Ga naar inhoud

Door DIK en DUN meisjes


Aanbevolen Berichten

Geplaatst

Dames wat een vervelende situaties zeg. Viel weer even terug in mijn eigen eerste drie maanden dat R geboren was. Verschrikkelijk vond ik het dat ik niet "naar normale maatstaven" in mijn ogen blij was eindelijk mama te zijn. Ik heb mij meermalen afgevraagt waarom ik hier nou zo naar verlangd had.

Gelukkig is het bij mij daarna steeds beter gegaan en kon ik steeds meer genieten van het droppie.

Henne jou gevoel van je leven staat stil heb ik ook lang gehad, zelfs toen ik weer aan het werk was. Ik regelde alles nog steeds om R heen, afspraken en voedingsschema's en boodschappen enz. Alles heeft zijn tijd nodig om te aarden. Mannen schijnen de neiging ook te hebben het financiëel allemaal op de rit te willen hebben. P heeft ontzettend veel overgewerkt en nu nog steeds om lekker te kunnen leven met zijn drietjes, terwijl ik wel eens wat vaker met zijn drietjes wat zou willen doen.

 

Es en Henne ik hoop dat jullie op den duur het ook weer nog leuker gaan vinden dan het nu is op de goede momenten. Bij mij leek het allemaal makkelijker te lopen toen ik alles los liet en het allemaal maar liet gebeuren zoals het kwam. Dat heeft bij ons goed gewerkt, maar is de oplossing zeker niet voor een ander en al helemaal niet als je het gevoel hebt dat er "iets" is en je er niet achter komt wat. De uitputting is ook heel zwaar. We kunnen allemaal wel zeggen dat het echt over een tijdje makkelijker wordt,maar daar koop je nu geen rust en wijsheid voor.

 

Meer dan een hele dikke knuffel kan ik jullie niet geven helaas.....

  • Reacties 29,8k
  • Aangemaakt
  • Laatste Reactie

Top Posters in dit Topic

  • Henne

    3759

  • Tool

    2772

  • Sylvino

    2275

  • elinorac

    2259

Top Posters in dit Topic

Geplaatst

Es, evt de video anoniem op een site als youtube plaatsen en hier de link? Sneu voor het meissie en voor jullie. Ik zou ook denken pijn of toch nog steeds honger.

 

Henne, ja dat had ik ook. Ben pas met een maand of 5/6 weer wat gaan werken. Ik ben er een sport van gaan maken om het thuis zo goed mogelijk in banen te leiden. Ooit een serieuze carrierevrouw en nu huismoeder. Check, kan ik ook. :) Maar goed, eerste weken en maanden was dat wel heel zwaar. Menig traan en frustratie gehad.

 

En nu nog wel eens dat laatste. Man gaat skien, bijna een week. Zit ik vanaf woensdag alleen met Bink. Begrijp me niet verkeerd, dat is vet gezellig ook. Alleen dan geen backup, geen momentje rust. Dus maar duimen dat ie niet weer ziek wordt. Ieder geval vet jaloers op man. Ik wil ook wel eens ff los! Gelukkig gaat de fles en vast voedsel steeds beter. Ik hoop datdit doorzet.

 

Fijne (weinig zon)dag lieverds, xxx

Geplaatst

Henne, dont worry is herkenbaar hoor! En het is toch in principe ook zo?! Wij mamma's moeten het in het begin toch voor het grootste gedeelte doen. Tel daarbij de gemakzucht van de meeste pappa's op en tja dan heb je daar weleens de pee over in. En vergeet niet, het is gewoon wennen en aanpoten de eerstkomende tijd. Ook al is het je grootste wens die is uitgekomen.

Geplaatst

Heeeeel herkenbaar henne!! Ik was mede daarom zo blij dat ik weer aan t werk moest/kon. Evenmezf zijn en niet 24/7 op m'n hoede. Merkte t vannacht ook weer; in Dubai als een blok geslapen, hier om half 6 wakker me afvragend of ik F al hoorde.

 

Probeer in het weekend even alleen weg te gaan, al Us t tussen twee voedingen door ff de stad in. Is heel belangrijk om ook dingen voor jezelf te doen, zonder Th. Anders hou je t niet vol. En ja, ik heb vin ook wel eens gebeld dat ik wilde ruilen, hij thuis, ik aan t werk... Toen was F 3 weken...

Geplaatst

Henne, eigenlijk is het vergelijkbaar met het hele IVF traject denk ik. Wij vrouwen aan het prikken, last van hormonen, punctie, terugplaatsing, etc. Geloof dat kinderen (willen) krijgen in veel opzichten toch een vrouwending is. Niet dat de mannen niet mee helpen en denken, maar sommige dingen zijn gewoon vrouwgebonden. Hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel.

 

Es, kun je het filmpje niet via de what's app groep doen? Of via fb groep?

Geplaatst

@Henne, ook hier nog even teruggedacht aan de eerste maanden. Pfff wat vond ik die tegenvallen. Voor mij werd het iets makkelijker toen we deels over stapte naar flesvoeding. Dit maakte het verantwoordelijkheidsgevoel van de melkfabriek een heel stuk minder. Het feit dat ik niet alleen verantwoordelijk was voor het voeden was een opluchting. Het gevoel dat jouw leven stil staat gaat langzaam over als je zelf weer meer dingen gaat ondernemen. Het is voor de partner "makkelijker", die heeft niet de hormonen maar ook niet het "oer"moedergevoel wat moeder natuur ons moeders allemaal geeft ;) Hou voor ogen dat je nu eenmaal een eigen ritme moet vinden, maar dat het LOSLATEN van verwachtingen echt nodig is om meer ontspannen te kunnen genieten. Het ritme van de dag wordt vanaf nu bepaald door je kleine! Dus dat geplande klusje lukt je gewoon even niet, oké geniet je op dat moment van je kleine.

 

@Edr, hier was ons buurjochie de eerste 3 maanden echt een huilbaby en nijdig op en top. Wilde echt niet slapen en krijste uren. Tot de buurvrouw een avondje oppaste (heeft zelf 3 pubers), hij weer zo heftig ging huilen en ze hem op zijn buik liet slapen. Resultaat kind sliep vrijwel direct en heerlijk ontspannen. Toen zijn ouders thuis kwamen schrokken die zich rot, sliep op zijn buik, maar wat bleek het was een echte buikslaper. Vroeger werd daar veel minder een probleem van gemaakt en mocht dit van het cb, dus de buurvrouw stond ook niet stil dat dit nu niet meer zou mogen. Wij hebben een a.e.r.osleep aangeschaft, sommige andere hebben een n.a.nnycare of zoiets. Hier in ieder geval een meisje dat toen ze zich ging omrollen liever op haar buik sliep dan op haar rug. Nu nog hoor, buik heeft echt de voorkeur.

Als je het idee hebt dat ze huilt van pijn, laat haar idd onderzoeken. Maar de voorkeur voor troost is volgens mij bijna altijd de moeder. Dat is de meest veilige plek die je kleintje kent, van zowel in je buik als buiten je buik. Voelt hier soms nog vervelend als ik haar alleen mag troosten (voorkeur), maar ook wij hebben altijd ervoor gekozen dat de ander het ook moet doen! Moet misschien meer moeite doen, maar ik ben echt niet altijd thuis. Dat gaat met vallen en opstaan. Ben echt wel een keer 's avonds eerder van het sporten thuis gekomen omdat ze ontroostbaar was.

 

Meiden heel veel sterkte met de moeilijke momenten, echt het wordt beter!!!

 

Hier wordt het nu moeilijker de wachtweken, droom er nu 's nachts over (het wel niet testen/uitslagen van de test etc...)Ben klaar met de bolletjes, gewijzigd protocol bij Mck, dus nu echt afwachten. Wordt vervolgd.

Geplaatst

Es, op je telefoon bij fb linksboven staan van die streepjes. Die aanklikken en dan naar beneden rollen. Onder je naam, nieuwsoverzichten etc kom je ook de groepen tegen.

Geplaatst

Ik heb Mik geprobeerd toe te voegen op de fb groep, maar krijg dan bericht dat ze zelf moet vragen om toelating tot de groep aangezien ze de groep zelf verlaten heeft? Misschien dat Ruby het wel voor elkaar krijgt?

Geplaatst

hee meiden!

 

Heftige tijden hier met de kleintjes..... het blijft zwaar als die guppies niet helemaal lekker in hun vel zitten. Ik vond zelf ook de eerste maanden, misschien wel tot het eerste half jaar dat het extra moeilijk is als ze pijn hebben of huilen. Ze zijn nog zo klein en zo kwetsbaar. Daarna worden ze toch wat groter, wat steviger en had ik het idee dat ze wat bewuster in de wereld staan.

 

Henne: die borstvoeding si ook pittig, zeker de eerste twee maanden, ze drinken dan nog zo vaak en de nachten zijn gebroken. Ik denk dat het inderdaad wel goed is dat je een deadline stelt aan wanneer je de beslissing neemt door te gaan of te stoppen. Anders blijf je uitstellen en als je er dan niet helemaal achter staat is het best zwaar. Ik hoop ook dat ze snel achter de oorzaak van je pijn komen! Want dat heeft natuurlijk nu een grote invloed. Bij mij is de bv heel soepel gegaan, maar ik vond de eerste twee maanden soms wel wat pittig. Ar was die periode natuurlijk non stop aan het werk, vaak wel 14 uur per dag voor die ^*%$#% in Ierland. de gebroken nachten vond ik toen best wel eens pittig. Maar toen E na een maand of twee meer door ging slapen had ik eigenlijk ook nergens meer last van. Wel heb ik op een gegeven moment (met 5,5 maand) de late avodnvoeding laten vallen, dat werd toen een fles. Zo was ik flexibeler om ook een keer een wijntje te drinken of eens weg te gaan of om juiste lekker vroeg mn bed in te duiken. Vind wel dat je echt een super schattig mannetje hebt! De foto's op fb zijn echt leuk!

 

Ruby: hoe was het op de endiometrose dag geweest? Hoop dat het oed en nuttig was! Moest gister aan je denken: ging een cadeau kopen voor ar zn nichtje die zeven wordt en van knutselen houdt. Heb zo'n plastic bak met allemaal vakjes gekocht en daar allemaal knutselspullen in gedaan: glitters, hartjes, plakletters, pomponnetjes, enz enz. Toen ik het allemaal in die doos was aan het doen moest ik aan jou denken: hoe jij af en toe al jouw knutselspullen bent aan het ordenen. Volgens mij is het bij jou een walhalla voor knutselliefhebbers :-)

 

Es: ik vind het toch zo rot voor je! Net ook al op fb gereageerd. Goede tip om te filmen! Hoop echt dat het binnenkort beter zal gaan en dat je meer aan genieten toe zult komen!

 

Klaartje: ik moet me weer even toevoegen aan de app groep, ik neem aan dat de telefoons nu niet meer roodgloeiend staan? :-) Ben wel heel benieuwd naar je kamertje namelijk!!

 

Dublin: donderdag testen: wat spannend!

 

Tool: je kreeg mooi advies van Floortje! Beslissing is voor nu genomen, kijken of je er vrede mee kunt krijgen. Zie wel dat je nog steeds lekker bent aan het sporten. Zou willen dat ik bij je in de buurt woonde: Dan kwam ik bij je lessen: zou de ideale stimulans zijn voor me om weer te gaan sporten!

Fren: fijn om weer thuis te zijn en heerlijk om zo'n reactie te krijgen van je meisje!

 

Voor de rest: ik ben het weer eens kwijt, maar leef wel mee :-)

 

Hier een rustig weekend, E is afgelopen week weer zo ziek geweest... het guppie. Vanaf dinsdag ziek, hangerig, huilen, pijn. Niets eten, gelukkig wel drinken, maar ook overgeven. donderdag toch maar naar de dokter gegaan en het is weer een fikse oorontsteking. Ze is echt net beter van het ene en dan krijgt ze het andere alweer. We moetsen afwachten tot gister en als ze dan nog ziek was weer starten met ab. Na twee keer ab te hebben gegeven knapte ze alweer enorm op gelukkig! Vandaag ook weer wat gegeten en super levendig. Woensdag naar consultatiebureau, ben erg benieuwd hoeveel ze weegt. Volgens mij is ze in drie maanden tijd namelijk niets aangekomen. Ze is zo vaak ziek geweest, je kunt ribbetjes en botjes tellen (terwijl ze altijd lekker chubbie was).

 

Liefs voor allemaal en fijne zondag!

Geplaatst

Kan het filmpje op de iPad niet ken Esther, ga later op de pc kijken.

 

Heeeeeel erg fijn die herkenning lieve meiden. Speelt hier denk ik ook mee dat ik al bijna een jaar thuiszit en juist tegen het einde van de zwangerschap daar heel erg klaar mee was en wel weer over werk ging denken. Ik mis echt dat stukje van mezelf, juist nu het even helemaal ergens anders over gaat. Denk dat ik komende week maar eens mensen uit ga nodigen voor kraamvisite. Iedereen wacht af tot het 'wat rustiger' wordt, maar ondertussen zie ik nu dus geen kip. Was fijn toen J ziek was, maar voel me - hoe moe ook- af en toe wel erg eenzaam zo door de week. Visite kost wel energie, maar is ook even wat gezelligheid.

Geplaatst

Ivfsh, heb de foto's even per prive wa gestuurd. Als je nu wordt toegevoegd aan de groep zie je ze namelijk niet, want dan kijk je vanaf nu weer mee. Tip voor iedereen: gewoon door Tool laten toevoegen aan de groep en geluid van de groep uitzetten. Dan kun je de wa bekijken wanneer je zin hebt :-)

Geplaatst

haha Henne, ook heel herkenbaar. Hier wilde ook iedereen afwachten tot de meesten op kraamvisite waren geweest met als gevolg dat het dan later onwijs druk wordt en het alsnog niet verspreid is.

 

Ivfsh, beterschap voor E.

 

Dublin, toi toi toi ik ga duimen voor je

 

ik heb zojuist zitten googlen op buikslapen omdat J nu steeds naar zn buik draait en zo in slaap valt terwijl hij nog niet (goed) terug kan draaien. Zit me dus niet lekker. Terugdraaien heeft geen zin, hij ligt dan binnen no time weer op zn buik. Als ik google kom ik zoveel verschillende verhalen tegen. A.erosleep wordt ook aan- maar ook afgeraden. Zou schijnveiligheid zijn waarvan de werking nooit is bewezen en zou onhygienisch zijn. Dus ik weet het effe niet meer eerlijk gezegd...

 

Ik vertelde dat ik zo moe en misselijk was na de osteo, heb dat het hele weekend al bij vlagen. Gisteravond was ik helemaal op. Nu ben ik zoiezo al moe door de gebroken nachten i.c.m. pijn maar nu was het wel héél erg. Is dit normaal?

Geplaatst

hee sen,

 

mijn schoonzus is patholoog en heeft zich verdiept in kinderpathologie. Gelukkig bestaat haar werk vooral uit onderzoeken doen bij kinder waar nog veel behandeling voor mogelijk is, maar uiteraard heeft haar werk ook de nare nare kant dat zij ook onderzoek moet doen bij sterfte van kinderen. Mijn broer en mijn schoonzus zijn heel relaxt als het om hun kinderen gaat, maar ze hebben dus wel de aerosleep altijd in gebruik, zelfs in campingbedje. M'n schoonzusje is van mening dat het enige echte nadeel is in de periode dat babies nog een kruik in het bedje hebben liggen of als ze uberhaupt nog moeite hebben om op temperatuur te blijven. Ze geeft ook aan dat ze niet weer of de aerosleep wiegendood kan voorkomen, maar wil hierbij het zekere voor het onzekere nemen. Wij hebben met de wetenschap hoe zij hierover denkt ook meteen de aerosleep aangeschaft. Er zijn zoveel meningen hierover, het blijft natuurlijk lastig. Maar als J echt een buikslaper is en jij je zorgen maakt, zou ik zeker een aerosleep of angel care aanschaffen.

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.




  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden