Ga naar inhoud

Aanbevolen Berichten

Geplaatst
tiktak, hier ga je niet alleen uitkomen met al je gevoelens. Zou misschien eens moeten gaan praten met iemand?

Ik wou ermee naar de huisarts. Heb geen zin in een psycholoog. Mijn gevoel moet meer naar mijn verstand gaan luisteren. Ik weet het ook niet. Heb je tips?

  • Reacties 2k
  • Aangemaakt
  • Laatste Reactie

Top Posters in dit Topic

Top Posters in dit Topic

Geplaatst

Tiktak moeilijk hoor.. als de ene heel graag iets wil en de ander er niks van wil weten.

 

wij zitten beiden in een denk fase tot einde van de maand...

dan hakken we de knoop door... ben benieuwd..

Geplaatst
Ik heb bv een hele goeie ha met haar zou ik ook kunnen praten..

heb je geen goeie vriendin bij wie je je hart kan storten...???

Vriendin van mij kent mijn vriend ook goed, is niet handig.

Vannacht voor de 100ste x wakker. Dus eerst 5 min laten huilen. Toen 10, 15 en 20. Uiteindelijk viel ze van ellende in slaap. Ik voel mij er nog schuldig over. Hoe lang laten jullie ze eigenlijk huilen? Het voelt bij mij zo dat ze uiteindelijk door het huilen uitgeput raken en in slaap vallen. Ik voel me zo schuldig ;-(((( hebben jullie dat niet??

Geplaatst

Herkenbaar tiktak. Dat schuldig voelen. Bij mijn zoontje lieten wij hem maximaal 10 minuten huilen. Maar zodra het paniek huilen was, ging ik er al eerder naar toe. De methode heeft uiteindelijk wel gewerkt bij zoonlief, masr het is ook " mijn ding" niet. Ik ben meer het type van "natuurlijk ouderschap" dus niet zo laten huilen, snachts samen slapen middels co sleeper etc. Het scheelt wel dat mn man en ik op 1 lijn zitten hierin. En mijn dochter was makkelijker dan mn zoontje met zelfstandig slapen.

Wat onwijs balen dat je de afspraak moet in DD afzeggen. Zoals de andere meiden al schreven: je moet het immers wel samen willen en er voor gaan, maar ik snap je frustratie en verdiet volkomen. Het voelt als een oneerlijke kans en zo abrupt. Je hebt nooit de kans gehad om een second opinie aan te vragen. Het klonk alsof je vriend helemaal niet open heeft willen staan voor joiw kant van het verhaal. Dat steekt. Maar alles afdwingen werkt ook averechts. Ik hoop echt dat dit een plekje gaat krijgen. En wie weet toch heel stiekem nog een self made wondertje. Ik hoop het echt voor je! X

 

Hier staat alles op zn kop. Gisteren telefoontje dat mijn schoonmoeder een zware hersenbloeding heeft gehad. Zij ligt in kritieke toestand in het ziekenhuis. Is verlamd en niet meer aanspreekbaar. Dus naast mijn ternimale moeder ( die vandaag overigens jarig is), hebben wij er een extra zorg bij. Waarschijnlijk straks 2 oma's / moeders die heel binnenkort komen te overlijden.

Hier dus ontzettend druk en vandaar mijn weinige aanwezigheid hier.

Geplaatst

@wen: onzettend veel sterkte!! Wat een narigheid. Daar zijn mijn dingetjes natuurlijk niks bij.

Mijn vriend zegt ook elke x dat ik met bv moet stoppen. Hij vindt dat daar ook een deel van het probleem zit. Belachelijk. We zijn zo verschillend. Dat wordt nu zo vergroot. Het lijkt wel alsof hij in het leger zit. Vannacht heeft mijn dochter zo lang (elke x 20 min) moeten huilen. En wij midden in de nacht dikke ruzie erover. En hij weer dreigen dat hij op de bank gaat slapen. *huil*

Geplaatst

Pfff. Heftig, tiktak! Hij zou je wat meer moeten steunen ipv er tegen in gaan. Die kleintjes voelen de sfeer feilloos aan en reageren daar dan op. Dan zit je al snel in een vicieuze cirkel.

Kan je hem niet wat artikelen laten lezen over bijvoorbeeld de voordelen van het samen slapen op de hersenontwikkeling van een baby. Die ontwikkelt zich bijvoorbeeld positiever als ze het eerste jaar bij de ouders slapen. Of de lange termijn voordelen van borstvoeding?

Ik ken je vriend natuurlijk niet, maar als ik het zo lees heeft hij een sterke eigen mening en staat weinig open voor andere ideeen oid. Ook weinig de wil om zich daar iets meer in te verdiepen.

Heel veel sterkte met alles! Het is echt belangrijk dat jij ook ergens goed terecht kan met je verhaal en gevoelens! Xxx

Geplaatst (aangepast)

@wen: ze slaapt nog in de box op onze kamer. Echter vanaf dit weekend moet de box naar haar eigen kamer. Ook omdat ze bijna 1 jr is. Tot welke leeftijd sliepen ze bij jullie op de kamer? Was dat ook vanwege ruimtegebrek?

Hij is erg zwart/wit. Hij leest wel maar gelooft ook sterk zijn eigen verhaal. Het is ook maar net wat je wil geloven.

Als ze snachts huilt tilde ik haar op, gaf haar bv en legde haar weer terug. Ik mag haar nu van mijn vriend niet meer optillen alleen een aai geven als ze huilt. Dus 20 min laten huilen, 2 min aaien, 20 min laten huilen, 2 min aaien (eerst beginnen met 5 min huilen, daarna 10 min en daarna 20 min). Had hij gelezen op internet...

Lange termijn voordelen vindt hij onzin. Hij zegt de eerste paar maanden belangrijk, daarna niet meer.

aangepast door tiktak
1
Geplaatst

Jeetje Wen, er blijft jullie weinig bespaard! Evengoed gefeliciteerd met je moeder... Vieren jullie haar verjaardag nog? Iig heel veel sterkte de komende tijd!

Geplaatst

Tiktak, wat Wen zegt en ik volgens mij ook al eerder heb gezegd: de kleine meid zal echt wel aanvoelen dat het niet lekker loopt. En reageert daar dan weer op.

Een militair regime lijkt mij ook geen goed idee... Er zijn meerdere manieren maar ineens zo lang achter elkaar laten huilen lijkt mij ook geen goed idee. Wij laten Q eerst 5 minuten huilen, aai over zijn bolletje en dan weg, 6 minuten huilen, aai over zijn bolletje en dan weer weg (en we zeggen er elke keer bij dat het veilig is om te gaan slapen, dat we in de buurt zijn) en daarna na 7 minuten maar dan alleen nog maar ff checken of er niks ergs aan de hand is. Ip geen oogcontact. Meestal slaapt hij tegen die tijd trouwens wel... Steeds een minuutje langer wegblijven dus. Overdag maken we er nu minder een punt van. Als hij nu 's nachts komt (en die momenten worden steeds schaarser!) en langer dan even huilt dan gaan we wel naar hem toe. Vannacht was hij echt niet lekker, het lijkt er op dat hij (eindelijk!) tandjes aan het krijgen is. Dan zitten we echt wel bij zijn bedje! Helaas ging mijn wekker vanmorgen om 5 uur dus ik ben wel errug moe nu. Geeft niet!

Over het slapen: het algemene advies is om ze iig tot 6 maanden bij je op de kamer te houden. Wij zijn iets eerder gestopt, dat voelde goed. Ik denk dat je eigen gevoel leidend moet zijn! Datzelfde geldt voor BV. Zolang jullie het beiden nog fijn vinden lijkt me dat je er mee door kunt gaan!

 

Lastig hoor... Zo niet op een lijn zitten. Je dochter is geen militair die gedrild moet worden.. Het is een klein meisje dat gewoon heel veel liefde nodig heeft, van beide ouders. Het lastige is dat een kindje hoe dan ook je relatie onder druk zet. Ineens is er iemand bij gekomen die minstens net zo belangrijk is als je partner... En daar moet hij maar mee om kunnen gaan. Ik denk dat de ene papa dat beter kan dan de andere papa. Er komt een moment dat het beter zal gaan maar dat is misschien pas als de kleine meid wat zelfstandiger is? Tot die tijd zullen jullie toch moeten blijven praten en proberen op een lijn te komen. Wellicht toch eens gaan praten met een pedagoog op het CB? Die kan je misschien nog goede tips en adviezen geven!

Geplaatst

@wen/beanie:

Hij heeft dit gelezen (techniek 3): http://www.anababa.nl/opvoeding/praktijk/omgaan-met-gedrag/niet-willen-slapen

Wat vinden jullie hiervan?

Je zit zo aan 20 min. Vind ik echt te lang. Mijn vriend zegt dat ik niet EN een techniek van internet moet halen (heeft hij gegoogled) EN mijn eigen inbreng erin moet gooien (ik wil geen 15/20 min). Doe ik dat wel dan zegt hij dat hij zijn handen eraf haalt en/of op de bank gaat liggen. Ik vind het zo erg. Zie behoorlijk tegen vannacht op. Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden.

Geplaatst
@wen/beanie:

Hij heeft dit gelezen (techniek 3): http://www.anababa.nl/opvoeding/praktijk/omgaan-met-gedrag/niet-willen-slapen

Wat vinden jullie hiervan?

Je zit zo aan 20 min. Vind ik echt te lang. Mijn vriend zegt dat ik niet EN een techniek van internet moet halen (heeft hij gegoogled) EN mijn eigen inbreng erin moet gooien (ik wil geen 15/20 min). Doe ik dat wel dan zegt hij dat hij zijn handen eraf haalt en/of op de bank gaat liggen. Ik vind het zo erg. Zie behoorlijk tegen vannacht op. Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden.

 

Op zich is dit wel de techniek die wij hebben gebruikt. Maar dan dus 5 minuten, 6 minuten, 7 minuten en steeds een minuutje langer wegblijven. Idd niet uit bed halen maar alleen laten weten dat je er bent. Dat het veilig is. Zoals je ziet zijn er meerdere wegen die naar Rome leiden.... 20 minuten vind ik ook wel lang hoor! Dat voelt gewoon niet goed! Laat vooral je eigen gevoel meewegen. Het kan niet zo zwart/wit zijn... Je vriend moet toch ook gelezen hebben dat er ook nog andere mogelijkheden genoemd worden?

Geplaatst

Ik weet niet of lang huilen direct slecht is maar het brengt niks, behalve een kind dat overstuur is en ouders die alleen maar geprikkeld raken! Ik weet niet of dat wetenschappelijk te onderbouwen is maar als het tegen je gevoel in gaat dan kan het toch nooit goed zijn? Ik vond het echt wel prettig even wat handvaten te krijgen van het CB hierover, maar het lijkt mij wel veel makkelijker als je samen een lijn kunt trekken ipv lijnrecht tegenover elkaar staan.

 

En echt waar, als jullie samen op een lijn gaan zitten en er verder minder een punt van maken, kan dat al zoveel invloed hebben op je meisje dat het allemaal een stuk makkelijker wordt! Maar ja, dat is makkelijk gezegd. Als je vriend zijn hakken in het zand blijft zetten dan is het wel heel lastig...

Geplaatst

@beanie: de lactatiedeskundige vertelde dat het wetenschappelijk onderbouwd is. Kan leiden tot ontwikkeling/groei achterstand. Ik kan er op internet zo snel niet iets over vinden (waarmee ik hem om de oren kan slaan).

Geplaatst

Je kind laten huilen op lange termijn heeft een negatieve invloed. Omdat het negeren van huilen volledig ingaat tegen het biologische ontwerp van baby's dat gebaseerd is op duizenden jaren evolutie en selectie op overleving (biologisch gezien is zelfs een kwartier laten huilen al waanzin), omdat het het vertrouwen van de baby in een continue veilige omgeving schaadt, en omdat in die huilende uren er heel veel stresshormoon wordt aangemaakt wat een directe invloed heeft op de aanleg van de hersenen die op dat moment nog in volle gang is.

Baby's hebben zich evolutionair gezien volledig aangepast aan continu lichamelijk contact in de eerste maanden, waarbij er van laten huilen geen sprake is. Hoe kun je dan verwachten dat het geen effect heeft, als je daar dwars tegen in gaat?

Alles in een kind is er op toegerust dat het kind een signaal uitzendt, en een volwassene daar op reageert.

Boekje van CB staat volgens mij ook max. 10 min.

Geplaatst

Het lastige is dat er allerlei theoriën op internet te vinden zijn, die elkaar waarschijnlijk tegen zullen spreken. Dus wie er gelijk heeft? Ik denk echt dat je bij je gevoel moet blijven.

Dat wij hebben gekozen voor toch even laten huilen is omdat hij zich steeds meer begon te verzetten tegen het slapen zodat wij er steeds langer mee bezig waren om hem in slaap te krijgen. En als hij dan 's nachts wakker werd begon het weer opnieuw. Dat moest echt doorbroken worden. Vooral ook omdat hij zich niet liet troosten, als je hem uit bed haalde dan ging hij alleen nog maar meer over de zeik en overstrekken en zo. Niets hielp. Het was gedrag dat echt doorbroken moest worden.

Nu is hij soms ook erg onrustig. Ik merk dat hij bij mij vaak rustiger is/wordt dan bij zijn papa. Waarschijnlijk heb ik dan ook iets meer geduld met hem... Maar aan de andere kant merk ik ook dat als hij goed wakker en uitgerust is, hij liever rondkruipt of schuifelt dan op schoot zit. Als hij moe is dan wil hij wel lekker bij je zitten maar dan wel bij voorkeur bij mama, als ze er is! Aan die behoefte geef ik zeker toe, ik heb ook behoefte om mijn kleine mannetje lekker te knuffelen en bij me te hebben!

Geplaatst

Heb je eigenlijk nog een goed passend slaapzakje gevonden? Wij merken echt dat het scheelt als we Q in een slaapzakje kunnen leggen, dan voelt hij zich kennelijk toch meer geborgen of zo... Helaas is het nu echt te warm in huis om een slaapzak te gebruiken, zodra het kan gaat hij weer lekker in zijn slaapzakje! (wij hebben dus die van P.uckababy, de 4-seizoenen slaapzak).

Geplaatst

Bij mn zoontje hebben wij dus ook dit een beetje toegepast. Iedere keer een minuut langer en geen oogcontact maken. Wij hadden alleen een limiet van maximaal 10 minuten. En bij paniek huilen er wel uithalen. En als ze ziekjes zijn, dan hielden wij ons er helemaal niet aan.

Ergens heb ik ooit gelezen over een link tussen langdurig huilen en verhoogde kans op adhd oid. Maar weet niet de ins en outs hiervan.

En de wijze van opvoeden moet gewoon vanuit je eigen gevoel en waarden en normen gaan. Die ukkies hebben liefde en geborgenheid nodig. Geen dril regime.

Geplaatst

@beanie: gewoon een goedkope dunne bij de hema gekocht, werkt goed. Ik hoop dat de puckababy tijdens de prenatal mazzeldagen met korting te verkrijgen zijn...?!

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.




  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden