Ga naar inhoud

Uitgerekend in November 2011


angel

Aanbevolen Berichten

  • Reacties 4,1k
  • Aangemaakt
  • Laatste Reactie

Top Posters in dit Topic

Top Posters in dit Topic

Mutske: 1:150 is een verhoogde kans he... t is niet gezegd dat het niet goed is hoor!! als er 150 mensen staan en 1 daarvan krijgt nu een miljoen euro... dan voelt het ook niet als een mega grote kans dat jij het in je handen krijgt toch?

 

Positief denken hoor!!! En eerst de reden van de verhoogde kans afwachten zoals je zelf al zegt!

Link naar reactie
Delen op andere sites

nou ze heeft me net iets over 12 gebeld, zat net op mijn werkplek natuurlijk en ben zo de hal uitgelopen heb mijn bezoekers gewoon laten staan..... De uitslag van 1:150 is inderdaad "slecht" maar ze vertelde me meteen dat ik vanwege mijn leeftijd al begin met 1:55. Aha! Dus dankzij de nekplooimeting komt het risico beduidend lager (in verhouding toch 3x zo laag) Ze deelde mijn mening daar wel in, en ook dat wij al lang besloten hebben het kindje te laten komen zolang het geen pijn gaat lijden of levensbedreigende afwijkingen heeft. (en zelfs dan wordt het een moeilijke zaak want wie geeft nou "vrijwillig" een kind op?) Ze zei; stel dat uit zo'n punctie komt dat je een gezond kindje krijgt maar dan door de punctie een miskraam krijgt, dat vergeef je jezelf toch nooit? Nee dus. Onze keuze was al gemaakt en die blijft onveranderd; geen extra onderzoeken. Het is simpelweg onze laatste kans. Mocht dit mis gaan wordt bij een volgende poging het risico alleen nog groter dat het misgaat. natuurlijk blijft er een soort onrust in mijn achterhoofd hangen en zal het spannender zijn dan bij mijn eerste bevalling of er een gezond kindje uitkomt. En Hé, ik heb toch jullie nog! We slepen elkaar overal doorheen meiden!

 

Was gisterenavond bij de fysio, daar laat ik vanwege mijn migraine regelmatig mijn nek en rug losmasseren. Mijn masseur is ook helemaal happy voor me dat ik nu zwanger ben, zo leuk. Toen ik vertelde dat ik nu al af entoe pijn in mijn onderrug uitstralend naar mijn bil heb heeft ie me meteen voorgesteld bekkenoefeningen te gaan doen. Volgende keer heb ik eerst massage en daarna ga ik door naar zijn oefenclubje waar hij me gaat begeleiden om mijn bekken te trainen. Hoe fijn! Ik heb geen idee of ik echt last zou krijgen van bekkeninstabiliteit maar hij zei dat voorkomen beter is dan genezen, dus dan gaan we dat zeker met beide handen aanpakken!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Meid, wat goed dat je zo positief blijft!!! Blijf vooral je gevoel volgen hoor, dan komt het heus wel goed... En natuurlijk zijn wij hier voor jou om je te steunen!

Ik denk persoonlijk dat het negatiever klinkt dan dat het is...

 

Lfs, Juut

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nou Mutske; fijn dat je positief kan zijn. Tuurlijk zal het spannend zijn, maar zoals je zelf zeg 'we slepen elkaar er hier wel doorheen'.

 

Afspraak van de 20 weken echo staat ook vast', 4 Juli.

K zie er vreselijk tegenop. M'n schoonzus kreeg toen bij de 20 weken echo te zien dat het niet meer leefde, écht heel erg.

En dat was 2 weken nadat ik n miskraam had, dus erg kort achter elkaar, we hebben écht samen dat rouwproces doorgemaakt.

Maar goed, daardoor zie ik nu wel op tegen die echo....bah!! zal blij zijn als alles gewoon goed is, en geen gekke dingen uitkomen.

 

Ze hebben hier vannacht geprobeerd in te breken, de ratten.... t is niet gelukt.... ondanks onze hele simpele sloten..haha... we doen nooit de (achter/schuur)

deur met de sleutel op slot, maar enkel op 2 haken, en die hebben zich goed verdedigd, want ze zijn niet binnen gekomen.

Politie kwam ff langs, omdat er vannacht dus bij nog 3 huizen is ingebroken (daar wel binnen geweest) die stond er écht verbaasd van dat ze bij die andere mensen

met vreselijk dure sloten binnen waren gekomen, en bij ons met 2 simpele haken ist niet gelukt!!

gelukkig maar, k zou t echt eng vinden..... val wel nix te halen hier, maar goed, dat zie je van de buitenkant ook niet natuurlijk.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nou Tweety, da's wel vette mazzel met die inbraakpoging, is een rotidee als ze binnen zouden zijn geweest.... je moet er eigenlijk helemaal al niet aan denken dat het gebeurd als je net je kindje hebt.... iiiee akelig idee.

 

Ik kan me voorstellen dat je tegen de 20 wkn echo opziet, maar houd moed! 4 Juli is nog ver weg dan hè.....

 

Zo snel naar huis nu, kan ik ff met mijn schatje napraten over de uitslag!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Mutske; idd. vette mazzel....nu hopen dat ze t niet weer proberen.

 

Je hebt gelijk, het duurt ook nog wel ff gelukkig en ik moet gewoon de moed er inhouden. soms vliegt het me zomaar ineens ff aan!!

 

Maar zoals jij al zei; we hebben elkaar om ons erdoorheen te trekken.

Ik ben ook onwijs blij met jullie meiden!! Wij zijn allemaal even ver enzo.. net als m'n vriendin, als zij zwanger raakt, heeft ze mij wel en d'r zussen om erover te praten, maar wij zitten nu allemaal indezelfde

weken, beleven dingen allemaal op dat moment hetzelfde...rond dezelfde tijd echo's enzo. vind ik super om met elkaar te delen!!

Als je dat niet hebt, dan beleef je n hoop dingen toch maar in je 1tje vind ik....

 

Mutske, weet je, misschien een rare vraag, maar ik ben heel benieuwd, hoe vind je zoon dat'tie weer n broertje of zusje krijgt??

Link naar reactie
Delen op andere sites

nou Tweety hij is ook hartstikke blij! Vrijdag wordt ie al 15, dus hij beseft zich wel dat hij niet de hele jeugd van zijn b/z in het zelfde huis woont (dat mag ik tenminste wel hopen hahaha) Ik zie hem al helemaal tutten met de baby, hij is altijd al gek met kleintjes geweest, ook met dieren trouwens. Dus hij zei al dat ie heel graag grote broer wil zijn. Hij gaf ook met alle liefde zijn kamer in het nieuwe huis op om naar zolder te verhuizen, was ook verder van ons oplettende ouders weg....dus geen probleem wat hem betreft. Ik kreeg met moederdag 2 rompertjes mt 50 cadeau, en een mooie leren riem. Had ie zelf bedacht, leuk toch!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Mutske; Gaaf zeg, ik dacht al dat tie het leuk zou vinden (de meeste grote broers en zussen vinden het super) maar wel onwijs lief!!

Heerlijk dattie zo enthousiast is, voel me gewoon blij worden als ik dat lees joh!! ;-)

 

Idd. Juut; lang leve de ouderwetse sloten!! als we um 'gewoon' op slot hadden gedaan hadden ze binnen geweest......

 

vanavond wezen azua aerobicken..(hoe schrijf je dat?) vergeleken met de sportschool (fitniss wat ik 4 jaar gedaan heb) stelt dit nix voor,

m'n hartslag gaat er nog geen eens van omhoog zeg maar..... pffffffff......eitje.......zelfs nu ik zwanger ben....haha.... maar 'gewoon' sporten werd

té zwaar voor m'n rug, dit ga ik langer volhouden denk ik..... k heb alleen niet mee gedaan met de buikspieren, volgens mij mag dat niet als je zwanger

bent, ff nog aan m'n therapeut vragen hoe dat zit.

 

Nou mensen, truste...k duik m'n bedje zo in.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Meiden, voordat ik ga slapen....

 

Mutske, wat een onzekerheid... maar ik sluit me helemaal aan bij het voorbeeld van Judith. Het blijft een kansberekening. 1 van de 150!

Maar ja, die onzekerheid, voor ons was dat de reden om het niet te doen. Wij staan er hetzelfde in als jullie, nl. we houden het kindje. Behalve als er straks zodanig veel aan mankeert dat het een 'klasplantje' wordt, dan willen we toch na gaan denken.

De gyn. vertelde dat ernstige lichamelijke afwijjkingen wel aan het licht komen met de 20-weken echo, dus daar vertrouwen we op. En aangezien wij ook geen vwp wilden vanwege de risico's die eraan vastzitten, was de keuze gauw gemaakt.

Gelukkigh eb je het inmiddels een beetje kunnen laten bezinken, maar het knaagt wel aan je natuurlijk. Maar probeer ook positief te blijven, de kans is nog steeds klein !

En het feit dat grote broer helemaal blij is om een klein broertje/zusje te krijgen, maakt vast een hoop goed ;)

 

Tweety, jemig wat een hufters zeg... blijf met je poten van andermans spullen af :mad:

Gelukkig zijn ze niet binnen gekomen, maar oh.... wat een nachtmerrie dat er gewoon vreemden in je huis kunnen zijn die alles overhoop gooien, op zoek naar iets.

Lang leve je deurgrendels :happy7:

 

Voor de rest weet ik het even niet meer.

 

Lieve meiden, trusten en tot donderdag... morgen ben ik de hele dag de hort op haha!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ìlona fijn dat de echo zo mooi was en wat super dat het wat beter met de schoonmoeder gaat !

O Tweety ja dat lijkt me ook flink schrikken als ze proberen binnen te komen. Bah moet er niet aan denken inbrekers in huis!

Helemaal niet met een kleintje in huis!

 

Ik vind t ook errug leuk om alles met jullie te kunnen delen want wij weten als geen ander hoe bijzonder een zwangerschap is !! Ik vind het nu al jammer dat dit gewoon mn laatste zwangerschap is (alhoewel er ligt nog een cryo in de vriezer ! Maar mn man vind 3 kinderen écht genoeg (en ik straks ook wel denk ik hihi)

en daarom geniet ik echt dubbel zo hard van de wondertjes in mn buik !!

Link naar reactie
Delen op andere sites

@ Debbie - Ik duim voor jullie en ik ben erg benieuwd of de gynaecoloog gister een oplossing had!!

@ Mutske & Tweety - Jeetje meiden, ik kan me voorstellen dat jullie je zorgen maken om jullie kleine uk.

Maar wat de rest ook zegt: ‘Houd moed’ en we zijn d’r voor jullie!! Al snap ik natuurlijk ook heel goed dat dat soms makkelijker gezegd is dan gedaan!!

@ Mutske - Wat heerlijk dat je zoon zó enthousiast is over zijn broertje/zusje!! Lekker van genieten hoor!!

@ Tweety - Wat vreselijk dat ze hebben geprobeerd in te breken zeg! Ik moet er ook echt niet aan denken….

@ Jose - Ben jij weer wat gerustgesteld? Want anders zou ik de gynaecoloog even bellen en het overleggen hoor!!

@ Danaa - Jullie kunnen natuurlijk ook voor een elftal gaan!! Haha!!

 

@ All - Thanx voor de lieve reacties op onze echo. Ik ben echt zó blij dat we zwanger zijn!!

Helemaal omdat de afgelopen 2 weken 4 mensen in onze directe omgeving hebben verteld dat ze ook zwanger zijn:

2 collega’s zijn 3 dagen na ons uitgerekend, 1 vriendin 2 weken na ons en 1 vriendin 4 weken na ons!!

Ik ben uiteraard ook erg blij voor ze, want ik gun het iedereen van harte!!

Maar ik merk dat ik op de informatie dat het bij hun (allemaal!) in 1x raak was, eigenlijk nog steeds niet zit te wachten…

Waarschijnlijk ben ik gewoon jaloers, maar ik denk dan: ‘Wat heb ik aan deze informatie???????’

Herkennen jullie dit of ben ik echt zó erg???

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hey Ilona, da's heel begrijpelijk hoor dat je na alle ellende die je zelf doorstaan hebt even moet slikken als de rest meteen zwanger is. Is toch menselijke reactie.... En nu ga je gewoon de leuke dingen samen beleven met je medezwangeren!

Ik heb 1 collegaatje die gelijk met me opgaat en dat is wel errug leuk! Wat scheelt is dat ik hier gedurende mijn ivf avontuur heel erg gesteund ben door mijn collega's (er werken vooral vrouwen hier hahaha)

 

Hebben jullie gisteren ook allemaal weer babyboom gekeken.... heb weer heerlijk meegebruld! Was gelukkig alleen thuis want mijn mannen zouden me zo uitgelachen hebben! Had trouwens mijn zoon gevraagd even mee te kijken toen de ivf punctie te zien was, ik dacht dan weet ie ook wat zijn moeder doorstaan heeft. Nou dat vond ie maar niks, dus die vluchtte gauw naar boven, hahaha pubers!

