Jump to content

Champietal (Chantal)........is zwanger


Recommended Posts

Posted

Lieve meiden,

 

 

 

Nu het eindelijk ook zo ver is bij ons, wil ik ook een dagboekje bij gaan houden.

 

Ik zal eerst vertellen hoe het allemaal begon en zal het up to date houden met alles wat nog komen zal gaan.

 

 

 

 

 

In augustus 2005 hebben wij besloten dat we met de pil gingen stoppen.

 

We woonden toen nog heel klein (2 kamer appartement), maar waren toch van plan om naar een groter huis te kijken.

 

Je stopt dan met de pil en als je de eerste paar keren nog ongesteld word dan snap je dat wel. Ik heb jaren de pil geslikt, dus eerst moest al die troep mijn lichaam uit.

 

Na ruim een half jaar had ik toch zoiets van 'jammer'.

 

Op dat moment waren wij ook druk op huizenjacht en in mei dat jaar daarop hebben wij ons huis gekocht. In augustus kregen we de sleutel en zijn we hard gaan klussen aan ons paleis. Op dat moment ben je met zwanger worden al iets minder bezig.

 

In december 2006 gingen we eindelijk in ons paleis wonen en toen ging het toch weer kriebelen. We zijn toen naar de huisarts gegaan en kregen een brief mee voor het ziekenhuis. Op dat moment had ik ook heel erg last van mijn pols, zal wel komen van de verbouwing dacht ik. Dat bleek dus niet zo te zijn en ik moest na veel fysio e.d. geopereerd gaan worden. Op dat moment denk je weer. Laat ik nou eerst mijn pols in orde brengen en dan kijken we weer verder. Op dat moment nog niets met de brief gedaan. In mei 2007 werd ik geopereerd en in die zelfde maand toch maar eens naar het ziekenhuis gebeld. We konden in juli terecht bij de arts.

 

Bij het intake gesprek hebben we besproken dat we eerst lekker op vakantie moesten gaan en dan in de herst terug komen voor diversen testen e.d. en dan konden we in januari 2008 gaan beginnen aan de IUI als alles oke was.

 

 

 

We hebben allemaal testen gehad, maar de HSG vond ik echt het ergste.

 

Ik heb gewoon de echokamer bij elkaar staan gillen.

 

Dit had ik echt nooit van mezelf verwacht, maar ik vond het zo onwijs pijnlijk.

 

Gelukkig was deze uitslag ook positief.

 

 

 

Zo gezegd, zo gedaan. In januari gingen we beginnen aan de IUI.

 

 

 

Na 6x IUI te hebben gehad heeft de arts tegen mij gezegd dat het geen zin had om verder te gaan. Ik zou aan het traject IVF moeten gaan beginnen.

 

In het ziekenhuis waar ik liep doen ze geen IVF. Dus ik moest naar het LUMC toe. Zij werken qua IVF wel samen met het andere ziekenhuis, dus de maanden dat ik IUI heb gedaan gingen van mijn wachtlijst af.

 

 

 

In juli kon ik al gelijk terecht voor een intake gesprek.

 

De wachtlijst zou ongeveer 9 maanden zijn, dus wij konden ergens in september beginnen. Uiteindelijk is dit oktober geworden.

 

 

 

Dus daar ga je, met veel goede moed beginnen aan het IVF traject.

 

Beginnen met hormonen spuiten. De eerste echo was al niet echt positief, want ik had weinig eitjes. Dus hormonen spuiten omhoog en een paar dagen weer een FM, weer niets.......en zo bleven ze het maar omhoog gooien de hormonen, maar dit had niet echt zin.

 

Toen belde de arts, om te zeggen dat de IVF werd afgebroken en dat ik eventueel nog een IUI kon gaan doen.

 

Ik zou dan wel eventueel gelijk een maand later wel weer mogen beginnen met IVF.

 

De 7e IUI gedaan, want niet geschoten is altijd mis, maar dit liep niet goed af.

 

 

 

In november weer beginnen met IVF. We gingen gelijk op de tweede dag van mijn menstruatie beginnen met hormonen spuiten en dat heeft gewerkt.

 

Er werden wat mooie grote eitjes ontwikkeld en na een paar FM konden we ons gaan opmaken voor de punctie.

 

 

 

Hier zag ik erg tegenop, omdat ik de HSG echt ook heel pijnlijk vond doen.

 

De zusters en artsen waren heel lief in het ziekenhuis. Ik ben gewoon heel eerlijk geweest dat ik er heel erg tegenop zag.

 

De punctie vond ik ook echt niet prettig. Toen ze klaar waren lag ik onwijs te trillen op het bed, maar dat ging snel over toen ze vertelde dat ze toen eitjes hadden. Naar huis toe voelde ik mij nog niet echt lekker, maar 's avonds ging het al helemaal prima weer.

 

 

 

De dag erna hoorde ik hoeveel er bevrucht waren. Ze bleken dus ook alle tien bevrucht te zijn. Dit was helemaal top zeiden ze van het lab.

 

Op maandag had ik de terugplaatsing. Hierbij hoorde ik dat ze ook alle tien waren gaan doordelen. Ik had 3x A klasse en 7x B klasse.

 

 

 

Ik kreeg dus een topper terug geplaatst, maar na anderhalve week voelde ik al dat het mis was. Die ongesteldheid krampen kreeg ik en toen kreeg ik ook het antwoord (nadat ik mijn bloed had geprikt) dat het niet goed was.

 

 

 

Ik mocht op voor de cryo terugplaatsing.

 

Dit is helemaal gedaan zonder hormonen of andere medicijnen.

 

Dit heeft mij ook echt heel goed gedaan. Ik was niet meer zo moe als de maanden daarvoor en ik voelde mij een stuk beter.

 

 

 

Op 1 februari kreeg ik de cryo TP.

 

en op 11 februari moest ik weer mijn bloed prikken. Ik wist zeker dat het weer fout zat. Ik had weer van de krampen in mijn buik en verder voelde ik niet veel.

 

Ja ik was wel moe, maar dat kan ook met de 'winterdip' te maken hebben.

 

Toen kreeg ik het telefoontje dat ik ZWANGER ben.

 

 

 

Ik was echt helemaal door het dolle heen. Het is zo spannend allemaal en aan de andere kant ook zo eng. Hier is iets waar je 3 en half jaar op hebt gewacht en dan is het eindelijk zo wer.

 

Twee dagen later (gisteren) moest ik weer bloed prikken om te kijken of mijn hormoonwaarde is gestegen en die was helemaal perfect.

 

 

 

Op dit moment ben ik echt hyperactief. Normaal slaap ik heel veel en lang.

 

Nu ben ik al vanaf een paar dagen geleden heel vroeg wakker en heb ik het idee dat ik de hele wereld aan kan.

 

 

 

Het gaan nog een paar spannende maanden worden, maar we gaan er natuurlijk vanuit dat alles helemaal goed is/zit.

 

 

 

Ik de eerste week van maart ga ik mijn eerst echo krijgen en dan mogen we eindelijk naar ons ondooide eskimo gaan kijken..............

 

 

 

Het is een heel verhaal, maar ik wilde het gewoon heel erg graag opschrijven.

  • Replies 54
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Posted

wauw, Chantal, GEFELICITEERD!!!!! Wat super nieuws! En ook zwanger van een eskimootje, gaaf hoor. Ik denk altijd als ze het invriezen en ontdooien kunnen overleven, en daarna ook goed doorgroeien en innestelen, dan zijn het vast hele sterke embryootjes.

 

Heel veel succes de komende spannende weken. Op naar de eerste echo!

 

 

 

liefs,

 

Mariek

Posted

Hey Chantal,

 

 

 

Jeetje wat is het een lang traject geweest voor jullie, maar nu een geweldig resultaat, je bent zwanger!!! Wauw!

 

Gefeliciteerd en op naar je eerste echo, die is zooooo speciaal!

 

 

 

Liefs Diana

Guest estrhalita
Posted

Super meid, een heel verhaal maar heel herkenbaar en super gefeliciteerd. Geniet van deze periode.

Posted

hoi chantal,

 

wauw wat een verhaal. en heel herkenbaar... wanneer jullie begonnen zijn, in mei de operatie... ik ben heel blij voor jullie dat je eindelijk zwanger bent wat zal er een last van je schouders gaan, steeds meer en meer!

 

liefs mamalou

Posted

Gefeliciteeeerd!!! Probeer er van te genieten!

 

 

 

Ook een Eskimootje! Ik heb er hier ook eentje rondrennen, van 2,5 haha :))

Posted

Hey Chantal, ik heb je al gefeliciteerd maar bij deze nog maar eens, van harte gefeliciteerd ( zoen ) , hoe gaat het met de grijns op je gezicht hihi ? Heerlijk hoor.

 

 

 

Liefs Dani.

Posted

Chantal, genieten genieten meid, ik kan me voorstellen dat je de wereld aan kunt! Wat een verhaal hé maar nu is jullie droom uitgekomen. Ik ga je volgen ! Dikke knuffel

Posted

@ Daan - Het gaat nog prima. Alleen af en toe wat irritatie in mijn buik.

 

Heb even zitten googelen en dat kan er mee te maken hebben dat je baarmoeder zich nu al aan het vergroten is.

 

 

 

@ Dani - Die grijns is er nog steeds. Af toe heb ik ook wel enge dingen in mijn gedachte, maar die moet ik dan weer snel uit mijn hoofd zetten. Het is natuurlijk allemaal nog zo pril.

 

 

 

@ Sofie - Ik hoop voor jou en alle andere meiden dat jullie heel snel ook zo'n positief verhaal kunnen neerzetten. Zo lang op gewacht en dan via een mooie cryo zwanger worden..........helemaal top.

 

 

 

Alle meiden, bedankt voor jullie felicitaties.

 

Morgen mag ik bellen om een afspraak te maken voor mijn eerste echo.

 

 

 

XX

Posted

Vanochtend gebeld met het ziekenhuis.

 

 

 

De eerste echo zal zijn op vrijdag 6 maart.

 

 

 

Het weekend daarvoor gaan mijn man en ik een weekend naar Dublin.

 

Dit heeft hij van mij cadeau gekregen met de kerst.

 

Zal wel raar zijn, dat je niet mag drinken en op moet letten met wat je eet.

 

Ik heb altijd wel lekker een drankje gelust en vooral als je lekker een weekendje weg bent, maar ik laat het met alle liefde staan hoor.

 

 

 

Ik zat afgelopen zaterdag te kijken wat ik allemaal niet meer mag eten.

 

Van de meeste dingen wist ik het wel, maar ik schrok van iets anders.

 

Ik vind nl. het weleens lekker om een lekker broodje met gerookte zalm te eten.

 

Nu blijkt dat voorverpakt vis (dus vacuum) een bacterie in kan zitten en dus niet mag eten. Dit wist ik dus echt niet.

Posted

Chantal,

 

al doende leer je. Hopelijk heb je van je laatste broodje(s) zalm genoten. Nu weet je dat je het 'even' moet uitstellen, net als vele andere lekkere dingen.

 

Veel plezier met je reisje.

 

 

 

liefs, Stéphanie

Posted

Hi Chantal mmm wat een heerlijk mooi vooruitzicht zo een weekendje weg met je man !

 

Ik kan me voorstellen dat jullie genieten van de roze wolk en ben zeker dat het boost geeft aan vlinders in de buik :)

Posted

lang verhaal inderdaad maar voor velen oh zo herkenbaar

 

meid helemaal geweldig heerlijk voor je

 

super gefeliciteerd

 

genieten genieten en nog meer genieten!!!

Posted

Hi Champie,

 

 

 

harstikke gefeliciteerd. Geniet er lekker van. Blijf zo onbevangen mogelijk. Rust in je lijf en in je hoofd is het allerbeste voor de kleine! 6 maart wordt heel spannend. alle tekenen zijn goed. Zoals een andere meid al schreef, jouw kleintje heeft al zoveel overleefd, dat is een hele sterke! Heel erg gaaf!!!

 

Joepie,

 

x leonore

Posted

Dank je wel meiden voor al jullie felicitaties.

 

 

 

Ik moet wel rust in mijn hoofd krijgen, want ik ben met allemaal positieve (maar ook negatieve) dingen bezig in mijn hoofd.

 

 

 

Het gaat nu gewoon aftellen naar de 6 maart worden.

Posted

Hey Chantal, ach ja al die spookjes in jouw hoofd die horen er natuurlijk een beetje bij, er is ook zoveel gebeurd voor dat wij op dit zwangerenpunt belanden dus probeer de negatieve dingen van je af te zetten en geef lekker toe aan de positieve gedachten, vooral lekker blijven grijnzen en er van genieten :D

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.




  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use