Jump to content

Recommended Posts

Posted

Heee!

 

Ik ben nieuw op dit forum.

Ik ben eigenlijk op forums gaan kijken omdat mijn partner zich niet echt bemoeit met het zwanger worden. Hij zoekt niet actief mee naar info en mogelijkheden.

Nu heb ik me toch maar aangemeld om eens te kunnen praten met andere hier over.

En vroeg me eigenlijk af of jullie partners wel actief meezoeken enzo?

 

Groetjes,

 

Sas

Posted

Hallo Saskia, welkom op het forum!

Leuk dat je jezelf hebt voorgesteld aan de anderen; wij wensen je een goede tijd op Het IVF-Moeders Forum.

Posted

Hoi Saskia

 

welkom hier, ik moet eerlijk zeggen dat mijn man ook niet echt actief meezocht, wellicht kreeg hij ook niet echt de kans moet ik eerlijk zeggen, na de definitieve diagnose woonde ik min of meer in de computerkast... maar verder las hij wel de info die gevonden werd en dacht hij actief mee.En ging ook mee naar de gesprekken e.d.en paste zijn levensgewoonten aan: gestopt met roken, zeer bepelrt met alcohol, cafeïne, acupunctuur etc.

Ik weet niet wat bij jullie de "oorzaak" is maar ik heb wel begrepen dat als geconstateerd wordt dat het zaad het grootste probleem is mannen vaak wel meer tijd nodig hebben om alles op een rijtje te zetten zeg maar. Vrouwen zijn wat dat betreft vaker van het doorpakken en verder focussen op alle mogelijkheden.

 

 

Ik wens je heel veel succes en hoop dat je steun en info vind op dit forum

 

groetjes

Babeth

Posted

Welkom Saskia,

mijn man zoekt ook niet actief mee, is toch meer een vrouwending. Hij luistert en leest dingen als ik hem dit vraag.

Hij probeert mij zoveel mogelijk te steunen tijdens een behandeling en probeert ook zijn levenstijl te veranderen, is moeilijk voor hem maar hij probeert het.

 

Heel veel succes verder.

Posted

Hallo saskia,

welkom op dit forum.

 

Mijn man zocht wel actief mee. Dit komt misschien ook wel omdat mijn man zelf in een ziekenhuis werkt en van nature al nieuwsgierig is aangelegd wat betreft medische dingen.

Ik weet wel dat het even duurde voordat hij er echt mee aan de slag wilde omdat eerst verwerkt moest worden dat het op de natuurlijke manier niet zou gaan lukken.

Ik denk dat vrouwen hier sowieso wat meer mee bezig zijn als mannen.

 

In elk geval kun je hier al je vragen en verhalen kwijt en informatie halen.

 

groet, Dorien

Posted

Hoi Saskia,

 

Hier ook een man die het allemaal over zich heen laat komen. Het is echt mijn ding, ik wil het graag en daarom vindt hij het best, maar als het aan hem lag zouden we het niet doen (hebben al een dochter, hij is tevreden met z'n drieën). Hij slikt wel braaf de vitamines die ik hem geef om de kwaliteit van het zaad op te vijzelen, maar hij gaat bv nooit mee naar echo's. Wel naar de punctie en TP natuurlijk, maar erover lezen al helemaal niet!

 

Ik zou me er niet te druk om maken, ik vind het wel jammer, maar het zij zo, zijn genoeg andere dingen om je mee bezig te houden toch?

 

Succes!

 

Caroline

Posted

Mijn vriend zoekt ook niks op. Hij luistert als ik wat zeg en we kunnen overal goed over praten maar het opzoeken over alles is toch echt voor mij.

Hij gaat wel mee naar alle zh afspraken.

Maak je er niet te druk om hij vangt genoeg op hoor.

Posted

Ik herken me enorm in wat de meiden hiervoor hebben geschreven. Ik ben degene die alles 'uitdoktert' en ik moet wel zeggen dat gerard echt serieus naar me luistert en voor de volle 100% bereid is om zich aan te passen of leefgewoontes te veranderen. Maar het uitzoeken van e.e.a. is toch echt mijn ding.

Posted

Ik sluit me aan bij wat de meeste hier hebben gereageerd.

Mijn vriend is erg betrokken bij alles en doet zijn best op z'n eigen manier en dit doet hij prima.

We steunen elkaar door en door!

Posted

Hier ook van hetzelfde laken een pak :). Manlief was de reden dat een natuurlijke bevruchting niet lukte en het was wel heel erg confronterend voor hem om te horen dat het 'aan hem lag'... Ik heb hem uiteraard nooit iets kwalijk genomen, hoe zou ik dat ueberhaupt kunnen? Hij had het tenslotte zelf liever ook anders gezien. Hij vond zichzelf alleen wel een behoorlijke mislukkeling en het was voor mij lastig om hem te laten geloven dat ik sowieso bij hem zou blijven, ook al zouden de behandelingen niet lukken.

 

Hij rookte sporadisch, maar is daarmee gestopt. Rondom de behandelingen dronk hij beperkt (hij is sowieso geen grote drinker). Verder heeft hij nooit vitamines geslikt oid maar dat is ook nooit in mij opgekomen eigenlijk... Verder zocht hij inderdaad ook niets op op internet; hij liet mij lekker surfen en liet zich over bepaalde zaken informeren. Bij FMs en bloedprikken is hij zelden meegeweest (alleen in het weekend). Bij puncties en terugplaatsingen altijd! En, ook heel lief, bij elke spuit die ik heb moeten zetten zat hij ernaast... Hij heeft zelfs een keer die naald in zijn eigen buik gezet (lege huls) om te kijken hoe het voelde!

 

Succes meiden, met alles!

Posted

Bij mij eigenlijk hetzelfde, mijn man "bemoeit " zich ook niet met het zwanger worden, ik zoek alles op, ga alleen naar de fm's en de IUI doe ik ook alleen.

Hij heeft daar geen behoeft aan en ik wel, ik vind het ook makkelijker om alleen naar al die afspraken te gaan, als we ivf gaan wordt het natuurlijk anders wat betreft de puncties.

Het probleem ligt niet bij hem, het zaad is steeds super dus daar hebben wij het ook nooit over gehad om ergens me te stoppen ( bv roken en of drinken ) of het nemen van xtra vitamines.

Maar ik krijg wel steun van hem als ik het ff niet zie zitten.

 

Welkom op het forum

 

Liefs Medusa

Posted

Mijn man gaat naar alle fm's etc mee, alleen intake lukte niet ivm werk. Het is wel zo dat ik meer opzoek, maar dat komt ook deels doordat het 'probleem' bij mij ligt...

Hij stelt ook allerlei vragen aan de artsen, echt leuk om die betrokkenheid te voelen. Eerlijk gezegd had ik dit anders ingeschat van tevoren.

Posted

Mannen gaan over het algemeen toch wel heel anders om volgens mij met vruchtbaarheidsproblemen, als ik het om mij heen hoor ook dan lijkt het dat de mannen vaker de keus om de molen in te gaan bij de vrouw leggen.

Meertje, dat wat jij schreef hoe je man zich voelde herken ik wel hoor, ik moet zeggen dat ik het daar erg moeilijk mee had maar zijn gevoel veranderde gelukkig naarmate we in de molen zaten zeg maar.

Al met al worden wij over het algemeen draken van vrouwen met al die hormonen in ons lijf, als we op die momenten maar goed opgevangen worden nietwaar?

 

liefs

Babeth

Posted

Grappig dat je dat zeg, Babeth! Bij ons veranderde het ook naarmate we verder in het traject kwamen... Tijdens de laatste ICSI heb ik hem er ook niet meer over gehoord inderdaad. Ik had het er ook heel erg moeilijk mee, werd boos als hij zei dat ik maar beter een ander kon gaan zoeken...!

 

Kwam in het ziekenhuis een vrouw tegen die verrtelde dat met name het slagen van de behandeling een zware dobber voor hun relatie was geweest - ze waren door het lange toeleven naar een kindje in een soort van gat gevallen toen het eenmaal was gelukt... Gelukkig hebben ze het uiteindeljk samen overleefd :).

Posted

Ik vind het medische traject zowiezo een aanslag op je relatie. Je leert elkaar wel door en door kennen in de jaren dat je het medische gebeuren hebt. Overigens, hier ook hetzelfde: ik zocht uit en stelde dingen voor en manlief liet zich door mij informeren of vond het allemaal wel prima. Hij is overigens wel altijd mee geweest naar iedere (!) afspraak, zelfs fm's, terwijl dat voor mij niet altijd nodig was.

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use