Zijn er nog 40+ meisjes hier? :)

[Hanniebal]

@Siepie morgen 34 weken zwanger van een matig of redelijk eitje. Alles kan. Nooit de hoop op geven. 
 

ik heb nooit een “goed” eitje gehad en steeds maar 1 of 2. Dus ik snap je ultieme K gevoel ( was er ook telkens kapot van) maar you never know!! Ze weten te weinig hoor. Het is geen wiskunde, het is een wonder. Keep the faith! 

[Siepie]

Ah wat lief, dan heb je hem lekker bij je. Fijn @Kitje Ze halen mij morgen om 10.00 uur op, dus ben benieuwd of het dan nog in de race zit. Maar wel spannend inderdaad. Manlief is inmiddels vertrokken en ik zit hier nu alleen, ga straks lekker netflixen en op tijd slapen.

Dank je wel @Hanniebal,ik probeer ook wel een beetje vertrouwen te houden, maar ik merk dat ik het ook al een beetje aan het afsluiten ben. Misschien wel zelfbescherming, ik weet het niet.

Jeetje 34 weken alweer, wat gaat dat snel. Nog even en je kan je kleine beebee lekker vasthouden. Super.

[Kitje]

Dat bedoelde ik dus @Siepie precies wat  @Hanniebal zegt.
Destijds toen ze intens verdrietig was over dat ene matige eitje en de weinige kans die ze dacht te hebben, hebben wij haar ook opgepept en dezelfde woorden gezegd als tegen jou, heb vertrouwen mop, dat is alles wat je kunt doen....
Hij blijft zitten, of niet, it's a lucky shot, een prachtig wonder.

Jeetje 34 weken alweer Hanan, aftellen nu dan tot je je prachtige dochter in je armen kunt houden.
Dan kennen wij elkaar ook alweer een hele poos, ook al is het dan online.

Die zelfbescherming snap ik wel Simoon, dat is ook logisch, je wil je voorbereiden op een teleurstelling zodat het niet al te hard aan komt.
Heel herkenbaar voor mij, ik doe dat zelf ook.

Morgen al lekker op tijd de terugplaatsing dan, ik hoop zo dat deze ene Emmy het fantastisch gaat doen.
Wordt een spannend nachtje zo voor je, ik hoop dat je een beetje kunt slapen.

Fingers crossed!

 

[Nina79]

@Kitje ik kwam dit toevallig net tegen op Instagram en moest aan jou denken.

Als ik het je kon geven dan had ik dat gedaan ♡ 

[Kitje]

Wat lief @Nina79
Ik vond op internet ook een mooie tekst....
Had ik bewaard en het is heel toevallig, maar dit het de printscreen die ik ervan gemaakt had....


2 zielen, 1 gedachte....

 

[Nina79]

Echt toevallig ja @Kitje dezelfde tekst! Vond die ketting ook zo bijzonder ♡

[Kitje]

Ja, heel toevallig idd @Nina79, ik vond de tekst zo mooi, het zegt precies hoeveel liefde ik voor dit kindje had en heb.
En de beide sieraadjes vond ik erg bijzonder.
Had die naam op die kaartjes gegoogeld, maar vond de sierraadjes niet terug.
Wel allerlei andere dingen...
Innestelingsthee.... Vraag me af of dat echt helpt...

 

[Siepie]

Ik ben inmiddels weer terug, zoals alles nu gaat ging dit ook weer op zijn Simoons  Na de tp bleek het embryo nog in het rietje te zitten, dus moesten ze nog een keer schieten, maar het zit erin.

Het is een 4-cellige embryo op dag 2 dus dat was goed, maar mijn gevoel is nog niet overtuigd. Maar we blijven rustig en wachten het af. 

Morgen lekker naar huis en dan wachten tot we mogen testen.

Hoe is het vandaag met jou @Kitje

[Nina79]

Jeeeeey @Siepie die zit erin! 

Het eerste waar ik aan dacht toen je zei dat ie nog in het rietje zat is dat deze wel weet hoe hij moet plakken

Ik ga voor je duimen ♡♡

@Kitje innestelingsthee heb ik 1x in het begin ergens gekocht maar ben er niet lang mee doorgegaan en veeeeeeeer voordat ik echt zwanger raakte. Dus weet niet of dat echt helpt. 

Die kettingen verkoopt zij wel volgens mij wat ik begreep uit haar Instagram story. Zij is zelf kind aan huis wat betreft IVF/ICSI trajecten en heeft een tweeling bij 20 weken verloren. Ze heeft best veel meegemaakt. Ik volgde haar een tijdje.

[Siepie]

Haha, ja dat zei de arts ook al. We wachten het, hopen dat het goed blijft delen en dat we over 2 weken een positieve test in handen hebben. Nu wacht ik denk ik wel

[Kitje]

Fijn @Siepie dat hij er in zit, toch een hele opluchting en een kans.
Ik dacht ook hetzelfde als Nina, een plakkertje, dus als die dat nu bij jou ook doet is het goed he?

Een 4 cellige op dag 2 is prima hoor, volgens mij hoeft die pas op dag 3 naar 6 of 8 cellen te gaan.
Morgen samen lekker naar huis, naar man en kinders en dan wachten en hopen.
Wanneer mag je testen? Over 14 dagen?
Spannende weekjes nu voor je.

Ik zag het op de site staan @Nina79 die thee, ik denk niet dat ik het zou kopen, maar vroeg het me gewoon af, van helpt dat dan.
Er is zoveel te koop en te vinden op het internet, je kan jezelf helemaal gek maken ermee denk ik met alle hulpmiddeltjes, maar ik denk zelf eigenlijk dat het geen van allen helpt en dat je gewoon geluk ermee moet hebben.
Als je gezond leeft en geen dingen doet die schadelijk zijn voor het kindje dat is in mijn ogen voldoende, maar ik kan me ook voorstellen dat er mensen zijn die alles willen aangrijpen.

Een tweeling verliezen met 20 weken klinkt inderdaad heel erg heftig, jeetje.
Echt een nightmare!

Dat is ook wat dit zo heftig maakt, je gaat van mega gelukkig naar inktzwart triest, dat is zo een groot verschil.
Ik was over the moon van blijdschap met dit kindje en dan ineens zit je in zo een enorm diep dal, dat is vooraf bijna niet te bevatten hoe heftig dat is.

Ik heb geen instagram, had gegoogeld en zag de website, maar daar stonden ze niet op.

Met mij gaat het vandaag enigszins, volgens mijn moeder klonk ik wat minder down, mjah, zo voel ik me niet, maar hoe hard ook, het leven gaat door.
Dus langzamerhand maar weer op gaan pakken want ik denk dat hoe langer ik ermee wacht, hoe moeilijker het wordt.

Dit drama is wel goed voor de lijn overigens, ben al 3 kg kwijt (en was er maar 1tje bijgekomen tot nu toe), dus dat is dan -2.
Ga nu proberen dit door te zetten want er mag eigenlijk best flink wat af en nu heb ik daar eventjes de tijd voor, ik las ergens dat overgewicht ook een miskraam kan veroorzaken, is nu wel beetje mosterd na de maaltijd en of het daar dan aan ligt weet je ook niet natuurlijk, maar....

Sinds vandaag komen die cryo's regelmatig voorbij in mijn gedachten en die zijn daar niet voor niks denk ik.
Mijn moeder en mijn zusjes staan allemaal achter mij als ik ze laat terugplaatsen hebben ze gezegd en ze vinden allemaal eigenlijk ook wel dat ik het niet zomaar moet opgeven, mezelf kennende ga ik dat ook niet doen.

Dit kleine kereltje ga ik nooit vergeten en zodra ik er aan toe ben ga ik hem bij de gemeente aangeven, zodat hij bestaan heeft.
Hij hoort bij mij, ik heb 2 kindjes, 2 prachtige mennekes, maar eentje mocht ik niet leren kennen.
Iemand stuurde me dit: and you now have a little angel forever looking over you.....
Zo probeer ik het dan maar te zien, een klein engeltje, ik hoop stiekem dat hij mijn vader gevonden heeft in de hemel en dat hij veilig is bij opa.
Ik ben helemaal niet gelovig, maar dit soort gedachtes brengen me troost.

Voor dit hele traject was ik al wel begonnen met afvallen of iig gezond leven.
Daarna kwam die hele corona shit en kon ik niet meer naar de sportschool.
Rennen, wandelen en fietsen is niet zo mijn ding en met deze eenzame periode van afstand houden deed de kilo's geen goed, ik kwam alles wat ik met veel moeite was kwijtgeraakt gewoon weer bij (ook doordat ik weer veel te veel snoepte enzo).
Dus binnenkort maar weer naar de sportschool en die 5 (nu nog 3 dan) kilo er weer af, maar liefst nog meer.

Dan ben ik lichamelijk in optimale conditie, of ik nu wel of niet verder ga, dat is sowieso goed he?

Nou Simoon, de duimen draaien weer voor jou hoor!

[Siepie]

Als het een plakkertje is dan moet deze zeker blijven zitten  We blijven duimen.

Ja morgen inderdaad weer lekker naar huis @Kitje, ben wel klaar met dat hangen op de hotelkamer. Ik dacht lekker uitrusten en bijslapen, maar ik krijg er alleen maar hoofdpijn van, het is altijd zo warm op de kamer  .

Over 2 weken willen ze dat ik een bloedtest doe en over 3 weken een urinetest, maar ik denk dat ik over 2 weken gewoon een urinetest doe en dan een week later nog een keer. 

Ik snap dat je je leven weer een beetje op wilt pakken, maar nogmaals neem wel de tijd die jij denkt nodig te hebben. Je kan dit maar 1 keer goed verwerken, denk ik. Wat lief van je mams en je zussen dat ze achter je staan met de overgebleven cryo`s, je hebt ze nog en jij beslist wat er mee gaat gebeuren. 

Lief dat je duimen weer draaien voor mij, ik draai ze voor jou en ook voor de andere dames natuurlijk.

[Siepie]

Hoe is het met jou @Jennie80

[Jennie80]

Hoi lieve meiden,

Ik heb vandaag een curettage gehad. De hcg waarde bleef maar stijgen ondanks de Letrozol en 4 rondes cytotec dus vanmorgen na de echo is de knoop doorgehakt om te curetteren.

Ze hebben alle moeite gedaan zodat het vandaag nog kon gebeuren. Ik was nog nuchter en daarom was het gelukkig mogelijk.

Ik ben opgelucht dat het achter de rug is. Die onzekerheid is me niet bepaald in de koude kleren gaan zitten de afgelopen tijd. Wat een bizarre periode.

@Siepie,hij zit erin!! Mijn duimen draaien voor een plakkertje meid! Morgen lekker weer naar huis.

@Kitje, jouw verhaal heeft me enorm ontroerd. De manier waarop jij dit hebt verwoord, doen maar weinigen jou na. De liefde die je voelt voor jouw kindje, daar kan niemand omheen

@Nina79, hoe gaat het met jou?

 

[Siepie]

Niet leuk @jennie80, maar je kan het nu wel afsluiten en dat is ook wel fijn. Was het nu zo dat je een half jaar geen icsi mocht ondergaan, of heb ik dat gedroomd  

Ja hij zit er inderdaad in  maar ik voel mij vandaag niet zo lekker, misselijk en heel emotioneel en dan moet ik ook nog vliegen. ( Ik heb heel erg last van vliegangst) Maar vanavond zie ik mijn mannetje weer  dus dit heb ik er wel even voor over haha.

[Kitje]

Nou @Siepie inmiddels weer thuis denk ik met Emmy.
Snap dat je dat hangen op die kamer erg beu was, je wordt er ook zo lamlendig van denk ik.
Toen ik daar was, was ik ook alleen, maar kon ik wel gaan en staan waar ik wilde, dat scheelt een boel denk ik.
Hopelijk was het goed gegaan met vliegen, lijkt me rot als je vliegangst hebt en dan alleen te moeten gaan.

Bij mij wilden ze toen ook een bloedtest, maar hier in Nederland gaat dat allemaal zo traag, voordat je de uitslag hebt daar van ben je alweer dagen verder.
Ik heb toen ook gewoon een urinetest gedaan na 2 weken, ze zeiden toen dat ik de over 3 weken moest doen, maar gewoon na 2 weken, dat moet hier in NL ook, 14 dagen na terugplaatsing urinetest.
In het buitenland zijn ze nogal van de bloedtesten heb ik het idee.
Moest toen idd ook een week later nog een keer een urinetest doen.
Gewoon doen wat goed voelt Siepie en met een urinetest krijg je echt wel duidelijkheid.

Klopt, ik neem ook wel de tijd om dit te verwerken, maar met thuis zitten komen ook de muren op me af, dus ik doe nu gewoon wat goed voelt.
Ik loop ook niet meer hele dagen te huilen, dat scheelt ook wel, heb nog wel van die momentjes.

Vandaag kwam er een doosje met de post, zat een sticker op van vlinderkusjes.
Denk oeh, die maar niet open maken nu zoonlief op de bank zijn halve brood naar binnen zit te stouwen....
Dus toen hij naar boven aftaaide voor de online studie heb ik het open gemaakt.
Superlief kaartje van mijn moeder en zusjes en een armbandje met een sterretje erop, echt zo lief.
Dus daar gingen de tranen weer....

De cryo's zijn idd van mij en wat daarmee gebeurt is altijd mijn beslissing.
Op mijn... "ik ben al zo oud" zei mijn moeder lekker modern... 'er zijn er nog wel van 50 die een baby krijgen'
Zij hebben allemaal zoiets van, hey, dat zijn nog 2 kansen, pak die gewoon als je er klaar voor bent.
Super fijn te weten dat ze allemaal achter me staan.

Ze zijn ook zo lief voor me, maar muts als ik ben voel ik me dan daar weer schuldig over en vind ik mezelf lastig.
Een mens kan raar in elkaar zitten.

Het is ook gewoon zo een diepe val die ik nu gemaakt heb.
Ik was echt helemaal sky high, zo gelukkig (eindelijk!) en blij en ik keek er zo naar uit en dan in die put te pletteren, man dat is een smak!
En daar dan weer uit klauteren dat valt niet zo mee, maar het zal me uiteindelijk ook wel weer lukken.

Jee @Jennie80 wat een ellende zo ook voor jou zeg, na al die medicaties die niet hielpen alsnog een curettage....
Vind het zo rot ook voor jou, al die onzekerheid en alles en dan dit ook nog er bovenop.
Fijn dat het dan vandaag nog kon en dat je nu van de onzekerheid af bent.
Kun je het afsluiten en ook weer verder he?
Je blijft anders maar zo hangen ook in een onwenselijke situatie.
Mag je nu wel gelijk weer verder of moet je een poosje wachten?

Dankjewel voor je lieve woorden verder, schrijven is voor mij een methode waarop ik dingen verwerk die moeilijk voor mij zijn.
Ik heb vandaag ook een dagboekje gekocht speciaal voor als je zwangerschap niet goed verlopen is.
Je kan er wat dingetjes invullen en verder heel veel in schrijven en foto's in plakken.
Ik ga alle echo foto's enzo er in plakken en de hele reutemeteut er neer schrijven.
Misschien leest wel nooit iemand het, maar voor mij voelt het goed om dit te doen voor dit mini jongetje.

De liefde was en is heel groot, man wat had ik dit jongetje graag over een half jaartje in mijn armen gehad.
Maar dat is denk ik wel met iedereen hier op dit forum.
Je bent bezig met zo een grote wens, deze kindjes van alle meiden hier kunnen niet beter terechtkomen denk ik.
Moet je kijken wat we er allemaal voor doen, je kan niet gewenster zijn dan dit denk ik.

Morgen komt de verloskundige langs, toen ze me dinsdag belde vroeg ze of ik het goed vond dat ze even langs kwam.
Ze vond het anders ook zo rot om het zo af te sluiten.
Ik vond het wel goed, ik snap ook wel dat zij het ook rot vinden en ook iets willen afsluiten.
Wellicht komen er nog vragen bij me op die ik haar kan stellen.
Ze is heel lief voor me geweest altijd.

Heb ook besloten dat ik vanaf maandag weer een paar uurtjes ga werken, vanuit huis.
Even kijken hoe het gaat en geeft ook afleiding enzo.

Nou Jennie, hopelijk is alles snel weer op orde in je lichaam en heb je niet teveel last van de curettage.
Siepie, hopelijk niet misselijk en emotioneel meer (al zijn dat toch ook wel dingen die je over 2 weken mss wel wil voelen....) en veilig thuis bij je man en kinders.
Hou Emmy lekker warm en iedere dag half uurtje wandelen.
Schijnt goed te zijn voor de doorbloeding en de innesteling bevorderen.
Of het waar is, geen idee, maar wandelen is sowieso goed voor je.....

Het verklaarde iig bij mijn zusje waarom ze mij opeens wandelend tegen kwam.
Ik hou niet zo van wandelen en ineens liep ik daar te wandelen een paar maandjes geleden.
Was natuurlijk niet de bedoeling dat ik die tegenkwam, maar ja.
Zij heel verbaasd aan mijn moeder... Kwam ons Kit nog tegen, was aan het wandelen... Wat vreemd.
Mjah, was goed voor de doorbloeding...

Weer een lap tekst, op een of andere manier is kort en bondig wezen onmogelijk voor mij...

[Siepie]

Haha ik moet toch vaak wel lachen als jij iets typt @Kitje je schrijft ook echt de dingen die in je opkomen, geniaal. Inmiddels ben ik lekker weer thuis, nog steeds wel een beetje misselijk en krampjes, maar goed, het waren ook rare dagen. Niets ging zoals het moest gaan, maar dat is ook wel typisch Simoon 

Ik ga gewoon over 2 weken een urinetest doen en dan doe ik er een week later nog 1, voor Riga mocht deze positief zijn uiteraard

Ahhh dat is wel een heel lief cadeautje, ze leven echt met je mee. Dit is iets tastbaars en komt uit een goed hart. Dat is het belangrijkste. 

Ik moet je moeder wel gelijk geven over de cryo`s, Sophie vertelde nog dat er een vrouw uit Frankrijk was van 52 jaar die ook zwanger is geworden op dezelfde manier als dat jij bent geworden, nu 2 jaar later is ze terug geweest voor nog een tp. Het kan altijd, wanneer jij er klaar voor bent.

Heel veel s6 morgen met de verloskundige en misschien kan je de vragen die graag wilt stellen al vast opschrijven en waarschijnlijk komen er nog heel veel vragen tijdens het gesprek naar boven. 

En ik ga morgen beginnen met wandelen  goede tip. 

[Kitje]

Ja, dat is wel hoe ik ben, dat wat in mij opkomt komt er ook uit, tegenwoordig wel iets genuanceerder dan vroeger.
Praten gaat dat voor mij moeilijker, ik klap dicht als het te moeilijk voor me wordt en sluit me dan compleet af, zo schrijven lukt me dat wel.
Ik zit gewoon een beetje weird in elkaar.... Ach ja, iedere gek zijn gebrek toch?

Fijn dat je weer veilig thuis bent @Siepie vanavond lekker warm tegen je mannetje aankruipen en laat je maar lekker koesteren.
En als de zaken niet gaan zoals ze moeten maar uiteindelijk toch goed komen is het ook goed he.
En eigenwijze kinders zijn ook leuk.

Bedenk me ineens dat ik mijn moeder nog moet zeggen dat ze het fout had....
"Het is vast een meisje, die zijn eigenwijs en liggen vaak dwars"
Nope, een kereltje dus, ik zei nog tegen dr, jongens liggen ook dwars en zijn ook eigenwijs, maar meisjes vaker vond zij.
Alsof ze vergelijk heeft ofzo, ze heeft 3 dochters.
Anyway, ik dwaal weer af.

Ja gewoon doen hoor die urinetest, dat geeft echt wel een resultaat na 2 weken.
En van dat kadootje, dat is zeker zo, vond het echt superlief.
Zat ook nog een megalief kaartje bij en nog wat andere dingetjes.

Ja, dat verhaal van die Franse vrouw heeft Sophie mij ook verteld toen ik weer eens lag te zemelen over dat ik geen jaren de tijd meer had (toen in die onzekere tijd dat het land dicht was) alleen is er voor mijzelf ook nog een soort grens waarop ik zelf vind dat IK dat niet meer moet doen.
In Letland hebben ze ook  niet echt een maximum leeftijd, dus wat dat betreft hoef ik ook niet vandaag iets te beslissen over de cryo's, daar heb ik ook nog maar 3 minuten de tijd voor trouwens.

Bedankt, ik heb nog niet echt vragen eerlijk gezegd, misschien komen die morgen op.
De vraag, why in hemelsnaam???? Die kan ze niet beantwoorden.

Heb een keertje eerder iemand die tip gegeven, zij is nu bijna uitgerekend, nog een week of 2 geloof ik dat ze moet.
Je leest zoveel op internet, een hoop denk ik van, mjah, ok, maar dat wandelen klonk wel logisch en daarbij als het niet helpt ben je toch gezond bezig geweest.
Niet rennen he Simoon, wandelen, op rustig tempo.
En iedere dag netjes half uurtje.

Nou, het bed maar eens opzoeken.
 

[Siepie]

Precies @Kitje iedere gek heeft zijn eigen gebrek, alleen dit is geen gebrek, dit is een gave  Wees er maar trots op.

Ja ik was inderdaad lekker thuis, maar heb slecht geslapen, steeds steken aan 1 kant van de buik en hele rusteloze benen van het vliegen. Vanavond maar lekker op tijd mijn bedje opzoeken. 

Ik heb 3 jongens dus geen vergelijking of meiden ook dwarsliggers zijn haha, maar ik denk dat dat zeker wel kan, als ik naar mijn bonus dochter kijk dan geloof ik dat wel

Ja ik ga ook inderdaad een urinetest doen en dan na een week nog een keer. Mijn hcg van de ovitrelle is nog niet uit mijn lichaam, want ik testte vanmiddag nog positief dus nu nog maar een paar dagen wachten tot het eruit is.

Je moet doen tot welke leeftijd jezelf denkt dat het nog kan en zolang je je nog jong voelt is het ook goed. Ik voel mij nog 30, dus ik heb nog wel even haha, nee zonder gekheid dit was de laatste poging dus het is alles of niets. Maar nog maar 3 minuten om te beslissen? Die snap ik even niet.

En?  Hoe was het gesprek met de verloskundige, heeft ze je nog wat meer kunnen vertellen?

[Kitje]

Thanks @Siepie ik doe er alleen niet zoveel mee.
Mijn vader vond altijd dat ik boeken moest gaan schrijven, hier, kijk naar die Harry Potter boeken, dat is ook een alleenstaande moeder....

Rusteloze benen is idd heel vervelend, ik heb dat altijd IN het vliegtuig, super irri is dat.
Zit je daar en kun je nergens heen, klemvast tussen de stoel voor je en je eigen stoel.

Hopelijk heb je vannacht beter geslapen en verder geen last meer.

Denk dat alle kinderen dwarsliggers kunnen zijn, maar vond het enorm grappig dat mijn moeder dat zo vond terwijl ook zij totaal geen vergelijking kon maken met enkel 3 dochters.

Ze moest dus ook erg wennen aan een kleinzoon en terwijl mijn vader holladijee zong (want eindelijk een menneke in de familie ipv AL die vrouwen) mopperde mijn moeder op de luiers van tegenwoordig want die waren ook niet zo goed als vroeger....
Hier, kijk, hij is helemaal nat, rompertje, buikje, en de luier is nog helemaal droog, wat een waardeloze luiers.
Dus ik vraag, heb je zijn piemeltje wel naar beneden geduwd dan?
Hoezo?
Ehm, ja, als die omhoog wijst plast die over de luier heen...
Totaal niet aan gedacht.... Tja, 3 dochters....

Geef je groot gelijk ja dat je een urinetest gaat doen.
Je zou deze keer toch niet eerder testen dacht ik ergens gelezen te hebben?
Heb je je bedacht of kon je je niet bedwingen?

Dat is ook zo, ik voel me ook niet "oud"  alleen denk ik wel na over het feit dat ik alleen ben en als ik dus weg val, de kleine geen andere ouder heeft om op terug te vallen, ik wil een kind wel graag tot de volwassenheid kunnen begeleiden.
In mijn familie worden mensen niet zo oud, en veel piepen er tussenuit zo ergens rond de 63, 64, 65.
Wil niet zeggen dat mij dat ook gaat overkomen natuurlijk, maar daar denk ik dan wel aan.
En ook wil het niet zeggen dat als je jonger bent dat je dan niks overkomt, garanties heb je immers niet in het leven.
En wie weet wordt ik wel 80 en dan is er niks aan de hand natuurlijk.
Maar goed, ben nog lang geen 50, dus wat dat betreft heb ik nog wel enkele jaren de tijd.

Dat van die 3 minuten sloeg op het zinnetje dat ik niet vandaag hoefde te beslissen, het was 23.57 toen ik dat tikte, dus die dag duurde nog 3 minuten, maar dat zie je natuurlijk niet als ik het gepost heb, lol.

De verloskundige belde op of ze een leerling mocht meebrengen.
Jeetje, waarom heb ik dat nou altijd?
In het ziekenhuis ook al....
Bleek dan een verloskundige in opleiding die bijna klaar was.
Ze kwamen met zijn tweetjes en de leerling kreeg 3 telefoontjes tussendoor, vond ik vrij ongepast, maar goed.

Ze zijn wel een uurtje of 2 gebleven, heb ze mijn zoontje laten zien (eerst gevraagd of ze dat wilden) en ook gepraat over de zwangerschap en alles.
Verteld over hoe mijn hele traject verlopen was en hoe ontzettend blij en gelukkig dit kindje mij een heel even had gemaakt.
Hoe welkom hij was geweest en hoe groot het verdriet....
Ze hadden wel met me te doen, hadden het me zo gegund.
Ze vertelde dat de kans dat het na de 13e week nog mis gaat zelfs maar 0,5% is.
0,5%!
Het voelt nog steeds heel oneerlijk.

Verder zei ze dat hun deur altijd open staat als er ooit iets is en vroeg ze wat mijn plannen verder waren omdat ik dus nog die 2 cryo's heb.
Heb haar aangegeven dat ik dat nog niet wist.
Ze zei dat ze dat wel snapte, maar dat als ik besloot dat ik het niet meer wilde proberen, dat ik dat dan wel echt zeker moest weten, niet dat ik er later spijt van krijg.
En dat het ook wel goed kan gaan, maar ja, garanties heb je nooit in het leven.

Het vervelende met zoiets is, het kan je weer ongelooflijk veel verdriet brengen, of ontiegelijk veel geluk en vreugde, er is niks in between.
En dat maakt het lastig.

Ook nu, met deze zwangerschap, ik ben heel even heel gelukkig geweest, dat neemt niemand mij meer af.
De opluchting met die positieve test, de tranen van geluk tijdens de echo's en het geheimpje wat ik met me meedroeg, dit alles maakte mij zo gelukkig.

Inmiddels heb ik vandaag definitief afscheid genomen van mijn zoontje.
Ik had een klein kistje gekocht voor hem en heb hem daar in gelegd, in het wikkeldoekje dat veel te groot was en met het vlindertje uit het ziekenhuis.
Wat bloemetjes uit de tuin.
Nu wachten tot mijn steen binnen is.

Heb vandaag ook het dagboekje binnen gekregen, het was mooi en liefdevol verpakt.
Had een dagboekje gekocht ook voor de zwangerschap, maar om een of andere reden ben ik daar nooit aan begonnen.
De verloskundige denkt dat ik in mijn onderbewustzijn geweten heb dat dit kindje het niet zou gaan redden, omdat ik nooit in dat boekje ben begonnen en ook het vertellen aan mijn zoon telkens maar voor me uitschoof.
Of dat zo is, geen idee, ik had het wel heel graag anders gewild, maar het mocht niet zo zijn.

[Siepie]

Wie weet wat de toekomst nog voor je brengt @Kitje een boek schrijven kan je altijd nog doen

Oh dat is ook heel vervelend in het vliegtuig, ik heb dat wel als ik hele lange vluchten moet maken en met korte vluchten altijd als ik tot rust kom  Maar goed, als je ergens wilt komen dan moet je er iets voor over hebben.

Ik heb super geslapen vannacht en vandaag ook niet meer misselijk, yeahhhh. Ik ben wel onwijs moe en heb sinds vandaag mega zere borsten. In de loop van de dag werden ze erger. Verder voel ik mij wel top, op de krampjes na.

Oh geweldig, snap ik wel als je alleen meisjes gewend bent haha, ik zou dat andersom ook hebben denk ik

Nee je hebt gelijk met wat het testen betreft, maar ik wilde even checken of de ovitrelle nog in mijn lichaam zat. Ik heb wel een aantal testen gekocht en ik hoop dat ik het volhou, maar daar heb ik mijn twijfels wel over. Ik denk dat ik dinsdag nog 1 test doe, dat is de dag dat de ovitrelle officieel uit mijn lichaam moet zijn en dan zou ik de zondag daarop ongesteld moeten worden, maar denk dat ik de vrijdag of zaterdag een test ga doen. Als ik dat volhou haha.

Als je dit straks allemaal een plekje hebt gegeven dan eens rustig nadenken wat je precies wilt en misschien met een aantal mensen die dicht bij je staan het er over hebben. Je maakt uiteindelijk altijd de juiste keuze, hoe die ook uitpakt. 

Wat mooi dat je op je eigen manier afscheid kan nemen van je kleine mannetje. Mag ik vragen wat je met gaat doen? Hij had zich geen lievere moeder kunnen wensen volgens mij. 

[Kitje]

Ja, in de toekomst kijken kan niemand he @Siepie maar ik hoop toch eigenlijk wel iets meer geluk en een iets makkelijker leven....
We zullen het zien.

Ja, dat is zeker zo, als je ergens heen wil dan zul je er wat voor over moeten hebben.
Rusteloze benen en een opgevouwen vlucht is dat bij mij meestal dan.

Oh, een paar testen?
Ik koop altijd maar 1 test, zo'n doosje met 2 erin en dan vlak vantevoren meestal.

De laatste keer had ik nog een test liggen, die lag al die tijd dus in mijn kast en netjes op de juiste dag getest.
Het is ook maar waar je je prettig bij voelt, ik zou er knettergek van worden denk ik, als ik steeds maar zou testen.

Wanneer is dan je officiele testdag? maandag de 21e toch dacht ik?
Dacht dat je met zo'n vroege test dan wel dag of 3 vantevoren al kunt meten.

Ja, zal het allemaal een plek moeten geven, mijn moeder en zusjes hebben al gezegd dat ze achter me staan, wat ik ook besluit, maar ik proef eigenlijk wel een beetje uit hun dat ze hopen dat ik er toch nog voor ga.
Collega van mij zegt dat ik dit niet meer moet doen, vanwege het grote verdriet dat het me kan opleveren.
En dat is nu eigenlijk precies de reden waarom ik dit hele traject in eerste instantie voor mezelf gehouden heb.
Nu moeit iedereen zich er (goedbedoeld) mee.

Ik heb helemaal alleen afscheid van mijn zoontje genomen.
Mijn moeder vroeg nog wel of ze wilde dat ze kwam, maar ik wilde dit alleen doen, op mijn manier.
Ik heb een paar hele mooie foto's gemaakt dat hij in het bakje water op mijn hand ligt, dan zie je pas goed hoe ontzettend klein hij is.

Hoe bedoel je de vraag wat ik met gaat doen?
Met mijn zoontje bedoel je?
Ik heb hem begraven in de tuin, heb er een kaboutertje bij gezet en heb een steen besteld in de vorm van een hartje met de tekst: Wish you were here...
Die leg ik er op als die binnen is, zo is hij altijd bij mij.
Veel andere opties had ik eigenlijk niet, ik kon hem laten cremeren met lotgenootjes, maar er was geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om hem achter te laten in het ziekenhuis, hij moest mee, hij hoort bij mij.
Maar om er nu een hele crematiedienst of begrafenis zelf aan te wijden vond ik ook weer zoiets.
Bij zetten bij een graf kon ook niet want in mijn familie wordt iedereen gecremeerd, dus bleef eigenlijk alleen zelf begraven over.
En dat vond ik eigenlijk ook wel mooi, zo kon ik het precies doen hoe ik wilde en zal hij altijd hier zijn.

Nou, jij hebt inmiddels bijna je eerste wachtweek erop zitten, spannendste week gaat nu komen.
Keeping the fingers crossed!

[Siepie]

Dat gun ik je ook, iedereen heeft recht op geluk en een fijn leven. Helaas is het zo dat we dit niet voor het kiezen hebben, helaas kan ik erover meepraten. Toch ben ik er van overtuigd dat het echt wel naar je toekomt. Heb vertrouwen. Zelf heb ik ook een hele lange tijd gedacht dat dit nooit meer op mijn pad zou komen, juist toen ik er helemaal niet meer in geloofde kwam een straal van geluk voorbij.

Haha ik heb er ook maar 3 gekocht, ik wilde nu zien wanneer de ovitrelle uit mijn lichaam is en dat was gisteren het geval, dus nu wacht ik met testen, tenminste als dat lukt haha.

Nee was het maar de 21e dat ik mag testen, ik heb afgelopen woensdag pas mijn terugplaatsing gehad, dus mag de 23e testen, nou ja scheelt 2 dagen  maar wel weer 2 extra lange dagen. Normaal vliegen de weken voorbij en nu gaat het voor mijn gevoel zo langzaam.

Alle adviezen zijn inderdaad goed bedoeld, maar je kan er helaas niet zoveel mee, als je dit niet hebt meegemaakt dan weet je ook niet wat een ander voelt. Het is jouw gevoel en jouw leven.

Ik krijg helemaal een warm gevoel toen ik las hoe je afscheid van je zoontje hebt genomen, heel mooi. Even samen.

Ja ik bedoelde inderdaad wat je met je zoontje ging doen, wat een mooi gebaar en nu heb je hem inderdaad altijd bij je. Heel bijzonder. 

Lieve @Kitje ik ga heel hard voor je duimen dat het geluk heel snel jouw kant opkomt, het is je heel erg gegund. 

Hoe is het met de andere dames?

[Kitje]

Dat klopt @Siepie iedereen heeft recht op geluk en een fijn leven, alleen is het soms een beetje oneerlijk verdeeld daarin.
Maar ja, dat zal er ook wel bij horen.
Ja, heb je in het begin verteld dat je het niet makkelijk gehad hebt, gelukkig dat het voor jou nu anders is.
Ik zal me vast ook wel weer eens wat happier voelen, ooit, maar nu mag ik gewoon nog verdrietig zijn, het is ook nog maar zo kort geleden allemaal.

Oh, maar 3... 
Wachten met testen, ik ben er bang voor dat je dat niet lukt, lol.

Ach ja, natuurlijk, je had woensdag je terugplaatsing, ben ff helemaal van de wap van alles.
Testen is 2 weken na terugplaatsing en niet na punctie, dom.
Maakt het dan niet uit dat je 2 daagse hebt terug gekregen eigenlijk?

Ja, de dagen kruipen in die wachttijd tot testen, vooral die tweede week vond ik altijd zooooo traag gaan.

Nee, met de adviezen en meningen van anderen kan ik precies niks.
Mijn jongste zusje heeft zelf een miskraam gehad (8 weken) en dat ging hetzelfde als bij mij.
Kwam ook voor een echo en kindje bleek niet meer te leven, ook niks van gemerkt.
Daarna heeft ze 3 gezonde kinderen gekregen, maar ja, ze was wel veel jonger dan ik.
Ze weet wel hoe het voelt en ze zegt dat ze er nu nog weleens verdriet van heeft en het is al meer dan 7 jaar geleden.
Ze zal altijd denken wat nu als dit kindje wel geboren was, maar ja, dan had ze haar dochtertje ook niet gehad, dus dat verzacht het verlies wel zei ze.

Het zal ongetwijfeld allemaal goed bedoeld zijn, maar zelfs met de vraag "hoe is het" kan ik niks.
Het is kut en klote, maar ja, dat iedere keer te zeggen dat doe je dan ook weer niet dus, stuur je maar dat het wel gaat.
Ben intussen bijna 8 kg kwijt in 10 dagen, dat zeg ik maar niet, want dan maken ze zich alleen maar zorgen.
Slapen gaat nog wel enigszins, maar ik slaap te weinig en eten lukt ook niet zo goed.
Nu mocht er wel wat af, dus dat is dan nog niet zo heel erg, maar het geeft wel aan hoe slecht het eigenlijk gaat.

Ja, hij is voor altijd hier in mijn tuin.
Dit stukje tuin staat ook vol met plantjes die uit de tuin van mijn overleden peettante komen en plantjes die mijn moeder zelf gekweekt heeft.
Hij hoort daar en dit moest ik ook echt alleen doen.
Ik heb tranen met tuiten gehuild, maar zo was het goed.

Van mijn moeder en zusjes heb ik een armband gekregen met een klein sterretje erop, superlief.
Ga zijn naam en geboortedatum erin laten graveren als dat kan (is niet zo een hele dikke armband).

Dank voor de lieve woorden Simoon, ik hoop ook echt dat het tij gaat keren binnenkort.

Mijn duimen draaien voor jou nog hoor!
En ook voor de andere meiden.

[Jennie80]

@Siepie, ik zit voor je te duimen hoor! Kom op emmyyyy, blijf delen en nestel je in!!

@Kitje, vanaf hier weer een virtuele knuffel. Hier mag je gewoon eerlijk zeggen dat het kut en klote gaat hoor meis, want het is niet niks waar je nu doorheen gaat. ♡