Ga naar inhoud

Miepie80 en haar drieling


Sab

Aanbevolen Berichten

  • Reacties 762
  • Aangemaakt
  • Laatste Reactie

Top Posters in dit Topic

Nieren waren gelijk gebleven tov gisteren, bloedplaatjes omhood (=goed), maar lever wel wat achteruit. Blijft afwachten dus hoe snel de zwangerschapvergiftiging doorzet.

Goede nieuws van de dag: Flupke had blaasvulling én ietsje vruchtwater! Hopelijk krijgt ze de kans nog wat te groeien en aan te sterken voor ze gehaald moeten worden.

 

Voel me heel machteloos; kids doen het nu weer zo goed en dan werkt mijn eigen lichaam totaal niet mee. Moet er niet aan denken hoe fout het kan gaan alleen omdat mijn lijf zo idioot bezig is. Erg frustrerend ook dat je er zelf niks aan kan doen en weet dat het niet meer weggaat tot ze geboren zijn....

Link naar reactie
Delen op andere sites

Miepie,

 

Weer een dagje verder op de goede weg en jullie Flupke verrast ons nu al door weer een beetje vruchtwater te produceren!

Hou vol. Trombo's weer omhoog en nierfunctie stabiel dus het ziet er nu in ieder geval nog niet zo slecht uit dat ze gehaald gaan worden. Rust goed uit zodat de kleintjes zoveel mogelijk energie van je krijgen om te groeien!

 

Liefs, Henkie

Link naar reactie
Delen op andere sites

Oh meid.... wat kan ik me je gevoel goed voorstellen.... maar voel je niet schuldig, of wat dan ook....

Elke dag is er 1, en Flupke doet het goed...... we/jullie kunnen alleen maar hopen dat Flupke nog meer vruchtwater gaat produceren en het daardoor wat beter gaat krijgen en de zw. vergiftiging heeeeel langzaam gaat......

 

We blijven aan jullie denken en voor jullie duimen....

Link naar reactie
Delen op andere sites

Lieve Miepie,

 

In de drukte van mijn eigen leven is het me totaal ontgaan dat je een drieling verwacht. Ik lees pas nu in wat voor situatie je zit en die is behoorlijk penibel. Net als Henkiepenkie heb ik zwangerschapsvergiftiging gehad en een meerlingzwangerschap meegemaakt. Ik heb in het totaal 6 weken in het ZH gelegen en dat is geen kattepis. Ondanks dat je rationeel weet dat het het beste is, vond ik het zo moeilijk, werd er zelfs recalcitrant van. Ik heb in die weken ook hier geen berichten geplaatst, zelf dat was teveel.

 

Miepie.. hou vol! Elke week is er eentje en jouw kindjes hebben die weken (dagen) heel hard nodig. Ik hoop dat je al in een academisch ziekenhuis bent, zodat je niet meer hoeft te verkassen en jij en je kleintjes de zorg kunnenkrijgen die jullie nodig hebben. Mag ik je 1 tip geven??? Hou het volk dat je niet wenst buiten (en dan heb ik het ook over je beste vrienden etc)!!! Ook de eerste tijd na de geboorte, je hebt aan zoveel te voldoen, maar niet aan de wensen van de buitenwereld. Dat kost je zoveel/teveel energie... bereid je mannetje er op voor, hij zal hierin het voortouw moeten nemen!!! Het is gewoonweg niet te doen...

 

Liefs Pien

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nog een aanvulling! Het is redelijk waarschijnlijk dat je tijdens de bevalling niet alles meekrijgt vanwege je zwangerschapsvergiftiging.. laat je mannetje e.e.a vastleggen op beeld/schriftmateriaal! Ik heb onze kindjes pas 24 uren na de bevalling kunnen zien en achteraf doet het me zoveel pijn dat opa en oma al voor die tijd uren met ze hebben kunnen doorbrengen, terwijl ik van de wereld was en ze nog niet "kende" en wel zo ongeloveloos naar ze verlangde.

 

MIEP.. laat de boel de boel.. doe het met je man en je dierbaren en laat de feiten de feiten.. het is niet anders!

 

XX Pien

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hee Miep!!

Ook ik ben blij te horen dat flupke het wat beter doet!! Verder kun jij niks doen behalve zo relaxed mogelijk te blijven... En o wat is dat makkelijk gezegd door mij, ik zit niet in jouw situatie! Denk goed om jezelf en het ziekenhuis doet dat ook goed.

Wat pieneke schrijft is heel goed! Hou rekening met de heftige periode die er straks aankomt. Je man zal heel belangrijk zijn. Maar laat het over je heen komen en laat hem alles regelen!!

Ik hoop dat elke dag er vooruitgang bij flupke te zien is en ook bij jou, dat je waardes stabiel blijven!

 

Weet dat er heel veel aan je denken...

 

Jolieneke

Link naar reactie
Delen op andere sites

Lieve Miepie

 

wat ben ik blij te lezen dat het met de keine Flupke zelfs wat beter gaat, wat een kanjertje, de andere ook hoor. Maar lieve meid, ik geloof direct dat je enorm teleurgesteld bent in de reactie van je lichaam, hoe wrang het ook is, en rationeel weet je dat wellicht ook wel, daar kun jij of niemand iets aan doen lieverd. je kan jezelf niets verwijten,echt niet.

Er komt wellicht erg veel op je af en je wordt geleefd, ik wens jullie, ook je man en dierbaren erg veel sterkte.

 

liefs

Babeth

Link naar reactie
Delen op andere sites

BEdankt voor alle bemoedigende woorden meiden.

Pieneke, dank je wel dat je jouw verhaal wilt delen en voor je enorm bruikbare tips. Ik heb sommige dagen ook erge moeite te reageren, maar probeer het wel te blijven doen, al is het alleen om even van mezelf af te typen. Miepman houdt nu al iedereen hier weg en bepaalt wie er mogen langskomen. Ben eigenlijk ook te moe/duf voor bezoek, ik vind het dus allang best.

We hebben wel gelijk besproken voor ná de bevalling; mijn schoonmoeder zou het in haar hoofd halen zo naar binnen te banjeren op de NICU (uitgaande van dat we ze niet alledrie verliezen) - Miepman heeft duidelijke instructies gekregen van wat ik wel en niet wil. Dank je wel...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Miepie, goed aan jezelf denken straks. Idd wat pieneke zegt: het contact van jou met de kindjes is het belangrijkst.

Misschien nu ook al bespreken met zh wat wel en niet mogelijk is na geboorte (afhankelijk natuurlijk van de situatie) en wat jij/ jullie graag willen. Vaak zijn de artsen en verpleegkundigen zo gericht op het medisch handelen, dat ze band tussen moeder en kind vergeten (gelukkig is het niet meer zo extreem als vroeger, maar het is nog niet overal ingeslepen). Bv kangeroe-en (kindje huid tegen huid bij je en dan lekker warm tegen je aan laten rusten)? Kangeroeen is iets wat juist voor prematuurtjes heel goed blijkt te werken!

 

Ik moest ook in t ziekenhuis bevallen, kleine heeft gelukkig wel kwartiertje bij me gelegen na de geboorte, maar moest daarna meteen naar high care terwijl ik gehecht werd. Pas uur later mocht ik erbij en toen sliep ze. Ik wilde haar zo graag oppakken, maar durfde niet goed. Achteraf zeiden ze tegen me: dat had je moeten zeggen, want dat was echt geen probleem geweest. grrrr, tja, dat weet ik toch niet? anyway, wat ik wil zeggen is: neem niet aan dat het ziekenhuis met jou meedenkt op dit gebied, maar wees gewoon heel duidelijk wat jij wil. Nee heb je en ja kun je misschien krijgen. En als het echt niet kan, dan geven ze dat wel aan.

Nog andere tip: geboortekaartje week later versturen zodat jullie zelf heel gedoseerd kunnen bepalen wie je wanneer op de hoogte wil stellen.

Sterkte meis! Knuf, Yola

Link naar reactie
Delen op andere sites

Fijn te horen dat het met alle kleintjes goed gaat, in het bijzonder Flupke... wat een vechtertje is het ook.

Meid, vind het dapper dat jullie de regie in eigen handen houden... denk inderdaad aan jullie zelf.

Voel je niet verplicht om hier iedere dag iets neer te zetten... we vinden het erg fijn om iets van je te lezen, omdat we met z'n allen zo met jullie meeleven.

Maar denk vooral even aan jezelf en jullie 3 kanjertjes!!

 

Liefs

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.




  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden