Jump to content

De pauze meisjes


Recommended Posts

Posted

Hallo,

 

 

 

Ik dacht laat ons eens een topic starten voor de meisjes die even een adempauze hebben genomen. Ikzelf heb pauze ingelast na de eerste IVF en daarop volgende cryopoging. Ik lees hier graag mee maar ik voel me nergens thuis in de topics omdat we niet op wachtbankje zitten en ook geen goed nieuws hebben.

 

 

 

Vandaar dit hoekje waar we elkaar een beetje moed kunnen inpraten of net goeie dingen kunnen delen...

 

 

 

Ikzelf moet zeggen dat ik eigenlijk met volle teugen geniet van de pauze. Het is fantastisch om even niet te denken aan afspraken, pillen, bloedprikken, niet drinken, gezond eten ... Niet alleen dat ik geniet ook bewust heel erg van wat ik wel heb. Een fantastische man en een super lief (stief)zoontje. We hebben denk ik onze gezelligste kerst ooit gehad omdat ik zo erg de klemtoon (zelf) heb gelegd op versieren en veel kleine cadeautjes, gezelligheid troef. Dat heeft me veel deugd gedaan.

 

 

 

Natuurlijk stoppen de moeilijke momenten niet. Gisteren op kerstbezoek bij mijn schoonmoeder kreeg mijn schoonzus zo'n heerlijk fijn Noukies cadeau voor hun pasgeboren zoontje, plots zit je daar weer met gedachten aan een Noukie pakje dat ik zelf stiekem had gekocht vol van hoop in mijn eerste IVF.

 

 

 

Mijn andere schoonbroer kondigde aan dat zij nu ook actief voor kindjes gaan... ik gun hen dat maar ik kon niet helpen te denken "ook zij gaan ons voor zijn". Ik weet dat ik me hiervoor niet moet verantwoorden, jullie kennen dat gevoel wel.

 

 

 

Verder komt januari dichtbij en hoewel mijn pauze duurt tot februari (officieus hebben we dat beslist) moet ik me toch in januari gaan voorbereiden. Niet meer roken (daar geniet ik nu af en toe van), vermageren, sporten, acupunctuur starten,

 

ik heb er eigenlijk geen zin in maar ik weet dat we mijn lichaam en mezelf weer optimaal moeten klaarstomen voor poging 2.

 

 

 

Maar... algemeen bekeken genieten we met volle teugen en hebben mijn man en ik elkaar ook weer voor de volle 200% terug gevonden, dat was ook nodig.

 

De liefde bloeit weer en we genieten weer veel meer...

 

 

 

Hoe is het met de andere meisjes die een adempauze nemen? Hoe spartelen jullie die door?

 

 

 

:merryxmas:

  • Replies 1.4k
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Posted

Hey Sophie,

 

 

 

Wat een goed idee, ik sluit me graag bij je aan! Ik leef erg mee met iedereen die midden in de behandeling zit of op het wachtbankje, maar als je zelf even een pauze hebt, val je er wel een beetje buiten.

 

 

 

Wij hebben in augustus de eerste icsi gehad. Ik was na die tijd echt op en ben ook een tijdje overspannen geweest. In eerste instantie dacht ik dat ik geen nieuwe poging meer wilde, maar in november sloeg dat opeens om. Omdat ik fysiek nog erg gammel was hebben we toen besloten om te wachen tot het nieuwe jaar. Net vorige week het ziekenhuis gebeld om februari vast te zetten!

 

 

 

De rustmaanden hebben voor mij vooral in het teken gestaan van acceptatie. Accpeteren dat dit nodig is om zwanger te worden. En ook voorzichtig accepteren dat er een kans is dat het niet gaat lukken. Daarnaast accepteren dat ivf mijn leven echt op z'n kop zet. Ik ben er bijvoorbeeld mijn nieuwe functie door kwijt geraakt. Maar de rust heeft me ook doen beseffen dat zwanger worden, ivf, voor mij op dit moment echt prioriteit heeft. En dat andere zaken dan dus maar even moeten wijken.

 

 

 

Ik vind het wel moeilijker om te horen als anderen, dichtbij ons, zwanger zijn nu we stilstaan. Dan heb ik soms wel de neiging om te zeggen 'zullen we toch niet in januari al...?' Maar zoals je zegt, genieten van ándere dingen, kleine dingen, elkaar, dat is zo waardevol. Je merkt nu pas hoe allesoverheersend ivf is als je ermee bezig bent.

 

 

 

We genieten nu samen heerlijk van twee weken vakantie. En daarna gaan we langzaam richting poging twee. Ik ben sinds november al bezig met acupunctuur dat loopt gewoon door. Ik wil in januari op m'n werk zaken flink op orde hebben voor als ik weer uitval tijdens de behandeling. Rest me nog een tochtje naar de apotheek en ongesteld worden voor we weer kunnen beginnen. Want op een rare manier kijk ik er toch ook wel naar uit.

 

 

 

Ik ben er nu in ieder geval veel meer 'klaar' voor dan ik de vorige keer was. Je weet toch iets beter waar je aan begint. Heb jij dat gevoel ook?

 

 

 

Henne

Posted

Aller eerst fijne feest dagen dames, mogen al jullie wensen uitkomen in 2009!!

 

 

 

En wat een fijne topic heb je aangemaakt Sof, we doen dan wel even geen IVF maar dat wil niet zeggen dat je er niet mee bezig bent....

 

 

 

Idd heerlijk dat we even niet aan al die inwendige echo s, en prikjes en afspraken hoeven te denken, wat dat brengt ook heel veel stress met zich mee althans bij mij zeker, elke date in het ziekenhuis is weer spannend, is het allemaal wel goed? en mag ik door? pfff heerlijk dat ik daar even niet aan hoeft te denken!!

 

 

 

Ik probeer het even van mij af te zetten, ik heb 13 jan een afspraak in het ziekenhuis en kon dat als het goed is al beginnen met ons 2e poging, maar wij gaan begin feb lekker even op vakantie samen dus willen daarna pas beginnen aan ons 2e avontuur....

Posted

Hey Sofie, Henne en Mijnbaby!

 

 

 

Ik miste jullie al! Sofie, Ben blij dat je zo'n lekkere kerst hebt gehad!

 

Ik heb uiteindelijk geen boom gekocht, maar overal kaarsjes neergezet en de planten versiert. Gisteren was mijn moeder jarig en dat is altijd een huis vol visite en drukte. Lieve ooms en tantes die stilletjes een hart onder de riem steken. Er wordt niet openlijk over gepraat, dat 'het bij ons niet lukt', maar iedereen weet het natuurlijk. 1 oom is er wel heel open mee, en wilde alles weten.

 

Ik heb heel veel zin in 2009. Misschien komt het omdat we besloten hebben om in maart te gaan trouwen :smiley_wedding::yeswink-1: ?

 

We zijn het al heel lang van plan, maar nu opeens wisten we hoe we het hebben willen en voor we het doorhadden, was alles al geregeld! Onze familie weet het nog niet, maar dat doen we ws 1 januari :) heb er nu al zin in! Het voelt toch net effe anders vind ik :)

 

Ik hoop dat het nog lukt om voor die tijd de 2e IVF behandeling te doen. Ik hoop natuurlijk hartstikke dat ik dan zwanger ben, maar weet ook dat ik daar maar niet teveel rekening mee moet houden.

 

ik ga straks weer een taart bakken voor ons 3e kerstdag-feestje. Mijn schoonzusje ga ik met bolle buik zien.... ach, we zijn daar heel erg open in, en ik vind het gelukkig ook nog steeds heel erg leuk om zwangere vrouwen te zien (nadat ik even heb geslikt).

 

Tot later!

 

liefs mamalou

Posted

Hallo allemaal,

 

 

 

Wat een goed idee is dit topic. Zelf ben ik momenteel ook in rust. Wel een soort noodgedwongen omdat het ziekenhuis gesloten is met Kerst en oud en nieuw. Daarnaast is het zo dat ik bij de laatste IUI poging een overstimulatie had dus die poging werd afgebroken.

 

Nu ben ik sinds 3 dagen weer ongesteld en moet ik dus wachten op mijn volgende menstruatie om weer te kunnen starten. Ik verwacht dus pas weer rond half februari de 5e IUI poging te kunnen doen.

 

Het voelt raar aan de ene kant lekker die rust aan de andere kant wil ik graag verder.

 

Met kerst was het moeilijk. Mijn schoonzus heeft in november haar eerste kindje gekregen en had haar meegenomen. Het was erg confronterend. Ze huilde veel en ze waren steeds met haar in de weer. Ze hadden haar boven in bedje gelegd maar dat werkte dus niet echt. Uiteindelijk is ze naar beneden gekomen en heeft ze een uur in mijn armen liggen slapen. Op dat moment voelt het zo goed, bijna onvoorstelbaar om zelf ooit een babytje te hebben. Maar wanneer ik naar huis ga voelt het pijnlijk, verdrietig omdat wij met lege handen naar huis gaan terwijl we het al zo lang graag willen. Ach ja, hier hoef ik dat niet uit te leggen, jullie begrijpen het o zo goed.

 

Volgend jaar hoop ik voor ons allemaal dat het ons meer brengt dan tot nu toe het geval is geweest!

 

 

 

Liefs van Corina

Posted

Hallo meisjes, fijn te horen dat jullie het deze topic een goed idee vinden. Zo hebben we ook ons plaatsje!

 

 

 

Henne, ik begrijp wat je bedoelt. Als je zwangere ziet; kriebelt het om toch sneller te starten maar dat zou idd niet goed zijn. Ik vind het knap dat je denkt dat je stilaan zou kunnen accepteren dat het niet zou lukken. Ik denk dat ik daar nog altijd niet over wil nadenken.

 

Ik denk dat ik nu ook meer klaar ga zijn. We hadden 3 IUI s gehad maar IVF is toch weer wat anders, ik ga alleszins proberen om mijn man en thibaut minder uit het oog te verliezen. Meer liefhebben in de moeilijke dagen ipv muurtje op te trekken.

 

En 2 januari begint mijn grote gezondheidsoefening! Er moet 5 kg af en ik wil er nu een keer echt echt moeite voor doen. De gyn heeft me dat altijd gezegd maar het kwam er nooit van. Ik vind sport ook vreselijk maar heb mezelf nu gezegd dat ik het echt eens moet proberen en volhouden.

 

En op een rare manier kijk ik er ook wel naar uit idd, dat is goed en teken dat er weer hoop groeit...

 

Geniet jij maar heerlijk van je vakantie en daarna orde op zaken stellen en weer stilaan prepareren voor poging 2.

 

Dat van je werk begrijp ik zeker, maar ik heb toch een promotie gegrepen net na mijn eerste IVF, ik was het beu om te denken "wat als ik zwanger ben" en ben er voor gegaan. Op het werk ben ik erg open over de behandelingen al merk ik dat niet iedereen het fijn vindt als ik er weer eens niet ben maar IVF komt op de eerste plaats.

 

 

 

MijnBaby, ik denk dat zo'n extra vakantie voor poging 2 jullie toch veel deugd gaat doen hoor, ik denk dat het een goeie keuze is!

 

 

 

Mamalou, ik las nog wel mee hoor maar het was moeilijk om ergens mijn verhaal te schrijven :)

 

Blij te horen dat je toch beetje de kerstsfeer hebt binnengebracht, dat is toch veel fijner hé. Niet iedereen kan er evengoed over praten, bij ons in de familie is het vaak ook die extra knipoog of dat klopje op de schouder en ook dat is al erg mooi hé. Geniet van je feestjes ;)

 

 

 

Corina toch.. ik begrijp je zo goed. Die babytjes zijn zo fijn, als ik er een zie duurt het meestal ook niet lang voor ik er mee rondloop maar we gaan met lege handen naar huis, voorbij een lege "kinderkamer"... Maar we moeten geloven dat 2009 ons jaar wordt, ons babyjaar waarin we eindelijk MAMA mogen zijn en kunnen troosten en knuffelen, het babytje mogen koesteren en een thuis geven...

 

 

 

Ik wens het ons allemaal toe!:presents:

Posted

hoi sofie,

 

moet je echt afvallen dan? het is natuurlijk wel veel beter om een gezond gewicht te hebben. mijn schoonzusje vertelde dat ze speciale zwangerschapsoefeningen doet, ook ter voorbereiding op de bevalling straks. ga ik toch ook maar weer aan de bak, en ook ik kan wel wat kilootjes missen, helemaal omdat ik een appel figuur heb, is toch niet zo gezond!

 

ga eerst maar eens slapen!

 

x mamalou

Posted

Ik ben 1,55 m groot en weeg nu toch wel 65, dat is dus minstens 5 kg teveel. Ik snoep niet ongelooflijk veel maar ik eet graag, ik drink graag een glaasje wijn, doe eigenlijk geen sport en heb een zittende job...

 

 

 

Ik heb al vaak gehoord dat mensen die paar kilo's kwijt raken veel vlotter zwanger raken, maar ja

 

 

 

Ik wil gewoon ook voor mezelf nog eens proberen om wat gezonder te leven, ook al ga ik enorm op mijn tanden moeten bijten om aan bourgondisch eten te weerstaan :)

 

 

 

Tips zijn welkom ;)

Posted

Hallo meiden!

 

 

 

Ik hoop dat jullie een heerlijke kerstdagen hebben gehad. Ik ben even een tijdje uit het net geweest.

 

We hebben besloten om even een weekje te gaan wintersporten met de kerst. Echt, had niet verwacht dat ik alles even zou kunnen vergeten. Even geen medicijnen, verdriet of spanning.

 

Gewoon even wij met z'n tweetjes (en zijn ouders + zusje). Lekker skiën en genieten! :drink:

 

Wij gaan met mijn volgende menstruatie weer beginnen met een volgende poging, een cryo poging. De verwachting is dat dat de week van 5 jan. zal worden.

 

Hebben er nu weer zin in en zijn vol vertrouwen!

 

Meiden, 2009 zal ons jaar gaan worden!!

 

 

 

Alvast een hele goede jaarwisseling en tot begin januari!!

 

 

 

Heel veel liefs,

 

Gerreber

Posted

Hallo Gerreber, wat leuk dat je er helemaal tussenuit bent geweest en nu batterijtjes helemaal zijn opgeladen.

 

Nog even heerlijk oud & nieuw vieren en dan klaar voor een cryo poging, ik duim met je mee !

Posted

hey gerreber! klaar voor de start :)

 

vandaag besloot mijn trouwe laptop ermee uit te scheiden. ik heb als het goed is straks dus weer een hele lege computer. lastig, maar het geeft ook wel een opgeruimd gevoel.

 

 

 

op naar een gezellig, goed, gezond en gelukkig 2009!

 

 

 

liefs mamalou

Posted

Gerreber,

 

heel veel geluk bij de volgende ronde. Je klinkt (weer) opgewekt en dat is goed. Skiën is volgens mij een ideale manier om je zorgen achter je te laten, met de wind langs je oren naar beneden sjezen. Is bijna verstand op nul.

 

Dit jaar bewust niet naar de sneeuwhoogtes gekeken, ik beneid je dus wel een beetje.

 

 

 

Liefs, Stéphanie

Posted

Hey dames,

 

 

 

Ik kom er gezellig bij zitten.

 

Wij hebben op 12/12 een tp gehad van 1 emmie en op 24/12 helaas negatief getest.

 

Als verrassing hebben we nog een cryo over, die we waarschijnlijk nu gaan inzetten, als die goed ontdooit. Gisteren mijn regels gekregen, dus effe kijken of er morgen iemand op het ziekenhuis bereikbaar is. Nooit eerder een cryo tp gehad, dus geen idee hoe dat in zijn werking gaat.

 

 

 

Ik hoop dat jullie allemaal leuke en gezellige feestdagen hebben gehad.

 

 

 

Groetjes,

 

jolanda

Posted

Voor ons zit er helaas niks anders op dan een hele lange pauze in te lassen....Snik snik!

 

 

 

Bij ons zal de situatie nooit meer veranderen....nooit gezins uitbreiding!...We gaan niet over na een ander ziekenfonds.....dit omdat daar geen tijd meer voor is!...Ik heb het brca 2 gen en mn borsten zijn al geamputeerd toen ik 30 was....en mijn eierstokken en baarmoeder moeten eruit als ik 37 word!...Helaas is dat al 18 januari....:(

 

 

 

Vandaar ook 3 ivf pogingen in 7 maand!...omdat er niet meer tijd was en is!!

 

 

 

Hoe gaat ie jolanda???...Hier zijn gang...het word steeds meer duidelijk dat het over en uit is!.....zucht!

 

 

 

Liefs Linde

Posted

Hallo Jolanda,

 

 

 

Meisje toch wat slecht nieuws... en dat in zo'n drukke feestperiode. Gaat het wel met je?

 

Ik had een cryo zonder medicatie dus na mijn IVF even aan de pil om mijn lichaam te laten rusten en dan na regels begon opvolging, zien hoe mijn lichaam natuurlijk naar ovulatie ging en op juiste moment pregnyl en dan ontdooien + terugplaatsen. Va moment van TP zat ik dan weer aan de utrogestan.

 

Ik had 3 cryo's waarvan eentje het ontdooien overleefde. Dat is ontdooiingskans in Leuven, 1 op 3.

 

Maar duimen dat je ijzersterke cryo hebt ;), hopelijk is er iemand te bereiken morgen en heb je snel duidelijkheid. Ik duim voor je!

 

 

 

 

 

Linde,

 

Dat moet een ongelooflijke domper zijn. Ik denk dat we ons niet kunnen inbeelden wat het doet als het echt definitief uit is. Er is gewoon geen kans meer, niks... Sommigen van ons hebben toch nog de geheime droom om natuurlijk zwanger te raken of kunnen toch nog een poging wagen desnoods onder grote financiele druk maar voor jullie is het uit... Ik weet niet hoe het voelt en ik kan ook niks zeggen om je te troosten, ik wens je heel erg veel sterkte, sla je hier samen met je man door, je hebt elkaar en dat is ook heel erg belangrijk.

 

Ik denk aan je

Posted

Hey ladies,

 

 

 

Vandaag weer acupunctuur gehad, dan ben je er toch wel weer even echt mee bezig. Merk dat ik ernaar uitkijk ongesteld te worden. Nog één cyclus rust en dan gaan we weer.

 

Ik moest trouwens proberen wat aan te komen en dat is eindelijk gelukt! Zat op het randje van te mager, maar nu op een gezond gewicht wat de kansen wel schijnt te vergroten. Hoop echt zooooo dat het meehelpt. Alle kleine beetjes....

 

 

 

Linde wat lijkt het me vreselijk als de pauze definitief is. En ook om zo'n afschuwelijke reden. Je gaat sowieso nog een zware periode tegemoed en dan ook dit nog moeten verwerken, pfff, erg heftig.

 

 

 

Jolanda wat onzettend balen dat het mislukt is. Ik heb geen idee hoe het gaat met cryo's. Mag je dan gelijk door? Het lijkt me dat je lijf toch ook wel eerst even tot rust moet komen?

 

 

 

En Gerreber ook weer toe aan een nieuwe ronde, wat goed zeg! Het is zo moeilijk om jezelf weer bij elkaar te rapen na een mislukte poging, maar als ik hier in dit topic rondkijk doen we dat allemaal toch maar mooi!

 

 

 

Henne

Posted

hallo meiden,

 

 

 

hier ook een rustnemer. Allerlei goede voornemens voor het nieuwe jaar, maar de grootste 2 zijn toch wel afvallen en gezond leven, mn lichaam klaarstomen voor de 2e poging.

 

 

 

We zijn gister weer op bezoek geweest bij mn zwager en schoonzus, om hun zo te zien met de kleine maakt je aan de ene kant erg blij voor hun, maar aan de andere kant maakt het mij nog verdrietiger omdat het zo benadrukt wat ik niet heb.

 

 

 

En omdat de onzekerheid zo groot is of we het ooit zullen krijgen maakt het er allemaal niet makkelijker op. Pfff....

 

 

 

Maar we hebben nog kansen dus we gaan niet negatief doen, we gaan ervoor !!!

Posted

Lieve meiden,

 

 

 

Bedankt voor jullie lieve reacties. Wij hebben gemerkt dat het belangrijk is om jezelf niet voorbij te lopen. Blijven genieten van de dingen die je wel hebt en kunt.

 

Het skiën was echt een aangename afleiding. Even geen werk, hormonen, spanning en wachten. Gewoon gaan en genieten. Wij hebben besloten om met de cryopoging ook meer leuke dingen te gaan doen.

 

We gaan proberen er minder mee bezig te zijn (betwijfel of het lukt, haha!).

 

 

 

Vol goede moed storten wij ons in ons nieuwe avontuur. Onze tijd komt, de vraag is alleen wanneer.

 

 

 

Lieve schatten, allemaal een ontzettende goede jaarwisseling. Laat het negatieve in 2008 en richt je op dat wat komen gaat!! 2009 ons jaar!!

 

 

 

Liefs,

 

Gerreber

Posted

Linde,....

 

 

 

wat afschuwlijk voor je

 

Wij zijn sinds kort ook uitbehandeld en gaan dus zonder kindjes het leven door...K.T

 

Maar als ik dan jouw verhaal lees...de rillingen lopen over mijn rug.

 

Tuurlijk, ik weet dat ik ook verdrietig mag zijn dat er geen kindjes komen maar als ik dan lees wat jij/jullie moeten ondergaan

 

 

 

Tja, de ene vindt steun bij een psycholoog maar ik wil het liever voor mezelf houden

 

Waarom? ik weet het niet

 

De enige die weet van onze ICSI behandelingen is mijn schoonzus. De rest van de "wereld"denkt dat wij geen kinderen willen ....Ik laat dit maar zo anders zijn er nog zoveel mensen met mij verdrietig dat het niet lukt.

 

Of is dit stom????

 

 

 

Linde, lieve meid, heel veel sterkte de komende tijd (jaren)

 

Hoop dat je je draai kunt vinden

 

 

 

liefs

 

fleur

Posted

hey meiden!!

 

 

 

Ook ik heb vanaf begin december even rust genomen, zelfs nauwelijks op deze site gekeken.. ben in december ook nog gestopt als zelfstandig ondernemer, en ga per aanstaande maandag beginnen bij mijn nieuwe baan!! Helemaal leuk!!

 

In deze hectische weken waarin ik veel werkzaamheden moest afsluiten, ben ik zelfs bijna vergeten naar m'n IVF-evaluatie afspraak te gaan; het hele ziekenhuisgedoe was helemaal uit m'n systeem!! Heerlijk, zoals jullie ook allemaal zelf hebben ervaren..

 

Het duurde daarentegen wel langer voordat ik m'n verdriet kwijt was.. man, wat was dat heftig!! De eerste dagen dat ik voelde dat ik ongesteld werd (2 dagen na terugplaatsing...) waren kloterig, maar toen het écht doorbrak vond ik dat een enorme klap!!! Had bewust en onbewust toch veel hoop op IVF gehad.

 

Waren rond de kerst in Zuid-Frankrijk met een heel stel; erg gezellig, maar ook veel denk-tijd. Er speelt gewoon 1 centrale vraag in m'n hoofd, die jullie ws ook kennen: wat nou als 't niet lukt??? Ik vind dat zo'n naar gevoel, het is gewoon pure angst en soms zelfs wanhoop.. de evaluatie was niet erg positief, dus m'n angst is ook wel reeel, helaas..

 

Ik heb 20 december een maanddepot Lucrin gekregen, met een herhaalrecept voor nóg een maand. Als ik weer moed en zin had zou ik na deze maand doorgaan, en anders nog een maand pauze nemen. Tot afgelopen zondag zag ik 't nog niet echt zitten, maar sinds ik 1 van mijn beste vriendinnen afgelopen zondag met haar 3 uur oude dochterje zag knuffelen is er weer een knop om: ik ga er weer voor!! Dát wil ik tenslotte ook, en deze behandeling is er voor nodig!!!

 

Dus ik ga 12 januari naar 't ziekenhuis om verder een opstartschema te maken.. dat zal vrij snel gaan, want heb de basis nu al met Lucrin.

 

 

 

Wat ik me afvraag.. misschien herkennen jullie dit..

 

Ik ben soms erg bang dat ik nooit zwanger zal worden. Nu vroeg m'n schoonzusje laatst of dit een voorgevoel is? Ik weet het niet. Ik hoop dat het alleen een angst is; dat ik daar gewoon bang voor ben, en dat het dus géén voorgevoel is..

 

Herkennen jullie dit nare gevoel, of hebben jullie juist heel sterk het gevoel dat het gaat lukken??? Ik vind dat wel lastig; ik heb dat gevoel niet meer zo sterk..

 

 

 

Nou, lekker warrig geformuleerd weer, maar jullie snappen vast wat ik bedoel...

 

 

 

Tot gauw weer,

 

 

 

geluk en liefs Nanne

Posted

Hey Nanne,

 

Bij mij is het een op en af gevoel, van angst dat het niet zal lukken tot goeie moed.

 

Ik ben niet overdreven positief maar toen ik hier het nieuws van draakje en fleur las, ook van linde dan dacht ik "ik heb nog nooit rekening gehouden, echt geloofd dat het nooit zou lukken", dus ergens diep in mij is er een rotsvaste overtuiging dat we ooit een babytje gaan hebben.

 

Alles wat ik wel voel van negatieve gevoelens is angst en zelfbescherming.

 

Er is niks mis met me medisch gezien, mijn man is ook top dus ... het moet ooit lukken.

 

 

 

Ik geloof eigenljik niet in het voorgevoel idee en ik zou dat ook niet in je hoofd steken. Het is gewoon angst en dat is heel erg normaal hé.

 

 

 

Ik wens je super veel succes, hoop dat het snel mag gaan, veel sterkte

Posted

Ho Nanne,

 

 

 

Ik heb ook een wisselend 'voorgevoel'. Maar ik heb nu ook wel geleerd dat dat niet hoeft te betekenen dat het niet lukt. Ik lees ook wel van die boeken dat waar je energie in steekt groeit en dat je dus vooral moet denken wat je wel wilt, maar na 3 jaar heeft dat ook niet echt zijn vruchten afgeworpen.... En dan vind ik het best oke om dan af en toe eens te denken dat het allemaal nooit goed zou komen. Of wel... denk ik er dan gelijk achteraan. Wie weet heb ik diep diep vanbinnen een ander plan voor mezelf bedacht. maarja, dan zou ik toch niet steeds in tranen zijn als ik niet zwanger blijk te zijn... Een 'vriendin' die 'in de toekomst kan kijken' vertelde mij dat ik vorig jaar dik zwanger zou zijn aan het einde van het jaar. Ik hopen, maar mooi niet dat ze gelijk had.

 

En alle wensen die ik heb gedaan, alle 'goede' tekenen, alle positieve gedachtes... ik denk niet dat dat alleen van invloed is op het wel of niet zwanger worden.

 

Zo langzamerhand laat ik al die dingen varen. het lukt wel of het lukt niet. Je kunt daar maar een beperkte hoeveelheid voor doen denk ik. Als het lukt ben je alle verdriet snel kwijt denk ik, en als het niet lukt, moet je al dat verdriet een plekje zien te geven. Ik houd wel rekening met allebei, maar over het algemeen heb ik wel een positieve instelling, anders houd je het ook niet vol denk ik.

 

groetjes mamalou

Posted

Hi meisjes,

 

gisteren zag ik familie van mijn man die een middeltje voor me gevonden hebben, maca ...

 

kent iemand van jullie dat? je kan er over lezen op http://www.maca.be. Nu ik ben niet echt een believer in dat soort dingen maar anderzijds ben ik wel in het stadium van "laat ons maar dingen proberen, baat het niet dan schaadt het niet". Nu als ik dat lees is het een verbetering van libido, energie, fertiliteitsondersteunend... ik vind het beetje raar allemaal. ik ga wel eens zo'n pilletjes nemen en dan checken met de acupuncturist op 12/1. Als zij groen licht geeft dan zal ik het verder zetten maar anders stop ik toch maar weer.

 

 

 

Vandaag is de start van mijn gezondheidsactieplan. Geen sigaretten (heb 2 weken terug 1 sigaret per dag gerookt om de rebel uit te hangen :) ), minder eten, gezonder eten, start to run en minder wijntjes. Ik ben eens benieuwd hoe lang ik het ga volhouden maar ik heb mijn man een belofte gemaakt en ik heb een goed doel voor ogen hé, top fit in februari voor een nieuwe start :jump_rope:

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.




  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use