'Hoort erbij' - zwangerschapskwaaltjes

[Henne]

Op het 12 weken bankje maken we ons soms lekker zorgen over dingen die er dan volgens ervaren dames 'gewoon bijhoren'. Iemand opperde om er een nieuw, geruststellend topic over te openen dus bij deze. Misschien komen er nog goede tips uit ook.

 

Wat er dus bijhoort en 'eng' is: krampen! Als ik opsta, als ik geplast heb, soms zomaar. Rug, buik, benen. Net of ik ongesteld ga worden. In combinatie met (witte) afscheiding erg veel aanleiding voor broekloeren. Maar: het hoort er dus bij. In plaats van angst geven zou het me gerust moeten stellen ...?

 

Wat ik wel weet dat erbij hoort, maar hier wel erg extreem: moeheid. Ik kan letterlijk de hele dag slapen, ben fysiek echt moe na simpele huishoudelijke klusjes of een boodschap. Eigenlijk de ik hele dagen niks (werk op het moment niet). Herkennen anderen dat ook? Ik word er onderhand wel behoorlijk moedeloos van. Geveld zijn door extreme misselijkheid hoor je wel vaker, maar echt uitgeschakeld zijn door moeheid?

 

Ben benieuwd welke kwaaltjes hier verder nog aan bod komen :-)

[mari-83]

Aller eerst gefeliciteerd met je zwangerschap

 

Ik herken het helemaal die krampen 'horen erbij' maar het maakt je zo onzeker

En de moeheid heb ik ook heel erg last van gehad en nu nog soms al is de energie wel meer geworden na 16 weken.

 

Qua misselijkheid en overgeven ben ik niet echt een goed voorbeeld want ik kom er niet vanaf deze zwangerschap al is het wel een heel stuk minder sinds de 16 weken ongeveer. Mijn verloskundige en huisarts zeiden in het begin dat het niet nodig is zo misselijk te zijn en dat ik heel goed emesafene kon gebruiken dus misschien is dat wat ik kon de tablet vorm niet binnen houden doordat alles wat erin ging er ook were uit kwam maar er is ook een zetpilvorm.

 

Voor de vermoeidheid kun je misschien floradix proberen daar kreeg ik iets meer energie van en verder rustig aan doen en op tijd je rust nemen.

 

Oh ja ik kreeg van de week een tip van iemand en heb er maar niet op gereageerd maar zij vertelde mij dat als ik misselijk was ik er maar gewoon niet aan moest denken pfff net of dat kan als je dag in dag uit misselijk bent. En zij is iemand die nu zwanger van de 2de en beide zwangerschappen lijkt door te wandelen zonder ook maar 1 keer misselijk te zijn

 

Maar goed in elk geval heel veel succes hopelijk blijft alles goed gaan en krijg je snel iets meer energie

[Melis25]

Henne, allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap!

 

Ik had geen kwaaltjes na m'n positieve test, ik zat er letterlijk op te wachten. Ik riep zelfs; was ik maar misselijk, dan weet ik tenminste dat het goed zit. Maar vanaf week 7 kwam de man met de hamer, ik kan je niet omschrijven hoe erg moe ik ben geweest. Ik was niet vooruit te branden en ben zelfs op m'n werk (achter m'n computer) in slaap gevallen, ik kon mijn ogen gewoon niet openhouden. Eenmaal thuis dook ik meteen m'n bed in en heb er dagen tussen gehad dat ik soms wel 12-15 uur op een dag sliep.

Weet niet of je hier blij van wordt, maar die extreme vermoeidheid heeft bij mij tot week 17 geduurd.

 

Ondanks alle kwaaltjes, geniet van je zwangerschap, het is zo onwijs bijzonder en ik mis m'n buik nog elke dag!!

[Henne]

Slik....week 17... ;-&

[Melis25]

Sorry, maar ja.. Zolang duurde het bij mij, ondanks veelvuldig gebruik van Floradix en andere ijzerrijke

producten. Het was helaas een vermoeidheid waar niet tegenop te slapen was, ik bleef maar moe.

Indien je de mogelijkheid hebt zou ik er gewoon aan toegeven, er gebeurd zo onwijs veel in je lichaam in korte tijd.

 

Maar ik zou het zo weer overdoen, misschien is dat een schrale troost ;-)

[Sorpresa]

Vemoeidheid viert ook hier hoogtij, al sinds 1 week na de tp (wist ik veel dat dat goed was). Mijn ijzergehalte blijkt top te zijn dus de angst voor ijzertekort was ook onterecht

Krampen check

Veel afscheiding check

Bekkenpijn en bandenpijn kunnen dus echt heel vroeg beginnen, bij mij rond week 10 al :-S maar ja tis wel een tweeling.

Daarentegen niet misselijk geweest, geen innige relatie met de toiletpot en hoewel mensen beweren dat dat een slecht teken is: 75% van de vrouwen heeft last van misselijkheid, dus 25% niet!

Zware migraine aanvallen trouwens ook, echt heel vervelend! Ergens gelezen dat dat een voorbode was dat het mis zou gaan, blinde paniek dus... maar komt gewoon door de hormonen!

 

En wat er ook 'gewoon' bij hoort, is de angst dat het misgaat. En ook dát zegt niks! Dat is geen teken of voorgevoel, dat is ANGST. Hoef je niet uit te kunnen leggen, angst is heel vaak irrationeel.

[Henne]

Mari dank voor de tips. Floradix zit geloof vooral ijzer in? M'n hb is op zich goed, dat wordt elke week gecontroleerd. Maar kan t proberen.

[Esk]

Daarentegen niet misselijk geweest, geen innige relatie met de toiletpot en hoewel mensen beweren dat dat een slecht teken is: 75% van de vrouwen heeft last van misselijkheid, dus 25% niet!

Ik ben niet misselijk geweest, bij beide zwangerschappen niet. Vond dat zo bijzonder, want je hoort er echt íederéén over. Maar er zijn dus meer vrouwen die echt niet misselijk zijn. Ik heb twee goede zwangerschappen gehad, dus het zegt helemaal niets. Gefeliciteerd met je zwangerschap!

 

Overigens, wel moe en ook die afscheiding (vreselijk vond ik dat).

 

Henne, die Floradix is een geweldig middeltje... het is er in vloeibare vorm (bijvoorbeeld bij Kruidvat) of in pilvorm (reformzaak) en het doet wonderen tegen moeheid. Verder is het goed voor je weerstand en naast dat het een behoorlijke hoeveelheid ijzer bevat, bevat het ook stoffen die de opname van ijzer bevorderen. Het wordt ook vaak ná de bevalling aangeraden, zeker als je dan wat lager in je Hb zit.

[Sorpresa]

Oh ja, wat er ook bij hoort, is dat de krampen soms weg zijn en een dag (of meer) wegblijven. Dat je een dag wat meer energie hebt hoort er ook bij. Dat je borsten de ene dag gevoeliger zijn dan de andere hoort erbij en bij mij waren ze de ene dag zelfs groter dan de andere.

 

En nog iets wat ik me natuurlijk 's ochtends bedenk, echt heel raar dromen hoort er ook bij. Soms over zwangerschap en babies, soms over willekeurige rariteiten. Maar een nachtmerrie over je kleintje(s) is geen voorbode van iets ergs, heb er genoeg gehad!

[Henne]

Vind dit nu al een fijn topic, heerlijk die geruststelling en herkenning :-)

 

Sorpressa dromen jaaa!!! Heel bizar. En als je niet droomt: wakker liggen, hoe moe je ook bent.

[Sen]

En niet te vergeten die 'klont' in je keel die je niet krijgt opgehoest en ook niet weg kan slikken.

[Henne]

En niet te vergeten die 'klont' in je keel die je niet krijgt opgehoest en ook niet weg kan slikken.

 

Haha ja Sen: de KLONT. Maar hier is ie inmiddels wel weg, was denk ik toch meer verkouden.

[Sen]

Niet te vroeg juichen Henne, bij mij komt en gaat het ;-)

 

Hou nu trouwens vocht vast. Buiten dat het er niet charmant uitziet is het vooral pijnlijk. Ik word wakker met slapende tintelende handen en rechts gewoon kramp wat doortrekt naar m'n elleboog. Voeten staan ook helemaal strak dus buigen is ook pijnlijk. Iemand tips?

[Melis25]

Sen, voordat je naar bed gaat een douche nemen. Laatste paar minuten warm en koud water afwisselend op je benen laten stromen.. Hielp hier heel goed tegen kramp en onrustige benen!

[mari-83]

Oh ja heel veel dorst s nachts en een hele droge keel en veel plassen natuurlijk

 

En huilen om elk wissewasje haha mijn vriend moet er soms wel om lachen als ik weer eens huil om een film

[Sorpresa]

Ja inderdaad, ik werd ook steeds wakker met een brok in mn keel. Dacht elke keer verkuden te gaan worden maar in de loop van de dag werd het minder.

 

En wakker liggen inderdaad, en droge mond/keel...jupjupjup!

 

En wat ik ook vervelend vond, die ijzersmaak! Ik ging er echt van snoepen om die smaak maar te overstemmen.

 

Die dingen zijn wel weg nu trouwens :-)

[Sorpresa]

Ik vond trouwens in t begin dat ik zo weinig klachten had en wilde er graag meer 'ter bevestiging' maar zo te zien had ik er genoeg! Ik wilde ze alleen niet herkennen omdat ik niet misselijk was :happy3:

[Mariek]

Wat een leuke topic!

 

- Hier ook extreme vermoeidheid, energiepijl nul komma nul. Het begint wat beter te worden nu (12 weken).

- Laatste tijd wel wat vaker last van hoofdpijn.

- En inderdaad, die dromen, die levensechte dromen. Bizar soms. Heb eergisteren mijn vader de huid nog vol gescholden (we hebben geen goede relatie, ik zie hem haast nooit, en alle frustratie en opgekropte woede heb ik er in mijn droom eindelijk eens heerlijk uit kunnen gooien)

- Afscheiding? check

- Misselijk? Nu vooral einde middag en avond. Geen last van ochtendmisselijkheid deze keer. Vorige keer daarentegen 24-uur per dag die vieze klont in mijn keel en misselijk, wat duurde tot week 16...

- Oh, en wat ik hier nog niet ben tegengekomen: gevoel van neerslachtigheid. Voelde me totaal niet blij, weken lang niet. Begint nu eindelijk een beetje te komen

- Krampen heb ik de eerste keer ook veel gehad. Nu stukken minder.

- En extreem opgeblazen buik... 's ochtends nog vrij plat, einde van de dag formaat watermeloen.

- Kortademigheid, ook al zo'n naar kwaaltje. Een paar weken, met name in het begin, behoorlijk last van gehad. Alsof je bij elke adem niet genoeg lucht binnen krijgt, terwijl je gewoon zit of op de bank of in bed ligt.

 

Maar het goede nieuws is, het begint bij mij nu allemaal stukken minder te worden ;-)

 

Oh en Henne, de ene dag is de andere niet. Ik heb 'goede dagen' en 'slechte dagen'. Een goede dag is zonder klachten, een slechte dag... nou ja, vul maar in. Dus dat je wakker wordt en de misselijkheid is ineens weg... ook dat 'hoort erbij'. Dan heb je misschien gewoon een 'goede dag'. Kan morgen ineens weer heel anders zijn.

[Sen]

Die wisselvalligheid ken ik ook. Vanacht weer lopen spugen.

 

Neerslachtigheid heb ik ook maar is bij mij geen zwangerschapskwaal. Niet dat ik dagelijks neerslachtig ben hoor. Niet meer gelukkig

[Dion]

hmm..., ik zit al in de rats of alles goed gaat...., maar nu helemaal, want ik voel namelijk helemaal niets!!

Alleen maar vollere borsten. Ik zit mezelf voor te houden dat ik bij mijn vorige zwangerschappen ook niet veel voelde, zowel de MK's als de doorgaande zwangerschap.

Op het moment ben ik zo emotioneel en bang dat het weer mis zou kunnen gaan. Het houd me meer bezig dan goed voor me is. bleh!

Ik gebruik wel prednison, en het schijnt dat die evt. misselijkheden ook tegen gaat, hoezo strohalmen zoeken!!

 

Het zaligmakend gevoel van een hele mooie duidelijke test, ebt al na een paar dagen weg. Tja die test...., voelde toen ook al niks en was megaverbaasd dat er een positieve test was.

 

Is er nog iemand die niks noppes voelt?? Die juist geen kwaaltjes heeft?

 

liefs dion

[Jessi79]

Ik heb tot nu toe (38 wk) nooit last gehad van misselijkheid of maagzuur, maar had in het begin wel de volgende kwaaltjes:- heel veel boeren en winden laten, leek wel een kerel!- kippevel, vooral op mijn benen- honger! Ik heb echt pakken droge Lu crackers weggewerkt.

[Sen]

oja Jessi boeren en winden! hoe kan ik dat nou vergeten. Vooral dat boeren, ik lijk soms serieus wel een bootwerker en schrik er zelf van hoe hard hahaha.

 

Dion, ik weet niet hoe ver je bent maar de kwaaltjes kunnen van het één op het andere moment komen en ook weer een paar dagen verdwijnen om vervolgens in volle hevigheid weer terug te keren maar er zijn ook gewoon dames die amper ergens last van hebben of die veel later kwaaltjes krijgen. Ik kan nu wel zeggen maak je niet druk maar ik weet dat dat zo niet werkt. Dus wens je veel sterkte en ik hoop dat je je snel wat zekerder zult voelen

[witje]

hartkloppingen, heel eng maar ook heel " hoort erbij " voornamelijk in rust. Remedie, is rustig blijven liggen en het ebt vanzelf weer weg

[Henne]

Neerslachtig Mariek, ja! Ik schrijf het toe aan de onzekerheid, angst en moeheid, maar blijkbaar kan het ook door de hormonen komen? Ben normaal een vrij positief en optimistisch mens, maar nu zeurderig, sjagrijnig en somber, gewoon niet leuk meer.

 

En het kan idd allemaal per dag wisselen, alleen maakt me dat nog steeds bang. Bij de ma dacht ik dat de kwaaltjes gewoon vroeg af begonnen te nemen, bij week tien/elf ipv de twaalf, maar toen bleek het hartje gestopt te zijn. Als ik nu dus even minder rot ben, ben ik gelijk ban. Terwijl ik ook beslist niet blij ben als ik me wel rot voel. Het is gewoon nooit goed op die manier.

 

Kortademig herken ik ook. Bij mijn eerste zwangerschap ben ik op werk de lift gaan pakken, kwam die twee trappen van de ene op de andere dag niet meer op.

 

Hartkloppingen.....herken ik niet. Wel een snellere hartslag, ook in rust.

[witje]

weet ook niet echt of ik het hartkloppingen mag noemen, Hij bonkte in ieder geval mijn borstkast uit en was ook maar eventjes zo heftig voelbaar, max 5 minuutjes, en de gyn zei dat het erbij hoorde omdat je meer bloed aanmaakt en rondpompt.