Mommy's 2013

[wen72]

Beanie, wat een toestand met je vader. Hebben ze al enig idee wat er aan de hand kan zijn? Hopelijk knapt hij snel weer helemaal op. Maar als ik de berichten zo lees, is het niet niets dat hij weer terug moet naar Nederland. Gaan jullie dan ook direct terug of blijven jullie daar dan nog?

Wel fijn dat jullie tussendoor nog kunnen genieten van alles. Bijzonder om dit zo met je uk te kunnen doen! En heerlijk dat oma en grootmoeder en ook zo van genieten.

Het lijkt mij een heel mooi land dat ZA. Wij zijn ooit op vakantie (safari) in kenia geweest en dat is mijn mooiste reis geweest. Ik heb mij dan ook voorgenomen om ooit (als de kinderen wat ouder zijn) om met hen op vakantie te gaan naar Tanzania en dan een safari. Bijna onbeschrijflijk hoe mooi dat is. Tussen de olifanten, giraffes etc. National Geographics, maar dan gewoon live.

Daar kan Q later ook op terugkijken. Een luierverschoning tussen de olifanten!

In ieder geval heel veel beterschap voor je vader en hopelijk kunnen jullie nog even onbezorgd genieten van jullie vakantie.

[tiktak]

Hi Wen, ook namens mij gecondoleerd. Wat vreselijk maar om te horen. En nu Beanie ook al met haar vader. Sterkte Beanie! Wat dubbel nu je daar bent. Komt je vader en jullie terug naar NL?

[tiktak]

Vraagje...ik was vandaag onverwachts eerder bij de creche...en daar was mijn dochter in de slaapruimte (achter gesloten deur) in een ledikant alleen aan het huilen. In een poging haar te laten slapen. De creche-leidster vertelde dat ze wel elke x ging kijken maar dat ze al heel lang niet had geslapen (viel achteraf wel mee). Vind het een beetje raar...hebben jullie daar ervaring mee?

[Roossie]

@Beanie sterkte met je vader! Hopelijk zullen ze er snel achterkomen wat er aan de hand is! Wel fijn dat jullie tussendoor van het land kunnen genieten. Afrika staat ook op mijn verlanglijstje.

 

@Wen knap en wat goed van je zoon dat hij zo meedeed tijdens de begravenis. Fijn dat het een mooie begravenis was, erg belangrijk in je rouwverwerkingsproces. Sterkte!

 

@tiktak mijn kinderen hebben nooit op de kinderopvang gezeten, maar ik zou het zelf absoluut niet goed vinden om mijn kind daar zo te laten huilen. Dan maar geen middagslaapje. Ik weet niet hoelang ze daar lag te huilen? 10 min proberen en af en toe checken ok maar niet langer.

Wat is ze thuis gewend? Als het tegen je gevoel indruist dan zou ik er echt wat van zeggen.

 

Wij hebben hier een doorbraak bij J sinds de vakantie. Ze heeft een lampje van Nijntje die na 10 min vanzelf uitgaat. We liggen naast haar bed totdat het lampje uitgaat, daarna mogen we van J weg. We zijn erg blij met deze ontwikkeling! Ze begint nu ook meer een kleuter te worden, ze speelt nu meer samen met K.

 

Vandaag naar een kledingbeurs geweest, wat kleding en speelgoed gekocht alvast voor Sint. Heerlijk zo shoppen en niet schrikken van de prijs!

[wen72]

Beanie, is er al iets bekend van je vader? Hoe is het met hem? (en jullie?).

 

Tiktak, ik sluit mij aan bij Rossie. Ik zou het zelf ook absoluut niet goed vinden om mijn kind daar zo te laten huilen. Ten eerste is het toch een vreemde omgeving. Misschien voelt zij zich wel wat onveilig of niet comfortabel en dan ligt ze daar alleen te huilen. Lijkt mij niet bevordelijk voor het vertrouwen en veilig gevoel van haar. Dan maar niet slapen en het dan later nog maar eens proberen.

Wij hebben zelf weinig ervaring met een kdv. Wij zitten bij een gastouder en daar is alles kleinschaliger. Via veel en intensief overleg volgt de gastouder de wens van de ouder mbt slapen, huilen etc. Wij zijn wel ooit gestart bij een kdv (met mijn zoontje). Maar hij was daar overduidelijk niet op zijn gemak. Hij sliep nooit bij het kdv (terwijl het echt een slaapkop was) en hield zij veel afzijdig van de rest. Na een jaar zijn wij overgegaan op een gastouder (kwam ook beter uit voor ons zelf) en daar trok hij helemaal bij. Nou blijkt onze zoon hoogsenstitief te zijn (kwamen wij later dus pas achter) hetgeen inhoudt dat hij erg gevoelig is voor teveel prikkels omdat hij dat niet zo goed kan filteren. Achteraf was het kdv dus veel te druk voor hem.

Ik zou zeker eens het gesprek daar aan gaan en vertellen hoe jij er zelf over denkt en wat je wensen zijn mbt laten huilen etc.

 

Roossie, Wat een enorme vooruitgang! Wat knap van J! Ik kan mij voorstellen dat het voor jullie ook fijn is. Zo hou je ook wat meer tijd voor jezelf over.

Slim om nu alvast de sint inkopen te doen! Ik ben ook alvast bezig om zo nu en dan al wat te halen. De prijzen schieten rond december omhoog, dus nu kan je vaak nog wat voordeliger inkopen. Ik heb hier afgelopen week via marktplaats dingen van little people gekocht voor een klein prijsje. Een nachtje in een sopje en alles is weer schoon en leuk om mee te spelen voor dochterlief.

[Beanie]

Tiktak, het lijkt mij idd vreemd dat ze haar zo laten huilen. Mijn ervaring op het KDV is echt totaal anders.... Ze leggen Q in bed, en als hij gaat huilen en niet wil slapen dan halen ze hem er ook weer uit. Dan later maar weer een poging. Als het erg onrustig is en het is mogelijk om hem alleen te leggen doen ze dat. Hij heeft het naar ons idee prima naar zijn zin op het KDV maar slapen is ook daar soms een dingetje (hoewel dat de laatste tijd wel een stuk beter lijkt te gaan).

 

Roossie, wat fijn dat jouw meissie het zo goed doet met slapen! Ook weer een mijlpaal... Goed idee om alvast te beginnen met inkopen voor de Sint. Heb ik zelf om eerlijk te zijn ook al gedaan! Ik heb van Little People Sinterklaas en zwarte Piet gekocht, die gaan er nl uit maar ik vond ze zo leuk! En ik heb de kerststal van Little People via MP gekocht. Hij bleek niet helemaal compleet te zijn maar ik heb bij M.attel de complete set figuurtjes los kunnen kopen. Dus die gaat hij ook krijgen!

 

We zijn gisteren terug gekomen uit ZA. Ook de terugvlucht was niet echt een feest.... Gelukkig deze keer niet ziek maar wel heel lang huilen (ongeveer 2,5 uur). We hadden de nachtvlucht, hij sliep bij het opstijgen maar toen hij in de basinet lag en wilde omdraaien was het klaar. Uiteindelijk hebben we voor onze voeten een soort bed van kussens, dekens en een air traveler gemaakt, en daarop heeft hij toch nog een tijd lekker liggen slapen. En wij ook, in de stoelen dan.

De week was enorm snel voorbij, achteraf hadden we best langer willen blijven. Maar ja van te voren wisten we niet hoe het met Q zou gaan en daarom hadden we besloten maar kort te gaan. Maar Q deed het dus heel goed, hij genoot net zo van de safari's als wij! Donderdag zijn we naar een klein reservaat naast het K.rugerpark geweest, daar hebben we ook nog wat dieren gezien (o.a. een luipaard!) en Q vond het weer prachtig. Vrijdagmorgen nog een riviersafari gedaan, Q heeft zitten joelen naar de olifanten. Aan het eind van de middag zijn we naar het vliegveldje gebracht (in stijl, met een safari auto) door een van de gidsen (voor degenen met FB: de gids waarmee Q op de foto's stond). De vlucht vertrok iets eerder ivm onweer ergens tussen Ph.alaborwa en J.oburg, het was echt onwijs turbulent! Q gaf geen kik, hield alleen zijn papa heel stevig vast. Wij zijn wel wat gewend qua turbulentie (door ons eigen vliegen) maar zo turbulent hadden we het nog nooit meegemaakt!

Iig is dit zeker voor herhaling vatbaar, op de lange vlucht na dan. Q zal zich dit later niet herinneren maar we hopen als hij ouder is nog op herhaling te gaan!

 

Met mijn vader gaat het langzaam aan wel beter, maar dat leek ook zo te zijn na de eerdere ziekenhuisopnames. Het begon met een longontsteking, waarvoor hij behandeld is met antibiotica o.a. Een paar dagen na zijn ontslag had hij weer een longontsteking, weer een ZH opname en weer antibiotica. De laatste keer (toen wij er waren dus) voelde hij zich weer belabberd en benauwd, dus gaf hij zelf aan dat hij weer naar het ZH wilde (maar wel een ander, hij en mijn familie waren niet erg te spreken over het eerste ZH). Daar aangekomen leek hij zich wel weer wat beter te voelen, maar ze hebben hem daar wel gehouden voor nader onderzoek. Hij is ongeveer binnenstebuiten gekeerd. Er was wel een plek in een van zijn longen te zien op de CT scan die gemaakt is, maar dat is waarschijnlijk een overblijfsel van de longontsteking. Hij krijgt nog steeds 2 liter zuurstof en zal als hij terug komt naar NL wel medische begeleiding moeten krijgen. Laatste bericht is dat hij waarschijnlijk morgen ontslagen gaat worden en dan toch eerst weer terug gaat naar P.halaborwa, waar wij dus ook geweest zijn. Wanneer hij terug naar NL gaat komen is een groot vraagteken....

[Roossie]

@Beanie, ah jullie zijn weer terug! Ja moeilijk inschatten hé hoe zo'n reis met een kleintje gaat. Fijn dat het goed gegaan is.

Moeilijk dat getob met je vader, vooral ook nu je er weer ver vandaan zit. Hopelijk betekent dat plekje op de long niets. Zou hij zelf terug willen naar Ned?

 

Mp is ideaal hé voor Sintcadeaus, ik neus nu ook bij kruidvat rond voor schoencadeautjes, ik kan dat wel doen in het bijzijn van K., niet waar J. bij is dat is soms lastig hahaha.........Als ze op de psz is kan ik dat soort dingen gaan doen.

Wij hebben Little people spullen van de vrijmarkt van koningsdag, ze vinden het erg leuk. En K. had nog wat voor haar verjaardag gekregen.

 

Ja echt super dat J. nu zelf gaat slapen, als haar lampje uitgaat dan gaat ze even uit bed en dan doet ze hem weer aan dat gaat erg goed, ze valt zelf in slaap en op gegeven moment is haar lampje ook weer uit. Bij K. moeten we tot 20.30 uur ongeveer blijven liggen, soms ga ik al weg als ze nog niet slaapt want dan gaat het te lang duren en dan weet ik dat ze na heel even huilen in slaap valt. Anders blijft ze controleren of ik er nog lig.

 

K. doet nog steeds haar middagdutje in haar bedje, erg fijn dat had ik met J. niet. Met haar moest ik een hele tijd voor de tv hangen en dan viel ze uiteindelijk in slaap, dat heeft een poosje gewerkt. Daarna moest ik met haar wandelen in de kinderwagen, dan ging ze in de kinderwagen slapen. Toen dat niet meer hielp zijn we maar gestopt met de middagslaapjes, ze was toen 2 jaar en een paar maanden. Nu slaapt ze soms smiddags op de bank als ze erg moe is, maar meestal niet.

 

Ik loop nu trouwens bij de fysio voor mijn hielspoor, ik wordt flink gemasseerd en ik moet oefeningen doen. Ik heb nu ook een compressiesok aan voor de doorbloeding. Mijn linker kuit is een stuk dunner dan mijn rechter, die moet verstevigd worden. Volgende week krijg ik oefeningen op fitnessapparaten. Donderdag terug naar de podoloog, volgens mijn fysio moeten mijn schoenzolen meer steun bieden.

 

Ben nog steeds aan de Sonja Bakker, al had ik de laatste week in de vakantie het even opzij gelegd, maar dat was er na een week alweer af. Ik ben nu 8 kg afgevallen! Gemiddeld val ik 1kg per week af. Ik voel me fitter en fijner.

 

K. wordt wakker ik ga maar eens naar boven.

[mijnbaby]

Beanie wat een toestand ik hoop dat jullie snel duidelijkheid hebben en het beter gaat met je vader.. Sterkte meid!

[mijnbaby]

Roossie wow 8 kilo you go girl hihi...

[mijnbaby]

Hier gaat het goed kids groeien hard en houden mama en papa goed bezig haha...

Veel buiten spelen en zijn nu het nog kan....

 

Hubbie vind 2 kids genoeg en is gelukkig nu, hij sluit het niet uit en wil over een paar jaar wel weer kijken...

Ben er wel kapot van geweest.. Ik heb soms nog dagen dat ik het moeilijk heb... Het is me al niet geven om natuurlijk manier kids te krijgen en nu gaat hij ook nog tegen werken....

 

Ik ben onwijs blij met wat we hebben, dat ik überhaupt mama mocht worden mijn grootste wens is uitgekomen...

Maar wil het graag nog een keer mee maken wie weet????

 

Ik schrijf daarom nu ook weinig mee.. Kom soms wel loeren hoor...

 

Kus mijnbaby

[Beanie]

Wat een domper mijnbaby! Ja, ik kan me je gevoelens zo goed voorstellen.... Maar ik heb zo het idee dat het voor een man toch wel heel anders voelt! Adviezen kan ik je niet geven, behalve dan 'loslaten' en wellicht draait hij over een tijdje wel bij? Hoop het zo voor je!

Hoe gaat het trouwens met de verkoop van jullie huis?

[Beanie]

En dan nog even ego: mijn vader zou maandag ontslagen worden uit het ziekenhuis maar werd weer (veel) zieker... Ik weet echt niet meer wat ik van moet denken. De hoop was dat hij as vrijdag 'fit to fly' zou zijn en dan onder medische begeleiding terug zou gaan vliegen. Om eerlijk te zijn heb ik er een hard hoofd in.... Het zal er op neerkomen dat als hij uiteindelijk terug kan naar NL, hij direct weer het ziekenhuis in zal gaan en binnenstebuiten gekeerd zal worden. Maar ja, eerst moet het maar eens zover komen.... Het zou ook nog kunnen dat hij zo verslechterd dat mijn broertje en ik stante pede naar Z.uid A.frika toe moeten, maar dan is het echt foute boel. Hoop dus dat dat niet nodig zal zijn en dat ik hem snel kan opzoeken in een NL's ziekenhuis! Wellicht kan Q dan ook ff mee, ff zwaaien naar zijn opa, dat zal hem vast wel goed doen (opa dan, Q doet het nog allemaal niet zo veel).

 

Het is momenteel erg druk met werken, ik zit nu lekker anderhalve week in een ziekenhuis in eigen woonplaats. Dus heerlijk korte reistijd.... Bevalt goed. Maar daarna moet ik ws. voor langere tijd naar het stadje achter de duinen, dus dat gaat pittig worden! (uur reistijd zonder file, en 's middags altijd de sjaak met files, vooral omdat het werktijden van 7.30-17.00 uur zijn). En dan moet ik ook weer diensten gaan doen, dus inslapen. Niet leuk! Was prima voordat Q er was (alhoewel, te veel over moeten blijven in piketkamers, daar word je ook niet echt vrolijk van....) maar nu vind ik het minder!

Q doet het gelukkig hartstikke goed, kruipt vrolijk rond, heeft inmiddels zijn eerste tandjes, lacht aan een stuk door, is een kleine charmeur, klimt zelfstandig de trap op (wel met papa of mama achter hem aan), loopt langs het meubilair en is een grote kleine boef!

[Roossie]

@Beanie wat naar dat je vader weer zo ziek werd! Hopelijk kan hij snel naar NL over!

Fijn dat het goed gaat met Q!

 

@mijnbaby wat een teleurstelling dat je man toch niet voor een 3e wil. Mannen zijn daar ook zo anders in! Mijn man wilde geen hele behandeling meer na J mocht de cryo niet lukken. Gelukkig is K daaruit geboren. Behandelingen wil hij niet meer, wordt niet meer vergoed ook vanwege mijn leeftijd. Heb wel iedere mnd hoop op de natuurlijke manier, al is de kans nihil. Als ik spontaan zwanger raak dan staat mijn man er wel open voor.

Het rotte is dat er zoveel bij komt kijken he om zwanger te worden, al die moeite moet je er weer voor over hebben. Het lijkt vaak wel dat de man dat niet meer wil en de vrouwen die er het meest voor over moeten hebben er wel voor willen gaan.

Ik zou het ook zo graag nog eens mee willen maken! Ik denk soms hadden we nog maar een cryo dan had ik die wel terug laten plaatsen!

Heb er ook moeite mee als ik gezinnen met 3 kleintjes zie. Zoals vanochtend weer een moeder die zei dat ze zwanger is van een 3e. Ik probeer me iedere keer op mezelf te focussen en te beseffen dat ik enorm veel geluk heb met mijn lieve meisjes, maarja het blijft kriebelen he!

 

Snap heel goed dat je hier nu minder wil schrijven, als je het van je af wil schrijven schroom dan niet.

Anders een live date, we wonen niet ver van elkaar dacht ik ;-)

[wen72]

mijn baby, snap je teleurstelling. En ook dat je dan hier wat minder bent. De wens blijft en dan wordt vooralsnog de beslissing voor je genomen. Het is al niet vanzelfsprekend om zwanger te worden en dan wordt deze hoop ook nog even weggehaald.

Ik herken dan ook wat Roossie schrijft. Het gewoon nog een keer zo graag mee willen maken en toch wel enigzins " jaloers" kunnen zijn op gezinnen met 3 of meer kinderen. (ik riep zelf na de bevalling van de oudste dat ik echt nog wel 3 a 4 kinderen erbij zou willen wensen). Terwijl je aan de andere kant ook zo goed beseft welk geluk wij al hebben en dat er nog teveel meiden rondlopen die nog met lege handen staan. Tja, dan voel ik mij wel eens schuldig dat ik nog de wens voor een derde kindje heb.

 

Roossie, ik lees van je 8 kilo! You go girl!!! Wat goed. (wilde dat ik dit kon melden van die kilo's kwijt, maar ben juist extra gaan snoepen door alle emoties en stress)

 

Hoe is het verder met de ukkies?

Hier gaat alles helemaal lekker. Zoonlief heeft het super naar zijn zin in groep 3. Op onze school heet dat middenbouw (m.ontesorri onderwijs). Hij is nu druk bezig met leren lezen, schrijven en rekenen. Ook mentaal heeft hij een enorme sprong gemaakt nu hij weg is uit de kleuterklas. In een paar weken is hij veranderd in een stoer kereltje, trots op zichzelf dat hij nu bij de "grote kinderen" hoort. Verder is hij lekker aan het oefenen voor zijn C zwemdiploma.

Dochterlief is steeds meer aan het brabbelen en kletsen. Zo gezellig! Ook doen wij sinds kort peuterdans en ook peutergym. Lekker saampies even bezig. Zodra ze muziek hoort staat ze te springen en te dansen. Verder probeert zij in echt alles haar grote broer na te doen. Dus ook voetballen, klimmen etc.

Ik kan zo enorm trots en gelukkig zijn als ik naar hen kijk!

[Roossie]

@wen zeer begrijpelijk dat je nu niet aan de lijn doet, rouwverwerking staat mu voorop dat lijnen komt nog wel daar moet je ook echt klaar voor zijn.

 

Ik heb dat ook dat ik me schuldig voel als ik zo met m'n wens voor een 3e bezig ben terwijl anderen met lege handen zitten.

Wat heerlijk dat de kinderen het goed doen!

Ik ga met K iedere maandag naar peuterdans als J op de Psz zit. Zo leuk en echt Quality time met haar. Ze is vaak met J mee geweest naar Dreumesdans ze deed daarom de eerste keer al heel goed mee.

 

Ik kan ook zo genieten van de meiden.

[wen72]

Wat een rust hier. Meiden hoe gaat het met jullie?

Beanie, met je vader? En tiktak, je bent zo stilletjes.

[Beanie]

Idd, wat een stilte.... Maar ja daar maak ik me ook schuldig aan! Dus nu maar ff een korte update.

 

Mijn vader vliegt vanavond onder medische begeleiding (eindelijk!) terug. Hij is ruim 2 weken geleden van het ziekenhuis waar hij lag over gebracht naar een ziekenhuis in Johannesburg. Daar bleek hij een ziekenhuisbacterie te hebben opgelopen dus hij werd in isolatie verpleegd. Gelukkig is hij daar iig opgeknapt, genoeg om hem terug naar NL te halen. Morgenochtend komen ze (ook mijn moeder en zus vliegen met hetzelfde vliegtuig terug, is gewoon een lijnvlucht) aan op S.chiphol, mijn vader zal dan per ambulance naar hun woonplaats gebracht worden. Hij gaat eerst naar huis, ivm de ziekenhuisbacterie, maar de HA houdt vinger aan de pols. Hij is nog steeds zuurstofbehoeftig dus dat zal hij thuis ook krijgen (is al geregeld). Ik hoop dat hij vannacht de reis goed zal doorstaan!

 

Verder enorm druk met werk... Heb afgelopen week 3 dagen in het stadje achter de duinen gewerkt. Op zich leuke werkplek alleen de reisafstand... Komt er op neer dat ik iets na 6 uur 's morgens in de auto zit en pas 's avonds na zessen weer thuis ben. Daar wordt ik niet erg gelukkig van! Ik word daar nu ingewerkt (op 2 locaties overigens) en zal af en toe 'gaten vullen'. Voor zover het zich nu laat aanzien zit ik komende week en de week daarop 3 dagen per week daar, daarna wordt het minder. Ik hoop dat ik dan weer opdrachten dichter bij huis kan krijgen. Verder heb ik besloten toch maar te gaan solliciteren voor een baan in een ZH, dus niet meer via een detacheerder werken maar 'gewoon' in dienst van het ZH. Lijkt me voor iedereen beter, en dan kan ik Q tenminste meer zien! (en goede afspraken maken over vrije dagen etc. dat kost nu elke keer zo'n strijd!) De ontwikkeling gaat zo snel en ik wil gewoon niks missen!

 

Wen, hoe is het met jou? Heb je eigenlijk nog wat kunnen regelen met je werk, dat je even wat tijd voor jezelf had om alles een plekje te kunnen geven?

En Roossie, hoe gaat het nu met het afvallen? Goed hoor, dat je dat zo vol kunt houden! Hier gaat het eigenlijk (geloof ik - ik mijd de weegschaal) vanzelf, ik kan iig weer broeken aan die ik tijdens de IVF-pogingen echt niet meer paste... Maar ja, veel werken en niet snaaien werkt ook goed!

[Roossie]

@Wen hoe gaat het met jou, heb je wat tijd en ruimte om tot jezelf te komen?

 

@Beanie, wat fijn dat je vader naar NL komt! Wat akelig die bacterie maar gelukkig weer goed gekomen. Fijn dat je vader straks dichtbij je is.

Wat een lange werkdagen, ik hoop dat je snel een baan in de buurt vind.

 

Hier alles goed, hielspoor gaat ietsje beter met de oefeningen van de fysio. Ik ga er iedere maandag naar toe. Ik ben nu ruim 10kg afgevallen, voel me er echt super goed bij en veel energieker. Heb nog wel een blubber buikje, dat gaat alleen weg met buikspieroefeningen.

Met de meiden gaat het goed, allebei bij cb geweest en goed gekeurd. Probeer bij K de speen overdag af te wennen en ze drinkt uit open beker, vaak nog wel met rietje. J heeft haar eerste kinderfeestje gehad. De meiden zijn allebei lang, ze zullen net als ik rond de 180cm uitkomen. Voor J brief gehad van school, haar eerste schooldag is 24-8-2015, kleine meisjes worden groot!

Verder wat hommeles in de Fam aan beide kanten, mijn broertje en dochter van mijn schoonzus.

Heb wel mijn neefjes opgezocht die ik 2 jaar niet gezien had door problemen van mijn broertje. De oudste riep gelijk tante W! Kreeg tranen in mijn ogen. J herkende haar neefjes niet meer en K kende ze nog niet. Ze hebben leuk met elkaar gespeeld. Heb het te doen met ex schoonzus en neefjes, mijn broertje maakt hun leven kapot sinds de scheiding en schuift alle schuld in andermans schoenen. Ook heel veel liegen zo erg dat hij er in gaat geloven.

En nichtje die ineens haar ouders en zus niet meer wil zien. Zo triest allemaal pfffff.......

Met ons gaat het gelukkig goed en besef weer hoeveel ik bof en zo kan genieten van mijn gezin.

 

Ohja we zijn ook in de tuin bezig vlonder opnieuw leggen hij was verbogen. Vorige week enorme spierpijn en paar dagen erna ook in mijn onderbuik. Ik moest nog ongi worden, maar hoopte stiekem zwanger te zijn doordat ik een aantal dagen terug oud bloed in slijmafscheiding zag. Ineens moest ik flink naar de wc en ongi brak uit, pijn was gelijk weg. Opgelucht dat de pijn weg was maar balen dat ik niet zwanger was. Was eerst ook bang dat ik te zwaar getild had....

 

Hoe is het met de rest?

@tiktak ben erg benieuwd hoe het met je gaat!

[wen72]

Hoi meiden. Een tijd geleden dat wij hier actief zijn geweest. Hoe is het met iedereen? En met de kindjes? Bij sommigen zie ik op FB nog leuke foto's voorbij komen van onze wonders, maar niet iedereen zit op FB.

Hier even een kleine update: Hier begint er eindelijk wat rust in de hectiek te komen. Inmiddels werk in voorlopig halve dagen vanwege een burn out. Teveel op mijn bordje gehad in de afgelopen jaren. Mijn lichaam begon te protesteren (flauwvallen etc), waardoor ik noodgedwongen even een stapje terug heb moeten doen.

Met mijn kinderen gaat het gelukkig allemaal erg goed. Ons meisje is een lekker pittig ding en onze jongen een stoere vrolijke lieverd. 2 tegenpolen die wel helemaal gek op elkaar zijn (en ik ook).

De afgelopen tijd heb ik een paar keer aan jullie moeten denken, maar het was helaas erg stil hier (maak ik mijzelf ook schuldig aan), vandaar even dit berichtje.

Hopelijk gaat het met iedereen allemaal goed!

[Roossie]

Hoi Wen, fijn dat het beter gaat met je! Er is ook zoveel gebeurd achter elkaar! Fijn dat het goed gaat met de kinderen. Ik heb niemand van hier op fb, ben ook wel benieuwd hoe het met iedereen gaat.

 

Met ons gaat het ook goed. De meiden hebben genoten van Sint feest en genieten nu van hun nieuwe speelgoed. We zijn allemaal erg verkouden/grieperig geweest. Nu nog beetje verkouden. Onze poes is ook ziek geweest, veel spugen, werd mager en huidirritatie. Heb haar meer aandacht gegeven en ik denk dat ze ook misselijk was ofzo ze spuugt niet meer en komt weer aan. Ben erg opgelucht!

Mijn hielspoor is bijna over! Ik doe dryneedling bij de fysio, dat helpt. Bij mij komt het vanuit mijn rug. Ben blij dat het een stuk beter gaat na al die tijd.

 

K probeert de laatste tijd te poepen op het potje, lukt nog niet ze ziet dat van haar zus. Ze kan bijna tot 10 tellen en maakt puzzels van 6 stukjes. Ze kan ook flink kletsen.

J wordt steeds meer kleuter ze groeien zo hard!

 

Met manlief nog over een derde kindje gehad. Hij zei buiten dat het niet meer vergoed wordt voor ons, was hij bang voor de teleurstelling. Maar ik zei dat dat met een derde dat echt anders is dan als je voor een eerste of tweede gaat, dat moest hij wel beamen. Toen dacht ik had ik dan toch meer met hem erover hebben toen ik nog 42 jaar was? Maarja achteraf gepraat mijn gevoel zei tien van niet, hij was er zo stellig in. Iedere maand hoop ik nog op een zwangerschap al is die kans nihil.

 

Verder zijn we flink aan het besparen op van alles, we voelen nu het gemis van mijn freelance baan 1 keer in de week. Ben die baan kwijtgeraakt doordat het erg slecht gaat met het bedrijf. Ik ben wel met nieuwe opdrachten bezig maar ik zou meer opdrachten moeten hebben.

[wen72]

Fijn om te lezen dat alles goed gaat, roossie!

Wat ontzettend knap van K dat ze al tot 10 kan tellen! Merk je ook niet dat een tweede alles sneller oppakt omdat ze grote zus of broer willen nadoen? Hier iig wel.

Ook wij zijn begonnen met een potje. Nou ja, potje....

Zij loopt de laatste tijd vaak zonder luier thuis en is eigenlijk altijd te laat voor het potje. Ze wil proberen haar broer na te dosn die gewoon naar het toilet gaat. Maar het is meer het idee dat ze gaat oefenen met het aanvoelen van plassen etc. Terwijl zij een vieze poepluier wel aangeeft met poeboek ( poepbroek) bah.

 

Zo te lezen hebben jullie een heerlijke sint gehad. Lekker genoten en de kindjes goed verwend. Het is zo spannende tijd voor ze met de sint.

( maar ik vind het stiekem ook wel weer fijn dat die weg is. Geeft weer rust in huis ipv een stuiterend kind).

 

Wat ben je snel van je hielspoor af. Wat goed! Dat hoor je niet vaak. Een vriendin van mij doet ook aan dryneedling vanwege nekklachten en zij is ook al zo enthousiast. Misschien moet ik dat ook eens overwegen. Ik loop namelijk nog steeds met bekken en rugklachten van de zwangerschap.

Hoe gaat het verder met afvallen? Ben je nog bezig of heb je je streefgewicht al bereikt?

 

Wat betreft een derde kindje. Ik kan mij zo goed voorstellen dat je toch weer iedere maand hoop hebt, ookal is de kans zo klein. Ik ben het met je eens dat de teleurstelling mbt een mislukte poging mogelijk anders is als een poging voor een eerste of tweede kindje. Zo kijk ik er namelijk ook tegen aan. Vooralsnog is manlief het er nog mee eens dat wij 1 allerlaatste poging gaan doen. Door alle omstandigheden is die steeds uitgesteld maar wij willen in het nieuwe jaar zo snel mogelijk starten. Ik ben immers ook 42 en het wordt nu nog tenminste vergoed. Straks ben ik daarvoor te laat.

 

Lijkt mij best even wennen en aanpassen als je je uitgavepatroon ineens drastisch moet wijzigen. Vaak ben je aan dingen gewend en moet je dus je patroon doorbreken. Aan de andere kant merk je dan pas hoe vaak je aankopen doet die eigenlijk niet echt nodig waren of veel goedkoper konden. Is er wel zicht op weer extra werkzaamheden voor de toekomst?

[Roossie]

Ja dat merk ik ook K wil alles doen wat J ook doet, ook ook ook zegt ze dan vaak.

K zegt ook als ze een poepluier heeft, vaak wil ze ook op het potje poepen als ze helemaal niet hoeft dan is ze net verschoond. Wel grappig ze pakt dan zelf het potje van de wc en komt in de kamer op het potje zitten. Dat heb ik haar wel zo geleerd, anders blijf ik lopen hahaha...... K maakt ook al puzzels van 6 stukjes, ze is net zo'n ster erin als J.

 

Ik vind het niet snel hoor dat ik bijna van mijn hielspoor af ben, ben er toch een tijdje mee bezig geweest, werd er al moedeloos van. Dryneedling werkt echt goed als het met de spieren te maken heeft. Ze prikt in mijn rug, mijn bil en dan zonder mijn knie tot mijn enkels. Als ze in mijn rug prikt voel ik het tot in mijn heupen en soms schiet er ineens iets weg. Het is wel pijnlijk maar het voelt als een soort diepe massage.

 

Met afvallen gaat het goed, ben nu 13kg afgevallen. Het gaat nu wel een stuk langzamer dan in het begin toen ik nog 1kg per week afviel. Streefgewicht heb ik nog niet bereikt, ik wil nog minstens 2kg afvallen, dan zit ik voor het eerst sinds jaaaaaaaaaaaaaaren op een gezond BMI.

 

Moeilijk hé als je niet op 1 lijn zit voor een 3e kindje. Blijft lastig vooral ook als de tijd begint te dringen. Er zit een moeder op de spelochtend die nu zwanger is van een 3e, heb weer dat jaloerse gevoel pffffff.....je weet wel je gunt het een ander maar je wil zelf zoooooooo graag!!!

 

Ja het is wennen zuiniger aandoen, maar we hebben goed naar onze uitgaven gekeken en er zijn best wel veel dingen waar we gemakkelijk zonder kunnen. Zo kwam er iedere 6 weken de glazen wasser buiten de ramen zemen. Dat hadden we toen gedaan omdat er een raampje in de slaapkamer zit die niet open kan en wij willen geen ladder op. Nu gaan we toch maar een telescoop wisser gebruiken. En de donald duck, staatsloterij opgezegd en niet iedere week een pakket vis (haring en kibbeling) halen van €12,50 en zo zijn er meer dingen. Zorgverzekering kunnen we ook flink op bezuinigen, manlief en ik waren nog apart verzekerd heel stom, maar niet bij stilgestaan.

 

We zijn hier ook begonnen met niet meer naast het bed van de kinderen op de grond liggen totdat ze gaan slapen. We vonden het nu weleens tijd om het weer eens te proberen om ze gelijk weg te gaan. De eerste nacht begon J. enorm te huilen en te stampen tegen de deur. Paar keer haar rustig toegesproken en op bed gelegd. Tweede nacht bleef ze in bed, wel tijdje huilen, 3e nacht ook en vandaag was ze zo moe na het zwemmen ze vond het prima zo we mochten gaan. Het huilen duurt ook niet lang en een beetje jammerig niet echt overstuur. En K slaapt eigenlijk best wel snel na even huilen meestal 5 min en dan is ze stil. Ik denk dat het op een gegeven moment wel lukt dat ze gewoon gaan slapen zonder te huilen. Ben er wel blij om, is makkelijker voor als ik alleen ben ook en meer tijd om savonds te werken.

 

Ik ben nu met een opdracht bezig voor een nieuw ingenieursbureau, hopelijk volgt daarna weer een opdracht dat is altijd afwachten.

 

Ik ga naar bed, morgen weer vroeg uit de veren!

[Beanie]

Hi dames,

 

Heel goed Wen, dat je even pas op de plaats hebt gemaakt en wat minder werkt momenteel. Kan me voorstellen dat je even genoeg hebt gehad! Fijn dat de kids het zo goed doen, ik zag hele leuke foto's voorbij komen!

Lastig Roossie, dat je opeens zo weinig werk hebt! Maar fijn dat de meiden het zo goed doen. Wat gaat het toch snel.... Nu al bezig met zindelijk worden! Dat zal hier nog wel even duren.. Maar ja, geen ouder broertje/zusje en een jongetje...

 

Hier gaat het ook zo snel. Q loopt sinds ruim een maand los en goed ook! Probeert te rennen en kruipt echt niet meer (goed voor zijn broekjes.... Geen kale knietjes meer!). Is ontzettend aan het babbelen en kan goed duidelijk maken wat hij wil, maar is ook wel een eigenwijsje hoor! Klimt overal op... Slapen gaat gelukkig best goed, we volgen nu al een hele tijd hetzelfde ritueel en dat werkt. Hij gaat rond 19.00-19.30 uur naar bed en slaapt dan het klokje rond. Heel soms wordt hij nog 's nachts wakker maar meestal valt hij dan snel weer vanzelf in slaap. Hij heeft een unit in zijn bedje met lampjes en een muziekje en nog wat geluidjes, als hij huilt dan reageert dat ding en gaat het muziekje spelen en de lampjes branden. Daarvan lijkt hij meteen weer rustig te worden... We hoeven er nog maar zelden uit iig! En tegenwoordig gaat hij eigenlijk bijna altijd zonder te huilen slapen, dus dat gaat ook heel goed. We zijn we over gegaan naar 1 slaapje per dag, dat lijkt voldoende (hij slaapt dan wel 2-2,5 uur).

 

Komende maandag wordt (iig voor ons) wel een spannende dag. Q moet dan voor een korte ingreep (neusamandel verwijderen en inspectie oortjes) onder narcose. Mama vindt het nu al niet leuk... We mogen beiden mee tot hij slaapt en ik weet dat we hem met 5 minuten al weer terug hebben maar het idee.... Ik zie het natuurlijk vaak genoeg maar nu gaat het om mijn eigen kind en dat is toch anders! Overigens gaan we wel naar de enige KNO-arts die ik ken (en ik ken er best veel inmiddels!) aan wie ik mijn kind toevertrouw. We hopen iig dat hij minder vaak verkouden is als zijn neusamandel er uit is!

 

Hier hebben we het helemaal niet over een tweede. Mijn man zijn standpunt is niet veranderd dus het heeft ook geen zin om het nog aan te kaarten. Ik heb me er bij neergelegd, het is goed zoals het is en we kunnen intens genieten van dit mannetje. Ik heb het al eerder geschreven: de wens voor een tweede mag nooit het genieten van deze ene overschaduwen! Het sprankje hoop elke maand herken ik wel, Roossie, maar ik acht hier de kans dat er spontaan gebeurt ook ongeveer 0,0000001% en dat is waarschijnlijk nog optimistisch. Helaas lijkt mijn cyclus nogal van de wap dus soms is het lastig om dat sprankje hoop niet te hebben. Aan de andere kant wil ik ook niet elke maand weer teleurgesteld zijn dus wat dat aangaat wil ik er ook helemaal niet mee bezig zijn.... Om mijn cyclus weer een beetje normaal te krijgen (en de PMS-klachten ook minder te laten zijn) zou ik denk ik weer aan de pil moeten maar dat wil ik echt niet meer. Ik vind dat mijn lichaam wel genoeg hormonen te verstouwen heeft gekregen dankzij de drie IVF-pogingen....

 

Wat goed Roossie, dat je zoveel afgevallen bent! Netjes hoor! Ik ben er totaal niet mee bezig geweest maar merk nu, door regelmaat en veel werken, dat het vanzelf gaat. Heb ook veel minder behoefte nu om te snoepen. Volgens mij ben ik al een tijdje al mijn zwangerschapskilo's kwijt, en begin ik nu langzamerhand ook wat van de IVF-kilo's te verliezen. Dat is wel lekker hoor! Ik pas weer in wat broeken die langzamerhand achterin de kast waren verdwenen omdat ik ze echt niet meer paste. In kilo's heb ik geen flauw idee hoe het zit maar ik heb eigenlijk altijd wel een 'gezond' BMI gehad, dus dat zal het probleem niet zijn. Overigens is een BMI ook maar een getal, je kunt je goed voelen en super gezond zijn maar toch een BMI hebben die officieel dan in de categorie overgewicht valt! (BTW: uit onderzoek is gebleken dat mensen van middelbare leeftijd (helaas las ik laatst ergens dat ze dat al rekenen als je boven de 40 bent.... ik heb er altijd een associatie bij van dametjes met paars haar en een wandelstok!) met een BMI van 26, 27 gezonder zijn dan mensen met een BMI die dan officieel als 'gezond' wordt bestempeld!

 

Qua werk blijft het hier ook onrustig.... Ik vlieg van hot naar her. De ene keer vind ik het leuker dan de andere keer. Helaas kost het bureau waar ik voor werk me ook veel energie dus ik zit wel ernstig te denken om verder te gaan solliciteren. Manlief en ik hebben afgesproken binnenkort toch maar eens spijkers met koppen te gaan slaan aangaande onze toekomstplannen. Dat houdt dan in verhuizen binnen Nederland en beiden op zoek naar een andere baan of toch gaan proberen te verhuizen naar het buitenland.... Maar ja daarvoor moeten we dan eerst actie gaan ondernemen en dat zal alles bij elkaar wel het nodige aan tijd gaan kosten. Solliciteren binnen Nederland natuurlijk ook... Lastig lastig lastig. Punt is dat we graag weg willen waar we nu wonen en ander punt is dat mijn werkgever echt erg veel van me vraagt en ik merk dat dit mijn plezier in werken me in de weg gaat staan (wat lastig is, tenslotte heeft mijn opdrachtgever niks te maken met de perikelen die ik met mijn werkgever heb). Nou ja, nu maar lekker genieten van een (onverwachts) (stormachtige) dag vrij, dan weekend en dan maandag naar het ziekenhuis met Q....

[Roossie]

Hi Beanie, wat fijn dat het goed gaat met Q! Goed zeg dat het slapen zo gaat, klinkt super zo'n unit.

Wat naar zeg een operatie bij zo'n kleintje hé, kan me voorstellen dat je het niet leuk vind al weet je dat het beter voor hem is. Hoe is het gegaan?

 

 

Altijd moeilijk hé als de één wel nog een kind wil en de ander niet. Hier lees ik vaak dat de man niet verder wil, zouden het de vrouwlijk hormonen zijn? Knap van je dat je erbij neer hebt gelegd. Soms kan ik het, totdat ik iemand dan tegenkom die zwanger is van een 3e zoals nu dus op de spelochtend. Wordt soms ook gek van dat jaloerse gevoel pfffffff.......... Maar ik weet ook dat ik super happy en dankbaar ben met mijn meiden en ze doen het goed!

Kans dat ik spontaan zwanger raak is ook super nihil hoor, de zwemmers blijven rond het eitje heen zwemmen, althans dat deden ze tijdens de IVF in het lab. ICSI was daarom voor ons de kans! Maar goed je weet maar nooit hoe je lichaam reageert na een zwangerschap. Ja al die hormonen hé, ik was er altijd erg moe van, meer niet gelukkig.

 

 

Ja ik voel me een stuk beter nu ik afgevallen ben. Het leidt me ook goed af om met zwanger worden e.d. bezig te zijn. Wat ik nooit verwacht had is dat ik nu gerust koekjes en snoepjes e.d. in de kast kan laten staan. Voorheen brande het in de kast en dan moest alles op. In de winkel kon ik het altijd goed laten liggen, maar is het eenmaal in huis.............. Ook kan ik nu beter naar mijn lichaam luisteren wanneer ik echt genoeg gegeten heb, ik kan nu ook echt minder op dan voorheen. En mijn dijen schuren niet meer zo langs elkaar heen hahaha........ Wat grappig is, ik ben nu meer afgevallen dan dat K zwaar is, zo'n gek idee.

Klopt BMI is maar een getal, ik voelde me al een stuk lekkerder toen ik 5 kg was afgevallen, maar toch ben ik doorgaan en ik voel me nu nog lekkerder. Zo ben ik al van middelbare leeftijd? hahaha.....dan zou ik nu een goed BMI hebben. Toch wil ik die laatste paar kilo's kwijt en dan het moeilijkste op gewicht blijven. Ben nu in een ander boek begonnen van Sonja, even wat andere menu's.

 

 

Klinkt erg hectisch je werk en verhuisplannen! Ik ben benieuwd wat jullie uiteindelijk gaan doen, zoals ik het zo lees gaan de plannen nog alle kanten op ;-)

 

 

Vandaag ook J in de bocht, had ze een macaroni in haar neus gedaan, die lag blijkbaar nog op de grond. I heb geprobeerd het eruit te halen maar dat lukte niet met pincet en ik was bang om het verder te duwen. Ze kan ook nog niet snuiten. De huisarts heeft het er uiteindelijk uitgehaald, ze bleef er goed bij zitten bij mama op schoot. Ik moest wel lachen, ik heb vroeger behang van de muur getrokken en in mijn neus gepropt, dat was wel gaan ontsteken, maar ik dacht de geschiedenis herhaalt zich hahahaha.......

 

 

Ik heb veel gewerkt de afgelopen avonden aan een opdracht, nu wacht ik op commentaar van de opdrachtgever. Nu effe chillen op de bank! :-)

 

 

Hoe is het met de rest?

[Beanie]

Hi dames,

 

En Roossie, heb je het commentaar al mogen krijgen?

Wat goed zeg, dat je zo door kunt gaan met afvallen! Soms gaat het vanzelf, soms moet je er moeite voor doen en dan is het juist zo lastig om vol te houden!

Ik ben overigens na jouw laatste post toch maar eens op de weegschaal gaan staan en tot mijn verbazing zijn alle IVF-kilo's er af! Beetje buik heb ik wel overgehouden aan mijn zwangerschap maar ik hoef alleen maar naar Q te kijken om te weten wat de oorzaak is en dan ben ik eigenlijk zelfs een beetje trots, dat ik zoiets moois in mijn buik heb mogen dragen.... Daar heb ik dat buikje wel voor over hoor! Aan de andere kant is het wel lekker om eindelijk weer in mijn 'eigen' lichaam te zitten. Het was het waard hoor, al die hormonen, maar nu is het toch wel weer lekker om hormoonloos door het leven te gaan!

Ik kwam dus echt wel aan door de hormonen, terwijl ik niet echt meer at, en ik had echt vreselijke hoofdpijn van de deca. Wat dat betreft was de laatste IVF poging een verademing, kort schema dus maar 1 dag langer deca spuiten dan de stimulatie-fase lang was. Zo kijk ik er nu op terug... Inmiddels is het alweer 2 jaar geleden, die laatste poging, ik had op 5 december 2012 de punctie en op 8 december de TP. Op 21 december mocht ik testen en testte ik dus positief! Best leuk om daar nu zo op terug te kijken, zeker nu de baby een dreumes aan het worden is....

 

Maandag is goed gegaan. We waren als tweede aan de beurt (er was nog een kindje dat een maandje jonger was dan Q, die mocht als eerste), en het duurde lang! Niet het onder narcose gaan, dat ging snel en super goed. Ik had Q op schoot en hij heeft gewoon niet gehuild toen hij de kap op z'n neusje kreeg! Zo stoer! Had ik nog nooit eerder gezien, dat zo'n klein kindje niet ging huilen als hij onder narcose gaat en dan doet mijn eigen zoon dat gewoon! Maar daarna, toen wij weg waren (we mochten beiden mee) duurde het heel lang omdat het niet lukte om een infuus in te brengen, pas na een poging of 5 of zo. Toen de KNO-arts in zijn oortjes keek schrok hij nogal, heel veel 'lijm' zoals hij zei en hij heeft nu ook buisjes gekregen. Daarna is de neusamandel verwijderd en toen kregen wij hem terug. Hij was toen wel heel zielig hoor... Heeft even erg gehuild maar wilde ook vrij snel weer wat drinken (had honger!). Aan het eind van de morgen mochten we weer naar huis, hij viel in slaap in de auto, werd thuis wakker, heeft wat gegeten en daarna nog een dikke 2 uur geslapen. Daarna was hij het volgens mij al weer vergeten, hij was hartstikke vrolijk. Maandagnacht heeft hij voor een nachtje bij ons op de kamer geslapen, wat wel grappig was want hij werd op een gegeven moment wakker, stond een hele one-man-show op te voeren en onze aandacht te trekken op zo'n humoristische wijze.... Wij maar negeren, wat best lastig is als hij op een gegeven moment in je tenen gaat knijpen... Afgelopen nacht heeft hij dus alweer op zijn eigen kamertje geslapen.

Gisteren is hij een dagje thuis gebleven van het KDV maar vandaag hebben we hem er wel weer heen gebracht, kon hij daar zijn boeven (dreumes) streken weer uithalen.

 

Op zich zijn we de baby-tijd wel aan het afsluiten. De newbornset voor de Stokke-stoel is naar mijn nichtje, net als de maxicosi. Vandaag is ook de easybase verkocht. Manlief wil dat ik de kleertjes ga uitzoeken en evt. eea verkopen maar daar ben ik nog niet aan toe. Ik wil binnenkort wel alles eens gaan uitzoeken, er zijn kleertjes bij die ik van mijn nichtje heb gekregen en die nu weer naar mijn andere nichtje kunnen (het nichtje waar de maxicosi en de newbornset heen zijn gegaan). Maar juist de allerkleinste kleertjes, daar heb ik moeite mee om die door te verkopen. Veel gekregen, veel met zorg zelf uitgezocht. Nu hij groter is draagt hij veel kleertjes die ik koop op marktplaats, daar heb ik minder moeite mee om die weer door te schuiven.

We hadden ook nog wat spullen op zo'n weggeef-site op FB gezet, maar daarop is geen reactie gekomen. Dus we gaan die binnenkort denk ik maar naar een weggeefwinkel brengen, of naar een tienermoeders instelling of zo. Op die manier kan ik ook steeds makkelijker omgaan met het feit dat er hier geen tweede zal komen....

 

Ik denk dat dat idd een vrouwen-dingetje is. Toen Q net geboren was, en ik nog op de operatiekamer lag, had ik maar een gedachte: ik wil dit nog een keer! Dat heeft de natuur leuk geregeld, dat je ondanks alle ellende, onzekerheid en kwalen/ongemakken, het toch nog een keer wil meemaken. Soms heb ik er wel moeite mee hoor, enerzijds omdat ik het voor Q maar saai vind dat hij alleen zal blijven, anderzijds ook uit egoïsme: ik zou het nog een keer willen meemaken en er dan van willen proberen te genieten, het intenser willen beleven dan dat ik nu de zwangerschap heb beleefd. Dat ik daar nu zo over denk heeft er ook mee te maken dat ik de hele zwangerschap bang ben geweest, bang dat het me toch nog ontnomen zou worden of zo... Of ik dat bij een evt. tweede zwangerschap weer zo sterk zou hebben weet ik natuurlijk niet, en daar zal ik ook nooit achter komen. Overigens was er bij ons geen aanwijsbare oorzaak, maar het blijft raar dat ik op de 'normale manier' maar 1x zwanger ben geworden en met IVF 2 van de 3 pogingen.... Nu telt de leeftijd natuurlijk ook zwaar, ik ben ook van 'middelbare' leeftijd dus de kans dat het nu nog spontaan lukt is echt miniem zo niet nihil. Aan de andere kant: hier in de buurt woont een dochter van een oude vriendin van mijn moeder, zij is 3 jaar ouder dan ik. Toen ik 22 weken zwanger was kwam ik haar tegen in de Appie, en ik vertelde haar dat ik 22 weken zwanger was (was toen nog amper zichtbaar). Bleek zij een week langer zwanger te zijn! Uiteindelijk is zij 8 dagen voor mij bevallen van een kerngezonde dochter...