Pgd ivf ivm een erfelijke spierziekte

[Ivf/pgd i.v.m. SMA]

Even kort mijn verhaal...

In '97 en '99 mijn dochter en zoon geboren.

In '98 een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gevolgd door een spoedoperatie waarbij li-eileider verwijderd is.

Mijn kindjes groeiden op en op een gegeven moment begon het weer te kriebelen.

Even geprobeerd maar uiteindelijk bij een gyneacoloog terecht gekomen.

Moest mijn cyclus in kaart brengen en clomid gebruiken.

Clomid heb ik eenmalig gebruikt, kreeg er bijwerkingen van.

Wel de maand erop zwanger, wat waren we blij.

De zwangerschap liep niet helemaal vlekkeloos en ik heb ook een aantal keer aangegeven dat ik het niet vertrouwde.

Ik voelde onze zoon niet bewegen en ook al hadden we op dat moment een echo waarbij hij vrolijk lag rond te spartelen, ik voelde er niets van.

Uiteindelijk werd onze zoon geboren en wat waren we als gezin overgelukkig, hoe snel kwam daar verandering in.

We kregen de vernietigende uitslag toen onze zoon 8 maanden oud was, SMA type 1.

Onze wereld stortte in en ik ben er nooit meer bovenop gekomen.

Onze zoon leeft nog en leidt een zeer gelukkig en vrolijk bestaan, we kunnen ons geen leven voorstellen zonder hem.

We hebben van het begin af aan gezegd dat we tot het uiterste zullen gaan en dat doen we ook.

Hij wordt 24 uur beademd en rijdt in een rolstoel. Volgende maand wordt hij 5 jaar terwijl de artsen hem nog geen 18 maanden gaven. Ook bleef nog steeds onze kinderwens, die werd een paar maanden later vervult.

Zwanger maar kon er niet van genieten. De zwarte wolk van onze zoon die boven onze zoon hing, zou dit kindje ook deze spierziekte hebben....

Met 11 weken een vlokkentest en een week later de uitslag, SMA vrij yessss.

Nog steeds had ik het erg zwaar, huilde nonstop en voelde me schuldig tegenover onze zoon.

Met 18 weken, de hele tijd onder zware stress, braken mijn vliezen. 3 weken plat gelegen maar toen met 21 weken werd mijn kleine meid geboren. Zo mooi en wat had ik het moeilijk. Mijn zoon bij mij, zou geen 18 maanden worden en een doodgeboren kindje wat ik nu ineens zo graag wilde.

We hebben onze dochter laten begraven in een vooraf geregeld familie graf waar we ooit weer met zijn vieren zullen samenzijn. De oudste twee zullen wel een eigen gezin starten.

Toch weer proberen en toen leek pgd en ivf ons te zwaar dus toch maar weer via de natuurlijke weg.

Nu ben ik inmiddels 3 miskramen verder en afgelopen donderdag geopereerd aan een BBZ waarbij de re-eileider is verwijderd.

Ik kan niet meer via de natuurlijke weg zwanger worden en heb me aangemeld voor Pgd/Ivf in Utrecht.

Zal binnenkort opgeroepen worden maar heb al een keer een intake gehad bij het AZM.

Ik heb er nu veel over gelezen en realiseer me dat het geen pretje is.

Onze kinderwens is te sterk en hoop dat ik ooit nog een kindje in mijn armen mag houden.

Ik ga hier het traject bijhouden en hoop dat er mensen zijn die gezellig mee gaan schrijven

 

 

Groetjes R.

[noor]

Jeetje R wat vreselijk allemaal.

 

Ik hoop dat je wens nog in vervulling mag gaan en wens je veel succes toe.

 

Volgens mij is er momenteel nog iemand actief op t forum die pgd heeft gedaan.

 

Veel sterkte en geluk gewenst.

[Ivf/pgd i.v.m. SMA]

Dank je wel Noor, hoop het ook.Als ik al die verhalen lees besef ik des te meer hoe bijzonder het is om een kindje te mogen krijgen.

Heb het vroeger te vanzelfsprekend gevonden maar daar ben ik inmiddels helemaal op teruggekomen.

Hoop dat de kinderwens van ons allen in vervulling mag gaan, klinkt natuurlijk naïef maar wonderen zijn de wereld niet uit, kijk maar naar onze zoon...

 

Groetjes

[witje]

Jeetje wat een verschrikkelijke tijd hebben jullie achter de rug. Ik hoop dat jullie nog eens jullie liefde aan een kindje kunnen geven!!!! Je klinkt heel sterk, maar wat een verdriet moeten jullie hebben om je zoon en dochtertje. Zo oneerlijk was sommige mensen moeten doorstaan in het leven.

Heel veel succes en sterkte!!!

[Ivf/pgd i.v.m. SMA]

Door de tijd heen word je steeds sterker en eerlijk gezegd heb ik ook tijden erbij dat ik het niet meer zie zitten.

Juist door mijn zoon vind ik altijd weer de kracht om door te gaan.

Die wens blijft gewoon heel sterk maar ik weet natuurlijk niet wat me nog te wachten staat.

Als het op de een of andere manier niet zou lukken dan zou ik denk ik wel erg teleurgesteld zijn maar daar denken we nu nog maar ff niet aan.

 

We gaan ervoor!!!

[moedeloos]

@ivf/pgd, Wat een verhaal heb jet met kippevel zitten lezen.

Wij hebben ook net een icsi-pgd behandeling achter de rug die heeft helaas niet tot een zwangerschap geleid.

Wij moesten pgd doen omdat mijn man een extra chromesoom xyy heeft.

Ze hebben 4 embryo`s kunnen testen en alle 4 hadden ze de juiste chromesoom.

Waarschijndendelijk gaan we bij de volgende behandeling ook de pgd weg laten omdat mijn arts er ook niet voor 100% achter staat, want ze halen toch 2 cellen weg wat eigelijk niet hoort.

Ik wil jou heel veel succes wensen met alles wat komen gaat.

[Ivf/pgd i.v.m. SMA]

Wij hebben een kans van 1 op 4 dat het kind aangedaan is.

Wij hebben daar dus geen optie in maar snap wel wat je bedoelt.

Er is aan gesleuteld om het zo maar even te zeggen.

Ik ken wel meer mensen die PGD hebben gedaan en ogenschijnlijk is er niets mis met deze kinderen.

Hoe dan ook, niemand doet Ivf en al deze behandelingen voor zijn lol en ik gun iedereen het geluk dat een kind je schenkt.

Ik wens jou ook heel veel succes en kracht toe moedeloos, hou vol meid!

[Anne82]

Beste R.

 

Wat een vreselijke tijd hebben jullie achter de rug! Allereerst heel veel sterkte toegewenst om alles een plekje te geven, ik kan me voorstellen dat veel tijd kost.

 

Ook wij zijn pgd-ers en toevallig ook in verband met een erfelijke spierziekte. Ik heb zelf een progressieve spierziekte (HMSN type 1a) en deze ziekte is dominant overerfelijk wat inhoudt dat wij hem in 50% van de gevallen zullen doorgeven. In mijn familie (vaderskant) heeft echter bijna 90% de ziekte in diverse 'sterktes' dus ik heb altijd geroepen absoluut geen kinderen te willen. Ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om bewust een kindje op te zadelen met een zware last voor de rest van zijn of haar leven. Ik zelf heb de ziekte nog in milde vorm gelukkig maar niemand kan mij voorspellen hoe het verloop is. Nu doe ik vrijwel alles nog zonder veel problemen, maar wie weet zit ook ik over 10 jaar permanent in een rolstoel, who knows!? Psychisch heb ik het altijd als een zware last ervaren, zeker in mijn kindertijd is dat heel moeilijk geweest. Je bent toch anders en kinderen zien dat. Inmiddels ben ik weerbaar geworden maar accepteren lukt me nog steeds niet. Wie weet, ooit... Hoop ik! Ik zit ook nog heel hard te hopen op een medicijn, dat is na een gezond kindje mn allergrootste wens. Dat zal jullie bekend voorkomen denk ik!

 

SMA is een heel heftige ziekte, ik kan me heel goed voorstellen dat jullie de mogelijkheid tot PGD aangrijpen. Ik ben altijd blij als mensen nadenken over hun daden, zeker als je op de hoogte bent van de consequenties die daar aan vast hangen. Vind het heel goed dat jullie PGD overwegen! Zijn jullie andere 2 kinderen drager of zijn zij niet getest? Indien wel kunnen zij dit ook weer doorgeven natuurlijk mocht een van hun toekomstige partners ook drager zijn.

 

In 2009 zijn wij erachter gekomen dat PGD een mogelijkheid is om met 99% zekerheid een kindje zonder HMSN te krijgen. Nog nooit zo blij geweest! Daarbij vond ik het ook heel fijn dat de HMSN-lijn in onze familie bij mij zal stoppen. Wij hebben contact gezocht met het AZM en wij bleken de eersten met HMSN te zijn die gebruik wilde maken van PGD. Er ging daardoor voor ons een lang voorbereidingtraject aan vooraf inclusief een toestemmingsverzoek bij het Ministerie van Volksgezondheid. Ook de test die de embryoselectie kon uitvoeren moest nog helemaal worden gemaakt. Al met al zijn we in april dit jaar voor het eerst opgeroepen voor de behandeling. Na een gestaakte poging ivm overstimulatie en een miskraam ben ik nu 6 1/2 week zwanger van een cryo! Ik verwacht dat jullie sneller aan de beurt zijn omdat er al eerder voor SMA een PGD traject is geweest, fijn!

 

Over het weghalen van die ene cel op de 3e dag zal ik me trouwens niet veel zorgen maken, er is nog geen enkele aanwijzing dat dat kwaad doet. Het enige wat daardoor lastiger kan gaan is het ontdooien bij eventuele cryo's. Doordat de schil om het embryo beschadigd is bij het biopteren gaat het ondooien vaker mis dan bij 'gewone' cryo's.

 

Ik ben niet bekend met een 'gewone' IVF behandeling maar ik ervaar het PGD traject niet anders. De PGD test is slechts een extraatje op dag 3 na bevruchting waar je zelf niks van merkt. Het is wel extra spannend, het wachten op het nieuws of er wel of geen niet-aangedane embryo bij zat vond ik zenuwslopend! Ik heb ook tranen van blijdschap gehuild toen we het goede nieuws hoorden, terwijl ik bij het zien van de positieve zwangerschapstest dat niet had hahah! Ik heb het traject ondanks de lange voorbereidingsperiode niet als heel zwaar ervaren, maar dat is voor iedereen persoonlijk natuurlijk. Ik zie dat jullie in Utrecht behandeld zullen worden, daar heb ik geen ervaring mee. In Maastricht bevalt het ons heel goed, hele begripvolle lieve artsen en een klein team. Mocht je de keuze hebben tussen Maastricht en Utrecht kan ik je Maastricht zeker aanbevelen!

 

Waar zie je het meeste tegenop? Mijn advies is om alles stap voor stap te zien, ga er blanco in. Achteraf sta je verbaasd van wat je allemaal hebt meegemaakt en in welke achtbaan van emoties je hebt gezeten maar het is het allemaal waard! Ik ben ervan overtuigd dat een positieve instelling al veel helpt!

 

Ik wil je heel veel geluk en sterkte wensen en hoop dat jullie net zoveel geluk mogen hebben als wij! Mocht je vragen hebben of iets anders, ik beantwoort ze graag! :)

 

PS: sorry voor dit weer veel te lange verhaal hihih!

[marcoenjacqueline]

Beste ivf/pgd,

 

Ook wij zitten op dit moment in het ivf/pgd traject .

Wij zijn drie jaar geleden begonnen met het traject in verband met de erfelijke ziekte Treacher Collins syndroom wat in houdt dat gedeeltes van het gezicht niet ontwikkeld worden .

De kans dat bij ons de kindjes het hebben is 50% en dat vonden wij Russische roulette en toen kwamen wij op het pgd traject .

 

Wij zijn een keer in Maastricht geweest en hebben voor de rest alles in Utrecht gedaan wat ons zeer goed is bevallen .

De staf is er vriendelijk en je wordt er goed geholpen .

over het weghalen van die ene cel heb ik alle vertrouwen van dat dat geen probleem geeft en de eerdereresultaten geven ook geen achterstand aan dus daar zou ik je niet al te veel zorgen over maken .

 

Op 31okt hadden wij een TP alleen heeft dat niet mogen lijden tot een zwangerschap . door dat er van de 4 embryo's er drie aangedaan waren hadden we maar een embryo dus moeten wij het gehele traject weer in .

 

Ga er blanco in en laat het gewoon over je heen komen .

Het is een hele hoop info die je krijgt en het proces is lang maar ow wat ben ik blij dat dit kan .

 

gr marco

[Ivf/pgd i.v.m. SMA]

Beste Anne,

allereerst wil ik je feliciteren met je zwangerschap.

Wat zullen jullie overgelukkig zijn met een kindje zonder ziekte dankzij PGD.

Toen wij voor een intake kwamen in het AZM en zij ons het traject voorlegde schrok ik er wel van.

Het spuiten van hormonen, de punctie vooral en daarna de onzekerheid of het allemaal wel zal lukken.

En aangezien ik toen nog wel gewoon zwanger kon worden leek het me het beste om gewoon zwanger te worden nietsvermoedend wat er nog allemaal te wachten stond.

We moesten dan ook vaak helemaal naar Maastricht en met de onzekerheid waar we toen in leefde had ik het er niet voor over.

Niet dat er nu zoveel zekerheid is, in die zin is niets in het leven zeker.

Onze zoon doet het redelijk goed, hij is gelukkig en vrolijk, gaat naar school en dat had ik dus nooit durven dromen.

Ik ben nu ook echt klaar om opnieuw moeder te worden.

Ik heb natuurlijk nog twee tieners maar ik ben nog jong zat hahhaha.

Ik heb nu ook zoiets van, we zien wel waar het schip strand.

Ik ga er met een goed gevoel in en neem zelf ook al voorzorgsmaatregelen.

Absoluut niet drinken, gezond eten, ik rook niet en neem boedingssupplementen.

Woensdag start ik met accapunctuur om de balans in mijn lichaam te herstellen.

Nog nooit gedaan maar heb er al veel goede dingen over gehoord.

Zodra ik opgeroepen ben zal ik alles zo goed mogelijk beschrijven zodat koppels die na mij zullen volgen, er een goed beeld van kunnen vormen wat het allemaal inhoudt.

 

groetjes

[Ivf/pgd i.v.m. SMA]

Sorry voor weer een bericht maar heb het nog niet helemaal onder de knie.

Onze oudste twee kinderen hebben geen SMA omdat er in een gezin altijd hetzelfde type voorkomt.

Dus we hebben ze niet laten testen uiteraard als ze zelf kinderen willen zullen ze zeker getest worden.

[Anne82]

Dankjewel! We zijn inderdaad heel erg gelukkig. Het is nog heel pril dus vinden het nog wel een beetje eng maar we hebben er een goed gevoel over dat het allemaal goed gaat. Wat voor mij nog extra meespeelt is hoe ik zelf lichamelijk door de zwangerschap kom, heeft t zn weer slag op mn ziekte en ga ik achteruit of blijf ik zoals het nu is. Dat vind ik wel een beetje eng. Wij willen dan ook maar 1 kindje, puur voor mijn lichaam. 1 keer wil ik het risico nemen, geen 2 keer. Ik blijf ook nog een persoon natuurlijk!

 

Ik kan me goed voorstellen dat je overdonderd bent door alle info. Gelukkig gebeurt niet alles in 1 week, mijn ervaring is dat je er eigenlijk in meegroeit en het op dat moment je way of life is. Wat ik als het zwaarste heb ervaren is de stimulatieperiode. Om de dag wordt je in het ziekenhuis verwachten voor de follikelmeting en je staat bol van de hormonen. Wij wonen vlakbij Rotterdam en de reis naar Maastricht is voor ons 2 uur heen, 2 uur terug. Dat was pittig, zeker omdat we daarnaast ook nog werken. De dag voor de punctie hebben wij een hotel geboekt, scheelt stress. Punctie zelf vond ik heel goed te doen, je wordt zwaar gedrogeerd dat is wel fijn hihih! Daarna moet je wel jezelf in acht nemen en echt goed naar je lichaam luisteren, t is niet niks. Terugplaatsing voel je niks van, 2 weken wachten vervolgens is wel weer ellenlang... Goed dat je nu al rekening houdt met alles, af en toe een wijntje tot aan de terugplaatsing kan echter geen kwaad hor is mij verteld. Probeer er lekker ontspannen in te gaan voor zover mogelijk, een embryootje doet t beter in een relaxed buikje.

 

Wat fijn dat je zoon het zo goed doet! Hopelijk mogen jullie nog heel lang van hem genieten! Maakte inderdaad uit je eerste post op dat jullie oudste 2 geen SMA hebben, begrijp dat ze wel drager kunnen zijn? Ook lastig voor hun of niet?

 

Vind het leuk dat je een dagboekje bijhoudt, PGD is helaas nog niet zo bekend... Ik blijf je volgen!

 

@Marco; ook voor jullie heel veel succes, wat balen dat er geen cryo's zijn en dat deze poging geen positieve test heeft opgeleverd. Houd moed, het komt een keer goed!

[Ivf/pgd i.v.m. SMA]

Kan ik mij heel goed voorstellen dat je bang bent wat een zwangerschap met je lichaam doet.

Het is altijd wikken en wegen, je beslissing nemen en dan ben je constant aan het twijfelen of het de juiste keuze is.

Dat heb ik met mijn zoon heel erg, elke keus kan fataal zijn.

Hij heeft b.v. hele grote amandelen, normaal gesproken gaan die eruit alleen durf ik het risico van een operatie niet te nemen.

Je komt onder bepaalde dingen er niet onderuit zoals een scoliose maar amandelen tja laat die dan mooi zitten.

Het is en blijft moeilijk om in te schatten maar aan t eind heb je daar zoveel moois voor terug.

Je hebt ook al een heel traject achter de rug, heb je daar lichamelijk niets van gemerkt qua achteruitgang dan?

Kon je niet in Utrecht terecht of is het omdat jullie test nog ontwikkeld moest worden?

In ieder geval heeft het een goed resultaat geleverd, geniet er maar van!!!

 

@Marco

Heel veel succes met jullie volgende poging, hopelijk goed nieuws!!!

Bedankt voor je verhaal, helpt zeker mee om iedereen zijn ervaring te horen..

[Anne82]

Dat zijn inderdaad heel moeilijke keuzes, wel of niet opereren. Zolang het goed gaat kan ik me voorstellen dat je het voor nu zo laat. Ik kan me voorstellen dat een operatie en narcose voor hem extra zwaar zijn. Moeilijk zeg, wat is wijsheid... Sterkte ermee!

 

Van de behandelingen merk ik lichamelijk niet veel gelukkig, misschien wat extra vermoeid maar ook dat kan ik niet zo zeggen eigenlijk, weet niet hoe het voelt bij een gezond lichaam natuurlijk hahah! Alles kost me over het algemeen wel meer energie, ben altijd sneller moe. Helaas konden wij niet in Utrecht terecht, omdat de test inderdaad nog ontwikkeld moest worden maar ook omdat we de eerste pgd-ers met deze aandoening waren en de ze daarom begeleiding graag zelf deden. Hopelijk mogen we volgende week vrijdag voor de laatste keer op en neer ivm de echo en worden we dan overgedragen aan een gynaecoloog in de buurt, al zou ik ze daar wel soort van missen, hebben ons altijd erg fijn behandeld gevoeld.

 

Hoe ver zijn jullie inmiddels, weet je al wanneer jullie kunnen starten?

[Ivf/pgd i.v.m. SMA]

Hoi Anne,

Ik zou opgeroepen worden maar word ook opgebeld de 20ste.

Wat eerst komt dat zie ik wel.

Ben nu eerst aan diëten geslagen omdat ik dus wel te zwaar ben.

Moet nog 6 kilo maar die heb ik er binnen een paar weken wel af.

Ben jij ook actief op het VSN forum?

Ik hoop dat je je goed blijft voelen en dadelijk een mooi lief klein mensje mag verwelkomen in je leven, het is en blijft heel bijzonder. Het lijkt wel of ik elke dag meer en meer ga verlangen en overal zie ik baby's hahhaha.

Ik hou je op de hoogte....

[Ivf/pgd i.v.m. SMA]

Nou ben vandaag gebeld en ze verwachten ons 31 december. Wat een rare datum maar blijkbaar komt de planning heel nauw met PGD.

Ze stelde wat vragen maar was eigenlijk zeer positief.

We moeten bloed afnemen en mijn man moet zaad afstaan, nou zal mij benieuwen hahaha dat is al een opgave op zich....

Verder ben ik al drie kilo afgevallen en mijn BMI zit nu goed om te starten met IVF.

Ik ga nu natuurlijk nog wel meer afvallen als ik die verhalen van mensen hier lees dat ze door het spuiten zoveel bijkomen.

Morgen mijn eerste accapunctuur dus eigenlijk is nu alles weer op rolletjes.

Ik voel me ook weer goed, het is nu alweer twee weken geleden dat ik geopereerd ben maar ben weer de oude...

Nou op naar 31 december en dan goed het nieuwe jaar in......

[flossie]

Hoi,

Ik wilde graag even reageren en je heel veel succes wensen! Ik heb net een succesvolle behandeling achter de rug en ben nu 13 weken zwanger. Op zich vond ik het hele traject lichamelijk gezien meevallen. De wachtweken heb ik zoals zovelen wel heel pittig gevonden.

Voor mij was het belangrijkste om rust en regelmaat te hebben zodat ik het fysiek en mentaal allemaal goed aankon.

Sterkte met wachten!

[Ivf/pgd i.v.m. SMA]

Hoi Flossie was het de eerste behandeling?

In ieder geval van harte gefeliciteerd met je zwangerschap en bedankt voor je berichtje.

Ik ga ook in ieder geval proberen zoveel mogelijk rust te nemen in de periode dat ik ga starten, gewoon verstand op nul en kijken waar het schip strand.

We hebben natuurlijk wel een kind dat intensieve verzorging nodig heeft maar dat ervaar ik niet als belasting, we zijn dankbaar voor elke dag dat we hem bij ons hebben.

Soms grijpt het je wel naar die keel alleen worden die momenten wel steeds schaarser moet ik zeggen.

Hopelijk heb ik ook zoveel geluk dat ik nog een kind mag verwelkomen in ons gezin, zou ik helemaal gelukkig van worden hahhaha, kan eigenlijk niet wachten.

 

 

groetjes

[Ivf/pgd i.v.m. SMA]

Nou heb mijn intake achter de rug!!!

12 buisjes met bloed moeten inleveren.

Ze gaan ook op translocatie testen,ook dat nog!

De test gaat ontwikkeld worden in Mastricht en er staat dan nog een wachtlijst in het UMC.

Ik moet rekenen op 1 1/2 wachten voordat we daadwerkelijk kunnen beginnen.

Over drie weken de uitslagen van de onderzoeken.....spannend!!

[Ivf/pgd i.v.m. SMA]

Oh ja en het wordt ICSI....

[Pierette]

Hoi,

 

Ik ben een studente en ik heb jullie hulp nodig! Ik maak een werkstuk over vruchtbaarheid en ik heb hierbij een vragenlijstje gemaakt. Het zou super zijn als jullie hem zouden willen invullen, het gaat om mensen die d.m.v een vruchtbaarheidsbehandeling een kind hebben gekregen.

En mannen die hem invullen is ook fijn!

 

Alvast bedankt

http://www.thesistools.com/web/?id=298304

[Ivf/pgd i.v.m. SMA]

Hallo,

wij hebben nog geen vruchtbaarheidsbehandeling ondergaan.

Ik denk dat wij je niet van dienst kunnen zijn.

Als ik het traject ben ingegaan zal die lijst invullen als het dan nog nodig is...Succes

[Ivf/pgd i.v.m. SMA]

Tijdens in de intake hebben wij gehoord dat de uitslag tussen de drie en vier weken zou duren. Nu krijg ik gisteren een brief dat ik binnen twee weken gebeld word. Moet ik me zorgen maken??

[Anne82]

Hoi IVF/PGD,

 

Ik kom ook weer even om het hoekje kijken... Zie dat jullie alweer een aantal stappen hebben doorlopen, fijn gevoel of niet? Over die brief zou ik me geen zorgen maken, soms gaan dingen wat sneller, soms wat langzamer (en dat is ook frustrerend hahah!). Straks gaat het grote wachten op de test beginnen, dat vond ik heel lang duren. Bij ons heeft het ook bijna anderhalf jaar geduurd voor de test klaar was. Kan me nog zo goed herinneren dat we het bericht kregen dat de test klaar was en we konden worden ingepland, tranen van geluk gehuild hihih! Elke stap is er weer 1, t komt vanzelf dichtbij! :)

 

Zie dat je me nog vroeg of ik actief was op het VSN forum. Nee ben ik niet, klinkt misschien gek maar daar voel ik me nooit zo op mn plek. Jij ben twel actief?

[Ivf/pgd i.v.m. SMA]

Hoi Anne, gelukkig maar dan!!

Haalde me al vanalles in het hoofd.

Ik ben niet erg actief maar als ik met een probleem zit waar ik zelf en met de mensen om ons heen niet uitkom dan plaats ik een bericht.

Wellicht is er iemand die hetzelfde probleem heeft of zijn er mensen met goede tips.

Inderdaad elke stap is er een die ons hopelijk dichterbij onze droom helpt.

De 31ste word ik gebeld met de uitslagen en wij moeten 6 maanden wachten op onze test...

 

x