Jump to content

Voorstellen!


Bollientje

Recommended Posts

Dag dames,

 

Ik lees al een aantal maanden mee op verschillende fora op internet en heb besloten om mij ook aan te melden. Ik ken niemand in mijn omgeving die ook ivf heeft gedaan en het leek me fijn om af en toe eens erover te kletsen met meiden die hetzelfde meemaken.

Op 24 april 2011 ontmoette ik mijn grote liefde en op 24 April 2012 zijn wij precies 1 jaar later getrouwd.. hij is mijn alles en ik hou zielsveel van hem. We wilden ook gelijk heel graag kinderen, ik heb altijd alleen maar moeder willen worden en voor mijn man en kinderen zorgen en ze al mijn liefde geven. Dat is toch de bedoeling van het leven daarvoor zijn wij toch op deze wereld? Helaas kan het bij ons alleen met de hulp van ivf. Door grote cystes is tijdens een operatie mijn rechter eileider verwijderd en de linker hebben ze laten zitten ook al was die beschadigd door verklevingen hebben ze toch hem schoon gemaakt maar de kans dat ik natuurlijk zwanger zou raken was heel erg klein tot onmogelijk doordat de trilhaartjes in de eileider die het eitje vervoeren naar de baarmoeder beschadigd waren. Maar door mijn leeftijd wilden ze die linker toch niet weghalen.. Ik ben namelijk 22! Mijn wereld stortte in en ik had het gevoel dat er niets meer was om voor te leven. Maar de dokters zeiden dat ik wel ivf kon doen en ze waren ook heel positief erover aangezien mijn eierstokken en baarmoeder er perfect uitzagen en mijn leeftijd heb ik ook mee. Dus we konden gelijk door naar de fertiliteits arts! Ook het zaad van mijn man is getest en dat was goed! 46 miljoen beweeglijke zaadcellen!Nu heb ik afgelopen vrijdag 7 December de prikinstructies gehad en aanstaande maandag 10 December begin ik met prikken van Decapeptyl 0.5. Op donderdag 20 April 2012 word er een uitgangsecho gemaakt en als die goed is ( dus geen cystes ) mag ik beginnen met Gonal-f. Heel spannend allemaal.. eerst was ik verdrietig en voelde ik mij verloren door dit alles.. maar ik heb besloten om vanaf nu alleen maar positief te denken zodat er alleen maar positieve energie is om ons heen. Mijn man steunt mij heel erg in alles, hij is de liefste.. voor hem is het ook verdrietig en ik heb ook momenten dat ik mij schuldig voel. Maar we beginnen met volle hoop aan deze behandeling.. ik ga er gewoon van uit dat alles goed komt en als dat niet zo zou zijn dan zien we het dan wel en gaan we ons dan concentreren op de volgende stap. Maar tot die tijd blijf ik hopen en geloven..

 

Ik wens jullie allen heel veel sterkte en succes met de behandelingen, en dat we allemaal maar heel gauw een wondertje mogen vasthouden en dat hemelse gevoel mogen ervaren om moeder te zijn..

 

Ik voel met jullie mee..

:positive energie:

:support:

Link to comment
Share on other sites

Welkom hier! Ik ben net als jij heel jong in de MMM beland (met een totaal andere reden hoor) en ik miste ook aansluiting in mijn omgeving. Dit forum is wel een hele fijne plek om 'thuis' te komen. Ik heb het een beetje laat ontdekt ;-)

Veel succes met je behandeling(en) en wie weet een extra mooi begin van het nieuwe jaar!

Link to comment
Share on other sites

Hoi Bollientje,

 

Welkom op dit geweldige forum!

 

Ben een paar jaartjes ouder dan jij, 26, maar net als Sorpresa ook een jonkie! Ik snap heel goed dat je leven even stilstaat als je op jouw leeftijd te horen krijgt dat IVF de enige manier is om zwanger te worden.

Maar dankzij IVF krijgt Sorpresa een dezer dagen een koningskoppel en ben ik de trotse mama van een kleine boef van bijna 10 maanden!

Er komen veel dingen op je af, maar laat het gebeuren! Onthou waar je het voor doet!!

 

Succes met je behandeling!

 

Liefs,

Melis

Link to comment
Share on other sites

Hoi Melis!

 

Dankje voor je lieve reactie.. Ik weet heel goed waar ik het voor doe! Ben ook totaal niet bang of zenuwachtig voor de prikken en de punctie, verheug me er juist erg op! Vanaf het begin ga ik er al van uit dat het gelijk goed gaat komen.. maar nu dat het echt gaat gebeuren heb ik toch wel af en toe onzekere momentjes. Misschien ook wel een beetje naief maar de artsen zijn er ook zo positief over en dat geeft mij een nog beter gevoel over dit alles! Ik ben in ieder geval heel dankbaar ten eerste dat ivf bestaat en dat het voor mij een mogelijkheid is nu dat ik op de natuurlijke manier niet zwanger kan raken.

 

Wat super dat jij gelijk bij je eerste poging zwanger bent geraakt zeg! En nog wel 5 cryo's over.. ik zie dat je 21 januari voor de intake gaat. Gelukkig gaat de maand December snel voorbij en voor je het weet is het zover :)

 

Wel fijn om af en toe eens achter de laptop te kruipen en hier op het forum te lezen en schrijven.. het is toch wel anders om met vrouwen erover te praten die hetzelfde meemaken. Dan begrijp je echt van mekaar hoe de ander zicht voelt.

 

Sorpresa! ik lees dat je morgen word ingeleid, spannend joh! Je zult je wel verheugen om je baby's voor het eerst te ontmoeten en verlieft te worden :) Ik zal aan je denken.. en ik lees binnenkort vast wel op het forum hoe alles is gegaan.

 

Ik had nog een vraagje.. is het nou de bedoeling dat ik mee klets in het topic wachtbankje? Ook al zit ik nog niet in mijn wachtweken maar zet ik morgen de eerste spuit? Ik vind het toch wel fijn om jullie verhalen te volgen en mijn eigen proces te delen.. jullie zijn allemaal zo lief en meelevend met elkaar dat ik er af en toe best emotioneel van kan worden als ik het zo lees allemaal..

 

Kus Daniella

Link to comment
Share on other sites

Goeiemorgen!

 

Je kunt gewoon aansluiten op een wachtbankje hoor, tenslotte begint het proces (en het wachten) bij spuit 1 toch? Want je wacht op je eerste follikelmeting, dan op de tweede en vt derde, punctie, hoeveel bevrucht etc etc. Het is een hele lange wachtcyclus, althans zo ervaren velen dat waaronder ik.

Dat je optimistisch bent is alleen maar goed trouwens, dat geeft je ook de energie om dit te gaan doen toch? En sja in een natuurlijke situatie met een gezonde dame en heer duurt het soms een jaar voor zij zwanger is. Jij krijgt nu steeds kans maar de is niet 100% per keer. Dat is hij namelijk nooit, ook al zou je het toonbeeld van vruchtbaarheid zijn. Maar goed dat je jong bent en eigenlijk alleen een 'mechanisch' probleem hebt (voor zover bekend) maakt je kansen in elk geval niet kleiner! Wat ik probeer te zeggen is blijf optimistisch maar wees ook realistisch. Je lichaam is geen machine en de natuur laat zich niet altijd sturen. Mocht deze poging onverhoopt geen zwangerschap opleveren dan zegt dat nog niks over je kansen voor een volgende poging, die zijn waarschijnlijk weer even groot. Wat ik probeer te zeggen is blijf positief maar hou die beentjes op de grond. Door alle emoties hormonen kan een mislukte poging je anders heel zwaar vallen (en het is sowieso al ***).

Nou wil ik natuurlijk niet de pessimist uithangen hier he, want Melis bewees maar weer dat het gewoon in 1 keer kan. Wil je alleen behoeden voor een te harde klap als je eerste poging niet lukt, wat voor de meerderheid geldt. Het zegt namelijk niks! Kan de volgende keer ineens raak zijn (ik weet er alles van :-D).

Anyway, klaar met 'wijze' praat, mag je allemaal ook gewoon negeren hoor! Ik ga douchen en dan eens richting ziekenhuis... Fijne dag !

Link to comment
Share on other sites

Nee Sorpresa.. Dankjewel voor je wijze praat! Het zegt al genoeg dat je om 06.45 op de dag van je bevalling nog de tijd neemt om een berichtje voor mij te schrijven.. dat vind ik heel speciaal, echt waar! Je hebt ook helemaal gelijk, het zit nou eenmaal in mijn karakter om zo te denken en niet aan de negatieve dingen te willen denken.. Misschien moet ik er ook niet teveel bij nadenken en gewoon afwachten waar de wind mij brengt. Go with the flow en gewoon alles inderdaad over me heen laten komen..

 

Ik ben al begonnen in het topic wachtbankje, verheug me er ook op om dalijk alle vorderingen met jullie te kunnen delen.. en natuurlijk alles lezen over jou baby's!! Je zult nu op dit moment wel al bezig zijn of misschien is het wel al gebeurd? Ik zal je verhalen volgen.. Geniet van je kleintjes en ik hoop dat je een mooie bevalling hebt en dat het allemaal te doen is.. maar mijn moeder zei ook altijd dat op het moment dat het klaar is en je kindje in je armen ligt dat je dan de hele bevalling en de pijn van de ween "vergeten" bent zeg maar.. Wat een geluk en liefde die je wel niet zal voelen! Veel sterkte en succes.. en je kan het! Wij vrouwen zijn geweldig!!

 

:blowkisses:

Link to comment
Share on other sites

Ik heb er alle vertrouwen in dat t goed zal komen :-) een inleiding kan wel een dag of 2-3 duren dus eens kijken wanneer de ukjes mee gaan werken! In het decembertopic hou ik iedereen op de hoogte, had je al gevonden geloof ik :-)

 

En inderdaad go with the flow maar bedenk je ook wat je doet als de flow niet zo positief is als je hoopte. Een zwart gat is ook geen pretje natuurlijk ;-) Maar wel knap verder hoor! Ik ben zelf een enorme piekeraar namelijk dus dat hele onbevangene heb ik nooit lang vol kunnen houden.

Link to comment
Share on other sites

Hallo,

 

Ik wil mezelf ook graag even voorstellen.

Ik heb net mijn eerste icsi behandeling achter de rug en zit nu te wachten tot de dag dat ik te horen krijg of deze geslaagd is. Dus erg spannend!

ik heb al een zoontje van 4,5 jaar en toen kon ik nog op de gewone manier zwanger worden.

Mijn man is vorig jaar heel erg ziek geweest en hebben (gelukkig) het zaad kunnen invriezen voordat hij begon met z'n eerste chemo.

Hij is vorig jaar augustus geopereerd en hebben alles weg kunnen halen en tot nu toe gaat alles goed.

Hij moet elke 4 maanden naar het ziekenhuis voor een scan en daar komt tot nu toe goed nieuws uit.

Maar we wilden graag een broertje of zusje voor onze zoon en heeft mijn man zich laten testen en helaas en gebleken dat hij geen levend zaad meer heeft. Dus hebben we besloten om voor ivf/icsi te gaan. In ons geval is het icsi geworden.

Dit is zo'n beetje mijn verhaal en vind het juist fijn om er over te praten.

Maar het is toch anders als je er met iemand over praat die hetzelfde heeft megemaakt of er binnen in zit.

 

Ik wens iedereen heel veel succes met de behandeling of het wachten op de uitslagen.

Link to comment
Share on other sites

Welkom Bianca, Wat een verhaal.. wat moet dit vreselijk voor jullie zijn geweest. Allereerst god zij dank dat nu goed met jou man gaat! Maar wat fijn dat jullie ondanks deze erge situatie toch nog ingevroren zaad hebben overgehouden.. Ik wil je heel veel succes en sterkte wensen bij jullie behandeling!

Link to comment
Share on other sites

Hoi bollientje

 

Welkom

 

Ik heb hetzelfde als jou. Ook nog maar 1 eierstok en die zit potdicht.

 

Ik was nog maar 29 toen we met ivf begonnen.

 

Maar de eerste keer was raak rn ik zit nu met een pracht van een dochter op de vank.

 

Ik hoop dat bij jullie ook alles zo voorspoedig gaat

Link to comment
Share on other sites

Dankjewel Sandra, wat geweldig dat het de eerste keer gelijk lukte. Vind het altijd fijn om ook succes verhalen te lezen! Ik heb dan wel allebei mijn eierstokken nog en die zijn ook prima in orde.. heb alleen nog maar 1 eileider. Maar dat is ook echt het enige probleem. Ik heb er alle vertrouwen in dat het goed gaat komen :)

Link to comment
Share on other sites

ooh :) hihi.. Ik ben ook nog niet echt iemand tegen gekomen met hetzelfde probleem als ik dus ik ben wel blij met jou reactie! Hoe heb jij de behandeling ervaren? Viel het mee of tegen? En welke medicijnen gebruikte jij? Heb je ook nog iets gedaan om de innesteling te bevorderen? Ik lees veel over tarwekiem capsules en granaatappel enzo.. Ik heb utrogestan die ik ga gebruiken maar alles wat daarbij kan helpen doe ik graag! Ik weet dat ik ook realistisch moet zijn maar mijn fertiliteits arts zei dat ik een hele goeie kans maak voor een geslaagde eerste poging, wat denk jij? haha beetje stomme vraag eigenlijk maar zoek toch bevestiging dat alles goed komt :)

Link to comment
Share on other sites

Dank je Bollientje, jammer genoeg hadden we maar 1 cryootje en de kans is 50% dat deze goed ontdooit.

Jammer genoeg hebben we geen zaad meer (mijn man is gesterilliseerd, hij heeft 2 zoons uit een ander huwelijk) en heeft een PESA ondergaan. Hij wilt misschien nog wel een TESE ondergaan maar ja, dat kost wel weer geld natuurlijk en dan weer een icsi poging...

 

Ik wil je enthousiasme echt niet ontnemen en hoop dat het bij jullie "gewoon" lukt. Maar ik was ook jong, ik was 27 toen we begonnen met icsi.

Met mij is zo op het zicht niets

"mis "alleen mijn man is dus gesterilliseerd en een hersteloperatie kon ws niet meer omdat hij 10 jaar gesterilliseerd was d.m.v. een stuk ertussen uitknippen van de zaadleiders en ook nog het knopen. De zaadleiders zouden dus ws gaan trekken bij een hersteloperatie.

 

Zijn zaad is verder super, heeft ook 2 gezonde zoons.

De gynaecoloog was bij ons ook echt optimistisch, beloofde ons nog net geen kind binnen een jaar...intussen dik 4 jaar verder...

 

Wat ik al zei...ik wil je enthousiasme echt niet ontnemen maar het blijft toch "maar 30% kans per poging".

Ik hoop echt dat het lukt voor jullie!

Er zijn zoals je ws wel hebt gezien ook ontzettend veel suc6 verhalen hier te vinden gelukkig!!

 

Groetjes Nathalie

Wat een teleurstelling lieverd! Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen behalve heel veel sterkte :( Had je nog cryo's over? Lees dat dit waarschijnlijk je laatste poging was, of kunnen jullie het nog een keer proberen? liefs
Link to comment
Share on other sites

Hey :)

 

Ik heb gonal f gebruikt en cetrotide. Daarna ook utro. Bah vreselijk spul hihi

 

De eerste ronde 125 gonal. Toen had ik 3 grote follikels en een boel kleintjes. Toen heeft de arts waar ik echo's liet maken (streekzkh) het advies gegeven om geen punctie te doen. Hij zegt met een beetje verhoging heb je kans dat het er veel meer worden. En breek je voor de punctie af ben je geen poging kwijt.

Dat hebben we gedaan en de volgende maand mochten we direcht verder met 225 gonal.

15 follikels :) 12 eitjes en uiteindelijk 1 tp en nog 5 cryo's. :)

 

Ik zag in het begin vreselijk tegen de prikken op. Zat vreselijk te bibberen. Maar na 2x deed het me niet veel meer. Ik verdoofde het vooraf met een ijsblokje :)

De cetrotide vond ik vreselijk. Dikkere naald en die moest er schuin in. Brrr. Maar oogjes dicht en gaan! ;)

 

De punctie was erg spannend. Maar het ergste vond ik de verdoving. 4 prikjes in je schede. Daarna mocht ik het volgen op het scherm en dan word je toch wat van de pijn afgeleid vond ik. Ik was daarna ook fit genoeg om mee te gaan met manlief en hem te "helpen" met zijn donatie hihi.

Daarna een uur wachten om te horen of er genoeg zaad was (zou vreemd geweest zijn als dat niet was lol).

 

En dan wachten op telefoon voor een tp.... Hel!

Maar dan lig je daar uiteindelijk. Het is zo voorbij.

En dan het vreselijke wachten. Je bent zwanger, maar blijft het zitten?? Pfff

 

Ik heb helemaal niks gedaan om het beter te maken. Ik ben daar absoluut het type niet voor hahaha ik vergeet dat glad ;)

 

Ik heb wel eerder getest. 5 dagen eerder. Ik had vreselijke liespijn. En dat had ik een half jaar daarvoor ook. Toen had ik een bbz. Daar was ik doodsvenauwd voor. Zo ben ik mijn eileider verloren. Het hartje hebben we zien kloppen bij die bbz en toen moest het eruit. Pfff.

Dus toen het positief was direct het zkh gebeld. Gelijk een echo gehad en het zat op de goede plek. Ik heb nooit meer getest. Dit zat gewoon goed ik wist het ;)

 

En nu is ze 5 maanden :)

Link to comment
Share on other sites

Oh en mijn gyn zei dat ivf voor ons ontwikkeld is :) voor vrouwen met dichte eileiders. De percentages liggen laag door de "moeilijkere" gevallen als ik het zo mag noemen.

 

Er is nog 1 meisje op het forum waarvan ik weet datze ook nog maar 1 dichte eileider heeft. Zij is nu van de 2e tp zwanger. Volgens mij een cryo maar dat weet ik niet zeker.

 

Dus goede slagingskansen :)

Link to comment
Share on other sites

Lieve Nathalie, het liefst zou ik tegen je zeggen dat alles goed komt. Ik vind dit een heel verdrietig verhaal en ik hoop zo dat het nog gaat lukken voor jou met de cryo. En je ontneemt mij mijn enthousiasme niet hoor, totaal niet! :) En ik weet ook dat het allemaal goed bedoeld is wat je zegt.. Maar ik besef ook heel goed dat wat je zegt ook gewoon zo is. Kan er niet meer van maken.. ik wacht het gewoon allemaal af en mocht het niet lukken dan blijf ik net zolang proberen als dat het mogelijk is voor ons!

 

Weet je al wanneer je de cryo tp krijgt? Ik weet dat het heel zwaar is maar blijf geloven en hoop houden! Sorry als dit misschien bij je in het verkeerde keelgat schiet, ik heb natuurlijk niet meegemaakt wat jij meemaakt dus ik heb makkelijk praten.. Ik kan me niet eens inbeelden wat voor verdriet en frustratie je voelt maar weet ook niet zo goed wat ik anders kan zeggen :(

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use