Jump to content

Het gewoon helemaal beu zijn


Tool

Recommended Posts

Zo beu ben ik het...

 

ik denk dat wij ermee gaan stoppen. Deze maand ook weer negatief getest en ik begin langzaam echt zoiets te hebben van, hoevaak moet je dan se.x hebben om zwanger te raken, als je het al in de vruchtbare periode doet?? En ervoor en erna...Moet je dan echt iedere dag of om de dag s.e.x. hebben vanaf het moment dat je niet meer vloeit? Wel lekker, maar dan zit je ook weer tegen die moetjes aan. Wordt er een beetje moedeloos van en wil gewoon rust hebben.

en met het financiële verhaal erbij, dan is het toch al gauw 1+1=5 pogingen die niet gelukt zijn en dus wordt 1+1=2.

zie het gewoon niet meer zitten, altijd maar die hoop. En dan toch weer die teleurstelling. Al bijna 7 jaar lang. Wie zou daar net moedeloos van worden? Mijn lichaam dat steeds meer tussentijdse signalen afgeeft die op een zwangerschap kunnen duiden en t uiteindelijk toch niet blijken te zijn.

ik ben het moe gewoon.

 

kan wel janken nu ik het zo schrijf (en wat ik dus ook doe), maar ik heb gewoon geen zin meer in die teleurstellingen, die hoop die toch steeds in wanhoop verandert, het gevoel hebben dat je spontaan s.e.x hebt, terwijl je in je achterhoofd denkt, op welke cyclusdag zit ik nu en het dus eigenlijk niet meer spontaan is.

 

zoals ik al eens eerder in een blog heb geschreven. Ik wil een nieuwe jongere eileider, eierstok en een goed werkende baarmoeder die onze embryo's niet afstoot omdat er toevallig een deel niet van mezelf is.

 

zo beu vanalles....Bleegh

Link to comment
Share on other sites

Oh liefje, zit gewoon mee te janken :(

 

Ik kan helaas niet meer doen dan een dikke digi knuffel geven vanaf deze afstand.

 

Zoals meiske zegt... Als ik kon toveren...

 

Wij "kennen" elkaar al best wel wat jaartjes via het net. Zoveel zijn ons toen voor gegaan. Je bent veel eerder dit traject ingegaan. Met vaak een sprankje hoop. Je bent altijd zo knap weer opgeveert. Niet gek dat het veertje breekt meid.

Het doet me verdriet. Durf bijna niet te reageren omdat het bij ons zo snel gelukt is. Bijna schaamte zeg maar. Je (jullie) verdient het zo.

 

En dan ook nog gewoon op mijn status op fb reageren. Je bent sterk meid. Ik vind je geweldig!

 

Xxx

Link to comment
Share on other sites

Och lieve Tooleke, je bent zo'n schat en ik wou zo graag dat ik iets kon zeggen of doen wat hielp :-( Ik ken je live alleen maar lachend, maar ik weer wat er achter je ogen schuilt en ik wou dat ik dat kon laten verdwijnen. Het is zo vreselijk oneerlijk allemaal.

Link to comment
Share on other sites

lieve meid...

ik wilde dat ik het anders voor je kon maken, net zoals voor zovelen hier.

Ik weet niet wat ik tegen je moet zeggen, dit is zo zwaar, zo heftig. Het zijn keuzes waar je mee worstelt waar niemand jullie in kan adviseren.

Ook van mij een hele dikke knuffel meis...sterkte!

Link to comment
Share on other sites

Heel veel sterkte Tool! Wanneer is het moment van stoppen aangebroken? Het is ontzettend moeilijk om die keuze te maken. Dat gaat niet zomaar in een moment, maar daar zijn al heel veel verdriet en vele teleurstellingen aan vooraf gegaan. Heel veel sterkte en als je je gevoel volgt kun je nooit de verkeerde keuze maken. Dikke knuffel!

Link to comment
Share on other sites

Tool mijn hart doet pijn als ik het lees. Ik gun het jou ook zo verschrikkelijk.

 

Kan niets zeggen waardoor je je beter voelt maar ik denk vaak aan je en hoop nog altijd dat ik hier eens goed nieuws mag lezen.

 

Veel sterkte meid, het is gewoon waardeloos allemaal.

Link to comment
Share on other sites

Lieve Tool,

 

Ik vind het werkelijk vreselijk voor je en weet (min of meer, denk ik) hoe je je moet voelen. Ik sta ook op het punt de strijd op te geven (voor een tweede kindje), want ik weet echt niet meer hoe veel teleurstellingen ik kan verdragen en wat mijn lichaam en geest nog aankunnen. Weet je: ik wil liever niet eens s.ex meer, want dan hoop ik weer stiekem twee weken op een wonder en smijt ik er vanaf dag 7 ongeveer 80 (ovulatie)tests tegenaan. Ik heb zelfs al overwogen voor die minimale kans (en die is echt héél klein met twee verstopte eileiders en zware pcos zonder cyclus) maar een spiraal te laten plaatsen, want ik kan er gewoon niet meer onbevangen in zijn. Die wens, en de hoop, sloopt je gewoon. Ik ben zelfs even gestopt met praten en lezen op het forum (behalve met een paar dames in één topic), omdat ik de emoties en teleurstellingen van anderen zo heftig vind. Ik weet het ook echt niet meer. Daarom denk ik te weten wat je moet voelen. En dat is gewoon een groot, gapend, knagend gat.

 

Als ik wat voor je kan doen, een luisterend oor, laat het weten!

 

Liefs,

 

Floor

Link to comment
Share on other sites

Lieve Tool, zo herkenbaar je berichtje, en ook zo weer anders hoe jullie traject verlopen is, wat een uniek, verdrietig verhaal. Wil je een digitale knuffel geven en laten weten dat ik met je meeleef. Ik had het graag anders gezien, voor jou, voor mezelf en voor vele anderen..

 

Afgelopen weken heb ik een workshop gevolgd over moederschapskwaliteiten en hoe je deze kunt inzetten als je geen moeder mag worden (bij Odile van Eck in Hilversum). Ik vond het moeilijk hoor, het liefste wat je ooit wilde lukt niet, en dan opeens wordt je op andere perspectieven gebracht. Toch is er een mooie boodschap. Je verdriet blijft en wordt niet minder, maar wel anders. Mocht je besluiten om te stoppen met de behandelingen en besluiten te stoppen actief met de wens bezig te zijn...

 

jij bent zo'n mooi mens, met zo'n groot hart...de wereld en het leven heeft nog zoveel te bieden, het zou zo'n verlies zijn als jij dat perspectief niet zou kunnen invullen of kunnen zien...Het is een andere reis dan wat je wenst, en waar je zo naar hebt verlangd, maar het hoeft niet een reis zonder glans of zonder lach te zijn. Hij is anders, maar jij bent er bij, met jouw lief, en welke weg je ook mag kiezen, het wordt een hele mooie, bijzondere, glanzende reis, en mocht het zonder een kindje van jullie samen zijn, dan zal dat een verdriet zijn wat blijft, dat gemis, wat verdrietig is, het hoort bij jullie leven, en dat is er ook. Maar jouw kwaliteiten en die van je man, die zijn zo de moeite waard...jullie lach, jullie energie en liefde, kwaliteiten waar je op kunt bouwen en waar je wat mee kunt, ik wens je toe dat je er (weer) bij kunt komen, van mag genieten en het in kunt zetten, en de wereld een stukje mooier mag worden, dikke kus en knuffel van Eef

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use