Jump to content

Dagboek van Sofie


Recommended Posts

Posted

Hallo, ik ga toch ook maar een eigen boekje maken.

 

 

 

We zijn zaterdag terug begonnen met de pil en starten 25 januari met de suprefact, lange cyclus dus.

 

Omdat de combinatie met de pil vorige keer zo'n mooi resultaat gaf, wil men dit verderzetten.

 

Dat maakt dat we eigenlijk maar 1 maand echt rust hebben gehad maar ja het kriebelt ook wel een beetje om terug te starten. En mijn emotionele batterijtjes zijn beter opgeladen en ik denk ook meer gewapend om een 2e ivf aan te vatten, al moeten we dat afwachten.

 

 

 

Dus voorlopig is het plan starten suprefact 25-1, basisecho 5-2.

 

 

 

Gisteren heb ik mijn eerste acupunctuurbezoek gehad. Best wel beetje raar toch...

 

We hebben beetje gepraat over mij, mijn job, onze voorgeschiedenis aan fertiliteitsbehandelingen. Dan moest ik gaan liggen en voelde ze aan mijn polsen hoe het met mijn energie gesteld is. Blijkbaar heb ik een zwakke maag en een lage milt energie. Dat zou kunnen betekenen dat ik een kindje moeilijk kan houden, mijn energie is niet groot genoeg.

 

 

 

Ze wil me nu wekelijks zien om te werken op mijn energiebanen, ik moet letten op mijn voeding om langzaam gewicht te verliezen en de juiste energie op te bouwen. Ook neem ik iets van kruiden tot de TP. De kruiden zijn vreselijk, heb er te weinig woorden voor :)

 

Als resultaat van de acupunctuur was ik vandaag ongelooflijk moe maar dat had ze voorspeld.

 

 

 

Waar ik moet op letten is oa

 

op tijd gaan slapen (23u ten laatste)

 

regelmatig eten

 

zeker ontbijten

 

geen zuivelproducten tenzij bv geitenmelk

 

veel groenten maar warm (rauwkost neemt mijn energie weg zeker in de winter)

 

veel gevogelte

 

...

 

 

 

Best wel interessant.

 

Mijn man is ingenieur en ik weet dat hij er toch wel sceptisch tov staat maar hij steunt me voor de volle 100% en dat vind ik fijn. Ik vind dat we het moeten proberen ook al lijkt het beetje raar en kost het ook wel vrij veel. 40 euro per keer dat zal dus 160 euro per maand zijn. Uiteindelijk is dat niet niks hé en we krijgen er niks voor terug maar ja ik wil het proberen en dus is het het waard.

 

 

 

Ik wacht nu rustig af tot Leuven mijn nieuwe dossiertje opstuurt en ik weer kan gaan plannen.

 

 

 

Groetjes

 

Sofie

  • Replies 317
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Posted

Hey Sofie,

 

 

 

Ik vind de acupunctuur wel oke. Ik voel me er wel goed bij. Mn acupuncturist vond wel dat ik mn energie meer moest proberen te verdelen.

 

Nu heeft ze 2 naaldjes in mn oorschelp gezet, 1tje om rustig te worden en 1tje voor de mn baarmoeder. Ik ga maandag weer en dan om de 2 weken.

 

Ook wil ze me graag vlak voor de punctie zien.

 

Ben benieuwd hoe het jou vergaat!

 

 

 

Liefs,

 

Jane

Posted

hey sofie,

 

het lijkt erop dat we weer gelijk opgaan! die kruiden zijn vies he! ik heb ze ook een tijd genomen. er zijn wel verschillende, maar over het algemeen zijn ze vies! waar ze bij mij op aanstuurden is wel gelukt. nu gaan we ook voor rijping van eicellen!

 

ik ben trouwens vorige week bij een osteopaat geweest. ik had last van nek en pols, maar hij voelde vooral dat er 'wat' zat bij mijn baarmoeder, eileiders en eierstokken. hij heeft een beetje in mijn buik gemasseerd, en sindsdien heb ik daar heel veel gerommel. heel raar.

 

wij gaan 21 jan. beginnen met Lucrin en hopelijk 24 feb de punctie met een paar prachtige eicellen. vind het wel een stuk rustiger hoor, een tweede keer. je weet waar je aan toe bent.

 

nou, tot snel!

 

groetjes saskia

Posted

Hallo,

 

ja toch beetje raar hé die acupunctuur maar ik heb er wel vertrouwen in hoor. we zien wel. ze zei dat het lang kan duren omdat mijn "energie" echt laag is". Dat doet me soms wel twijfelen of we dan nu al moeten starten met een IVF maar ja anderzijds wil ik niet wachten dus gaan we maar door.

 

Bij mij zette ze naaldjes in mijn voeten, buik en oor. Ik kreeg ook een warmtelamp op mijn buik en voeten en ze "bewerkte" een aantal delen van mijn lichaam om de energie te laten doorstromen.

 

 

 

Heeft er nog iemand ervaring met die lage milt energie? Dus veel dingen eten die thermische warmte kwaliteit hebben? Ik heb een site gevonden met voorbeelden maar zoveel lekkere dingen zou ik niet mogen eten. Slaatjes, mandarijntjes, melk...

 

 

 

Saskia, schitterend hé. Ik vind het nog altijd raar dat ze ongeveer je punctie dag al kennen, bij mij is dat zo'n geschommel. Zelfs week ervoor kunnen ze het nog niet zeggen maar ja we zijn dat ondertussen gewoon. Ik wacht nu vol ongeduld op mijn pakketje.

 

We moeten de medicatie nog halen in Leuven en dan binnen 10tal dagen alweer suprefact. Ik heb schrik dat ik me niet meer alles herinner van wat wanneer etc maar ik zal dit weekend tijd nemen om alles nog eens goed op een rijtje te zetten.

 

 

 

Ik ging ook beginnen lopen hé, maar door het vries/sneeuwweer hier is het er nog niet van gekomen. Pff heb geen zin maar ja zal maar denken aan mijn gezondheid zeker... als er nou eens een leuke sport was die je kon combineren met huishouden runnen :)

 

Soms denk ik "hoe doen mensen dat". We komen rond 18-1830u thuis van werk, vertrekken om ten laatste 730u. Ik moet volgens acupuncturiste eten voor 19u en dan ben ik blij dat ik om 2030u in de zetel kan ploffen... tussendoor moeten we dan nog huishouden doen en ontspannen en sporten ;)

 

 

 

Jane, waarom wil ze je zien voor de punctie? Heeft ze dat verteld?

 

Saskia, ongelooflijk van die massage hé, een lichaam zit zo raar in elkaar... het zou wel magisch zijn moesten we nu zwanger raken door die kleine dingen.

 

Ik hoop het alvast... duim duim voor ons allen

Posted

hoi sofie,

 

gaat het wel weer goed met je nu trouwens? het was wel schrikken he vrijdag... ik vond het zo rot voor je!

 

ik hoor tegenwoordig opeens vaak een liedje en dan hoor ik steeds allen deze tekst: what doesnt' kill you, makes you stronger... dus sterker worden we!!

 

en alle alternatieve geneeswijzen: ik vind het heel interessant! misschien dat ik nog wel ga doorleren voor het een of ander...

Posted

Hey, wat lief... Ja het gaat wel. Ik heb een druk en fijn weekend gehad. Er zijn momenten waarop het allemaal wat teveel is. Bijvoorbeeld zondag gingen we even slipperen op het ijs met thibaut. Ik zie mijn man dan zo schitterend bezig met hem en dan begin ik gewoon spontaan te wenen want ik zou zo graag een kindje hebben en dat kindje leuke dingen leren, veel liefde geven etc . Bij Thibaut kan dat ook maar niet voor 100% want hij heeft nog een andere mama, die helemaal niet fijn is en stikjaloers op de band die ik met hem heb en hoe je het ook draait of keert ik moet met dat mens rekening houden.

 

 

 

Ik zou zo graag zo'n kleintje de mooie dingen in het leven leren, ... en ja dan heb ik het moeilijk maar dan neemt mijn man mij in zijn armen en zegt hij " het komt wel..."

 

Ik hoop het...

 

 

 

Verder gaat het goed. Ik heb het ontzetten druk met m'n job dus dat is heel goed !! Ik voel me weer ontspannen, kan mezelf ontplooien en dat is goed.

 

 

 

Die alternatieve dingen zijn idd wel leuk hé, hoewel ik thuis in mijn man de rationele zelf heb :) maar het is boeiend en ik geloof het wel dus we gaan ervoor.

 

 

 

Zit je vol goeie moed voor start volgende week ?

Posted

Hoi Sofie,

 

Mijn man is ook zo'n nuchtere en die gelooft alleen wat hij zelf ziet/wat feitelijk bewezen kan worden. Wel grappig dat hij jaren geleden na een ongeluk met een groot 'duivenei'+ blauwe plek op z'n hoofd rondliep en toen iemand tegenkwam die vroeg of ze hem mocht helpen.

 

Vanwege pijnklachten liet hij dit toe, sceptisch als hij is.

 

 

 

(Dit zou ik ook niet geloofd hebben als ik het niet zelf had gezien;) ze legde haar handen op zijn hoofd en na verloop van tijd nam ze haar handen weg en... de blauwe zwelling was verdwenen... Zo af en toe hebben we het er nog samen over. We kunnen het niet verklaren, maar het was toch écht waar.

 

 

 

Er zijn écht wonderen in 't leven; ik ga er vanuit dat ik met deze 2e IVF op weg ben naar zo'n wondertje... Jij hopelijk ook! Succes!

Posted

Hallo Lieve Soof,

 

 

 

Ik wens jou en je man heel veel sterkte en suc6 met jullie poging,

 

Hoop van harte dat het dit keer raak is voor jullie!!!

 

 

 

Dikke zoen

 

 

 

Mijnbaby....

Posted

mmm dank je wel ...

 

Ook voor jou hé !!!

 

Het is soms toch zo anders, bij ons liggen die data voor FM, punctie etc totaal niet vast. wat het ook zeer moeilijk maakt naar werken toe...

 

Mijn man moet reizen komende maanden maar ja is zo moeilijk om in te plannen. Enkel de basisecho ligt vast. Vorige keer op ik 11x Gonal F moeten spuiten, maar ja niks zegt dat het nu vergelijkbaar zal zijn.

 

 

 

Ik begin toch beetje te twijfelen aan de acupunctuur. Ik word elke nacht wakker rond half 4, echt klaarwakker. Gisteren en vandaag had ik een erg beklemmend gevoel ... Ik weet het niet goed. Ik zal haar toch maar meer uitleg vragen maandag.

 

 

 

Groetjes

Posted

Hey Sofie,

 

 

 

Denk je dat dat iets te maken heeft met de acupunctuur? Ik voel me er wel goed bij.

 

 

 

Ik heb t idee dat ik mijn hoofdpijn ook beter onder controle heb.

 

Als je naar je volgende afspraak gaat zal ik t zeker bespreekbaar maken!

 

 

 

Liefs,

 

Jane

Posted

Hey Sofie

 

 

 

Ik ga ook beginnen met mijn 2e IVF behandeling.

 

Ik september heb ik de eerste gehad en deze is helaas mislukt.

 

20 januari begin ik met deca en 5 feb. heb ik de uitgangsecho en moet ik beginnen met puregon. Dus we gaan gelijk op!

 

 

 

Ik ben dinsdag bij de acupuntuur geweest en ook ik heb een lage milt energie.

 

Het rare is dat mijn acupuncturist nog nooit iets gezegd heeft over mijn voeding, dus dat zal ik eens navragen volgende week. Ik zou graag wat meer willen weten over waar jij allemaal op moet letten. De warme lamp heb ik ook gehad( heerlijk!!!!) en ik had ik totaal 9 naaldjes vorige week. Geen in mijn oorschelp. Maar in mijn voet, been, arm, en 5 in mijn buik. Raar he, dat het bij iedereen weer anders is. Ik vind het ook allemaal wel apart, maar ik moet zeggen dat ik me er wel goed bij voel ondanks dat ik er niet zo heel veel van begrijp.

 

 

 

Mijn punctie datum is trouwens ook niet bekend van te voren, dat ligt er toch ook maar aan hoe hard de follikels groeien, dus dat kunnen ze toch niet weten. Ik moet wel meer gaan spuiten omdat ik de vorige keer maar 5 follikels had. Het wordt weer een spannende tijd.

 

 

 

Nou, succes allemaal!!

Posted

hoi meiden,

 

ik ga 27 januari weer beginnen met de eerste prik Lucrin. Dat is voor iedereen weer anders, dus ik denk dat ik pas tegen de tijd dat ik de eerste echo heb en weet hoeveel eiblaasjes er groeien weer helemaal mee ga doen.

 

Ik ben wel begonnen met acupunctuur omdat ik daar nu eenmaal een goed gevoel bij heb, ook al is de eerste IVF mislukt. Over het algemeen geeft acupunctuur geen bijwerkingen volgens mij, dus Sofie, misschien komt het ergens anders vandaan?

 

Voor mij geldt wel dat ik nu wel alvast het gevoel heb dat ik weer in de running zit, omdat ik weer met kruiden en acu ben begonnen. misschien is het dat, dat je je toch weer helemaal bezig houdt, de spanningen komen weer...

 

 

 

ik neem me voor om deze keer te proberen 'het in gods handen te leggen'. dat klinkt behoorlijk zwaar, maar ik bedoel dat ik niet meer het gevoel wil hebben dat het allemaal in mijn handen ligt.

 

 

 

btw: voelen jullie ook soms met acupunctuur dat sommige naalden echt een beetje pijn doen? en krijgen jullie ook op je rug naalden (eierstokken)?

Posted

Het is toch wel interessant om hier wat ervaringen uit te wisselen lijkt me...

 

Wel ik kreeg dus naalden in mijn voet, buik, rechteroor. In mijn rechtervoet deed de naald eigenlijk effectief (een beetje) pijn maar niet erg dus heb er niks van gezegd. Lamp kreeg ik op buik en voeten.

 

Werken op energie deed ze op mijn voorhoofd, voeten, handen en buik.

 

 

 

Het slapen gaat beter dus was misschien wat anders. Heb wel serieus rare dromen met momenten, ik vrees dat onbewust de spanning erg aan het toenemen is...

 

Ik ben zo super trots want ik ben 2x gaan lopen !!! En dat deed wel deugd.

 

 

 

Wat de acupunctuur betreft, ik wil het absoluut proberen maar wat ik lees in verschillende artikels strookt niet helemaal met mij vind ik. Ik wil dus vandaag iets meer uitleg over waarom ik lage m e heb en hoe dat nu precies zit met die voeding.

 

Misschien wil ik het te erg begrijpen maar ik wil het dan wel goed kunnen doen en dan heb ik iets meer info nodig over wat eten.

 

 

 

De bottom line was minder eten, dingen eten die goed zijn voor mij dus die weinig energie vragen om te verteren (in mijn geval voedingsmiddelen met warme of hete energetische waarde), kruiden nemen en voldoende rust nemen.

 

 

 

Saskia, heb geen naalden in mijn rug gekregen. Maar denk dat dat afhangt van waar het probleem ligt...

Posted

hallo meisjes

 

 

 

Gisteren ben ik begonnen met suprefact (zelfde effect als decaptyl) maar eigenlijk voel ik me er niet goed bij.

 

Het is alweer moeilijk om uit te leggen. In de wachtmaand/rustmaand keek ik wel uit naar nieuwe actie. Ik ben blij met mijn acupunctuur en ik ben (al zeg ik het zelf) goed bezig om mijn lichaam weer gezond te maken.

 

 

 

Maar het voelt niet meer goed, ik voel mezelf weer wegtrekken van mijn man, ik heb er geen goesting meer in in alle medische rommel, ik sta kort naar heel wat mensen en ik heb zo'n zin om te zeggen "ik stop ermee". Heb het zaterdagmorgen aan mijn man opgebiecht, hij denkt dat er meer aan de hand is. Hij is een facts man dus ja moeilijk om te zeggen waarom ik het nu plots niet zie zitten.

 

Weet je ik heb nu een nieuwe job, een uitdaging die ik verdorie goed wil doen. Ik wil me kunnen vastbijten, doen wat ik graag doe maar in maand 2 van mijn nieuwe job gaat dat al niet meer (niet zoals ik het zou willen) door al die ziekenhuisafspraken, de medicatie, potentieel thuis moeten blijven na punctie etc en ik vind dat kl*te. Ik kan het precies niet meer opbrengen, het levert toch niks op.

 

Ik weet dat dat heel negatief klinkt maar jullie begrijpen het vast wel.

 

 

 

Mijn man vraagt dan " maar wil je dan niet graag een kindje en is dat geen prioriteit". Ja ik wil graag een kind, heel heel heel graag maar ik ben het vechten een beetje beu.

 

Het enige wat me tegenhoudt van een langere pauze is mijn man zijn leeftijd, hij wordt 38 dit jaar en we willen er nog meer dan eentje...

 

Maar ik voel alsof ik een lange pauze nodig heb, weg van alles maar ja.. .ik ben niet alleen.

 

 

 

Het is zo moeilijk, misschien ben ik egoistisch?

 

Ik weet het niet meer. Maar het is ook veel meer mijn agenda die overhoop wordt gehaald dan de zijne. Mijn lichaam zit weer vol rommel, ik kan me niet 200% geven professioneel...

 

 

 

Sorry moest er even uit... zucht

 

 

 

x

Posted

Lieve Sofie,

 

 

 

O meis toch! Ik kan me jou gevoelens heel goed begrijpen. Je wordt heen en weer geslingerd. Je wilt graag alles goed doen! Ik kan me voorstellen dat je nieuwe job belangrijk is. Ook is je relatie belangrijk en ook is t belangrijk dat jullie samen een kindje krijgen! Probeer een goede balans erin te zoeken. Je doet je best en meer kun je gewoon niet doen.

 

 

 

Het staat mij ook verschikkelijk tegen om mezelf elke dag te moeten injecteren om de kans op een kindje te vergroten. Maar helaas is dat wel de enige manier voor ons. We hebben geen keus!

 

 

 

Blijf praten met je man. Dit is superbelangrijk! Zorg dat jullie niet van elkaar verwijdert raken. Dat is het niet waard.

 

 

 

Kreeg je maar de garantie dat als je dit traject ingaat dat je dan gegarandeerd zwanger raakt. Maar helaas, dat is niet zo! Dan was t een stuk makkelijker geweest voor ons!

 

 

 

Take care en veel liefs,

 

Jane

Posted

hey sofie,

 

ik heb een tijdje niet meer van me laten horen, maar wel aan je gedacht hoor!

 

Ik begrijp wat je voelt... in elk geval het deel dat je er even niet meer in gelooft en dat het toch niet lukt. En ik zie ook op tegen de momenten dat je vrij moet nemen van je werk, weer al het gedoe.

 

misschien is het een idee om het met je werkgever erover te hebben? Dat je je werk superbelangrijk vindt en je graag 200% wilt geven, maar dat dat nu deze maand even niet lukt. Uiteindelijk gaat het maar om een paar weken dat je minder erbij bent toch?

 

En voor een man is het gewoon anders dan voor de vrouw. Hij kijkt toe terwijl zij hormonen is zichzelf spuit, de punctie ondergaat en de wachtweken afwacht. Hij kan hoogstens extra lief zijn, of meeleven, maar het speelt zich allemaal in ons lijf af. Wij kunnen er niet even tussenuit.

 

hoop dat je er uit komt..

 

liefs mamalou

Posted

Hi Sofie,

 

 

 

bedankt voor je reactie op mijn voorstel-berichtje. Ik leef met je mee. Kan me ook heel goed herkennen in je gevoel van 'er-even-geen-zin-meer-in-hebben'. Het is ook echt moeilijk te combineren met een nieuwe baan. Dat kost enorm veel energie en je wil je zo graag voor 200% inzetten. Je draait nog niet volledig op routine en hebt nog het gevoel dat je je waar moet maken. De timing van je IVF kan bijna niet slechter. want ook daar heb je veel energie voor nodig.

 

Ik vind het wel een goed idee om met je baas te overleggen, maar aan de andere kant wil je ook niet teveel vertellen. Je bent tenslotte net begonnen. Misschien dat je baas het wel heel vervelend vindt dat je misschien zwanger zou worden omdat hij je dan weer kwijt is voor een tijdje. Misschien kun je hem inlichten dat er prive omstandigheden zijn waardoor je in februari niet volledig beschikbaar bent...?

 

 

 

Ik heb de laatste tijd twijfels en voel me ver verwijderd van mijn man. Hierdoor twijfel ik dan weer of we wel met IVF moeten doorgaan. We zijn allebei nogal kortaf. Maar ja, het is winter, ik ben aan de pil en zal daardoor wel wat geirriteerder reageren en daarbij werken we ook nog samen (vanuit huis) zodat we eigenlijk de hele dag op elkaars lip zitten. Dat helpt natuurlijk ook niet in zo'n situatie. We voelen allebei wel erg de psychische druk van de IVF behandeling. Als je spontaan zwanger raakt, dan denk je er toch wat minder over na, denk ik. Nu wordt alles zo gepland en afgewogen. En wij zijn allebei nogal van die denkers.

 

 

 

Nou, Sofie, kop op. Zet door en hopelijk krijg je door de kruiden en het speciale eten wel meer energie binnenkort. Het is denk ik ook de tijd van het jaar. Ik denk dat er weinig mensen echt heel energiek voelen. En slecht slapen helpt natuurlijk ook niet mee om je lekker te voelen. Misschien komt dat ook wel door je nieuwe baan? Ik merk tenminste dat dat er bij mij vaak 's nachts uitkomt en ik dan heel veel droom en vaak wakker wordt.

 

Houd moed!

 

x Leonore

Posted

hallo, dank je voor jullie lieve berichtjes ...

 

het is fijn te weten dat hier niet veel uitleg nodig is en dat jullie begrijpen waarom ik me zo voel en ik het dus niet moet staven :)

 

 

 

het goeie is dat mijn baas het allemaal weet en ook heel erg begripvol is, hij is de laatste die er een probleem van zal maken dus dat is een luxepositie maar het zit in mijn hoofd. Ik wil door, ik wil presteren en ik wil me goed voelen in wat ik graag doe.

 

Daarom dat ik het zeg het draait allemaal om mezelf ...

 

 

 

Mijn man heeft me dit weekend nog gezegd dat ik me moet blijven openstellen. Dat was ook mijn doel voor ivf poging 2, blijven praten en knuffelen maar het is zo moeilijk. het is veel veiliger achter mijn muurtje plus ik heb het gevoel dat het voor hem allemaal anders is. Wat natuurlijk niet zo is want hij heeft ook verdriet en hij voelt zich misschien nog machtelozer dan ik want ik doe tenminste iets.

 

 

 

Ik moet gewoon geloven en geloven is moelijk, ik heb veel zin om het allemaal af te blazen en door te gaan met ons leven. maar dat zou vluchten zijn, vluchten van onze allergrootste droom en ons groot verdriet en gemis. Soms is vluchten zo'n heerlijke optie.

 

Ik weet zelfs niet meer of ik blij zou zijn met goed nieuws, ik denk dat het niet meer natuurlijk is ... ik denk dat ik gewoon beetje moe gestreden ben.

 

 

 

Ach ja het is teveel hé teveel hollen op alle vlakken, ik denk dat ik gewoon de emoties nog eens moet toelaten, muurtje naar beneden en voelen en dan met volle moed (proberen) er tegenaan...

Posted

Het is zo logisch....

 

Heb het ook een hele tijd voor me uit geschoven... voordat ik echt aan ICSI ben begonnen...

 

Maar één ding weet je (bijna) zeker.... Vluchten levert je geen kindje op! En hoe ga je daar jaren later mee om als je daar eventueel spijt van krijgt?

 

Ik weet het, is heel makkelijk gezegd, maar heb er ook mee geworsteld!

 

 

 

Groetjessssssssssssssssssssssss

Posted

Dat is zo waar. Ik weet dat ik het zo graag wil en dat ik me later verwijten zou maken maar hoever moet en kan je gaan? Zelf had ik altijd 3x IVF voorop gesteld maar ik weet dat het zo niet werkt :)

 

 

 

Soms denk ik we zouden beter al starten met adoptieprocedure, dat duurt ook zo lang maar anderzijds is de combinatie van de 2 volgens mij helemaal onhaalbaar en ten tweede zijn we een unexplained dus ik blijf denken dat het ooit moet lukken.

 

 

 

Miserie miserie

Posted

Tja, dat is inderdaad nog een extra onzekerheid... unexplained.

 

Bij ons is gewoon duidelijk dat de mmm er aan te pas moet komen, dat het anders menselijkerwijs gewoon niet mogelijk is. Dus dat was voor mij ook het gene waardoor ik wel aan de ICSI 'moest' beginnen.

 

En, zoals we het van te voren 'gewoon' overeengekomen waren, zouden we 3 pogingen doen, en als het dan niet lukte het er bij laten. Maar ja, als je eenmaal in het proces zit, is dat misschien wel weer heel moeilijk.....

 

Heb ruim een jaar geleden heel bewust mijn baan opgezegd. Niet vanwege de ICSI, maar wel omdat ik niet meer zo kon werken als dat van mij verwacht werd. Er viel toen veel stress weg, en ik zou de tijd nemen uit te zoeken wat ik dan wel wilde. Maar omdat er effe geen stress was, en veel tijd, heb ik dat aangegrepen om ook gelijk de ICSI maar eens te gaan proberen. En wij waren (ik voel me daar hier wel eens heel ongemakkelijk over) lucky ones bij wie het in 1 keer raak was.

 

Het is zo lastig. Je gunt het iedereen zo.... Weet hoe zeer het doet om wel heel erg de wens te hebben en te weten dat het niet gewoon kan... Dat het maar de vraag is of het je ooit is 'gegund'.

 

En dan zat ik vanavond tv te kijken Traumateam geloof ik, zo'n ziekenhuis-poli live programma... en dan komt daar een griet van hooguit 24 die voor de 3e keer een abortus heeft laten doen, die niet helemaal goed is gegaan.... pfffffffffffffffffffffffft......

 

Sofie.... sterkte meid!!!!!!

 

 

 

Groetjesssssssssssssssssssssss

Posted

Hallo Hildever, bedankt voor je lieve berichtje. Voor jou kort het wel af hé... hoe voel je je? spannend zeker?

 

 

 

Ik ben vanavond naar acupunctuur gegaan en alweer wat rustiger... en het leuke is (was mijn 3e keer) dat ze beetje beterschap zit. ik ben innerlijk rustiger blijkbaar en er is beetje energie waarneembaar in mijn polsen dus er is vooruitgang en dat is heel fijn om te horen.

 

Ik ben sinds januari ook 2 kilootjes kwijt en mijn lopen (start to run) gaat goed dus zie misschien ga ik idd sterker starten tegen het moment van de punctie/tp.

 

 

 

Wat jij zegt Hildever hoor je ook zo vaak hé, stoppen met werken, uit het hele circus stappen en bingo!

 

Mijn schoonzus had het ook. Tussen 2 jobs periode thuis gezeten en gelukt bij de allerlaatste cryo TP. Ongelooflijk maar waar.

Posted

Hoi Sofie,

 

 

 

Juist het stuk waar jij nu moeite mee hebt m.b.t balans tussen ambitie/werk enerzijds en privé ben ik door aan het werken met een coach. Doet mij persoonlijk érg veel goed.

 

Ik krijg weer meer zicht op mijn patronen en kernovertuigingen die aan mijn mening en beslissingen ten grondslag liggen. Ik ben zó bang geweest in de afgelopen maanden dat ik alles wat ik op m'n werk had opgebouwd zou zien wegglippen omdat ik er niet de tijd en energie aan kon besteden die ik er gewoonlijk aan besteed (maar 50% ipv de normale 300%). Juist nú komen er 3 vacatures vrij in de functie die ik wil hebben en die voor mij een volgende stap op de carriëreladder betekent.

 

 

 

Tja, daar zit je dan: herstellende van IVF 1, bezig met IVF 2... Door de complicaties van de 1e behandeling weet iedereen op het werk dat ik met IVF bezig ben.

 

Ga je dan überhaupt nog kans maken op de gewenste job???

 

't Is niet in mijn handen: ik kan mijn ambitie kenbaar maken en enkel aan de ander (mijn werkgever) vragen of die het met me aandurft... Dat is voor mij een heel proces geweest, om zover te komen.

 

Ook bij mij geeft iedereen op 't werk ruimte, alleen ikzelf geef mezelf die ruimte niet.

 

 

 

Ik maak een goede leerervaring door, waar ik in alle toekomstige ziektegevallen/gevallen van even geen 300% te geven hebben aan werkzaken m'n voordeel mee ga doen... een goede oefening ook voor als ik wél moeder mag worden; dan moet ik ook de balans houden en heb ik de 'oude 300%' helemaal niet meer te bieden richting werk.

 

 

 

Snap helemaal wat je bedoelt, Sofie.

 

Knuffel vanaf hier!!! Hoop dat je er snel uitkomt; 't hoeft allemaal niet meteen perfect misschien, stapje voor stapje zou ook al fijn zijn?! X.

Posted

Hi Moon, was net bij jou aan het antwoorden toen jij hier schreef... grappig...

 

Ja het is heel wat hé wat we op onze boterham krijgen en ik weet het, dat werk we moeten dat relativeren.

 

 

 

Ik wens je in ieder geval veel succes mocht je ervoor gaan! Ik zie niet in waarom je geen goede kandidaat zou zijn, maar ja je weet nooit natuurlijk. Bij mij heeft het geen invloed gehad. Mijn baas houdt er wel rekening mee dat ik wel eens "afwezig" zou kunnen zijn naar einde van het jaar toe, ik vind dat fijn maar sta er minder bij stil.

 

 

 

Ik hoop dat je een grote kans maakt !

 

 

 

Sofie

Posted

Ik had zo'n mooie voornemens naar 2e ivf, rustig blijven, veel knuffelen, ... genieten...

 

 

 

We zijn nog maar 3 dagen ver met suprefact en ik ben al onuitstaanbaar... het is sterker dan mezelf. Het is alsof ik extra hard wil zijn en mensen (lees mijn partner) wil wegduwen. Misschien om mezelf te beschermen tegen teveel emoties?

 

 

 

Hoe blijf je rustig en gelukkig? Hoe ga je door en trek je je niks aan van die mmm?

 

 

 

Mijn hoofd gaat ook ongelooflijk tekeer, ik veronderstel ook bijwerking... momenteel vind ik het allemaal maar niks. Ik wil gewoon gelukkig zijn, ik wil gewoon zwanger zijn, waarom moeten wij hier allemaal door?!

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.




  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use