Jump to content

Een toekomst samen zonder kindje


Guest Guusje

Recommended Posts

Guest Guusje

Na 4 jaar stoppen we met de mmm, een kindje zal er helaas niet meer komen.

 

We zijn moe van alles, en klaar voor een toekomst samen.

 

Vorig jaar zomer hebben we deze beslissing al genomen, als de cryo's op zijn, dan stoppen we er mee. En nu is het dan zover. Onbegrijpelijk!

 

We hebben 2 IVF pogingen gehad, met veel cryo's, waar we enorm blij en trots op waren. De 2e poging was een drama, een grote cyste in de rechter eierstok was de boosdoener. Zo veel pijn, en zo veel verdriet, ik was op. Achter af gezien wat het TE. Maar al met al had ik toch 7 cryo's, dat dan weer wel!

 

Met als gevolg dat de rechter eierstok niet meer goed was, en deze is in september verwijderd. Wat een opluchting was dat. De pijn was weg. Na de 2e poging stond het voor ons vast dat er hoe dan ook geen 3e poging ging komen. Een moeilijke beslissing, maar we staan hier ondanks het verdriet nog steeds achter.

 

In november mocht ik wonder boven wonder zwanger worden, ons geluk kon niet op. Tot de 1e echo, toen zakte de grond onder onze voeten weg. Hoe kan dit? En waarom? Vragen waar we nooit een antwoord op zullen krijgen. Als klap na is de curettage ook niet goed gedaan, en heb ik alsnog thuis een natuurlijke miskraam gehad! De knop ging op overleven, en het heeft lang geduurt om dit een plekje te geven.

 

Nu, nu koester ik het idee dat ik 2 mini mensjes van ons samen in mijn buik heb gehad, het was maar voor even, maar heb het wel mogen beleven. Ergens fijn, maar ergens ook verdrietig.

 

Mijn man en ik gaan een moeilijke periode tegemoed, maar ik weet zeker dat wij er samen gaan komen.

 

We gaan kijken naar de dingen die we WEL hebben, en proberen niet of minder te kijken naar de dingen niet we NIET hebben.

 

Carpe Diem

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 54
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Lieve Guusje, ook bij jou lees ik dit met tranen in mn ogen, vind het iedere keer zo verdrietig zo'n beichtje te lezen.

Wil jullie heel veel sterkte wensne met het plaatsen van dit verdriet en dat je samen met je man op een andere manier een mooie toekomst zal hebben.

 

liefs Medusa

Link to comment
Share on other sites

Lieve, lieve Guusje...

Wat een pijn en verdriet. Zo gestreden en dan toch moeten opgeven. Wat sterk dat jullie samen deze keus kunnen maken! Ik wil jou en je man heel, heel veel sterkte wensen, heel veel geluk en wijsheid en heel veel levensblijheid!

Ook wij hebben op dit punt gestaan, voor de opgave om dit te moeten verwerken. Het is zwaar, er zijn er onder ons die dit heel goed weten. Ik hoop dat je je altijd vrij voelt om hier je ei kwijt te kunnen, dat je hier een luisterend oor vindt. En ik hoop dat het moment snel gaat komen voor jullie dat je samen mag zeggen dat er weer licht schijnt aan de horizon en dat dit licht steeds meer aanwezig zal zijn.

Dikke knuffel voor jou meis!

Link to comment
Share on other sites

Guusje,

 

Wat sterk om nu zo over je verdriet te praten.

Ik wens je veel kracht om door deze periode van diepe dalen en verdriet te komen.

Zo te lezen zijn jullie een krachtig stel!

Samen en niet alleen.

 

Heel veel sterkte...

Link to comment
Share on other sites

Lieve Guusje,

 

Met tranen in mijn ogen lees ik jouw bericht. Jouw tekst had (grotendeels) mijn tekst kunnen zijn. Ik heb ook de pijn gevoeld, het ondragelijke verdriet, het zoeken en vinden van nieuwe uitdagingen en geluk samen met een geweldig partner. Al is ons leven op het allerlaatste moment nog de geheel andere kant op gegaan, ik voel de pijn en het verdriet nog steeds.

 

Wat goed dat je je gevoelens zo goed weet te verwoorden. Heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verdriet en alle andere emoties die hierbij komen kijken. Dat voor jullie de zon weer mag gaan schijnen. Idd carpe diem als jullie er weer aan toe zijn.

 

Liefs, Donna

Link to comment
Share on other sites

Een verdrietig bericht.. ik vind het altijd moeilijk om te lezen want ik ken de pijn nog zo goed.... het verlangen, de vraag hoe je in hemelsnaam dan je leven moet inrichten..

Ook al is het na een lange weg bij ons nog goed gekomen het blijft altijd een rauwe plek en ik kan me heel goed inleven als ik het lees. Vind het dan ook ontzettend rot voor jullie. Je gunt mensen die het zó graag willen zo erg een kindje.

 

Uit je laatste zin blijkt wel dat jullie strijdbaar zijn en niet het koppie laten hangen. Maar oh meid wat zul je het moeilijk hebben de komende tijd.

 

Ik wens je heel veel sterkte en lieve mensen om jullie heen toe, die jullie kunnen troosten als dat nodig is. Hou je taai Guusje.

 

Liefs

Link to comment
Share on other sites

Lieve Guusje,

 

De tranen staan in mijn ogen bij het lezen van je bericht.

op het punt gekomen da jullie verder moeten zonder een kind, er heel dicht bij geweest met jullie tweeling, maar ook weer van jullie weggerukt. Onbegrijpelijk en oneerlijk.

 

Ik wens jou en je man veel sterkte, kracht, liefde en moed toe om een nieuwe levenspad te bewandelen. Neem de tijd hiervoor en samen komen jullie er.

 

Liefs,

 

Tool en partner

Link to comment
Share on other sites

Lieve Guus, je hebt altijd een lief en opbeurend woordje voor een ander klaar. Nu zijn al de lieve opmerkingen en sterktewensen voor jullie.

 

Helaas voor het verdrietige feit dat jullie droom uiteengespat is....

 

Heel veel sterkte en kracht de komende tijd en vooral ook heel veel liefde en geluk in de toekomst!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Hoi Guusje,

 

Al heel lang ben ik hier niet meer geweest, maar ben jou wel blijven volgen. Samen kwamen we binnen hier op het forum, alweer een aantal jaren geleden dat we beiden nog aan het begin stonden van het mm traject. Ook hebben we emailadressen uitgewisseld en zo van tijd tot tijd contact gehad. Zo heb ik jou op de hoogte gehouden en jij mij als er ingrijpende dingen zich voordeden. Toen bij ons duidelijk werd dat wij geen kinderen zouden krijgen ben ik van dit forum weggegaan. Logisch ook wel. Zo gingen we onze eigen weg maar vergeten ben ik je nooit en las zo her en der wel mee om toch op de hoogte te blijven. En tot mijn grote schrik las ik gisterenochtend het oh zo gevreesde bericht dat de voor jullie laatste poging mislukt was.

 

En wat een verdriet brengt dat met zich mee. Niet alleen je leven maar ook je hele bestaan staat voor nu op z'n kop denk ik. Zo ervaarde ik dat in het begin wel in ieder geval. Het is ongelooflijk heftig wat jullie nu doormaken, zoveel moeten doorstaan in de mm en dan aan het einde toch met die gevreesde lege handen staan. Dat is een bittere pil die je niet zomaar kunt doorslikken en waarvan de nasmaak altijd wel te proeven zal zijn.

 

Ik wens jou en je man heel veel sterkte en liefde toe in zowel de komende tijd maar ook voor wanneer de rust weer wat is wedergekeerd in jullie leven.

 

Een welgemeende knuffel voor jou.

 

Liefs, Angela

Edited by annet72
Spelling
Link to comment
Share on other sites

Lieve lieve Guus, alles is al gezegd, maar meis wat klink je sterk. Ik hoop dat de wereld voor jou en je man een heel mooie verrassing in petto heeft. De Engelsen zeggen het mooi: if one door closes, another opens. Ik hoop met heel mijn hart dat dat voor jullie ook het geval zal zijn...

Link to comment
Share on other sites

Lieve Guusje en manlief, wat een zware tijd voor jullie, las dat jullie het al snel aan je ouders en schoonfamilie wilden vertellen, direct de confrontatie, het niet uit de weg gaan, zo dapper en goed!

In mijn beleving in dit proces is het rouwverwerking en fases doorgaan, en samen elkaar hierin vinden, en zingeving op een andere wijze vinden dan de zo gewenste grote wens. Een zwaar verlies, en niet anders.

Er komen ook voor ons vrouwen die geen moeder zullen zijn mooie en indringende momenten, anders misschien dan die dromen die we zo gehad hebben, maar niet minder groots of mooi, en voldoening gevend of uitdagend. Het leven gaat een andere weg, en we worden op een ander pad gezet dan dat waar we zo over gedroomd hadden en wat zo natuurlijk en normaal leek, nu wordt het anders. Allerlei rouwfases lopen door elkaar heen.

De kunst en de uitdaging het te ervaren en ons zelf en onze partner en omgeving liefde te geven en het voor elkaar mooi te maken, te troosten in moeilijke tijden. Levenskunstenaars te zijn. Een zwaar proces, soms zo vermoeiend, en zo verdrietig, maar op andere momenten ook zo bijzonder!

 

Jij probeert altijd weer naar het grotere geheel te kijken, daar wil ik je niet alleen een lief bedankje voor geven, het verdriet trekt mij nog wel eens in een klein hoekje, zo is mijn ervaring, dan is het altijd fijn niet alleen te zijn, en hier is een fijne plek om onze gevoelens en ervaringen te delen. Je bent er altijd voor anderen, dan weer lieve woorden, dan weer een stuk optimisme, ik vergeet het soms wel eens te schrijven, maar je bent een kanjer met een groot hart, en je hebt mij en anderen regelmatig het afgelopen jaar met een klein gebaar er weer bovenop geschreven ; -) zag dat ook bij anderen! Ik wens je toe dat je die kracht vast kan houden en dat het jou en je partner verder helpt in deze zo moeilijke fase in jullie leven. Het is al weer te lezen in je berichtje hier boven en dat doet me goed, lieve Guusje en manlief, knuffels xxx

Link to comment
Share on other sites

Lieve Guusje,

 

Ik heb er al het een en ander over gezegd, maar ook hier van mij wil ik je nog zeggen hoe erg ik het voor jullie vind.

En ja, jullie zijn sterk....en ja jullie hebben het goed samen, maar we weten ook dat dat niet altijd hetgeen is wat alle troost biedt die je nodig hebt.

 

Wat ik zelf heb ervaren (een klein adviesje):

Je gaat zo snel mogelijk op zoek naar ander geluk.

Je gaat op zoek naar manieren waarvan je nu denkt dat dat je gelukkiger gaat maken.

Een manier waarop je je leven anders in kunt vullen dan jullie eigenlijk voor ogen hadden.

Ga hier niet te snel mee aan de haal en gooi de dingen die je nu hebt niet te snel overhoop.

Laat het eerst eens een half jaar goed op je in werken en kijk dan nog 's om je heen wat je anders zou willen.

Dan ben je nl. wat realistischer dan dat je nu bent.

 

Ik wil jullie heel veel sterkte wensen en ik zou willen dat ik je kon vertellen hoe je het verdriet moet verwerken.

Helaas weet ik uit ervaring dat ik dit niet kan.

Je moet je eigen weg hierin vinden en het gemis op een realistische manier blijven bekijken.

Huilen wanneer je huilen moet en lachen zoveel mogelijk daar waar er wat te lachten valt.

 

En natuurlijk ga zoveel mogelijk leuke dingetjes doen waar je energie uithaalt....dat maakt alles overzichtelijker en luchtiger.

 

Dikke kus van mij!

Mart.

Link to comment
Share on other sites

Lieve Guusje. Ik kan je verdriet en pijn door het scherm heen voelen (ik huil nu met je mee). Wat is dit zwaar voor jullie. Maar ook je moed en je kracht kan ik bijna voelen, want ondanks je verdriet klink je zo sterk. Jullie hebben samen een lange verwerkingsweg te gaan, blijf elkaar steunen, huil samen, praat samen, neem jullie tijd en dan zullen jullie er samen sterker uitkomen. Heel veel sterkte gewenst meis. En voor de toekomst wens ik jullie heel veel geluk en liefde. Maak er samen wat moois van lieve Guus. Liefs van Nikkie

Link to comment
Share on other sites

Guusje en man, ik wil jullie ook heel veel sterkte wensen met het vinden van een plekje voor deze moeilijke beslissing. Vind het altijd heel verdrietig om deze berichten te lezen. Ik wens je alle goeds, liefde, geluk, gezondheid en nog heel veel andere mooie dingen op jullie levenspad samen.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.




  • Posts

    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use