Ga naar inhoud

Oproep interview voor profielwerkstuk1


MauraMichelle

Aanbevolen Berichten

Hallo, wij zijn Maura en Michelle. Wij zoeken vrijwilligers om een interview te houden voor ons profielwerkstuk.

Een profielwerkstuk is een werkstuk waar we minimaal 80uur per persoon aan moeten besteden. Het onderwerp moet binnen ons vakkenpakket passen zodat we het niet al te moeilijk voor onszelf maken. Het onderwerp van ons profielwerkstuk is welke stappen je kunt ondernemen als je niet op een natuurlijke manier zwanger kan worden. Denk daarbij aan de verschillende technieken, hoe dat werkt, bijwerkingen en gevolgen etc.

 

Als u hieraan mee wil werken kunt u hier een reactie achterlaten of ons een berichtje sturen.

Ondertussen hebben wij de vragen als reactie gezet bij deze discussie. Het is reactie #12.

 

Met vriendelijke groet,

Maura en Michelle

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bij de verwerking van dit interview worden geen namen genoemd dus het blijft anoniem. Als de vragen te persoonlijk zijn hoeft u ze natuurlijk niet te beantwoorden.

 

1. Hoe bent u erachter gekomen dat u niet op een natuurlijke manier zwanger kon

worden? (Door bijv. een ziekte waarvan u al enkele jaren wist)

2. Hoe dacht u eerst over de technieken van kunstmatige bevruchting voordat u

wist dat u niet op een natuurlijke manier zwanger kon raken?

3. Welke technieken heeft u tot nu toe ondergaan?

4. Waarom heeft u voor die technieken gekozen?

5. Hoe voelde u zich tijdens de periode van behandeling?

6. Heeft u nagedacht over adoptie en waarom wel of niet?

7. Welke functie hebben de personen met wie u in aanraking kwam tijdens de

behandelingen?

8. Hoe ziet zo'n traject eruit van gesprekken en behandelingen? En welke

verplichtingen brengt het met zich mee?

9. Kreeg u medicijnen voorgeschreven tijdens die hele periode? Zo ja, waar

zorgden de medicijnen voor?

10. Welke struikelblokken kwam u tegen voor en tijdens de hele periode? (Bijv.

geld, veel emotionele gevoelens)

11. Zijn er bepaalde dingen die u voor de behandelingen kon/mocht en nu niet

meer?

12. Hoe reageerde uw omgeving op deze hele gebeurtenis?

13. Welke personen speelden een belangrijke rol in het leven? (Zoals mensen die

uw steunde)

14. Kent u mensen in uw directe omgeving die een soort gelijke behandeling

ondergaan?

15. Welke tips heeft u voor mensen die in dezelfde situatie als u zitten?

 

Groetjes,

Maura en Michelle

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bij de verwerking van dit interview worden geen namen genoemd dus het blijft anoniem. Als de vragen te persoonlijk zijn hoeft u ze natuurlijk niet te beantwoorden.

 

1. Hoe bent u erachter gekomen dat u niet op een natuurlijke manier zwanger kon

worden? (Door bijv. een ziekte waarvan u al enkele jaren wist) na 1,5 jaar geprobeerd te hebben test gedaan in ziekenhuis

2. Hoe dacht ik eerst over de technieken van kunstmatige bevruchting voordat u

wist dat u niet op een natuurlijke manier zwanger kon raken? goed maar nooit gedacht dit zelf te moeten mee maken

3. Welke technieken heeft u tot nu toe ondergaan? 12x iui zonder resultaat 3x icsi laatste x zwanger geraakt

4. Waarom heeft u voor die technieken gekozen? na aanbevelingen van het ziekenhuis geen andere keuze

5. Hoe voelde u zich tijdens de periode van behandeling? verward onzeker geleefd

6. Heeft u nagedacht over adoptie en waarom wel of niet? wel ingeschreven kinderwens is te groot om nooit geen kinderen te hebben, twijfelen nu of we ons moeten uitschrijven

7. Welke functie hebben de personen met wie u in aanraking kwam tijdens de

behandelingen? huisarts, gynaecoloog, assistenten, verpleegkundigen, analisten, lab. medewerkers

8. Hoe ziet zo'n traject eruit van gesprekken en behandelingen? En welke

verplichtingen brengt het met zich mee? lang wachten veel stress en onzekerheid

9. Kreeg u medicijnen voorgeschreven tijdens die hele periode? Zo ja, waar

zorgden de medicijnen voor? voor iui 3x puregon gehad voor kwaliteit eicel, pregnyl voor bepaling eisprong bij icsi decapeptyl, gonalf voor kwaliteit en kweken van eicellen, pregnyl voor bepaling eisprong

10. Welke struikelblokken kwam u tegen voor en tijdens de hele periode? (Bijv.

geld, veel emotionele gevoelens) geld is/was geen struikelblok, alles werd vergoed door ziekenfonds op 16 euro na emotioneel is het een ramp

11. Zijn er bepaalde dingen die u voor de behandelingen kon/mocht en nu niet

meer? mocht alles gewoon, maar ben wel zelf gestopt met roken, dit is niet verplicht

12. Hoe reageerde uw omgeving op deze hele gebeurtenis? probeerden ons zoveel mogelijk te steunen, maar voelde me vaak onbegrepen

13. Welke personen speelden een belangrijke rol in het leven? (Zoals mensen die

uw steunde) mijn moeder en partner

14. Kent u mensen in uw directe omgeving die een soort gelijke behandeling

ondergaan? meerdere vrienden van ons

15. Welke tips heeft u voor mensen die in dezelfde situatie als u zitten? wonderen bestaan

 

hoop dat jullie hier iets aan hebben

ben nu iets meer dan 37 weken zwanger van een meisje

was eerst zwanger van een twee eiige tweeling maar het ene kindje is na 9 weken gestorven

als jullie meer info willen dan graag een pb-tje

groetjes en succes

Link naar reactie
Delen op andere sites

1. Hoe bent u erachter gekomen dat u niet op een natuurlijke manier zwanger kon

worden? (Door bijv. een ziekte waarvan u al enkele jaren wist)

Het uitblijven van zwangerschap

2. Hoe dacht u eerst over de technieken van kunstmatige bevruchting voordat u

wist dat u niet op een natuurlijke manier zwanger kon raken?

Goed dat het er is. Heel bijzonder.

3. Welke technieken heeft u tot nu toe ondergaan?

IVF, en 3 cryo terugplaatsingen.

4. Waarom heeft u voor die technieken gekozen?

Heb ik niet gedaan, maar de fertiliteits arts.

5. Hoe voelde u zich tijdens de periode van behandeling?

Lichamelijk goed, geestelijk een carrousel.

6. Heeft u nagedacht over adoptie en waarom wel of niet?

Ja, maar is voor ons geen optie ivm leeftijd.

7. Welke functie hebben de personen met wie u in aanraking kwam tijdens de

behandelingen?

Wat bedoelen jullie hier precies mee? huisarts, fertiliteitsarts, gynaecoloog, assistenten, verpleegkundigen, analisten, lab. medewerkers?

8. Hoe ziet zo'n traject eruit van gesprekken en behandelingen? En welke

verplichtingen brengt het met zich mee?

Hoe het IVF traject gaat? Dat is een heel verhaal, kan je beter even googelen.

9. Kreeg u medicijnen voorgeschreven tijdens die hele periode? Zo ja, waar

zorgden de medicijnen voor?

Synarel om cyclus stil te zetten, Gonal-F om eicel groei te bevorderen, Pregnyl om eisprong te bevorderen, Utrogestan om innesteling te bevorderen.

10. Welke struikelblokken kwam u tegen voor en tijdens de hele periode? (Bijv.

geld, veel emotionele gevoelens)

Het is een enorm zware tijd, net een carrousel. Van geluk naar verdriet en van hoop naar vrees. Niet uit te leggen als mensen het niet hebben meegemaakt.

11. Zijn er bepaalde dingen die u voor de behandelingen kon/mocht en nu niet

meer?

Nee

12. Hoe reageerde uw omgeving op deze hele gebeurtenis?

Alleen mijn ouders en een paar goede vrienden en mijn teamleider weten het. Ze steunen ons waar mogelijk. Iedereen hoopt dat wij ooit ook het geluk mogen hebben om een kindje te krijgen.

13. Welke personen speelden een belangrijke rol in het leven? (Zoals mensen die

uw steunde)

Mijn ouders, vrienden, en mijn teanleider.

14. Kent u mensen in uw directe omgeving die een soort gelijke behandeling

ondergaan?

Ja, meerdere

15. Welke tips heeft u voor mensen die in dezelfde situatie als u zitten?

Nooit de hoop opgeven, ook al is dat soms zoooo moeilijk.

 

 

 

 

Meiden, succes er mee.

 

Groetjes Guusje

Link naar reactie
Delen op andere sites

1. Hoe bent u erachter gekomen dat u niet op een natuurlijke manier zwanger kon

worden? (Door bijv. een ziekte waarvan u al enkele jaren wist)

Ik wist al van vroeger dat het lastig zou worden, omdat ik altijd erg onregelmatig ongesteld was. De arts had me gewaarschuwd. Dus toen ik zwanger wilde worden ben ik gelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar bleek dat ik hormoonstimulatie nodig had om de eisprong op te wekken. Daarbij kwamen ze er toen achter dat mijn man slecht zaad had. Dus werd de eerste stap iui.

2. Hoe dacht u eerst over de technieken van kunstmatige bevruchting voordat u

wist dat u niet op een natuurlijke manier zwanger kon raken?

Wij hebben wel even getwijfeld, omdat we eigenlijk in ons hoofd hadden: als het ons lot is worden we zwanger. De keuze om het lot een handje mee te helpen was voor ons toch een moeilijke. Maar uiteindelijk toch ervoor gegaan.

3. Welke technieken heeft u tot nu toe ondergaan?

4x iui voor onze zoon. Daarbij hsg en laparascopie. Nu zit ik in de 4de iui poging voor nog een kindje.

4. Waarom heeft u voor die technieken gekozen?

We rolden erin en volgden het advies van de artsen.

5. Hoe voelde u zich tijdens de periode van behandeling?

De hormonen hadden sterke invloed op mijn humeur. Dit keerheb ik daar iets minder last van. Misschien omdat de druk van het nooit kinderen zullen krijgen weg is. We hebben het geluk dat we prachtig jongetje hebben. Nog een kind is gewenst en van harte welkom. Maar als het niet lukt is het denk ik minder moeilijk dan als de eerste niet gelukt was.

6. Heeft u nagedacht over adoptie en waarom wel of niet?

Nee. Sowieso is mijn man te oud. Bovendien heb ik genoeg zelfkennis dat adoptie voor mij moeilijk zou zijn.

7. Welke functie hebben de personen met wie u in aanraking kwam tijdens de

behandelingen?

Tja. Hulp bij zwanger raken, uitleg over procedures en steun bij als het niet goed gaat.

8. Hoe ziet zo'n traject eruit van gesprekken en behandelingen? En welke

verplichtingen brengt het met zich mee?

Hetzelfde als bij iedereen denk ik. Ik heb geen verplichtingen. Alleen de afspraken plannen is soms lastig met werk.

9. Kreeg u medicijnen voorgeschreven tijdens die hele periode? Zo ja, waar

zorgden de medicijnen voor?

Puregon om de follikel te laten rijpen Pregnyl om hem uiteindelijk te laten springen.

10. Welke struikelblokken kwam u tegen voor en tijdens de hele periode? (Bijv.

geld, veel emotionele gevoelens)

Stemmingswisselingen waardoor de relatie ook soms onder druk staat en in het begin problemen mbt werk, omdat je toch regelmatig naar het ziekenhuis moet.

11. Zijn er bepaalde dingen die u voor de behandelingen kon/mocht en nu niet

meer?

Nee

12. Hoe reageerde uw omgeving op deze hele gebeurtenis?

Eigenlijk wel heel goed. Alleen ouders waren nog erg bezig met "het lot beslist dat...". En werkgever deed even moeilijk. Wat ik in het begin niet zo erg vond, maar me steeds meer begon te storen waren de opmerkingen: je moet het loslaten, dan gaat het vaak vanzelf. Of: ga eens op vakantie. Dan kon ik op een bepaald moment uit de hoek komen: als ik op vakantie ga, komt er nooit een kind! Praat niet als een kip zonder kop. Bij mensen waar niet een directe oorzaak is werkt dan misschien, maar bij ons zeker niet. En toen we voor het tweede kind gingen: oh, gaat het nu ook niet vanzelf dan? NEE, WE HEBBEN NOG STEEDS HETZELFDE PROBLEEM!!! Die mensen hebben dus eigenlijk nooit geluisterd naar wat je zei!

13. Welke personen speelden een belangrijke rol in het leven? (Zoals mensen die

uw steunde)

Iedereen in mijn omgeving. Misschien wel het meest mijn collega's. Die waren erg betrokken. En mijn beste vriendin natuurlijk.

14. Kent u mensen in uw directe omgeving die een soort gelijke behandeling

ondergaan?

Nee.

15. Welke tips heeft u voor mensen die in dezelfde situatie als u zitten?

Maak er geen geheim van. Hoe meer mensen ervan weten, hoe meer begrip er is. Veel mensen praten er liever niet over. Mijn ervaring is dat ik door er heel open over te zijn veel medeleven kreeg. En de situatie is nou eenmaal zoals hij is. Waarom zou ik er niet over praten als dat op het moment een belangrijke deel van mijn leven beheerst?

 

Zo, dat was mijn verhaal.

 

groet,

Jeanine

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.



  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden