Jump to content

en alweer een zwangerschap


Tool

Recommended Posts

net op fb gelezen dat mijn nichtje zwanger is.

Ze heeft het bekend gemaakt met kerstmis.

Ik had dat ook in gedachten als onze 4e icsi gelukt zou zijn, dan had ik mijn broers en zussen ook kunnen verrassen, maar helaas, wij zullen nu wel te horen krijgen dat mijn nichtje zwanger.

Wanneer zal dit gevoel over gaan, het gevoel dat je in elkaar krimpt als je leest of hoort over de zwangerschap van een ander??? Gaat dit überhaupt ooit over? Denk het niet, totdat we zelf dit moment (nog eens) mogen meemaken.

 

was kerstmis maar al voorbij, nog twee dagen te gaan...zucht...

Link to comment
Share on other sites

BLeeeeghhh, ik weet precies hoe je je voelt. Had er vier in twee weken afgelopen maand en elke keer weer maakt het me zo boos en verdrietig. De waarom vraag is de domste vraag die je kunt stellen, maar in dit geval wel de eerste vraag die in je opkomt: waarom zij wel en wij niet :-(((( Het is gewoon niet eerlijk en zeker op een dag als dit niet. Hou je taai wijfie!

Link to comment
Share on other sites

O, Tooltje (en Henne), wat klote en dan zeker ook nog rond de feestdagen als het weer zo confronterend is dat je weer een kerst viert zonder kindje....

Het gevoel is bij mij zelfs nu nog niet helemaal over, stom hè? De grote angst van dat vast weer iemand bekend maakt zwanger te zijn met kerst/oud en nieuw etc is wel weggeebt - maar pas nu het bij ons dus wel gelukt is.

 

Ik hoop enorm dat voor jullie - en alle andere meiden die zo verlangen naar een kerst met een eigen kindje dit ooit ook gaat lukken! Sterkte komende dagen....

Link to comment
Share on other sites

Tool en henne, frustrerend hè? Soms kun je er best goed mee omgaan en soms is het ineens heel moeilijk. Ik heb het vooral bij mensen die zeiden nooit kinderen te willen en dan ineens toch wel en direct zwanger zijn. Of degene die al weer van nr. 2 zwanger zijn terwijl je ooit ongeveer tegelijk bent gestopt met de pil. Maar het ergste zijn de mensen die zeggen; nou het wordt voor jullie ook wel eens tijd hè!

Heel veel sterkte met deze dagen. 2012 moet gewoon ons jaar worden!

Link to comment
Share on other sites

Tool en Henne zo herkenbaar.

Zo frusterend. 3 mensen vertelde dat ze zwanger zijn. En de rit naar de brunch gisteren was ook Emo iedere auto met kinderen maxicosis heel irri. Zo oneerlijk. Mensen met kinderwagens. Word steeds moeilijker en herken mezelf hierdoor niet altijd meer. Dikke knuffel voor allemaal. Vandaag lekker een pyama en tv kijk dag geen verplichtingen. Heerlijk zo'n dag.

Link to comment
Share on other sites

Lieve meiden, ik weet zooooo goed hoe jullie je voelen. En het doet me pijn om te lezen dat jullie nog steeds met lege handen staan. Juist met deze dagen besef je dat er weer een jaar voorbij is met allerlei tegenslagen, mislukte pogingen enz.

Ik heb het geluk dat ik deze keer een warme kerst mocht vieren met mijn familie en onze grootste wens. Vorig jaar stond het er heel anders voor ( de bekenden onder dit forum weten waarom) en had ik nooit durven dromen dat we dit jaar een warme kerst mogen vieren. Ik krijg er tranen van mijn ogen, wat een geluk en zaligheid. Mijn grootste wens is wel uitgekomen. Maar lieve meiden, mijn allergrootste wens voor nu is dat jullie dit allemaal mee mogen maken en er voor jullie ook een prachtig wondertje in het verschiet ligt. Houd elkaar goed vast, juist nu!

 

Dikke knuffel voor jullie!

Link to comment
Share on other sites

Wat onwijs moeilijk en pijnlijk, iedere keer weer, als je het hoort van n ander!!Dát doet zo'n zeer, en de angst/onzekerheid of je

t zelf nog eens mee mag maken zit daar ook nog een bij!! k weet nog zo goed hoe het voelt!!

December is ook zo'n beladen maand!! 2 jaar geleden was ik in November gecureteerd van n miskraam, dus n rot kerst/oud&nw.

vorig jaar was net m'n eerste IVF mislukt, en vertelde m'n vriendin dat ze ook wel heel graag zwanger wilde worden, ik dus in

dikke paniek!! bah, zoveel verdriet al gehad, en weer met lege handen het jaar uit!!

En nu hebben we een prachtig wondertje!!Zo anders dit jaar de kerst doorgebracht!!

Het gaat pas over als je zelf een kindje mag krijgen, en zelfs dan..... je vergeet de pijn en het verdriet nooit meer!!Dat blijft je denk

ik heel je leven wel bij!!

 

Meiden, die nog met lege handen staan!! Ondanks al het verdriet, de pijn en het gemis!!Kijk goed naar je lief, en steun op zijn liefde!!

Je hebt elkaar zó hard nodig!!Zeker in deze maand en met zulke berichten!!

en ik wens jullie een heel mooi, fijn, gelukkig en vooral vruchtbaar 2012 toe meiden!! k hoop écht dat jullie aan de beurt komen!!

 

liefs

Link to comment
Share on other sites

bedankt allemaal voor de lieve woorden.

 

Uiteraard weet ik dit dit gewoon moeilijk zal blijven, ook als we besluiten om te stoppen of toch door te gaan voor een 5e keer en hopelijk dan wel met een positiefe uitkomst.

 

Meiden, laten we 2011 afsluiten, met alle gevoelens en ervaringen die we dit jaar hebben gehad, de leuke en minder leuke momenten en laten we hopen dat 2012 meer van die leuke momenten voor ons in petto heeft.

 

liefs

 

Tool

Link to comment
Share on other sites

Lieve allemaal ik ga hier toch op reageren, in het zelfhulpboek voor mensen die te maken krijgen met kinderloosheid van uvleiden, staat dat het belangrijk is gedachte te herformuleren, en zo sterker in de schoenen te staan, zoals het bij het krijgen van nieuws van weer een zwangerschap. In kort komt het er op neer dat gedachten gevoel bepalen, en je net als bij je kleren kunt kiezen elke dag je kleren aan te trekken, ook je gedachte te kunnen kiezen. Zelf vind ik dat heel moeilijk maar besef ook dat dit heel belangrijk is voor een dragelijk en plezierig leven. Is de vraag welke gedachte te kiezen als weer een zwangerschap wordt aangekondigd..?

 

Wat fijn voor deze mensen, hoewel het ons niet gegeven is, biedt het leven meer dan genoeg liefde, zorg en kinderen om ons heen?

 

Lastig om zoiets te formuleren.. wat mij betreft, als iemand nog een suggestie heeft.... ik hoor het graag:-)

 

voor ieder die t kan gebruiken een dikke knuffel xxx

Link to comment
Share on other sites

Eef dat sluit ook aan bij wat ik bij haptonomie leer. Je moet jezelf niet vergelijken met anderen, daar word je alleen heel erg ongelukkig van. Dingen gebeuren misschien buiten jou om, maar jij bepaalt altijd zelf hoe je ermee omgaat, wat je voel en denkt (welke kleren je aantrekt).. Vind het ook heel moeilijk, maar ik doe er m'n best.

 

Een voorbeeld dat niets met zwangerschap te maken heeft: ik hoorde op mijn werk dat twee collega's vervroegd een vast contract krijgen en ik nog niet. Ik was eerst heel boos en teleurgesteld en in staat mijn baan op te zeggen. Maar het lukte me om te denken, leuk voor die anderen, ik heb die zekerheid nog niet nodig, ik vind mijn werk leuk, doe het goed en krijg dat vaste contract van het voorjaar ook wel. Ik voelde me gelijk veel beter en ben de volgende dag met een prima humeur lekker aan het werk gegaan.

 

Hoe ik dat moet doen me zwangerschappen van anderen.....dat vind ik nog wel lastig hoor. Jouw formulering dekt denk ik de lading heel goed. Kan me ook voorstellen dat ik iets zou denken als 'voor ons zijn anderen dingen weggelegd, al weten we misschien nog niet hoe en wat'. Dat is wel positief maar minder gebonden aan kinderen. Ik denk eigenlijk dat alles wat voor jezelf goed voelt, de juiste formulering is?

Link to comment
Share on other sites

henne, dat denk ik, ook, formuleren wat goed voor je voelt,voor jou is dat ieg goed gelukt met je werk, super! Het is ook een bevestiging dat deze methode werkt, maar in geval van onververvulde kinderwens is het wat lastig, omdat mensen zo intensief en vaak diep in de emoties duiken die wens te vervullen, eigenlijk precies het tegenovergestelde, zo ervaar ik het wel, Ik heb echt geen spijt van het jaren proberen en de vergeefse behandelingen, maar nu is het moeilijk echt anders te gaan denken,ook ik ben gek met kinderen, en dat is de reden waarom ik iets formuleer met kinderen, maar of het nu verstandig is en goed voelt, daar voel ik me nog onzeker over,

 

Maar goed in hetnieuwe denken volgt nu, als het nu niet lukt is dat ok, het komt vast en dan leer ik er mijn weg in te vinden:-)

 

Op naar een haptonoom :-)

Link to comment
Share on other sites

Hee lieve meiden,

 

Even een hele dikke knuffel voor jullie! EEF en Henne: mooi hoe jullie hiermee bezig zijn. Ik heb zelf gemerkt dat ik er soms slecht tegen kon als andere mensen op die manier voor mij dachten, maar als je zelf deze gedachten kunt formuleren en er ook naar kunt leven is dat echt bewonderingswaardig EN van de sleutels om dit echt een plek te geven. Fijn dat jullie dit hier met anderen willen delen.

 

X!

Link to comment
Share on other sites

Eef, je hebt gelijk. een gedachte kan je gevoel bepalen.

Ik heb ongeveer ook hetzelfde geleerd bij de assertiviteitstraining. Al heeft dat misschien niet direct te maken met de manier hoe je kunt omgaan met nieuws over een zwangerschap.

 

een goeie vriendin van me zei tegen me dat anderen niets eraan kunnen doen dat wij niet zwanger (kunnen) worden en dat ik me hiervan bewust moest zijn.

ik ben dan ook wel blij voor mijn nichtje. Kan alleen niet op dit moment mijn gedachten herformuleren.

 

Vind het wel knap hoe jij en Henne dit wel kunnen doen/proberen te doen. Makkelijk is het niet. Je wordt je wel bewuster van je eigen gedachten en idd hoe je met bepaalde situaties om kan gaan.

Ik heb daarom ook besloten (mede op basis van de ervaringen die Henne heeeft gedeeld) om in elk geval een kennismakingsgesprek met de haptotherapeut te voeren/doen. weet niet of het iets voor me is, maar wat ik op haar site heb gelezen spreekt het me wel aan en kan ik hopelijk op deze manier een manier vinden om o.a. ook met deze nieuwtjes om te gaan.

Link to comment
Share on other sites

Wat haptonomie mij vooral geleerd heeft, is dat alles een keuze is. En dat zolang je maar bewust kiest, het altijd goed is. Ik laat mij steeds minder -letterlijk of figuurlijk- in een positie duwen waar ik niet in wil zitten. Op werk is dat heel tastbaar, maar het zit in zoveel kleine dingen. Ik merk nu steeds sneller aan mijn gevoel of lijf of ik me ergens wel of niet prettig bij voel en daar probeer ik dan echt iets mee te doen. Dat kan ook betekenen dat ik eerder van me af bijt, of mensen laat zien dat ik verdrietig ben. Het gaat zeker niet alleen om positief denken ofzo.... Het gaat erom meer bewust in je gevoel te zitten en daardoor meer in evenwicht te zijn.

 

Ik vind hapto echt een aanrader voor mensen in (uit) de medische molen, juist omdat gevoel en verstand daarin zo vaak losgekoppeld worden en je lijf steeds meer een 'ding' wordt. Voor wie geintereseerd is: op deze site kun je geregistreerde therapeuten zoeken http://www.haptotherapeuten-vvh.nl/jos/

Link to comment
Share on other sites

Goed dat je dat nog toevoegd Henne, dat staat ook in het boekje, het gaat ook niet zozeer alleen om een positieve gedachte, maar vooral om een helpende gedachte,

 

door de mmm kom je zo in een spagaat terecht, dat het allemaal zwart wit kan worden. Ook ik vind t erg moeilijk stil te staan bij de gevoelens rond kinderloosheid, rouwen kan ik voelen en toelaten, maar dan.

Op een gegeven moment voel ik nu ook dat het puur en alleen stilstaan bij het verdriet wel ok is, maar dat mijn lijf ook roept op een volgende stap. Een stap die me kan helpen, enwat optimistischer kan stemmen over de toekomst. Dan merk ik wel dat het niet iets groots of heel positiefs hoeft te zijn, iets als, wat er ook gebeurd, we redden het samen wel, en we maken er iets heel moois van.

 

Zelfs mijn eigen rots in de branding manlief zei tegen me, ik vind het helemaal niet erg als jij verdrietig bent, maar als ik steeds hoor, er is niets meer aan, dan ga ik dat ook bijna geloven... toen dacht ik wel, volgens mij is het nu tijd om te kijken naar een andere formulering:-)

 

Thanks voor de link, iedereen een knuffel:-)

Link to comment
Share on other sites

precies, ik zit nu dus op een punt waar ik echt aan het zweven/zwerven ben tussen gevoel en verstand en helemaal niet goed weet hoe ik hiermee moet omgaan. Ik wil graag verder, en tegelijkertijd lukt me dat gewoon niet.

Hoop dat ik met behulp van de hapto dan ook bewustere keuzes kan maken waar ik me goed bij voel.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use