Zag ik nou goed trouwens dat in Amersfoort geen infuus wordt gegeven voor een roesje? Ik vond het er wel heel pijnlijk uitzien, en er werd over plaatselijke verdoving gesproken in het filmpje. wel heel herkenbaar die emotionele ontlading na de punctie; ik lag ook te brullen.... (moest ook heel erg aan mijn pas overleden vader denken, dat lag ook aan de morfine denk ik)

 

Ach gossie en dat jonge stelletje, wat hebben ze een hoop meegemaakt in hun jonge leventje. Ik hoop zo dat ze het samen redden en ze over 10 jaar nog hetzelfde denken over de beslissingen van nu, het is ze heel erg gegund!

 

Tja was een emo avondje, eerst dat programma over die jongeren met ms, pfff jankuh!! En dan babyboom... ik heb van de weersomstuit nog naar filmpjes met bloopers zitten kijken erna (sbs 6 geloof ik) om ff te lachen!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ilona je bent helemaal niet erg hoor! Ik kan me stiekem echt ergeren als ik hoor dat iemand net gestopt is met de pil

en hupsake na de eerste keer meteen zwangr is. Nou ja mn beste vriendinnen gun ik het natuurlijk wel !

Maar bij collega's of minder goede vriedinnen kan ik het gewoon niet zo goed hebben.

Zij weten gewoon niet hoe het is om in de mmm terecht te komen. Dus daarom: Wij genieten dubbel zoveel

en beseffen het maar al te goed hoe bijzonder het is om een kindje te verwachten!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik begrijp je ook hoor Ilona!

een van mijn goede vriendinnen had bij het zwanger raken van haar tweede wel gedacht dat dat ook wel in 1 x zou lukken (1e ook in 1 x)... ondanks dat zij mijn verhaal en verlangen erg goed kent vertelde ze mij hoe teleurgesteld zij was. De eerste maand werd zij ongesteld en ze was helemaal in zak en as! Ik moet zeggen dat ik toen tegen mijn man heb gezegd: Lekker voor haar... weet ze ook eens wat ik al jaren voor teleurstelling voel in mijn lichaam als ik weer eens op de pot zit met een rood wc papiertje in mijn hand!

Ik weet dat het erg hard klinkt, maar ik voelde het echt zo...

 

De maand erna was zij wel zwanger en daar is haar tweede kindje uit geboren, echt een lekker kind hoor en ik ben echt een soort tante van hem. Maar ze werd wel even een beetje met haar neus op de feiten gedrukt en begrijpt mij nu een ietsie-pietsie beter! Later hebben we het hier wel met elkaar over gehad en dat was goed.

 

Dus ontken je gevoelens niet hoor, het is niet meer dan normaal dat je dit soort dingen voelt!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik moet nog wel even zeggen dat een geslaagde behandeling echt alle verdriet goed maakt bij mij.... Hier kan geen psycholoog tegen op!

 

Ik ken twee meiden die beiden uitbehandeld zijn... de ene heeft met haar man twee kindjes geadopteerd en met hun gezin gaat het helemaal toppie! De andere heeft niets gedaan... die zijn nog met zijn tweetjes en na onze eerste mislukte behandeling hebben wij hele goede gesprekken met elkaar gehad. Nu ik zwanger ben wil zij absoluut geen contact meer met mij en door haar verdriet kan zij niet omgaan met onze geslaagde behandeling... zij volgt ook therapie nu.

Het moet echt een hel voor haar zijn... Maar hoe zeer ik zelf ook gewanhoopt heb, ik heb nooit iemand echt iets misgund en vaak positief gereageerd op succes bij anderen! Zij kunnen er niets aan doen dat het bij mij niet lukt, ook al voelde ik mij dan rot of jaloers... dat zou ik nooit laten blijken aan die zwangere!

Ik vind dat toch wel heel erg jammer, aan de ene kant begrijp ik het wel, maar aan de andere kant vind ik ook erg kort door de bocht omdat zij mijn verhaal ook kent... erg jammer toch??

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ilona; dat gevoel ken ik ook wel. Ook nu ik zelf zwanger ben datik het nog niet helemaal kan hebben als het zo makkelijk gaat bij anderen. Of als mensen die zwanger zijn steen en been zitten te klagen want ooooo hoe zwaar hebben ze het wel niet??? Nou hou maar op hoor, wees tenminste blij dat je 'gewoon' zwanger mag raken!! k denk dat wij daar heel anders tegen aan kijken door alles wat we mee gemaakt hebben.

En niet te vergeten.... t is jaren lang een pijnlijke kwestie geweest als andere mensen (snel) zwanger raakten.... dat gevoel ben je niet zomaar kwijt ervaar ik....hoe leuk het nu ook is als anderen zwanger zijn... ik moet het altijd nog ff laten zakken op de 1 of andere manier.

 

Judith; wat erg dat je vriendin geen contact meer wil. Wat moet je het dan moeilijk met je zefld hebben zeg!!! Ik moet eerlijk zeggen dat ik op het laatst nooit meer zei 'ik gun het jullie wel' want diep van binnen gunde ik het vooral alleen mezelf.... Maar als er iemand zwanger was, heb ik die nooit ontweken....mensen wisten dat het mij pijn deed als ze het moesten vertellen, ik kon meestal wel leuk reageren en als ik thuis kwam stortte ik in zeg maar, maar daarna wilde ik dat ze me 'gewoon' behandelden.... het scheelde altijd heel veel dat ik in de kraam zat, dus overal over mee kon praten.... maar ik heb nooit mensen ontweken omdat ze zwanger zijn.....gelukkig!! Anders hou je weinig vrienden meer over!!!!

er is een verschil tussen je eigen soms wanhopig voelen en het uitgillen van verdriet of het als een obsessie gaan zien...... dat laatste wilde ik écht absoluut voorkomen, anders word je leven niet te dragen!!

 

Mutske; ja hier nog 1 die babyboom heeft gekeken....samen met m'n moeder, en we zaten samen op dezelfde momenten met tranen in onze ongen...... die punctie.......brrrrr...kzat met m'n bil spieren samengeknepen, ik kon het weer helemaal 'voelen'.....

k vond het heel erg emotioneel!!!

ik heb trouwens ook geen verdoving gehad hoor, alleen n diazepammetje (bij de 2de keer dan, eerste keer zonder.....) en ik lag dus ook net zo te puffen en te huilen van de pijn zeg maar!! rotmoment!!

Ja dat jonge stelletje.... moet er ook wel n beetje om lachen.... tzijn nog zulke kinderen!!! Maar k gun het ze van harte. Wat me wel opvalt is dat ze zich met man en macht 'verdedigen' omdat ze zich vreslijk willen bewijzen dat ze ook al volwassen zijn. Terwijl dat toch niet hoefd?? t is toch hun keuze??

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ook hier babyboom gekeken en wederom ( vooral bij de punctie) rolden de tranen weer over mijn wangen. Pffff, ik zie het dan ineens zo weer voor me en voel die snijdende pijn van... waarom moeten we dit allemaal doorstaan?

Je herkent jezelf er zo in en voelt de pijn van een ander gewoon. Omdat wij allen er net zo bovenop hebben gezeten met onze neus.

Ook heir altijd alleen plaatselijke verdoving gehad, dus geen infuus of zo.

 

Judith, jammer van die vriendin, maar kun je er begrip voor tonen?

Het is natuurlijk wel zo dat jij hetzelfde pad hebt moeten bewandelen om zover te komen...

 

Ilona, ook ik herken je verhaal. Mensen die zomaar zwanger raken doen altijd alsof ze je heel goed begrijpen, maar het echt voelen (die pijn en verdriet) weten ze niet. Gelukkig maar.

Ook ik ben niet jaloers, van binnen was ik dat wel heel erg.

Wel is het bij mij zo, dat als vriendinnen begrip hadden voor mijn situatie, kon ik echt oprecht blij zijn voor hun. Je gunt iedereen een kindje.

Maar ik heb ook mensen in mijn omgeving die zwanger raakten en toen alleen nog maar met zichzelf en de zwangerschap bezig waren. En daardoor niet in de gaten hadden dat ze me kwetsten. Er was een grens in mijn ogen.

Als we een uur bij elkaar zaten en vervolgens ging het bij wijze van een uur over het zwanger zijn, dan kroop ik in elkaar... en was ik er klaar mee.

Uiteindelijk kies ik dan voor mezelf.

