O.W les was ik helemaal gaar. Blij toen ik onder de douche stond in en mijn bed lag.

 

ga maar eens aan de slag.

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.




  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden