Jump to content

We stoppen.


Recommended Posts

Samen hebben we de beslissing genomen dat we gaan stoppen met de behandelingen en samen verder gaan. Er spelen veel factoren mee maar de belangrijkste is dat ik niet meer durf. Ik ben zo bang voor herhaling. Het doet pijn,zolang bezig,drie overleden meiden en nog met lege handen staan maar we redden het wel samen.

We willen verder met ons leven,leuke dingen doen en genieten.

 

Ik blijf op de achtergrond wel aanwezig op het forum totdat ik het helemaal los kan laten.

Ik wens iedereen heel veel succes en geluk!

 

Groetjes Debbie.

Link to comment
Share on other sites

Debbie wat een moeilijke beslissing moet dat zijn.

We zijn elkaar wel eens tegen gekomen op het forum en altijd ben ik blijven hopen dat het jullie weer zou lukken.

Heel verdrietig om dan afscheid te nemen van een grote wens.

Ik wens jullie ook een gelukkig leven met veel leifde en gezondheid toe!

Link to comment
Share on other sites

Lieve Debbie,

Na zo'n lange moeilijke en verdrietige weg dit besluit als eindstation. Wat zal het vreselijk moeilijk zijn maar heel dapper. Natuurlijk redden jullie het samen, na dit samen meegemaakt te hebben kunnen jullie vast alles aan.

Wens jullie veel geluk samen!

Link to comment
Share on other sites

Tjeetje wat een kort maar heftig bericht. Het allerbeste gewenst en ik hoop dat t verdriet n beetje kan slijten. T zal niet makkelijk zijn..

Maar gelukig hebben jullie elkaar nog. Niet bij iedereen overleeft de relatie dit soort droeve ellende. uit jouw berichtje straalt wel af dat jullie er samen wat moois van gaan maken. Nou dat wens ik jullie dan ook van harte toe.

 

Liefs

noor

Link to comment
Share on other sites

Debbie en man.

 

Wat een ontzettend moeilijk maar dapper besluit. Het is wat je zegt, 3 overleden meiden en nog niks hebben. Het is zo ontzettend oneerlijk.

 

Ik wens jullie alle goeds toe voor de toekomst. Heel veel liefde en geluk.

 

Liefs Sandra...

Link to comment
Share on other sites

hoi debbie en man

 

Wat hebben jullie een moeilijke beslissing moeten nemen, maar ook heel dapper!

 

 

Jullie hebben teveel meegemaakt....!!

 

3 mooie vlindertjes waken over jullie...!!

 

Heel veel geluk en een mooi leven in de toekomst!!

het gaat jullie goed!

 

Liefs Claudia

Link to comment
Share on other sites

Ohhhh lieve lieve Debzzz

 

Jeetje ik schrik enorm van je bericht, echt ik heb een verschrikkelijk naar gevoel maar ik kan me je angst enorm goed voorstellen.

Twee keer toe een zwangerschap die zo dramatisch geëindigd is en daarbij je 3 meisjes verloren, het is zo heftig!!En oneerlijk.

Je weet hoe graag ik het anders voor jullie had gezien!! Lieve meid, we spreken elkaar vast nog maar ik wil je hier in ieder geval bedanken voor je enorme steun!! Je bent een kanjer en heel sterk samen met je man en natuurlijk je meiden!!

 

Liefs Babeth

Link to comment
Share on other sites

Debbie wat een onvoorstelbaar moeilijke beslissing moet dit voor jullie geweest zijn. Wat had het allemaal anders kunnen zijn en wat staan jullie nu met lege handen wb jullie kinderwens. Ik lees wel uit je berichtje dat jullie liefde samen groot is en dat jullie de moed hebben om dit samen te dragen en samen de toekomst in te gaan. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen maar wil jullie een heel, heel bijzonder leven toewensen met heel veel geluk. Jullie leven heeft een rouwrandje maar is het o zo waard om geleefd te worden. Ik bid jullie kracht en liefde voor elkaar toe en ik hoop dat er een hele mooie invulling gaat komen, niet ter vervanging van de lege plekken in jullie leven maar wel een invulling waar jullie kracht en energie uit halen.

Heel veel sterkte Debbie, ook voor je man!

Link to comment
Share on other sites

Waarom moeten sommige mensen zoveel levenslessen ondergaan? Het is zo gemeen en oneerlijk.

 

Ik ken je wel niet maar krijg een brok in mijn keel als ik je onderschrift lees; hele moedige beslissing, diep respect en heel veel sterkte!!!

Link to comment
Share on other sites

Heel veel sterkte en geluk in jullie verdere leven Debbie!!

Tranen springen in m'n ogen als ik je handtekening en je berichtje lees. Wat hebben jullie al veel moed op moeten brengen in de afgelopen jaren en wat moedig om nu (al is het noodgedwongen) verder te gaan met jullie leven zoals het nu is.....

 

 

Liefs Dee

Link to comment
Share on other sites

Lieve Debbie,

 

Dit is een heftige beslissing.

Wat is het hard.... jullie 3 prachtige meiden blijven voor altijd in jullie harten en gedachten.

Zoek steun en troost bij elkaar en ik hoop dat het jullie zal gaan lukken om verder te gaan met jullie leven, zoals je zelf schrijft leuke dingen te gaan ondernemen en gaan genieten van al het goeds wat op jullie pad zal gaan komen.

Dikke knuf!

Link to comment
Share on other sites

Lieve Debbie,

 

Wat een moeilijke en o zo oneerlijke beslissing hebben jullie moeten maken. Bijna onvoorstelbaar hoeveel verdriet jullie al hebben moeten gehad om het verlies van jullie 3 prachtige meiden en dan nu te moeten beseffen dat jullie met lege handen zullen blijven staan. Uit je berichtje straalt veel kracht en alle ellende heeft jullie samen ws nog sterker gemaakt. Dat is dan in ieder geval nog iets moois wat hieruit voort komt, maar had het zo graag anders voor jullie gezien. Toch is jullie keuze erg begrijpelijk. Op een gegeven moment is je veerkracht wat dat betreft op en kies je voor de veiligheid van elkaar. Wens jullie het allerbeste en veel geluk samen!

 

Veel liefs, Henkie

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

In Nederland zijn er helaas een heleboel vrouwen die vruchtbaarheidsproblemen ervaren. Vaak volgen er talloze medische behandelingen om zwanger te raken. Jammer genoeg zijn er een hoop vrouwen die ondanks deze behandelingen toch ongewenst kinderloos blijven. Voor deze vrouwen zijn er weinig tot geen psychologische hulpmiddelen beschikbaar en vaak hebben zij het gevoel aan hun lot overgelaten te worden. In de meeste gevallen ervaren deze vrouwen ook somberheidsklachten.

 

Om de effecitiviteit van een psychologisch zelfhulpprogramma te onderzoeken is Universiteit Leiden op zoek naar vrouwen die definitief ongewenst kinderloos zijn en als gevolg hiervan somberheidsklachten ervaren. Denk je te behoren tot deze doelgroep? Geef je dan nu op om deel te nemen aan dit zelfhulpprogramma dat mogelijk jouw somberheidsklachten kan doen verminderen. Aan deelname zijn geen kosten verbonden.

Voor meer informatie kijk je op:www.levenmetkinderloosheid.tk

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use