hoe corrigeer je een dreumes van bijna 14 maanden

[pleun79]

oke HELLUP!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

hoe kan je een dreumes straffen als hij iets doet wat niet mag

en hij doet t keer op keer weer

 

voorbeeld :

Stan haald steeds de stekker uit mijn laptop en steekt m dan in zn mond (er staat dan 12 volt op , niet veel maar lijkt mij niet echt goed voor hem )

en afgelopen week deed hij het al weer voor de zoveelste keer

dus ik ga voor hem zitten , maak oogcontact , schud met mijn wijsvinger voor zn neus en zeg euh euh dat mag niet dat is gevaarlijk , mama wil het niet hebben

wat doet die kleine draak: kijkt me vrolijk aan begint te lachen en bijt in mijn wijsvinger met de meest ondeugende blik die hij heeft en doet het daarna gewoon weer

pfffff

is dit het moment om te beginnen met in de hoek zetten

ik wil hem niet in de box of zn eetstoel zetten om dat dat fijne veilige plekken voor m zijn

dus iemand tips ???????????

hou er ook even rekening mee dat mijn miniman echt geen 10 tellen stil zit en echt constant snel afgeleid is want ik weet niet hoe ik hem langere tijd op 1 plek kan houden zonder hem iets te spelen te geven maar dat is niet de bedoelling van straf he

[wilma82]

hoi pleun

 

lastige leeftijd he!! onze dochter is ietsje ouder, maar ook ik loop tegen zulke vragen aan. Wat mij verteld is, is dat je steeds maar moet blijven herhalen, afleiden , door hem bv weg te zetten bij een ander speelgoedje of zo. samen iets anders gaan doen. als je maar duidelijk en consequent blijft, tja een intensieve fase. maar ik moet zeggen, onze dochter is nu bijna 17 mnd, en ook erg ondernemend, maar het luisteren word beter, ( voor zover je dat mag verwachten op deze leeftijd) maar het uitdagen en grenzen verkennen blijft, en dat zal ook nog wel ff duren denk ik.

 

succes, ik blijf dit topic volgen, ben wel benieuwd welke tips andere mama's hebben

 

groetjes wilma

[Moon74]

Hier hetzelfde bij de hand: dochter is oostindisch... Kruipt vliegensvlug naar tv kast of tafeltje, kijkt vervolgens ondeugend lachend, schudt nee ( soms met geheven wijsvingertje er bij) en grijpt dan dingen die ze niet mag pakken of maait alles op de grond. Ik kan haar -tig keer weghalen en terug bij haar speelgoed zetten. Ze doet het zo weer. Bij de eerste keren weghalen wil ze nog wel eens lachen, later wordt ze gewoon driftig. Ze is een enorme volhouder. Ik wacht tips ok maar eens af... ( of is het puur de leeftijd en komt het luisteren nog wel?!)

[Liesjuh]

Wat een herkenbare verhalen hier... ik heb ook een dochter van 15 maanden en ze doet precies hetzelfde als jullie omschrijven! Het zal dan toch de leeftijd zijn denk ik aangezien we allemaal met hetzelfde "probleem" zitten. Ik heb ook de tip gekregen om haar af te leiden en bij ander speelgoed neer te zetten, maar ze kruipt vaak zo weer terug naar de plek des onheils... Ze lacht ook naar mij als ze iets niet mag, af en toe geef ik een tikje over haar vingers, maar daar wordt ze al helemaal niet anders van... dus ik wacht de tips hier ook af!!!

Je krijgt hier meer "lotgenoten" dan tips lijkt het, hahaha...

[mamavannoah]

Erg herkenbaar! Mijn zoontje is nu 21maanden maanden. Begint nu al wat te peurerpuberen ;-) wat wij rond de 14maanden deden was inderdaad afleiden. Steeds zeggen wat niet mocht en hem wat anders bieden wat wel mocht. De prikkel blijft natuurlijk erg groot, maar ze zijn ook snel vergeten dat iets niet mocht. Lastig, maar herhalen en afleiden werkte hier het beste... (Tegen de tijd dat mijn dochter in die fase zit, zit zoon echt in de puberfase... Kijk er nu al naar uit ;-) ) succes!

[pleun79]

ach gedeelde smart is halve smart he . ben vooral blij dat ik dit dus niet als enige lastig vind . begon aan mijzelf te twijfelen

en dat het er bij hoort daar ben ik wel achter maar ik weet dus nog niet hoe er mee om te gaan maar mss weet geen enkele mama dat en rommelen we allemaal maar aan

hahaha

[Hobbesje]

Hier is het simpelweg nee. En dan zet ik Mikai ergens anders neer. En als hij dan weer komt, zet ik hem weer weg. Dat werkt prima hier.

Leuke leeftijd dit: zo moeilijk om niet te lachen als ze je zo lekker ondeugend aankijken!

[Claudiaatje]

Oh wat goed om te lezen dat ik ook niet enige ben met deze situaties pfff

 

Hier een dreumes van 19 maanden en luistert ook nietals ik haar

corrigeer en gaat ze ook ondeugend lachen.

Ze is echt aan het uitproberen hoe ver ze kan gaan.

Ik leid haar ook af met speelgoed of iets degelijks, werkt hier ook nog het beste.

en als ze gaat huilen, negeer ik dat.

Ik denk ook dat ze voor het strafbankje/timeout nog net iets te klein zijn.

En ik blijf het ook maar steeds herhalen dat iets niet mag, iedere keer weer, later zullen we er plezier van hebben.

 

Liefs Claudia

[Kim1980]

Hier nog een mama die alles herkent. Ik blijf ook steeds maar herhalen en afleiden. Soms pak ik haar armpje een beetje steviger vast en zeg dan nee, dan kijkt ze meestal met zo'n pruillipje. Na 3-4 keer herhalen blijft ze dan even weg. Maar een tijdje later weer vergeten en dus maar weer opnieuw corrigeren. In de hoek zetten is denk ik echt nog te moeilijk op deze leeftijd.

[noor]

Herkenning!!

 

Moeilijk is het!

 

Maar de box daar gaat ons hummel al een hele poos niet meer in (nu 18 maanden, rond 13 maanden ging hij niet meer in de box) maar ik zet hem als hij echt iets doet wat niet mag en hij luistert na drie keer nog niet, een minuut in de box. Hij vindt het niet heel erg maar is na 1 minuut wel blij dat hij een kus mag geven om t goed te maken. Op de gang vind ik te cru op deze leeftijd en de hoek zou niet werken.

 

Ze zeggen een minuut per leeftijd, dus bij 2 jaar 2 minuten etc. Maar goed de box is geenoptie voor jou.

 

Ik doe het niet vaak maar alleen als hij echt iets doet wat ik gevaarlijk of onacceptabel vind. Voor de andere dingen is het gewoon nee en evt afleiden. Nee begrijpt hij nu wel en hij luistert ook redelijk goed. Moet wel zeggen dat ik zo weinig mogelijk Nee of mag niet zeg, dus dan maakt het nog een beetje indruk.

 

Het wordt spoedig beter hoor, herhaling is de kracht van de reclame!

[Esk]

Ik ben al vroeg begonnen met "nee" zeggen op een strenge toon (lage stem) en hem heel beslist elders neer te planten. En dat soms wel twintig keer. Net zo lang tot de boodschap begrepen was (in combinatie met afleiding natuurlijk). Inmiddels (Thomas is 21 maanden) zijn we zo ver dat ik met "nee" al een heel eind kom. En wat vaak ook werkt is niet wachten tot het is gebeurd, maar ervoor al waarschuwen. Soms al als meneer in de richting van het verbodene grijpt... maar het blijft soms erg vermoeiend. Een strafhoekje werkt hier nog niet zo goed, hoewel ze er op het kdv ook gebruik van maken en daar werkt het dan weer wel.

[Taurus71]

Haha..wat een herkenning hier.

Ik heb nu niet zozeer last van dat ze dingen doet die niet mogen ..alleen t geschreeuw...pffff

Alles moet met zón harde stem en af en toe gillen. Eind van de dag ben ik blij dat de kids op bed liggen....echt zón moment van..

En dan is er koffie..pfieuw!!! Ze is bijna 19 maand nu trouwens. Ik ga dan tegen haar fluisteren..in de hoop dat ze dat ook gaat doen maar nee..dat kwartje is nog niet gevallen ;-) Moet er niet te veel aandacht aan schenken dat snap ik..(negatieve aandacht) maar ja..met een huis wat aardig gehorig is..wil ik de buren ook een beetje sparen. Iemand ook hiervoor tips?

[Mariek]

Haha, moet stiekem beetje grinniken als ik al jullie verhalen lees ;-)

Heel herkenbaar. Ben inmiddels wat verder (Yinthe wordt zaterdag 3) maar klopt helemaal wat jullie schrijven: nee zeggen op ferme toon, weghalen en afleiden. Keer op keer weer. Op ten duur gaan ze 'nee' begrijpen. I promise!

[elinorac]

Pleun ik moet elke keer lachen als ik de titel van dit topic zie, omdat het niet helemaal past:

 

"Hoe corrigeer je een dreumes van 14" Haha! Wel een hele grote dreumes!

 

Ik heb me laten vertellen destijds bij mijn dochter dat kinderen onder de 2 eigenlijk niet echt iets lang kunnen onthouden. Ze snappen je wel als je ze aankijkt en Nee zegt, maar zodra je je kont keert zijn ze het weer vergeten... Ik weet niet of het waar is maar als ik de verhalen hier zo lees... Gelukkig duurt het bij mij nog even, ik heb genoeg andere uitdagingen...

 

Succes!

[Claudiaatje]

ik kreeg toevallig vandaag een email van mama en zo met 10 tips over postief straffen.

 

http://www.mamaenzo.nl/peuter/leren/10-tips-positief-straffen

[Otjes]

Dési gaat dan achter in de kamer met haar rug naar ons toe op haar kont. Twee minuutjes en dan haal ik haar, zeg waarom ze daar zat en maken we het goed. Soms begint ze dan pas te huilen, meestal zit ze het rustig af te wachten. Soms zeg ik: moet ik je daar neerzetten en dan zegt ze nee, soms wijst ze zelf al met haar vingertje en zegt: daar. Dat is zo grappig. Ze weet wel wat niet mag. Ze is overigens 22 maanden

[Yola]

meiden, meiden! ik verbaas me soms een beetje over wat wij allemaal van onze kindjes willen. het zijn kleintjes die nog niet zo lang op de wereld zijn, ze hebben taal nog niet onder controle, zijn samengesteld uit tomeloze ontdekkingsdrift en nieuwsgierigheid, aandachtsjunkies en snappen ook nog niks van goed en fout! dat moeten ze echt nog allemaal leren! Help ze dus alsjeblieft bij het leren, stimuleer ze met ontdekken, en probeer ze niet te straffen of zo. een dreumesbrein is gewoon nog niet zo ver dat hij dat snapt. hij zal alleen maar verdrietig worden dat jij kennelijk ineens boos bent.

zoals een engels dreumesonderzoeker zei: a toddler has NO common sense.

Dat wij hebben bedacht dat we allemaal breekbare en gevaarlijke spullen in ons huis willen hebben, waar zij niet aan mogen komen, is onze keuze, zij trekken zich daar niets van aan.

wat iemand anders al zei: onder de twee heeft straffen echt niet veel zin. daarna kun je daar mee experimenteren (ik merk dat nu bij mijn dochter van 2,5; zij heeft het zelf over stout zijn en lief zijn en probeert te achterhalen wanneer zij het één of het ander is).

 

een dreumes van 14 maanden kan nog niet zo goed begrijpen wat je wil, of begrijpt het op een andere manier. ze hebben nog niet hetzelfde kader in hun hoofd. waarom mag hij nou niet die stekker in zijn mond steken, en wel dat ding in zijn box? ik heb ergens gelezen dat je beter ook niet te vaak 'nee' kunt zeggen tegen dreumesen, anders is dat het eerste woordje wat je van ze terugkrijgt haha! bovendien verbinden ze de regel met jou, niet met het ding waar het over gaat. zodra jij de kamer uit bent, is de regel met jou mee en kunnen ze rustig hun gang gaan. . En wat ook nog zo is: alles waar jij heftig op reageert, is dús interessant en het levert aandacht op.

Alles bij elkaar kun je dus wel iets wel verbieden, maar je moet niet de verwachting hebben dat dat helpt. dat leidt tot heel veel frustratie bij jou en bij je kindje.

Wat werkt wel? positieve aandacht geven als ze iets aan het doen zijn dat jij goed vindt. Dan gaan ze dat steeds vaker opzoeken. Als ze iets doen wat jij liever niet wil: afleiden dus, weghalen om iets anders te gaan doen. en vooral!! de zaken die heel belangrijk zijn of gevaarlijk, uit de buurt halen.

Hele simpele duidelijke dingen kun je ze trouwens wel leren, zoals niet in de keuken komen, niet de trap op klimmen oid (al is het mij nooit gelukt, mijn gastouder wel haha).

succes!

[abc]

Oh Yola, wat fijn dat jij me net voor bent en zo mooi verwoord wat mij niet wilde lukken. Ik word altijd een beetje verdrietig van dit soort onderwerpen, waarin kindjes inderdaad als manipulerende monsters worden afgeschilderd. Sorry meiden, ik herken echt wel wat frustraties, maar probeer je eens te verplaatsen in je kindje wat de wereld aan het ontdekken is. Het is toch heel interessant om je beker vanuit de kinderstoel te laten vallen, dat maakt een mooi geluid en al het drinken verspreid zich dan zo mooi over de vloer. Een kleintje staat er toch helemaal niet bij stil dat moeders het niet leuk vindt om dit telkens op te ruimen. Dus proberen te voorkomen, op een andere manier tegemoed komen aan de ontdekkingsdrang van het kind en uitleggen waarom bepaalde dingen niet mogen, dat loont echt beter.

Overigens is echt bewezen dat straffen gewoon niet werkt. Het enige wat een kind gaat begrijpen is dat mama boos wordt als het x doet, dus doet het kindje het niet meer in het zicht van mama. Daarbij krijgt het ook de boodschap mee dat er grenzen zijn aan de liefde van mama gekoppeld aan het gedrag van het kind.

Effectiever is om uit te leggen waarom iets niet mag (dat kan ook heel simpel, "niet slaan, slaan doet pijn, pijn is niet leuk"). En voor moeders soms héél hard zuchten, want het is niet altijd eenvoudig om hier creatief mee om te gaan.

[noor]

Zo kun je toch zien dat het geschreven woord door verschillende mensen verschillend kan worden geinterpreteerd. Zoals ik het lees zie ik hier moeders met de beste bedoelingen die gek zijn op hun koters en advies vragen hoe ze het zo goed mogelijk kunnen doen maar andere lezen het heel anders. Niets ten nadele of ten voordele van de een of de ander hoor, no offence. ik lees het blijkbaar gewoon met een heel andere bril.

[elinorac]

Het gevaar van het geschreven woord, maar laten we er aub geen gedoe van maken, dat is al een paar keer gebeurd hier op het forum en is niet leuk.

 

Ik ben het wel met Noor eens eigenlijk: we zijn allemaal dol op onze kindjes, zien ze volgens mij echt niet als 'manipulerende monsters', het was gewoon een hulpkreet van een moeder die het zo goed mogelijk wil doen!

[pleun79]

ik wil ook niet straffen ik wil corrigeren en sturen op een goede manier en daar vroeg ik hulp in want je kunt gewoon NIET altijd alles weghalen en soms zijn dingen gevaarlijk

rommel is niet erg , vallende bekers en bordjes ook niet , experimenteren ook niet maar soms zijn er gevaarlijke zaken waar je iets mee moet en ookal herhaal je dan dingen en pak je ze weg en leid je ze af dat is soms niet genoeg .

ieder voed haar kind op zoals zij denkt dat het t beste is anders deed ze t wel anders

en ieder kind is anders dus ondanks dat we veel (leefijdsgebonden ) overeenkomsten zien pakt ieder kind dingen anders op

ik weet dat als ik mn stem verhef stan gaat huilen dus dat doe ik niet maar als ik hem steeds weg haal bij wat hij perse wil wordt hij na 3 keer ook nijdig en gefrustreerd

en ik kan nou eenmaal niet al mijn meubels uit de woonkamer halen dus kan ik niet voorkomen dat dat hij steeds ergens op klimt als je 1 sec. de andere kant op kijkt

met het risico dat hij er af valt en zich heel erg pijn doet

dus vertel mij maar wanneer ik veilig kan gaan plassen want ook uit de box klimt hij tegenwoordig uit zelfs als er niets in ligt om op te gaan staan

en hoe ik met hem naar de winkel kan zonder dat hij uit de winkelwagen klimt

dus hoe peuter ik dat in dat kleine brein dat is samengesteld uit tomeloze ontdekkingsdrift en nieuwsgierigheid, een aandachtsjunkie is dat soms iets niet mag omdat het noueenmaal gevaarlijk is

[Guest SJSL]

Ik vind het helemaal niet gek dat als je kind rond 1,5 is, dat je gaat nadenken over hoe je dingen het beste kan aanpakken.

Zo heb ik dit topic gelezen.

 

Wij doen zelf niet veel aan straffen, maar soms wel.

Milou is nu 20 maanden. Er mag veel bij ons thuis, omdat we zo min mogelijk nee willen zeggen en: weet zij veel dat ze ons kastje met CD's niet overhoop zou mogen halen en het kastje ernaast met haar speelgoed wel ... dat soort dingen mogen dus gewoon. Maar bepaalde dingen mogen niet en 2 dingen mogen ECHT niet.

 

Dingen die niet mogen ga ik haar inderdaad met name afleiden en vooral voorkomen dat ze het uberhaupt kan doen.

(dus stel dat ze niet de CD's overhoop zou mogen halen, dan zou ik die ergens anders opruimen)

 

Dingen die ECHT niet mogen, nou, die weet ze dondersgoed. Dat is 1. spelen met de kattenbrokjes en 2. op haar kinderfauteuil gaan staan.

Met 19 maanden heb ik haar voor het eerst op de gang gezet, toen ze na 2* waarschuwen het nog steeds deed. Ze heeft nu in totaal 3 keer op de gang gestaan (waarvan 1 * bij oma). En het helpt echt. Heel kort maar en dan bij terugkomst even op gelijke hoogte overleggen waarom ze er stond. En dan een knuffel.

 

Ik heb echt het gevoel dat ze deze dingen wel kan snappen.

 

Wat trouwens ook helpt, is zo min mogelijk aandacht aan dingen geven. Zoals van die CD's. Eigenlijk hadden we natuurlijk liever niet dat ze ze overhoop gooide, maar we willen niet overal nee opzeggen, dus het mocht gewoon. Met als gevolg dat ze het maar een paar keer gedaan heeft en het nu totaal oninteressant is.

 

Doe wat voor jezelf goed voelt. Want je hoort / leest / ziet overal weer verschillende aanpakken.

Dat supernannyprogramma had een keer een meisje van 7 ofzo. Ze leek een engeltje, omdat ze eigenlijk altijd alles mocht (de aflevering ging eigenlijk over haar 2 broertjes). Toen ze iets strenger voor haar werden en ze dus iets niet mocht, werd ze een klein monstertje. Maar dat kleine monstertje moest vervolgens een paar minuten op de naughty chair, wat ze natuurlijk niet wilde. Ze hebben het uren volgehouden om te proberen haar op die stoel te krijgen en dat grietje maar huilen en echt compleet totaal over de rooie. Mijn hart brak gewoon. Echt zielig, dat meisje snapte er helemaal niets van, dat iets niet mocht.

[Guest SJSL]

Mmm Pleun, wat jij schetst over de capriolen die Stan uithaalt ... dat zijn wel lastige situaties ja.

Herken ik ook niet zo. Misschien meer een jongensding.

 

Meenemen naar het plassen dan maar? En afwachten tot hij op een leeftijd komt dat hij meer kan begrijpen? Want ja, ik denk dat dat bij 14 maanden nog heel moeilijk is.

 

Ik hoop op nuttige tips voor jouw situatie.

[pleun79]

toen ik net zwanger was heb ik wel eens gezegt al komt er een aapje uit ik hou er toch wel van

maar nu denk ik wel eens kijk uit met wat je wenst

want ik heb een aapje in jongens kleren hahahaha

[Moon74]

Maar feit is en blijft dat je toch van hem houdt... En dat is het mooie!

Ik hou ook zielsveel van mijn dochter en zie ook de humor in van haar ondeugende streken. Ze heeft er zelf immers ook zo'n lol om. Tegelijk ben ik ook benieuwd naar tips: om er ons voordeel mee te doen. Leren van opgedane ervaringen, kun je alleen maar wijzer van worden.