 

Liefs

Link naar reactie
Delen op andere sites

Goede middag allemaal,

 

De Echo was helemaal goed, was een beetje een korte echo want het gesprek ging meer over de medische kant maar zover de gynacoloog kon zien krijgen we een zoon!! Kleine kans nog dat het niet goed gezien is... dus hou me er niet teveel aan vast maar wel leuk om nu te weten het was in ieder geval niet de navelstreng wat hij zag bungelen zoals hij dat noemde. Verder is het medisch allemaal niet zo leuk, volgens de gyn moest ik toch contact opnemen met de huisarts die op zijn beurt weer contact ging opnemen met de chirurg. In preciepe moet ik geopereerd worden en werd de keuze voorgelegd of nu opereren voor de 20ste week met een kans dat de zwangerschap alsnog wordt afgebroken. Dus geen keuze voor ons en dus een dikke nee!! Wat wel raar is dat als je even google't dat er genoeg zwangere zijn geopereerd waar het wel goed is gegaan, maar volgens deze chirug zit er een kans in dat het niet goed gaat en een kans is bij mij een kans en dus een nee. Optie twee dan maar wat we nu moeten gaan doen is de pijn accepteren medicijnen krijg ik niet (deze zeurende pijn is gelukkig nog wel uit te houden) Met de kans dat ik toch weer koliek aanvallen ga krijgen of de galblaas ontstoken gaat worden dan moet ik geopereerd worden (bij de ontsteking dan) en heb ik niks meer te vertellen ze proberen het dan wel zo lang mogelijk uit te stellen want in een later stadium van je zwangerschap heb je weer kans op een vroeggeboorte wat ook niet bevordelijk is! Of een galsteen beschadigd de gal waardoor er galvocht in je lichaam komt en je dus geelzucht ect krijgt. Dus allemaal geen leuke verhalen en geen leuk uitzicht ik ga nu hopen dat het rustig blijft tot na de bevalling, De keuze zal niet van mij uit komen als het moet moet het maar een keuze die ik kreeg is geen keuze dus ik wacht het af en hou me rustig en probeer ondanks alles lekker te genieten van de zwangerschap goed te letten op de voeding geen vette dingen o.a en hoop het goed te mogen uitzingen! Dus iedereen die roept opereren kan geen kwaad tijdens een zwangerschap dat is dus niet waar, er zitten wel degelijk risico's aan verbonden en in mijn ogen is een risico een risico. We zijn zo blij met dit wondertje dat we geen enkel risico nemen waardoor het alsnog mis zou kunnen gaan. Nou dat was weer een heel verhaal, maar jullie zijn weer op de hoogte. Een fijne dag en tot snel spreeks

 

Liefs Debbie

Link naar reactie
Delen op andere sites

jeetje Debbie, een moedige beslissing, je zult veel pijn hebben als ik het zo lees. Maar ik kan me helemaal voorstellen dat je deze keuze maakt; alles voor onze kindjes toch! Heel veel sterkte en we gaan allemaal voor je hopen dat er niks ingrijpends hoeft plaats te vinden. En je komt gewoon lekker hier ff klagen als het je te veel wordt hoor!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Debbie wat onwijs heftig allemaal zeg!!

K hoop voor je dat je niet voor de keuze meer komt te staan, en dat het gewoon 'rustig' blijft tot na de bevalling!! pfffff...geen pretje. In ieder geval sterkte ermee!!

Enne...gefeliciteerd.... een jongen.... wouw, gaaf man!! Jullie krijgen dan de 2de jongen van November, toch??of vergeet ik iemand??

 

K voelde onze beeb gisteren avond, in bed weer, heel duidelijk bewegen, beter nog dan vorige week. K heb het tussen door dacht ik nog wel n paar x gevoeld, maar dat was heel snel en heel licht.

Gisteren avond heel duidelijk, ik lag zo stil en k voelde allemaal gebonk...hihi.... k ging op m'n rug liggen, met m'n hand op m'n buik, voelde ik zelf n bonkje tegen m'n hand aan.... t is dus al écht n voetballertje

of voetballerina....haha...

Zo onwijs gaaf om te voelen....

 

zooow...ga weer ff verder met m'n schilder werk.... ben de kast voor de babykamer aant schilderen....goeie bezigheids therapie zeg maar!!

Wanneer ga je eigenlijk namen verzinnen voor de beeb?? ik zit al n beetje te puzzelen wat ik leuk vind, en k heb ff de top 10 overgenomen, maar k heb geen idee wanneer je nou écht namen gaat verzinnen.

m'n schoonzus had altijd voor de 20 weken een rijtje die ze leuk vond, en vanaf 24 weken de officiele naam, zodat als het te vroeg zou komen, je niet dan nog hoeft te verzinnen....

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik en Ron zijn er al jaren over uit. Zowel de meisjes als jongensnaam staat al vast. Meisjesnaam zijn we het echt al lang over eens en Ron heeft eigenlijk de jongensnaam bedacht en die vind ik ook heel leuk. Dus bij ons was het absoluut niet lastig :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.



  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden