Onwerkelijk!

[Bobby]

Hoi meiden,

 

Iedereen in dit forum die zwanger is van harte!! Ik zelf ben vandaag 25 weken zwanger van mijn 2 de ivf behandeling en nog op de dag van vandaag kan ik nog steeds niet geloven dat ik over een kleine 15 weken me kleine meisje op me borst heb liggen.

Nu wil ik heeel graag weten zijn er vrouwen die ook eerder een ivf behandeling hebben gehad en ook zo onzeker waren.

Als ik een echo heb gehad gaat het altijd een paar dagen goed en ben ik helemaal in de wolken. Maar na bijna 5 jaar tegenslagen kan ik gewoon niet geloven dat het geluk eindelijk gekomen is. Ben zooo blij als ze geboren is en helemaal gezond is pfff wie kan me oppeppen dikke kus bobby

Ps ik hou nu al zoveel van der elk schopje smelt ik kan de hele dag dagdromen over hoe ze er uit ziet alleen 9 maanden duren zo lang

[Hobbesje]

Dat onwerkelijk en die onzekerheid blijven. Zelfs als ze er is ga je je nog afvragen of ze echt bij je blijft.... Tenminste - dat deed ik wel!

Probeer er ondanks de onzekerheid lekker van te genieten!

[Henne]

Ik ben bijna de hele zwangerschap onzeker en bang geweest, de angst dat het alsnog mis zou gaan zat heel diep. Accepteer het, het hoort erbij na alles wat je meegemaakt hebt. Praat er wel over bij de vk, bij mij hielp dat enorm, ook dat ik vaker op controle mocht komen. En vanaf ca 34 weken werd het bij mij minder en heb ik ook nog een periode echt kunnen genieten van de zwangerschap, hoop dat dit bij jou ook mog gaat gebeuren want dat is gewoon ook heerlijk.

 

En dat onwerkelijke: drie weken oud boven in het ledikantje en ik kan het vaak nog steeds niet geloven....

[sas67]

Heel herkenbaar, ik ben nu 16 weken zwanger en onzeker en bang mede ook doordat we een slechte uitslag van de combinatietest hadden en gelukkig een goede vlokkentest. Maar de 20 weken echo is ook weer spannend omdat er altijd nog een hartafwijkingen oid kan zijn vanwege een te dikke nekplooi.

Voor mij dus ook geen onbezorgde zwangerschap en/of roze wolk. Maar dat geldt denk ik voor veel vrouwen die via dit traject dan (eindelijk) toch zwanger zijn geworden.

[hoopvol07]

Hey bobby, hier ook heel herkenbaar. ik ben net als jij vandaag 25 weken en vanmorgen dacht ik tijdens het uitlaten van mijn hond: wow ik word moeder....jeetje als ik ongerust ben dan ga ik rustig liggen en meestal schopt hij dan, maar idd ik denk ook veel als hij maar levend ter wereld komt, en ik dacht ook gelukkig ben ik 25wkn dan.................... gaan ze hem redden als ik nu moet bevallen. praat met je vk, desnoods een maatschappelijk werkster?

[mari-83]

Allereerst gefeliciteerd het is en blijft heel erg onwerkelijk dat heb ik nu zelfs nog

 

Gisteren een jaar geleden hebben we voor het eerst het hartje gezien en nu ligt ze al bijna 5 maanden in onze armen het is zo onwerkelijk maar zo bijzonder allemaal

Sorry ik wou dat ik je onzekerheid weg kon nemen maar dat kan niet en zodra je meisje er is komen er weer andere onzekerheden daar kom je volgens mij nooit meer vanaf zodra je zwanger bent haha maar ach hoort er allemaal bij

 

geniet maar even dubbel en dwars nog van die heerlijke schopjes je zut het nog gaan missen (tenminste ik wel) maar ja daar krijg je natuurlijk wel het mooiste wat er bestaat voor terug.

 

Succes nog met je zwangerschap

[Bobby]

Lieve meiden,

 

Eindelijk na weken lees ik iets fijns met tranen in me ogen.

Heel erg bedankt voor jullie berichtjes.

In mijn omgeving is er eigelijk niemant die me echt begrijpt... Al die ziekenhuis bezoeken en al die behandelingen en dan ineens als je het niet verwacht een wonder.

De mensen om me heen zeggen joh je bent zwanger lekker genieten tot ze er is. En dan denk ik tot ze er is natuurlijk... Ik denk ook wel dat ik dit gevoel wat ik heb nog nooit gevoeld heb. Ik hou nu al van der ook al weet ik niet eens hoe ze er uit ziet. Ik ben zo blij met jullie berichtjes! Ik ga ze nog even 10x nalezen en als ik me onzeker voel lees ik het gewoon weer. Fijn dat ik niet de enige ben. Vanavond ga ik naar zwangerschapszwemmen en ierdereen is daar zo blij ze vertellen oe ik stopte met de pil en ik was zwanger dan denk ik ja dan was ik ook niet onzeker. Bedankt lieve meiden dikke kus

[Henne]

"Geniet ervan" die woorden kon ik echt niet uitstáán.... Je hebt echt je momentjes wel - bijvoorbeeld als je haar voelt schoppen :-) - en laat de rest maar kletsen. Onbezorgdheid kan niemand je meer geven, maar probeer wel vertrouwen te hebben in je lijf en je kindje!

[saba26]

Zo herkenbaar allemaal!!! Ik vond het zelfs heel raar om te zeggen 'ik ben zwanger' en volgens mij heb ik dat ook niet vaak gezegd.

Heb een fotoboek bijgehouden de hele zwangerschap.

Daar staan foto's in van de echo's en mijn buik.

Kan er elke dag wel inkijken en dan vind ik het raar, heb ik dit meegemaakt zoooo onwerkelijk .

En nu vind ik het raar als ik het over 'mijn zoontje heb' bizar hè.

Maar hij is er echt en ben dolgelukkig!!!!!

 

Groetjes Sabine

[meezie]

Ooooo ja heel herkenbaar, de hele zwangerschap heb ik ten volste geprobeerd te genieten en alles bijgehouden met foto's en dagboekjes. Steeds kon ik het niet geloven dat wij een kindje zouden krijgen en dan zijn wij maar 2,5 jaar onderweg geweest. Ik voelde haar, ik zag mezelf groeien en we waren druk bezig met de kamer.

toen ze er eenmaal was, ben ik weer gaan genieten, hebben we ook weer veel foto 's gemaakt en hou ik nu nog steeds een dagboekje bij. Maar ergens in mijn achterhoofd had ik steeds het gevoel dat ze aan het logeren was en dat ze iedere moment weer kon worden opgehaald door haar papa en mama.

ze is nu 13 maanden en nu heb ik eindelijk het gevoel dat ze echt ons kindje is (dat wist ik natuurlijk altijd wel en het houden van was er ook) maar het vertrouwen dat ze er altijd zou blijven heeft echt moeten groeien.

 

Heel veel geluk met je zwangerschap en probeer ondanks je onzekerheid toch te vetrouwen (hihi durf geen genieten meer te zeggen henne, maar je hebt gelijk, zeker na zo een lange weg is dat heeeeeel lastig)zodat je later op een mooie zwangerschap kan terug kijken.

[ChrisH]

Herkenbaar hoor. Ik bleef mijn hele zwangerschap onzeker over alles. Ik denk dat dit niet los te zien is van het traject wat je hebt gevolgd om zwanger te raken.

[Sandra81]

Oh Bobby. Meid wat lees ik nu? Had het gezegd dat je je zo onzeker voelt. Liefje toch.

Ik denk dat "wij" het misschien toch meer hebben dande gemiddelde vrouw die hups zwanger is. Mijn vriendin was 4 weken na mij uitgerekend van de 3e zijheeft 3 kinderen gehad in de tijd dat wij bezig waren voor nummer 2. Wat ik als onzeker ervoer, zei zij ach joh. Geniet nou maar gewoon. AAAAAAARGH!

 

Maar nu nog hoor. Ons meisje is nu 8 maanden en sinds een paar dagen slaapt ze het liefst op haar buik. Ik vind dat vreselijk. Vind het HELEMAAL niet prettig. Dus ik aap mijn vriendin mijn gevoel. Wat krijg ik terug? Hoezo? Ja ik heb da ar nooit bij stilgestaan dus ik ervaar dat niet zo.

Met andere woorden, stel je niet zo aan.

 

Wij hebben er zo voor moeten knokken. Zo voor moeten doorstaan. Mensen snappen dat niet. Voelen die Angst niet. Praat erover meis. Krop het niet op. Daar zijn we hier ook voor.

 

Xxx

[hoopvol07]

Mooi gezegd sandra81, het is hier ook zo dat ik een sensormatje en video babyfoon heb, en mn omgeving dat belachelijk vind, onnodig ""want vroeger hadden we dat ook niet"". ook willen we een aerosleep aanschaffen, omdat ik echt bang ben voor wiegendood, en alles wil doen om te voorkomen. Ik vind het ook heel moeilijk om mezelf te verdedigen, maar ik zeg nu gewoon wij doen het op onze manier, en hoe anderen het doen doen anderen het. dat zeg ik ook wel eens tegen mezelf, omdat ik het vervelend vind steeds dat commentaar te krijgen. zelfs borstvoeding vinden ze hier maar overdreven, zoooooo vervelend......

[Sandra81]

Je moet je niet zo aanstellen krijg ik dan. Ook hier een videofoon. Sensormatje (nog) niet.

Zelfs mijn man zei vandaag, maar ze kan nu haar hoofdje zelf draaien.

Nou de kleine van mijn tante was 18 maanden.

 

Ik ben heel eerlijk. Bij mijn oudste heb ik geen ivf nodig gehad en heb ik er echt niet zo bij stilgestaan. Toen dacht ik hetzelfde als mijn man en vriendin.

 

Maar nu na alle ellende en elke maand die teleurstelling. Al die spuiten, ziekenhuis bezoeken, echo's, punctie en noem de hele rotzooi maar op. Ik ben zo "zuinig" geworden op de kleine. Maar ook op de oudste. Ik neem het niet meer voor lief...

 

Het waardevolste bezit....... Ze hebben ons hart al te pakken nog voor we ze gezien hebben .:)

[minoes]

Heel herkenbaar ik ben de hele zwangerschap was ik bang en dacht ik dat het een droom was en toen ik eindelijk over alle grenzen heen was werd ik ingeleid

 

En nu 8 maanden verder ben ik nog onzeker en bang om haar te verliezen maar ik geniet met volle teugen maar wel bang

We hebben ook babyfoon met camera

Word een obsessie zeiden mensen nou en ik doe wat ik wil

 

Heel veel succes de laatste weken

 

Liefs Jessica

[Dromenvaneenwonder]

Hoi dames,

 

Nou, ik kom nog maar net kijken, nu 8,5 week zwanger. En als de dood... Genieten is moeilijk. Ieder krampje, ieder scheetje, ieder kuchje maakt me onzeker. We hebben zo lang gewacht op een wonder, 6 jaar hebben we erover gedaan! En nu het zo ver is ben ik als de dood dat het misgaat. Noem me maar overbezorgd. Ik ben niet zo'n vrouw die met 7 weken de wereld bekend maakt dat ze zwanger is. Ik denk dat ik wacht tot 20 weken, zo bang ben ik. En precies wat je schrijft Bobby, iedere echo voelt het weer fantastisch, bij mij duurt dat een dag of 5 en dan ga ik weer twijfelen of het echt wel goed zit... Nu moet ik nog 2 weken wachten op de volgende echo, ik hoop dat ik deze twee weken doorkom.

Desondanks is het nu eenmaal zo, je bent al 25 weken zwanger, het kan bijna niet meer missen. Ik zou willen dat ik al zo ver ben als jij! Gaat vast goedkomen met jou! X

[Sometimes]

Dromenvaneenwonder(ancolien) wat super dat je spontaan zwanger bent, echt waar.!!! Ik hoop en duim dat het dit keer goed gaat. Heel veel succes!!

Liefs xxx

[Sorpresa]

Heel herkenbaar! Ik voelde ze trappen en stond in een ingerichte babykamer en ik kon me niet voorstellen dat de bedjes gevuld zouden worden. De kindjes waren echt een soort mythische wezens voor me. Ze waren er wel, en ik voelde ze ook, maar het voelde niet alsof ik kinderen kreeg. Echt een soort zelfbescherming denk ik. Rationeel weet je vanalles maar gevoelsmatig spoorde ik van geen kant. Ik was ook heel angstig dat er iets mis zou gaan, dat het ons toch niet gegund zou zijn. Nu nog. Dat ik 'moest' genieten heb ik ook te vaak gehoord. ik zei altijd: ik geniet op mijn eigen manier. ik vond zwanger zijn heel bijzonder maar niet leuk. Ik kon niet wachten tot ze eruit waren, bang dat mijn lichaam ze zou verwaarlozen ofzo! Raar he? Heb me ook laten inleiden omdat ik het niet meer trok, lichamelijk en geestelijk. Heeft nog twee dagen geduurd dat inleiden maar ik was toen juist heel relaxed omdat ik in het ziekenhuis was.

 

Hier ook camera en sensormatjes, dan maar een overbezorgde moeder! Interesseert me niet. Als ik er beter door slaap is het goed voor ons allemaal hier!

[Dromenvaneenwonder]

Heel herkenbaar! Ik voelde ze trappen en stond in een ingerichte babykamer en ik kon me niet voorstellen dat de bedjes gevuld zouden worden. De kindjes waren echt een soort mythische wezens voor me. Ze waren er wel, en ik voelde ze ook, maar het voelde niet alsof ik kinderen kreeg. Echt een soort zelfbescherming denk ik. Rationeel weet je vanalles maar gevoelsmatig spoorde ik van geen kant. Ik was ook heel angstig dat er iets mis zou gaan, dat het ons toch niet gegund zou zijn. Nu nog. Dat ik 'moest' genieten heb ik ook te vaak gehoord. ik zei altijd: ik geniet op mijn eigen manier. ik vond zwanger zijn heel bijzonder maar niet leuk. Ik kon niet wachten tot ze eruit waren, bang dat mijn lichaam ze zou verwaarlozen ofzo! Raar he? Heb me ook laten inleiden omdat ik het niet meer trok, lichamelijk en geestelijk. Heeft nog twee dagen geduurd dat inleiden maar ik was toen juist heel relaxed omdat ik in het ziekenhuis was.

 

Hier ook camera en sensormatjes, dan maar een overbezorgde moeder! Interesseert me niet. Als ik er beter door slaap is het goed voor ons allemaal hier!

 

Wow, wat een prachtige kleintjes Sorpresa!!! Gefeliciteerd!

[Sorpresa]

Dankjewel!

[Tweety83]

Ik wil ook even reageren!

 

Je angst en onzekerheid is ontzettend herkenbaar. Maar onderschat niet wat je hebt moeten doorstaan, voor het

zover was dat je zwanger raakte.

Eerst al die jaren van spanning en terleurstelling, en zodra je zwanger bent, wil je blij zijn, en dus al die nare

angsten en gevoelens van de afgelopen jaren maar diep wegstoppen in een hoekje, helaas werkt het niet zo, want

die gevoelens en onzekerheid komen er toch een keer uit.

Ook ik heb bij m'n zoon (2011) een prachtige zwangerschap gehad, maar ik moest mezelf vaak in de arm knijpen

of het wel echt zo was, ik-ben-zwanger....IK!! na al die jaren van angst en onzekerheid, kan je niet geloven

dat er in je leven ook iets goed mag gaan, je wacht er bijna op dat er weer iets verkeerd gaat zeg maar...soort van

zelfbescherming.

Zo apart!

 

Ik ben dit keer spontaan!zwanger geworden, echt een heel groot wonder, waar ik nog iedere dag mezelf in de arm moet

knijpen zeg maar. Maar ik merk nu wel het verschil van zwanger zijn bij m'n zoon of nu, ik heb die onzekerheid van de MMM

niet gekend, zover was ik nog niet, we begonnen net te denken om evt. weer eens een keer verder te gaan. Ik moet zeggen

dat ik nu een stuk rustiger ben! Die angst van toen heb ik nu niet. Dat wil niet zeggen dat ik me nu niet onzeker kan voelen,

maar die spanning die ik toen zo erg had is nu stukken minder.

Dat geeft ook aan, hoeveel stress de MMM met zich mee brengt.

 

Geniet van de mooie momenten die deze zwangerschap met zich mee brengt. De onzekerheid zal niet verdwijnen, maar je

mag wel genieten van de schopjes, de leuke voorbereidingen om dingen te kunnen gaan kopen, de baby kamer inrichten.....

het wordt allemaal steeds 'echter'!

En vergeet niet te praten (met mensen die je echt begrijpen) over je gevoel, want hoe meer je dat nu weg gaat stoppen,

hoe groter het risico is dat het er straks, als alles achter de rug mag zijn, uit komt, en dat is dan nog veel heftiger.

[Sandra81]

Wow tweety! Lang niks gehoord en nu spontaan zwanger! Wat geweldig! !

 

Gefeliciteerd!

[Tweety83]

ja Sandra, ik heb heel af en toe nog eens meegelezen ( de 'bekenden' gevolgd) en nu

ben ik er weer :)

Bedankt hoor, het is een wonder, zo heb ik het bij m' n vorige zwangerschap ervaren, en

zo voelt het nu ook weer!

 

Jouw kleine meid ook alweer een maand of 8? het gaat snel hè?

[Sandra81]

Ja joh. Waar blijft de tijd??? :)

[Bobby]

AAAAh Lieve meiden,

 

Wat een geruststellende woorden zeg pff!

Ik dacht werkelijk dat ik de enige was, nu is het wel zo dat ik verder om mee heen alleen maar natuurlijke zwangerschappen meemaak.

En alle vrouwen zijn relax en wachten gewoon op hun babytje. Terwel ik altijd zo nuchter ben en altijd iedereen help met me goeie ideeen en altijd iedereen weet te geruststellen. Nu doen ze dat bij mij alleen werkt het alleen niet. Pas nu. Nu ik al deze berichtjes lees drinkt het echt tot me door. Als ik boven in de babykamer sta denk ik nog elke dag ligt daar over 14 weken een babytje in... Gelukkig ga ik woensdag een 4 d echo laten maken ik hoop dat ik het dan een beetje los kan laten en kan genieten van de laatste maanden. Ik ben echt heel gelukkig hoor lieve meiden alleen ik hou nu al zoveel van der ik wil der nu al nooit meer kwijt xxxx